Ik merk op dat je vijftien minuten geleden
weer een ontwerp hebt afgeleverd van je uiteindelijke tekst. Je beweert nog steeds
Kasper_JopiN schreef:Door de eeuwen heen werd Genesis als een soort allegorie (metafoor/symbool) gelezen.
Ik wijs je er nogmaals op dat deze zin een leugen is.
Bovendien zet je er een contekst omheen als zou deze zin enkel betrekking hebben op de zes dagen waar het scheppingsverhaal over spreekt. Ik wijs je er nogmaals op dat het dilemma om de evolutietheorie te harmoniseren met het bijbelverhaal niet enkel draait om de vraag of men de zes dagen kan interpreteren als perioden van miljoenen/miljarden jaren.
Ik becommentarieer hier gelijk ook andere aspecten van je hopeloos onsamenhangende tekst:
Kasper_JopiN schreef:Wat vaststaat is dat we de wetenschappelijke inzichten die wijzen op evolutie serieus moeten nemen. Maar betekent dit dan dat wij een atheïstisch wereldbeeld moeten aannemen? Nee, zoals ik hierboven al aangaf zijn niet alle vormen van evolutietheorie verdedigbaar. Wat christenen inbrengen? God! Wat is een wereld zonder God. Zonder God zou de wereld zinloos zijn, misschien wel niet kunnen bestaan. Ons bestaan zou niet te verklaren zijn zonder God.
Ten eerste heeft de evolutietheorie niets te maken met het ontstaan van het bestaan. Je kunt daar een God postuleren indien je denkt dat het bestaan anders niet te verklaren valt, maar indien je dat doet is het op geen enkele manier een commentaar op de evolutietheorie. De evolutietheorie verklaart enkel hoe het leven zich in de tijd ontwikkelt. De basis voor die theorie is dat voor die ontwikkeling geen sturende hand van een God nodig is, of zelfs maar te ontwaren is, maar alles uitstekend verklaard kan worden op basis van natuurlijke processen
Ten tweede laat je hier horen dat christenen ertegenin brengen dat een wereld zonder God zinloos zou zijn. Ook dit heeft volstrekt niets te maken met de evolutietheorie. Of een wetenschappelijke theorie waar is of niet wordt niet bepaald door wat onze psyche gewenst lijkt.
Ik noemde hierboven al de overgang van apen naar mensen. Maar deze overgang zou eigenlijk niet te verklaren zijn wanneer er geen God zou zijn die optreedt als een soort architect.
De evolutieleer stelt op de meest ondubbelzinnige wijze dat de overgang van aap tot mens zeer goed verklaard kan worden en daarvoor geen God nodig is die in het proces ingrijpt met een bovennatuurlijke ingreep. Je bewering is ongegrond.
Het specifieke wat ons tot mensen maakt, onze ziel, komt niet voort uit materie. Maar heeft een goddelijke oorsprong.
Je introduceert hier het begrip 'de ziel' zonder uit te leggen waar je het hier over hebt. Wil je er iets mee bedoelen dat te maken heeft met wat ons van andere hoger ontwikkelde dieren onderscheidt, dan hebben we het over het denkvermogen van de mens. Dit is een hoger ontwikkelde vorm van leven, hetgeen niet als een bovennatuurlijke ingreep door een God ontstaat, maar men in vele stadia van ontwikkeling ook in ander dierlijk leven aantreft, en zich dus geleidelijk kan ontwikkelen.
Ook onze moraal kan niet slechts het gevolg zijn van toevalligheid.
Er is niemand die stelt dat de menselijke moraal het gevolg is van toevalligheid. Moraal is een automatisch product van het denkvermogen gekoppeld aan het groepsdier zijn. Daarvoor is volstrekt geen God nodig.
Vervolgens wil je het over Spinoza hebben, zonder dat je ooit zijn boek Ethica gelezen hebt, en geen idee hebt wat hij
bedoelt te zeggen. Doe dat niet!
Je vangt een zin van hem op en interpreteert dat met wat je er van begrijpt. Als een westerling die opvangt dat koeien in India heilig zijn, en het dan interpreteert met de gedachte dat melk inderdaad lekker is en koeienpoep inderdaad goeie mest.
Maar kunnen we anderzijds juist zien dat deze ontwikkelingen worden gestuurd door God. Zo kunnen we zeggen dat Gods plan en bepaalde “toevalligheden” in de evolutie theorie elkaar niet uitsluiten.
Je conclusie is imho volslagen onzinnig.
Een God die een wereld op het oog heeft waar voornamelijk levenloosheid heerst, waar hersenloos leven als een afterthought ontstaat, waar leven overleeft via een race tussen zoveel mogelijk overmatige nakomelingen produceren opdat tenminste twee nakomelingen de dans ontspringen van de genadeloze aanslag die iedere seconde op het leven gepleegd wordt, en dat werkt op basis van het principe 'overleving van de best aangepaste', waar hersenloos leven voortdurend het leeuwendeel van de levende schepping blijft uitmaken, waar allerlei soorten van leven onstaan en weer verdwijnen via grillen van de natuur, waar de mens uit ontstaat als een verhaal van een paar jaar tegen een achtergrond van miljarden jaren daarvoor, terwijl de christelijke godsdienst die mens afschildert als een ziek wezen dat nooit beantwoordt aan wat de schepper voor ogen had, maar geheel anders moet zijn dan hij/zij is,... is enkel met de grootste moeite een redelijk plan te noemen, en onmogelijk een plan waar een mens iets goddelijks in zou kunnen ontwaren.
Een wijs man zei eens: “God kan zelfs toeval gebruiken in zijn plannen.” Dit is een uitspraak van Thomas van Aquino.
Iemand uit de moderne tijd zei ooit eens: "Zelfs de meest onredelijke argumenten worden door een religieus mens aangewend, omdat zelfs de meest onredelijke argumenten voor een godgelover altijd nog te prefereren zijn boven het opgeven van zijn dierbare God."
Nee, nee! Je wil je nu er met een jantje-van-leiden van afmaken. Jij hebt het ten eerste niet over verschillende interpretaties, maar zegt uitdrukkelijk: Genesis werd door de eeuwen heen gelezen als een soort allegorie (metafoor/symbool). Lees deze bijdrage weer opnieuw of voor de eerste keer indien je hem eerder overgeslagen hebt: