De tien geboden
Geplaatst door Devious op 21 november, 2007 - 22:04
Rond de tien geboden uit de Bijbel hangt een soort aureool van sublieme moraliteit; alsof de ganse beschaving erop is gebaseerd. Hoe vaak hoor je niet iemand in een discussie over moraal het volgende zeggen: 'als iedereen zich aan de tien geboden zou houden, dan zou er geen misdaad bestaan.' Zelfs ongelovigen hoor je soms iets zeggen als 'de Bijbel is een sprookjesboek, maar die tien geboden zijn eigenlijk best wel oké.' We zouden natuurlijk kunnen zeggen dat de positieve invloed van de tien geboden nogal ver te zoeken is als we kijken naar de geschiedenis van het christendom.
'God is liefde!' Het is de favoriete slagzin van bijna iedere evangelist. Iedere keer als ik deze kreet hoor flitsen vele bijbelse taferelen aan mijn netvlies voorbij, en er zijn enkele bijbelteksten die bijzonder interessant zijn om in deze context eens nader te beschouwen.
'Als er geen God is, is er geen deugd, en is alles geoorloofd', zegt Iwan Fjódorowitsj Karamázow; één van de hoofdpersonen in Dostojewski's meesterwerk 'De gebroeders Karamazow'. Deze woorden zijn al jaren een geliefd thema voor evangelisten en christelijke schrijvers, en wanneer christenen en ongelovigen met elkaar in discussie zijn over het verband tussen godsdienst en moraal, kun je er op wachten tot iemand ze naar voren zal brengen. Het is een stelling die je gemakkelijk om kunt draaien (waar ik in de titel van mijn betoog al op zinspeel), maar voor ik daar dieper op in ga....
Eén ding dat me is bijgebleven na het lezen van Willem J. Ouweneel’s boek (De God die is), is het feit dat hij weinig aandacht heeft voor het hiernamaals. De weinige keren dat er in het boek gesproken wordt over het hiernamaals, dan betreft het meestal citaten van anderen of Bijbelverzen. Het overgrote gedeelte van het boek bestaat uit persoonlijke verhalen van...
Jezus is altijd in ere gehouden door zowel Christenen als niet Christenen. Of hij wel of niet heeft bestaan, of goddelijk was, doet daar niets aan af, velen hebben verklaart dat de nieuw testamentische Christus het grootste voorbeeld was voor een hoogstaande moraal. Velen geloven dat zijn onderwijs, mits goed begrepen en nagevolgd, deze wereld zal verbeteren.
Wie kent niet het wonderlijke verhaal van Noach; de man die ongeveer vijfenveertighonderd jaar geleden, na door God gewaarschuwd te zijn, een enorm houten schip bouwt om zichzelf, zijn familie en alle diersoorten op aarde, te redden van een wereldwijde overstroming. Men denkt al snel dat alleen hele kleine kinderen nog geloof hechten aan dit bizarre verhaal. Na vele discussies op diverse internetforums heb ik echter moeten vaststellen dat dit beeld niet klopt. Des te meer een reden voor mij om een aantal feitjes op een rijtje te zetten....
Asherah. Israel. 9de eeuw v.c.
De grote vloed die de aarde trof, kom je tegen in diverse beschrijvingen. In de Koran bijvoorbeeld; waar Noeh, de rechtvaardige profeet is, die zijn tijdgenoten tevergeefs oproept om van hun kwade wegen om te keren. Een fragment uit de Sura (71:5-7). ‘Maar telkens als ik hen opriep, opdat U hun zou vergeven, stopten zij hun vingers in hun oren, bedekten zich met hun kleren en bleven stijfkoppig en hoogmoedig.’
Wanneer religieuze fundamentalisten worden geconfronteerd met de bloedige geschiedenis van hun geloof, verweren ze zich soms met het argument dat atheïstische wereldbeschouwingen meer leed hebben veroorzaakt. Als voorbeeld wordt dan vaak het fascisme van Adolf Hitler genoemd. Deze aanname is niet gebaseerd op feiten. De feiten wijzen namelijk uit dat Adolf Hitler een diep religieus mens was, met een afkeer van atheïstische ‘joden’ partijen, zoals hij ze noemde: ‘ons tegenwoordige politieke Christendom acht het niet beneden zijn waardigheid om bij de verkiezingen te bedelen om Joodse stemmen, en om later te trachten met atheïstische Jodenpartijen politieke zwendelzaken op touw te zetten.’ (Mein Kampf. Blz. 381.)