Griezelige citaten. Jozef Rulof (Deel II)

Jozef RulofIn deel I van de serie ‘Griezelige citaten’ van het occult-christelijke medium Jozef Rulof, hebben we zijn algemeen racistische denkbeelden aan het licht gebracht. Deze waren behoorlijk schokkend voor de gevoelige lezer, maar het kan nog veel erger. Waar de boeken van Jozef Rulof beledigend en denigrerend zijn als het gaat om ‘oerwoudbewoners’ of zwarte Afrikanen, daar spreken de boeken in een kwetsende, en soms zelfs hatelijke toon, als het gaat om Joden. Vooral in het boek ‘De volkeren der aarde door gene zijde bezien’, gaat Rulof erg ver. Oeroude antisemitische cliché’s worden daarbij niet geschuwd, zoals het idee dat de joden alle gruwelijkheden die hen zijn overkomen verdienen, omdat zij schuldig zouden zijn aan de kruisiging van Christus: ‘Het joodse volk, dan Hem kruisigt, volgt zijn eigen weg. Het voelt zich rustig, hoewel het de schuld heeft aan het ganse, verschrikkelijke drama, dat zich op Golgotha voltrok.‘(Blz. 98).

 

Ook de oude, eindeloos herhaalde karikaturen van de jood als kwaadaardige, en op geld en macht beluste sjacheraar worden weer uit de kast gehaald, zoals in dit citaat, waarin Rulof beschrijft hoe Caiphas, de bekende hogepriester uit de Bijbel, verschillende incarnaties doormaakt om uiteindelijk te incarneren als Adolf Hitler: ‘Hij beleeft hoe zijn eigen ras zich ten koste van het andere leven verrijkt, zich verrijkt door het bloed en de ijver van die miljoenen andere mensen van de Aarde en hij vervloekt het joodse volk. Als hij scherp op hun gesjacher, hun liegen en bedriegen ingaat, doet hij een merkwaardige ondervinding op. Door zich fel tegen hun gewoeker en gesjacher en bedrog te keren en de verrotting van hun levenspeil te hekelen, minderen zijn eigen pijnen.’ (Blz. 190)
Verderop in het boek gaan deze tirades onverminderd verder door de joden voor te stellen als bedriegers, moordenaars, en symbolisch als vampiristische sjacheraars: ‘Ook de jood moet hier in het schemerland ontwaken en die ziel heeft het als vele kerkgangers ellendig. Maar hier voelt de jood zich niet achteruitgezet, in ons leven krijgt hij het natuurlijke gevoelsleven, indien hij zijn bedrog kan vergeten……….. Hij weet nu ook, dat hij z’n leven versjacherd heeft, dat hij leefde door het levensbloed van anderen……… In het schemerland leren wij het innerlijk van de aardse jood kennen. Die levens hebben iedere geestelijke betekenis verloren, zo ver ging hun gesjacher, zó ver hebben de joden zich uitgeleefd. Nog druipen zij van het christenbloed, nog stinken zij van de onrechtvaardigheden onder elkaar bedreven……. Het sjacheren kan de jood op Aarde doen, aan deze Zijde is dat afgelopen. Honderduizendvoudig roepen de wetten van God juist het joodse ras het halt toe, want dit volk heeft zichzelf vervloekt. In het schemerland gaat de jood eigenlijk eerst beseffen, dat al het leven van God van joodse oorsprong is, en ook dat het Sieg Heil van Adolf Hitler ook diende om het wakker te schudden! Is dat zo onwaarschijnlijk, nu wij weten, door wie Christus gekruisigd werd?’(Blz. 273)
Alsof het nog niet genoeg is, moet de jood het ook nog eens ontgelden in het hiernamaals dat Rulof beschrijft: ‘Christus kende de mentaliteit van de jood. Hij noemde hem een farizeeër, een huichelaar, omdat deze in alles met gods wetten in strijd is. De jood in het schemerland staat voor deze realiteit, hier kan hij het door Christus gesproken woord niet loochenen. Het schreeuwen van de jood om zijn Messias zegt ons hier niets, wij laten hem schreeuwen, totdat zijn stembanden het woord niet meer doorlaten en hij is als een rochelende gestalte, als het lijkwit van zijn kerk, want dit moet hem het ontwaken geven. Hij moet zich losmaken van zijn bewust stoffelijke, bedrieglijke, sjacherige ik, of hij tuimelt lager en lager, tot hij zijn gezicht verliest, doordat het hellegedrocht hem omarmt. (Blz. 273)
Zelfs voor de jood is er volgens Rulof en zijn ‘Meesters’ van gene zijde, nog redding mogelijk. Alleen blijkt de schrijver zich de tegenstrijdigheid in dit verhaal niet in te zien. De jood moet ophouden jood te willen zijn, of anders zal de jood stikken in zijn zondige ras. Het is echter een beetje wreed om van iemand te verlangen om van raciale afkomst te veranderen. Hoe kan een jood ophouden met joods zijn? Want het moge duidelijk zijn dat hier de biologische afkomst bedoeld wordt, gezien de term ‘ras’ die de schrijver hier gebruikt. Het kan natuurlijk wel zijn dat de schrijver het hier over de jood in het hiernamaals heeft, maar hoe het ook moge zijn, het blijft een verwerpelijk citaat: ‘Waar is de Messias? In u leeft Hij en op Golgotha is Hij voor elkeen gestorven, ook voor de jood! Zoek niet langer, lieve, lieve ziel van joodse afkomst, ziel van God, Houd op jood te willen zijn, want gij vervloekt uzelf. U moet als wij, als iedere katholiek en protestant, als alle dogmatisten Christus aanvaarden……. U gelooft het nog niet? Breek dan nog maar langer uw Goddelijke ik af. Of verkoop het, gij blijft dan jood, om te stikken, om te verdrinken in uw zondige ras, dat Christus op afschuwelijke wijze ombracht.’ (Blz. 274)
Bizar is ook de vreemde mix van enerzijds veroordeling van Hitlers gewelddadige veroveringszucht, en anderzijds de veréring van Adolf Hitler als martelaar voor het ‘geestelijk ontwaken’ van de mens: ‘Hitler voerde de heidense volken aan, stond lager voor de wetten van God dan al die andere leiders en toch, allen deden één werk, al begrepen hij en u dat niet. Hij is dan ook de martelaar voor de volken van Israël(*). De geschiedenis zal dat eens moeten aanvaarden! Die tijd is nu in aantocht. De mensheid zou zonder hem en op eigen kracht niet tot gezegende evolutie gekomen zijn. (Blz. 230)
In het volgende citaat is het wellicht terecht dat Rulof de kerk veroordeeld voor de vele onmenselijke misdaden die zij in het verleden heeft begaan, maar naar onze mening is er een steekje los bij de schrijver wanneer hij Hitler een heilige noemt in een vergelijking met deze kerk: ‘Wij zeggen u: ‘Adolf Hitler is een heilige vergeleken bij de kerk. De beul van de mensheid is niet zó diep gezonken als uw kerk in de loop der eeuwen gezonken is.’ (Blz. 270)
Eén bladzijde verder verklaart de schrijver waaróm hij Adolf Hitler als een heilige beschouwt: ‘De kerk zocht het in de politiek. Adolf Hitler zei: ‘Dat moet afgelopen zijn.’ Was dit een verkeerde opvatting? Bracht Adolf Hitler alleen onzin? Bij alle ellende bracht hij tevens het goede, hij bracht het stoffelijk ontwaken op Aarde. Hij bracht door zijn revolutie; evolutie! Hij bracht het ontwaken in de geest voor de enkeling, de massa en de mensheid! Dat wilt u van hem niet aanvaarden, maar de Eeuw van Christus dwingt u ertoe.’ (Blz. 271)
In de volgende citaten komt de diabolische aard van Rulof’s ‘meesters’ naar boven, waarbij er onder deze Meesters ook oude bekenden aanwezig zijn: ‘Maar de meesters van Gene Zijde weten beter. Hun doel is Adolf Hitler de ene overwinning na de andere te laten behalen.’ (Blz. 154)
Adolf Hitler is tot handelen gereed. Maar hij ziet niet de lichtende gestalte naast hem. Het is Mozes, die in al deze uren bij hem was en hem tot zijn besluiten dwong. ‘ (Blz. 157)
En Hitler was volgens de schrijver niet de enige marionet van Gene Zijde. Ook Napoleon Bonaparte werd volgens het boek gestuurd vanuit de ‘Geestelijke wereld’.
Maar waarom begeerde hij zo fanatiek Europa aaneen te sluiten? Het is een gedachte die hij van de meesters ontving. Zijn waren in en om hem heen en drukten deze gedachten op z’n gevoelsleven af…. Rusteloos voortgezweept door zijn drift naar bezit en heerschappij, begon hij de ene militaire actie na de andere. Het waren echter de meesters, die richting gaven aan zijn plannen!’ (Blz. 100)

