Over Democratie.

[TIBERIUS CLAUDIUS]

Het doel waarom ik deze deze manier om een enkele persoon te kiezen prefereer.

Voorkomen dat men moet kiezen uit twee extreme kandidaten, die ieder door de eigen groep kiezers als ideaal worden beschouwd, maar door de andere partij als rampzalig. Door niet alleen naar het aantal aanhangers te kijken, maar ook naar het aantal tegenstanders, geef ik minder exteme lieden een kans om tóch te winnen, ook al stemt 2/3 van de kiezers op de eerste plaats op een van die twee extremisten.

Zie onderstaand resultaat:
Rechtse kiezers: (40%) 1. Hitlerman, 2. Reuzeveld 3. Stalinvent
Linksige kiezers: (40%) 1. Stalinvent, 2. Reuzeveld 3.Hitlerman
gematige lieden: (20%) 1. Reuzeveld 2. Hitlerman 2, Stalinvent

Uitslag 1e ronde Hitlerman 40%, Stalinvent 40%, Reuzeveld 20%
Uitslag 2e ronde Hitlerman 60%, Stalinvent 40% Reuzeveld 100%


De belangrijkste reden om de formateur/minister-president apart te laten kiezen is om de als maar langer wordende formatie uit de weg te ruimen en geen coalitiepartners te dwingen om tijdens die formatie al veel van hun verkiezingsprogramma op te geven.
Beide problemen worden daarmee radikaal opgelost.
Een andere voordeel is dat men geen nieuwe portefeuilles hoeft te creëren, of bestaande samen te voegen. om ze proportioneel over de coalitiegenoten te verdelen. Een handjeklap dat de meesten van ons ook niet zal bekoren.


Dat de andere leden van het kabinet worden aangesteld door de formateur/minister-president vind ik persoonlijk geen bezwaar. Als het parlement er een weg wil stemmen, dan kan dat, en dient een meer acceptabel minister of staatsecretaris te worden benoemd.

Het is uiteraard niet de bedoeling dat de minister-president meer macht krijgt dan het parlement.
Ze kunnen ook hém direct naar huis sturen. Zelf blijven ze dan nog drie maanden zitten.
Hij kan uiteraard zijn beleid afstemmen op wisselende meerderheden. Maar dat is op zich niet onwenselijk.

Je manipuleert met je eigen cijfers.

Je begint al met de kiezers in drie groepen in te delen, maar ik denk niet dat ze het allemaal daar mee eens zijn.

Ten tweede zijn er in de eerste ronde zes mogelijkheden en je gaat er maar van uit dat de drie niet genoemden geen enkele stem krijgen.

Wat doe je als er vier of meer kandidaten zijn?

Ook snap ik nog steeds niet hoe je aan die cijfers komt.

[Peter van Velzen]

Je manipuleert met je eigen cijfers.

Je begint al met de kiezers in drie groepen in te delen, maar ik denk niet dat ze het allemaal daar mee eens zijn.

Ten tweede zijn er in de eerste ronde zes mogelijkheden en je gaat er maar van uit dat de drie niet genoemden geen enkele stem krijgen.

Wat doe je als er vier of meer kandidaten zijn?

Ook snap ik nog steeds niet hoe je aan die cijfers komt.

Ik manipuleer niets, ik geef gewoon een voorbeeld van een situatie, waarin in elk ander systeem een van de meest extreme kandidaten zou winnen, maar niet in het systeem dat ik voorstel.

De kiezers zijn net zo fictief als de kandidaten, dus die hebben helemaal geen bezwaar tegen de indeling
Ik houdt het voorbeeld zo simpel mogelijk en negeer daarom de andere drie mogelijke volgordes. Dat maakt het maar nodeloos ingewikkeld. waarschijnlijk is er niemand die de centrumkandidaat rang 3 zou geven. Het is wel heel goed waarschijnlijk dat er aanhangers van de centrumkandidaat zijn, die een andere keuze maken voor rang 2 en 3, maar dat heeft geen enkele invloed op het resultaat.

