Politieke overtuiging

[siger]

Verslaving aan het dogma van "de maakbare mens" ?

Niet wild met slogans om je heen slaan aub!

Maar dat die sociale structuren hun oorsprong vonden tijdens en door de evolutie is niet te ontkennen.

"niet te ontkennen" is wel wat overmoedig. Misschien meer daarover als ik (en Heeck) het hier genoemde boek doorgeworsteld heb:
http://www.freethinker.nl/forum/viewtop ... 89#p204189

Hier meer over Merlin Donald.

Een ander oordeel over de genetische bepaaldheid van The American Way of Life:
http://www.freethinker.nl/forum/viewtop ... 11#p174111

[Jagang]

....moet ik zeggen dat ik niet wil beweren dat we niet zonder goden KUNNEN.
[....]
Ik beweer alleen dat we (de mensheid als geheel) er nooit van verlost zullen zijn.

Is hier geen tegenspraak? Als jij zonder goden kan, en ik kan zonder goden, en vijf miljoen Nederlanders kunnen zonder, wat maakt de rest dan anders op zo'n manier, dat zij óók niet zonder zouden kunnen? En als ieder mens zonder goden kan, waarom zouden we er dan nooit van verlost zijn?

Nee, er is hier geen tegenspraak.
Honden KUNNEN ook heel goed zonder vlooien, maar nimmer zullen alle honden daarvan verlost zijn.
Of wilde je me soms vertellen dat honden afhankelijk zijn van vlooien, alleen omdat ze er niet vanaf geraken?

Ik heb het enkel over de irrationele uitspraak dat er altijd goden zullen aanbeden worden als elk mens zonder kan.

Daar is niets irrationeels aan, maar een gegeven dat al duizenden jaren oud is.
En voor de goden waren er kleinere goden en geesten.

Hier maak je een interessante vergissing. Degedachte aan de suprematie van de ideeënwereld heeft een lange en droevige geschiedenis, waar ik hier even niet op in ga; maar er is niets zo vluchtig als ideeën.

Ach, wat is nou een paar milennia?

We kunnen ons amper voorstellen dat andere mensen in andere tijden op een heel andere manier naar we wereld keken. We maken onszelf bijvoorbeeld wat wijs als we denken het Europese christendom van de negentiende eeuw dacht zoals wij; we vergissen ons nog meer als we menen te begrijpen wat in oude geschriften bedoeld wordt.

We vergissen ons als we denken dat ooit te hebben begrepen.
Interpretatie's zijn net zo oud als geschriften.
En die geschriften zijn per definitie onbegrijpelijk, aangezien ze verre van eenduidig zijn.

Honderd jaar geleden wist haast iedereen wat met "goden" bedoeld werd. Binnen honderd jaar zal het een haast onverklaarbaar woord zijn (misschien is dat nu al begonnen).

Ik zou er niet op rekenen.
Onder invloed van een krimpende gematigde gemeenschap, ontstaan er kleinere, maar groeiende clubjes fundamentalisten.
Een reactie die ik haast zou willen typeren als immunologisch.

[siger]

Honden KUNNEN ook heel goed zonder vlooien, maar nimmer zullen alle honden daarvan verlost zijn.

Als alle honden zonder vlooien kunnen, waarom zouden ze er dan nooit van verlost zijn?

En voor de goden waren er kleinere goden en geesten..

Geesten zijn geen goden. En dat er eerst kleinere goden waren die groter werden is een verrassende maar onzinnige theorie.

[Jagang]

Honden KUNNEN ook heel goed zonder vlooien, maar nimmer zullen alle honden daarvan verlost zijn.

Als alle honden zonder vlooien kunnen, waarom zouden ze er dan nooit van verlost zijn?

Als we zonder natuurrampen kunnen, waarom zullen we er dan nooit van verlost zijn?
Ik vind dit eigenlijk geen vraag die mijn verdere aandacht verdient, eerlijk gezegd.

En voor de goden waren er kleinere goden en geesten..

Geesten zijn geen goden. En dat er eerst kleinere goden waren die groter werden is een verrassende maar onzinnige theorie.