 

Hoe weerzinwekkend de citaten uit dit boek ook mogen zijn. Men mag niet de fout maken om Jozef Rulof en zijn aanhangers over één kam te scheren met de nazi’s en andere gewelddadige fascisten. Hoewel de boeken en sommige bewegingen eromheen zeker niet ongevaarlijk zijn, en deze daarom door de sceptici scherp in de gaten dienen te worden gehouden, is de context van de citaten niet zo dat deze direct tot fascistisch, politiek geweld zullen leiden. Sterker nog, de meeste Rulofianen zijn mensen die het op hun manier best goed met de wereld voor hebben, al zijn er in het nabije verleden wél rechts-extremistische organisaties met Rulof’s boeken aan de haal gegaan.
Maar desondanks blijft het verwerpelijk en achterlijk dat men het hele joodse volk beschuldigt van het doden van Christus, terwijl slechts enkelen hier aan mee zouden hebben gewerkt (even van de hypothese uitgaande dat dit bizarre bijbelverhaal écht heeft plaatsgevonden). Even verwerpelijk en achterlijk is de manier waarop in Rulof’s boek, de joden voorgesteld worden als gemene, gierige sjacheraars; een gedachte die niet thuishoort in de moderne tijd, maar eerder gebaseerd lijkt op fabeltjes uit de middeleeuwen, die waarschijnlijk ook de inspiratiebron waren voor een ander duister geschrift uit het nabije verleden; ‘De protocollen van de wijzen van Zion’. Vrijwel nergens heeft Rulof iets positiefs te melden over joden, terwijl er onder de joodse tijdgenoten van Rulof zeer belangrijke geleerden waren uit verschillende takken van wetenschap; mensen als Albert Einstein en Sigmund Freud, die zeer grote bijdragen hebben geleverd aan de wetenschappelijke vooruitgang. Maar voor Rulof en zijn ‘Meesters’ zijn alle joden sjacheraars en bedriegers.
De aanhangers van Rulof geloven dat zijn boeken in de toekomst bij alle aardbewoners op de boekenplank staan. Het is te hopen dat het tegenovergestelde ooit het geval zal zijn; dat deze boeken in de vergetelheid raken; dat ze enkel in de stoffige zolders van musea liggen, en onverkoopbaar zijn op de rommelmarkt, en dat degene die er tóch nog een blik inwerpt, meewarig het hoofd schudt, en terugdenkt aan de duistere tijden der onwetendheid.

 

Griezelige citaten van Jozef Rulof, deel I Over de rassenleer van Jozef Rulof.
De evolutieleer volgens Jozef Rulof

 

FORUM

 

*Hieronder enkele citaten die duidelijk maken wat Rulof bedoeld met ‘Het huis Israël’.
Wat is het huis Israël? Het is het Huis, waartoe een ieder behoort die gelooft in één God en liefheeft alles wat leeft. Tegen dit Huis zullen de heidenen zich te pletter lopen en door dit Huis zullen ze de waarheid leren kennen omtrent God en Zijn heilige wetten, door dit Huis zullen ze zich de liefde eigen maken.(Volkeren der aarde. Blz 64)
Thans is al vast te stellen welke landen tot Israël behoren. Waarom sluit Amerika zich bij Engeland aan? Waarom gaat het niet samen met Duitsland? Omdat Amerika tot het volk van Israël behoort en als zodanig zich één voelt met de stam Mozes, Engeland!(volkeren der aarde. Blz 106)