Als er vier kandidaten zijn, doen we gewoon hetzelfde als bij drie.
Als er meer zijn, kan het zijn dat ook de derde plaatsen moeten worden geteld, aangezien het dan goed mogelijk is, dat niemand - ook na het toevoegen van de tweede plaatsen - 50% of meer haalt.

De cijfers heb ik gewoon zelf verzonnen net als de kandidaten.

Het valt mij op dat je wel kritiek hebt op het toevallige voorbeeld, maar totaal niet rept, over de doelen, die ik met dit voorstel wil bereiken.

[TIBERIUS CLAUDIUS]

Je manipuleert met je eigen cijfers.

Je begint al met de kiezers in drie groepen in te delen, maar ik denk niet dat ze het allemaal daar mee eens zijn.

Ten tweede zijn er in de eerste ronde zes mogelijkheden en je gaat er maar van uit dat de drie niet genoemden geen enkele stem krijgen.

Wat doe je als er vier of meer kandidaten zijn?

Ook snap ik nog steeds niet hoe je aan die cijfers komt.

Ik manipuleer niets, ik geef gewoon een voorbeeld, waarin in elk ander systeem een van de meest extreme kandidaten zou winnen, maar niet in het systeem dat ik voorstel.

De kiezers zijn net zo fictief als de kandidaten, dus die hebben helemaal geen bezwaar tegen de indeling
Ik houdt het voorbeeld zo simpel mogelijk en negeer daarom de andere drie mogelijke volgordes. Dat maakt het maar nodeloos ingewikkeld. waarschijnlijk is er niemand die de centrumkandidaat rang 3 zou geven.viewtopic.php?p=668203#p668203 Het is daarentegen heel goed mogelijk dat er aanhangers van de centrumkandidaat zijn, die een andere keuze maken voor rang 2 en 3, maar het heeft geen enkele invloed op het resultaat.

Als er vier kandidaten zijn, doen we gewoon hetzelfde als bij drie.
Als er meer zijn, kan het zijn dat ook de derde plaatsen moeten worden geteld, aangezien het dan goed mogelijk is, dat niemand - ook na het toevoegen van de tweede plaatsen - 50% of meer haalt.

De cijfers heb ik gewoon zelf verzonnen net als de kandidaten.

Het valt mij op dat je wel kritiek hebt op het toevallige voorbeeld, maar totaal niet rept, over de doelen, die ik met dit voorstel wil bereiken.

Daar ik het systeem nog steeds niet volledig begrijp, kan ik niet beoordelen of het zou werken voor het doel dat je wilt.

Indien je denkt dat je een systeem kunt maken, waarbij zeker is dat de meerderheid de gekozene pruimt dan zoek je vrees ik naar De Steen Der Wijzen.

Met manipuleren bedoel ik dat je voorbeeld zo kiest dat er iets werkbaar lijkt uit te komen.
Ook lijkt het me nog steeds toe dat er iemand kan worden gekozen waar de meerderheid een bloedhekel aan heeft.

[Peter van Velzen]

Het valt mij op dat je wel kritiek hebt op het toevallige voorbeeld, maar totaal niet rept, over de doelen, die ik met dit voorstel wil bereiken.

Daar ik het systeem nog steeds niet volledig begrijp, kan ik niet beoordelen of het zou werken voor het doel dat je wilt.

Indien je denkt dat je een systeem kunt maken, waarbij zeker is dat de meerderheid de gekozene pruimt dan zoek je vrees ik naar De Steen Der Wijzen.

Met manipuleren bedoel ik dat je voorbeeld zo kiest dat er iets werkbaar lijkt uit te komen.
Ook lijkt het me nog steeds toe dat er iemand kan worden gekozen waar de meerderheid een bloedhekel aan heeft.

Heb je mijn uitleg van het - in wezen doodsimpele - systeem hier niet gelezen?

Verder zou ik graag vernemen wat jij van het doel van het systeem zowel als van de door mij hier genoemde voordelen van een gekozen minister-president vindt.

Ik zoek niet naar de steen der wijzen. Wel naar een manier om de verkiezing zodanig te regelen, dat de winnaar altijd iemand is die door minstens 50% van de kiezers (die een geldige stem hebben uitgebracht) tot de beste helft van de kandidaten wordt gerekend, en nooit iemand die volgens minstens 50% van de kiezers tot de minst geschikte helft van de kandidaten behoort.