Ach, in de oude natuurreligie's wordt die geesten eenzelfde rol toebedicht.
Het is al een primitieve vorm van wat later polytheïsme zou worden.
En als je meerdere goden tegelijk aanhangt, zijn ze automatisch "kleiner', omdat hen elk een specialisme wordt toebedicht. (Donder, liefde, water, etc.)

[siger]

Als we zonder natuurrampen kunnen, waarom zullen we er dan nooit van verlost zijn?
Ik vind dit eigenlijk geen vraag die mijn verdere aandacht verdient, eerlijk gezegd.

Je hebt het over je eigen vraag, dat weet je toch?
Verder heb ik al genoeg leveranciers van gemeenplaatsen.

[Jagang]

Inderdaad, want die retorische vraag ligt in dezelfde lijn als jouw vragen daarvoor.
Maar ik had natuurlijk beter kunnen weten dan de Grote Siger tegen te spreken.

Ik doe mijn best, maar op de een of andere manier wordt het altijd narigheid wanneer we het ergens over oneens zijn.

Het verschil tussen ergens verlegen méé zitten, of verlegen óm zitten, is toch niet zo moeilijk, Siger?
Of ben ik de enige die dat verschil ziet?

[siger]

Het verschil tussen ergens verlegen méé zitten, of verlegen óm zitten, is toch niet zo moeilijk, Siger?
Of ben ik de enige die dat verschil ziet?

Ik weet in elk geval niet wat je bedoelt.

[Digit]

Verslaving aan het dogma van "de maakbare mens" ?

Niet wild met slogans om je heen slaan aub!

Maar dat die sociale structuren hun oorsprong vonden tijdens en door de evolutie is niet te ontkennen.

"niet te ontkennen" is wel wat overmoedig. Misschien meer daarover als ik (en Heeck) het hier genoemde boek doorgeworsteld heb:
http://www.freethinker.nl/forum/viewtop ... 89#p204189

Hier meer over Merlin Donald.

Een ander oordeel over de genetische bepaaldheid van The American Way of Life:
http://www.freethinker.nl/forum/viewtop ... 11#p174111

Siger,

Dit zijn allemaal pure stroman-redeneringen.

Nergens beweren evolutiepsychologen dat individuele handelingen direct op genen zijn terug te voeren. Ze beweren wél dat je het globale menselijke gedrag (de "aard" van het beestje) pas écht kunt begrijpen als je rekening houdt met de omstandigheden waarin die "aard" gevormd geweest is. En dat onderbouwen ze bijzonder degelijk.

De redenering die ik hier zie doet mij denken aan iemand die, staande op de top van de Empire State building, tot de vaststelling komt dat hij onmogelijk enige directe invloed van de funderingen kan merken, en dat die bijgevolg hetzij onbestaand, hetzij overbodig zijn.

Ik heb geen enkele moeite om dat "nonsens" te noemen.

In essence we have two radically opposed concepts of humanity. One view sees us as biologically programmed by DNA, operating largely on an unconscious level with our minds creating an illusion of consciousness and hence an image of self. In contrast the view developed in this book is that we are conscious beings, capable of rational choice and engaged in cultural communities which extend our cognitive abilities in order to fully express our shared humanity.

Ik zie hierin geen tegenstrijdigheid. We doen het tweede inderdaad, maar we kunnen dat alleen maar doen omdat de evolutie ons heeft toegerust met een brein dat dat mogelijk maakt. En we doen het nog altijd binnen de beperkingen van dat brein waarin egoïsme en altuïsme soms een eigenaardige strijd leveren. Simpelweg omdat we beide nodig hadden om te overleven !

Indien niet akkoord (wat ik uiteraard verwacht !), dan graag een alternatieve verklaring voor de herkomst van die capaciteiten !

Groetjes,

Digit

[siger]

In essence we have two radically opposed concepts of humanity. One view sees us as biologically programmed by DNA, operating largely on an unconscious level with our minds creating an illusion of consciousness and hence an image of self. In contrast the view developed in this book is that we are conscious beings, capable of rational choice and engaged in cultural communities which extend our cognitive abilities in order to fully express our shared humanity.