Inderdaad kan er nog altijd iemand worden gekozen waar de meerderheid een bloedhekel aan heeft. Ofwel omdat de meerderheid niet gaat stemmen, of omdat ze aan andere kandidaten nog een grotere bloedhekel heeft, Maar als 51% van kiezers die een geldige stem heeft uitgebracht iemand een rangnummer toekent dat hoger is dan het aantal kandidaten gedeeld door twee (naar boven afgerond), dan is het zonder fraude niet mogelijk dat die persoon in dit systeem toch wint.

In wezen geldt dit voor ieder mij bekend systeem. Maar het mijne geeft daarenboven de minste kans dat een van de twee extreemste kandidaten wint.

[TIBERIUS CLAUDIUS]

Het valt mij op dat je wel kritiek hebt op het toevallige voorbeeld, maar totaal niet rept, over de doelen, die ik met dit voorstel wil bereiken.

Daar ik het systeem nog steeds niet volledig begrijp, kan ik niet beoordelen of het zou werken voor het doel dat je wilt.

Indien je denkt dat je een systeem kunt maken, waarbij zeker is dat de meerderheid de gekozene pruimt dan zoek je vrees ik naar De Steen Der Wijzen.

Met manipuleren bedoel ik dat je voorbeeld zo kiest dat er iets werkbaar lijkt uit te komen.
Ook lijkt het me nog steeds toe dat er iemand kan worden gekozen waar de meerderheid een bloedhekel aan heeft.

Heb je mijn uitleg van het - in wezen doodsimpele - systeem hier niet gelezen?

Verder zou ik graag vernemen wat jij van het doel van het systeem zowel als van de door mij hier genoemde voordelen van een gekozen minister-president vindt.

Ik zoek niet naar de steen der wijzen. Wel naar een manier om de verkiezing zodanig te regelen, dat de winnaar altijd iemand is die door minstens 50% van de kiezers (die een geldige stem hebben uitgebracht) tot de beste helft van de kandidaten wordt gerekend, en nooit iemand die volgens minstens 50% van de kiezers tot de minst geschikte helft van de kandidaten behoort.

Inderdaad kan er nog altijd iemand worden gekozen waar de meerderheid een bloedhekel aan heeft. Ofwel omdat de meerderheid niet gaat stemmen, of omdat ze aan andere kandidaten nog een grotere bloedhekel heeft, Maar als 51% van kiezers die een geldige stem heeft uitgebracht iemand een rangnummer toekent dat hoger is dan het aantal kandidaten gedeeld door twee (naar boven afgerond), dan is het zonder fraude niet mogelijk dat die persoon in dit systeem toch wint.

In wezen geldt dit voor ieder mij bekend systeem. Maar het mijne geeft daarenboven de minste kans dat een van de twee extreemste kandidaten wint.

Ik heb het nog eens bekeken, ik denk het nu door te hebben.

Er is helemaal geen tweede (verkiezings) ronde wat ik dacht, slechts een tweede 'semi gewogen' telling.
Dat is wel even iets anders.

Blijft staan dat iemand met (50% -2) van de stemmen in kolom 1 het toch moet afleggen tegen beide anderen.

Lijkt me dat dat heel veel ongenoegen zal geven.
Kan er ook toe leiden dat veel kiezers (zoals in de VS) niet mee zullen doen.
Mijn steun gaat het dan ook niet krijgen.

PS.
Het laatste is denk ik niet hard te maken en laat zien dat je eigenlijk de uitslag wilt sturen.

[Peter van Velzen]

Heb je mijn uitleg van het - in wezen doodsimpele - systeem hier niet gelezen?

Verder zou ik graag vernemen wat jij van het doel van het systeem zowel als van de door mij hier genoemde voordelen van een gekozen minister-president vindt.

Ik zoek niet naar de steen der wijzen. Wel naar een manier om de verkiezing zodanig te regelen, dat de winnaar altijd iemand is die door minstens 50% van de kiezers (die een geldige stem hebben uitgebracht) tot de beste helft van de kandidaten wordt gerekend, en nooit iemand die volgens minstens 50% van de kiezers tot de minst geschikte helft van de kandidaten behoort.

Inderdaad kan er nog altijd iemand worden gekozen waar de meerderheid een bloedhekel aan heeft. Ofwel omdat de meerderheid niet gaat stemmen, of omdat ze aan andere kandidaten nog een grotere bloedhekel heeft, Maar als 51% van kiezers die een geldige stem heeft uitgebracht iemand een rangnummer toekent dat hoger is dan het aantal kandidaten gedeeld door twee (naar boven afgerond), dan is het zonder fraude niet mogelijk dat die persoon in dit systeem toch wint.

In wezen geldt dit voor ieder mij bekend systeem. Maar het mijne geeft daarenboven de minste kans dat een van de twee extreemste kandidaten wint.

Ik heb het nog eens bekeken, ik denk het nu door te hebben.

Er is helemaal geen tweede (verkiezings) ronde wat ik dacht, slechts een tweede 'semi gewogen' telling.
Dat is wel even iets anders.

Blijft staan dat iemand met (50% -2) van de stemmen in kolom 1 het toch moet afleggen tegen beide anderen.

Lijkt me dat dat heel veel ongenoegen zal geven.
Kan er ook toe leiden dat veel kiezers (zoals in de VS) niet mee zullen doen.
Mijn steun gaat het dan ook niet krijgen.

PS.
Het laatste is denk ik niet hard te maken en laat zien dat je eigenlijk de uitslag wilt sturen.

De kiezers die de verliezer als fravoriete kandidaat hadden, zullen inderdaad teleurgesteld zijn, maar degenen die hem of haar als een van de slechtere beschouwden, zullen maar wat blij zijn, en dat zijn er (in het voorbeeld net aan) iets meer.
Jammer is wel dat kiezers vaak slecht voorgelicht zijn en daardoor een goede kandidaat als slechter kunnen beschouwen. Overigens is deze verkiezing niet de belangrijkste. Dat is de parlementsverkiezing. Het parlement kan altijd nog de minister-president afzetten en vervangen dus wellicht is het niet zo heel belangrijk wie die verkiezing wint. Aangezien het kabinet altijd extra-parlementair zal zijn, en behendig moet laveren om niet tegen een motie van wantrouwen aan te lopen. Dus wellicht is gewoon rank choice voting wel voldoende. (alleen Wilders zal beweren dat Timmermans (ook) extreem is, dus twee extremisten op beide uiteinden van het spectrum lijkt tegenwoordig onwaarschijnlijk).

Overigens heb je nog steeds niets gezegd over mijn motivatie om de formateur/minister-president te kiezen. Dat lijkt me toch echt belangrijker dan het kiessysteem dat er voor gebruikt wordt.

[TIBERIUS CLAUDIUS]

De kiezers die de verliezer als fravoriete kandidaat hadden, zullen inderdaad teleurgesteld zijn, maar degenen die hem of haar als een van de slechtere beschouwden, zullen maar wat blij zijn, en dat zijn er (in het voorbeeld net aan) iets meer.

Zo lust ik er nog wel een paar.
90% is zeer ontevreden, maar dat is voor jou geen probleem want er zijn immers 5% die zeer tevreden zijn.

Jammer is wel dat kiezers vaak slecht voorgelicht zijn en daardoor een goede kandidaat als slechter kunnen beschouwen. Overigens is deze verkiezing niet de belangrijkste. Dat is de parlementsverkiezing.

Niet in jouw systeem want de macht zal zeker richting president gaan,
die beweert (niet mer dan dat) dat de kiezers hem dat mandaat hebben gegeven.

Het parlement kan altijd nog de minister-president afzetten en vervangen dus wellicht is het niet zo heel belangrijk wie die verkiezing wint.

Indien dat niet belangrijk is kan je ze net zo goed niet houden.

Aangezien het kabinet altijd extra-parlementair zal zijn, en behendig moet laveren om niet tegen een motie van wantrouwen aan te lopen. Dus wellicht is gewoon rank choice voting wel voldoende. (alleen Wilders zal beweren dat Timmermans (ook) extreem is, dus twee extremisten op beide uiteinden van het spectrum lijkt tegenwoordig onwaarschijnlijk).

Formeel misschien wel, in de praktijk zal de minister-president echter toch met zijn partij verbonden zijn.
Kandidaten die uit het absolute niets opduiken zijn uitermate zeldzaam.
Zelfs De Gaulle kon niet zonder zijn Gaulisten in het parlement.

Timmermans is ook duidelijk een extreme zakkenvuller en opportunist.
Hier ga je dus weer op andermans stoel zitten en het heft er veel van dat je een systeem wilt dat het voor iemand als Wilders nagenoeg onmogelijk maakt om gekozen te worden. Ook het woord tegenwoordig duidt daar op. Moet het weer verdwijnen als Wilders weg is?

Overigens heb je nog steeds niets gezegd over mijn motivatie om de formateur/minister-president te kiezen. Dat lijkt me toch echt belangrijker dan het kiessysteem dat er voor gebruikt wordt.

Ik heb het idee dat je een onderliggende agenda hebt.
Je zegt een beter werkend systeem te hebben ontworpen, waar ik helemaal van overtuigd ben.
Het gaat je er vooral om de kandidaten op de flanken geen kans te geven ook al krijgen ze 50% -2 van de echte stemmen en de anderen nog niet de helft. die het dan toch worden.
Dit heb al eerder geschreven maar ook geen antwoord op gekregen.

[TIBERIUS CLAUDIUS]

Ik heb er nog eens over geslapen en dan kom ik nog al eens op een idee.

Het systeem is zeer wankel het voorbeeld is geconstrueerd, het wordt vrij ingewikkeld met meer dan drie kandidaten.

Men heeft dan verschillende keuzes.

1. Men laat er maar drie toe. (De geleide democratie van Soekarno)
2. Er blijven ondanks meer kandidaten maar drie mogelijkheden om in te vullen.
3. Men maakt net zoveel mogelijkheden als er kandidaten zijn. (vier kandidaten geeft dan al 24 mogelijke volgorden)

1.) Dit is pseudo-democratie ook wel volksverlakkerij.

2.) en 3.) Kunnen wanneer men een slim voorbeeld bedenkt heel bizarre eind resultaten geven.

--------------------------

Er is nog iets wat er dwars door heen kan fietsen: ""De Running Mate".
Kandidaat A die op bijna 50% zit vraagt aan zijn kiezers B als tweede keus te nemen. (De Running Mate)
Ook hier kunnen met wat slimme voorbeelden bizarre uitslagen worden gemaakt.

--------------------------------

Er is nog iets dat me ontschoten is.
Mensen uit het midden stemmen tegenwoordig ook wel op de flanken, wat het nog ondoorzichtbaarder maakt.

[Peter van Velzen]

Jammer dat anderen helemaal niets te zeggen hebben hierover.

Ik blijf er bij dat een formateur/minister-president die apart staat van de kamer. Geweldige voordelen biedt.
Zo hoeft hij ook niet eens ministers en staatssecretarissen aan te stellen, maar kan gewoon starten met de ploeg die er toevallig al zit. Nogmaals de kieswijze is bijzaak. Ik heb gewoon een voorkeur in deze, maar andere systemen zullen meestal ook werken. Desnoods wint Wilders met een kwart van de stemmen en wordt een dag later al door de kamer weggestemd. (met die vent valt toch niet te regeren) Waarna ze een ander kiest.

Je kunt ook direct een premier kiezen door op de eerste werkdag van de nieuwe vertegenwoordigers, een stemming te houden, zonder informateurs of wat dan ook. Voorwaarde dient echter te zijn, dat men een keuze moet maken uit personen die NIET aan de kamerverkiezing deel namen. zo verzeker je óók dat er op dag één al direct een nieuwe regering is. (de oude ploeg met de nieuw gekozen premier.) Stel gewoon bij wet vast dat - als er geen premier is - er de eerstvolgende werkdag een nieuwe dient te worden gekozen. Die mag dan elke dag een nieuw minister benoemen. Die wellicht door de kamer moet worden goedgekeurd. (mag ook stilzwijgend) Omdat er niemand ooit een absolute meerderheid heeft in Nederland(*1), zullen er heus geen anti-vaccers worden benoemd op gezondheidszorg, door een slaafse meerderheid zoals in de VS.

*1 Geen enkele partij heeft - zo lang als ik leef - ooit meer dan 54 zetels behaald.

[TIBERIUS CLAUDIUS]

Dat wordt een herhaling van zetten, want je gaat niet in op mijn reken argumenten.
Ik ben voor het Duitse systeem daar wordt het door de President geregeld.

Nogmaals de kieswijze is heel belangrijk want ze bepaald de uitslag.

Dat het jammer is dat niemand anders reageert ben ik met je eens.
Dit soort zaken,die wel degelijk heel belangrijk zijn hebben niet veel belangstelling.
Kijk maar eens naar mijn Topic over een nieuw Europa daar werd ook niet veel aandacht aan geschonken.

[Peter van Velzen]

Zo lust ik er nog wel een paar.
90% is zeer ontevreden, maar dat is voor jou geen probleem want er zijn immers 5% die zeer tevreden zijn.

Moet ik soms rekenles gaan geven?

100 - 90 = 10 en niet 5!

Het aantal rangen dat wordt geteld is kleiner of gelijk aan het aantal kandidaten / 2, afgerond naar boven.
De kandidaat die wint, heeft van minstens 50% van de kiezers een rangnummer gekregen tussen 1 en het laatst getelde.
Om 90% van de kiezers toch zeer ontevreden te krijgen. dient 90% van de kiezers een andere kandidaat rangnummer één te hebben gegeven. En er bovendien minder om te geven welke andere kandidaat er zou winnen.

Noodzakelijkerwijs zal de winnaar dus van 10% van de kiezers rangnummer 1 hebben gekregen.

Bovendien zal de winnaar vaker tot de meer geschikte kandidaten worden gerekend, dan welke andere kandidaat dan ook. Tenminste door 50%. Bij mijn weten kan vrijwel geen andere verkiezingsmethode dat garanderen. Alleen als men in plaats van een rangnummer in te vullen alleen een keuze moet maken tussen "geschikt" of "niet geschikt", krijg je ook die garantie. Maar in dat geval heeft de kiezer niet de mogelijkheid om aan te geven wie zij of hij het meest geschikt (of ongeschikt) acht. Bovendien is er dan een kans, dat niemand wint! Dat laatste lijkt mij niet zo handig, al is het wel buitengewoon democratisch.

[Peter van Velzen]

Niet in jouw systeem want de macht zal zeker richting president gaan,
die beweert (niet meer dan dat) dat de kiezers hem dat mandaat hebben gegeven.

Ze hebben hem geen mandaat gegeven iets te doen, dat niet door minstens de helft van de kamer geaccepteerd wordt.
Zijn enige formele macht bestaat uit het mogen aanstellen van ministers en staatssecretarissen.
Alle bewindslieden die hij benoemt, kan de kamer echter weer wegstemmen.

Bovendien is het zeer waarschijnlijk dat een groot deel van de kiezers een andere kandidaat prefereerde en de minister-president voor velen slechts een tweede keus was.

Wel is het zo, dat als zij of hij behendig manoevreert de premier daardoor vrijwel altijd een meerderheid voor het beleid van het kabinet zal vinden. Maar dat beleid dient nimmer in te gaan tegen de wens van een kamermeerderheid. Als de premierj veel macht lijkt te hebben, dan is het daardoor. (Hij blijkt een uiterst kundig politicus te zijn.

[Peter van Velzen]

Het parlement kan altijd nog de minister-president afzetten en vervangen dus wellicht is het niet zo heel belangrijk wie die verkiezing wint.

Indien dat niet belangrijk is kan je ze net zo goed niet houden.

Het is vooral belangrijk dat IEMAND de verkiezing wint, teneinde niet meer dan een half jaar te verdoen met onderhandlingen die bovendien de coalitiepartners haast dwingt om een of meer van de belangrijke punten uit hun verkiezingsprogramma bij voorbaat als te laten vallen. Daar klaagt iedereen over, maar niemand doet er wat aan!

[Peter van Velzen]

Aangezien het kabinet altijd extra-parlementair zal zijn, en behendig moet laveren om niet tegen een motie van wantrouwen aan te lopen. Dus wellicht is gewoon rank choice voting wel voldoende. (alleen Wilders zal beweren dat Timmermans (ook) extreem is, dus twee extremisten op beide uiteinden van het spectrum lijkt tegenwoordig onwaarschijnlijk).

Formeel misschien wel, in de praktijk zal de minister-president echter toch met zijn partij verbonden zijn.
Kandidaten die uit het absolute niets opduiken zijn uitermate zeldzaam.
Zelfs De Gaulle kon niet zonder zijn Gaulisten in het parlement.

Timmermans is ook duidelijk een extreme zakkenvuller en opportunist.
Hier ga je dus weer op andermans stoel zitten en het heft er veel van dat je een systeem wilt dat het voor iemand als Wilders nagenoeg onmogelijk maakt om gekozen te worden. Ook het woord tegenwoordig duidt daar op. Moet het weer verdwijnen als Wilders weg is?

Kandidaten als Wilders, Schoof, Macron of Trump zijn uitermate zeldzaam?
De Gaulle kwam niet voort uit de Gaulisten, maar de Gaulisten kwamen er voor hem.
Anders dan jij, heb ik het niet over bestaande politici, maar over een manier om een premier te vinden die door méér mensen enigzins geschikt wordt geacht dan er mensen zij die hem of haar ongeschikt achten. Het zijn de kiezers die moeten kiezen, wie ze wel of niet geschikt achten. Niet jij of ik.

Ik stel een systeem voor dat er juist op gericht is om de keuze tussen twee extremen te helpen voorkomen. Ik gaf slechts toe dat die keuze tegenwoordig niet zo vaak voorkomt. Een extremist op één uiteinde van het spectrum dient (ook in het franse systeem) door minstens de helft van de kiezers geprefereerd te worden boven de andere kandidaat (in de derde ronde). Twee extremisten hebben daartoe ieder slechts 1/3 van de kiezers voor nodig.Waardoor in het franse systeem noodzakelijkerwijs één van beide zou winnnen. Ook als ze geen van beiden zou worden geprefereerd boven een gematigde kandidaat.

[TIBERIUS CLAUDIUS]

Zo lust ik er nog wel een paar.
90% is zeer ontevreden, maar dat is voor jou geen probleem want er zijn immers 5% die zeer tevreden zijn.

Moet ik soms rekenles gaan geven?

100 - 90 = 10 en niet 5!

Het aantal rangen dat wordt geteld is kleiner of gelijk aan het aantal kandidaten / 2, afgerond naar boven.
De kandidaat die wint, heeft van minstens 50% van de kiezers een rangnummer gekregen tussen 1 en het laatst getelde.
Om 90% van de kiezers toch zeer ontevreden te krijgen. dient 90% van de kiezers een andere kandidaat rangnummer één te hebben gegeven. En er bovendien minder om te geven welke andere kandidaat er zou winnen.

Noodzakelijkerwijs zal de winnaar dus van 10% van de kiezers rangnummer 1 hebben gekregen.

Bovendien zal de winnaar vaker tot de meer geschikte kandidaten worden gerekend, dan welke andere kandidaat dan ook. Tenminste door 50%. Bij mijn weten kan vrijwel geen andere verkiezingsmethode dat garanderen. Alleen als men in plaats van een rangnummer in te vullen alleen een keuze moet maken tussen "geschikt" of "niet geschikt", krijg je ook die garantie. Maar in dat geval heeft de kiezer niet de mogelijkheid om aan te geven wie zij of hij het meest geschikt (of ongeschikt) acht. Bovendien is er dan een kans, dat niemand wint! Dat laatste lijkt mij niet zo handig, al is het wel buitengewoon democratisch.

Nee dat hoeft niet, het was trouwens in het algemeen bedoeld.

Hoe men de winnaar ziet bepalen de kiezers en dat kan best heel wat anders zijn dan jij nu veronderstelt.

Het hoeft helemaal niet zo te zijn dat meerderheid hem achteraf de meest geschikte vindt, immers dan had hij bij de eerste telling wel boven de 50% gezeten.. Het lijkt zo in jou fictieve voorbeeld, maar de uitslag zou heel anders kunnen zijn.