Ik zie hierin geen tegenstrijdigheid. We doen het tweede inderdaad, maar we kunnen dat alleen maar doen omdat de evolutie ons heeft toegerust met een brein dat dat mogelijk maakt. En we doen het nog altijd binnen de beperkingen van dat brein waarin egoïsme en altuïsme soms een eigenaardige strijd leveren. Simpelweg omdat we beide nodig hadden om te overleven !

Indien niet akkoord (wat ik uiteraard verwacht !), dan graag een alternatieve verklaring voor de herkomst van die capaciteiten !

Groetjes,

Digit

Goed, als je belooft het geen "nonsens" te noemen.

Het discussiepunt is niet of mensen met alles erop en eraan door biologische evolutie zijn voortgekomen uit de biologische wereld. Daar twijfelt geen enkel modern mens aan. Een auteur die anders beweert lees ik niet eens.

Nogmaals: ik weet zo zeker als dat de aarde om de zon draait, dat mensen voor het volle pond biologische wezens zijn.

De kwestie is dus niet of we biologische wezens zijn. Waar het over gaat is of datgene wat we sociaal verrichten of uitrichten erfelijk bepaald is, en in welke mate. Dat is dus een belangrijk verschil in probleemstelling.

Nog een spruitjesvoorbeeld: in ons DNA ligt vast dat we smaakpapillen hebben om voedsel te onderscheiden. In ons DNA ligt niet vast of spruitjes lekker zijn. Sommige mensen houden van spruitjes en anderen niet, en sommige mensen hielden vroeger van spruitjes maar veranderden hun smaak. Natuurlijk kunnen we in goden geloven dank zij onze biologische constitutie, maar we kunnen ook allerlei andere dingen of helemaal niets geloven. Geloof en spruitjes zijn niet "hardwired".

Ik heb nog een hele tijd geloofd dat onze sociale gebruiken een mengsel zijn van cultuur en genen, al vond ik samen met bijvoorbeeld de geneticus Lowentin dat het genenaandeel sterk overschat werd. Zelfs dat geloof ik nu niet meer. Ons DNA geeft ons de mogelijkheid onze cultuur te maken. Verder is het erg geschikt om ons hart te laten slaan en onze stoelgang te regelen. De hele structuur van onze hersenen wijst uit dat ze gemaakt zijn om aan de genen te ontsnappen.

Evolutie psychologen (het woord zegt het zelf) willen sociale geplogenheden verklaren uit DNA. De laatste decennia, mlede door de opwinding over de nieuwe genetica, hebben ze daar alle ruimte voor gekregen, en werd slechts sporadisch door iemand gewezen op het gevaar van die simplistische denkwijze. De kritiek is vooral dat evolutiepsychologie geen enkele voorspellende kracht heeft, en waar hun voorspellingen getest werden dat telkens falikant afliep: ze bleken de geschiedenis niet te kennen, noch antropologische verslagen: hun theorie was op maat gemaakt om de Amerikaanse samenleving anno 1970 als de enige "biologisch toelaatbare" voor te stellen, en te verwittigen voor rampen als die samenleving zou veranderd worden.

Als ik mijn samenvatting van het Spinozaboek heb gepost begin in het boek van Donald, dat vandaag is aangekomen. Daar zal zeker meer over te zeggen zijn. Ik heb enkele van zijn on-line artikelen gelezen met een gevoel van opluchting: eindelijk wordt er terug vooruitgang geboekt.

[Digit]

Evolutie psychologen (het woord zegt het zelf) willen sociale geplogenheden verklaren uit DNA. De laatste decennia, mlede door de opwinding over de nieuwe genetica, hebben ze daar alle ruimte voor gekregen, en werd slechts sporadisch door iemand gewezen op het gevaar van die simplistische denkwijze. De kritiek is vooral dat evolutiepsychologie geen enkele voorspellende kracht heeft, en waar hun voorspellingen getest werden dat telkens falikant afliep: ze bleken de geschiedenis niet te kennen, noch antropologische verslagen: hun theorie was op maat gemaakt om de Amerikaanse samenleving anno 1970 als de enige "biologisch toelaatbare" voor te stellen, en te verwittigen voor rampen als die samenleving zou veranderd worden.

Als je je daarop baseert kan ik aannemen dat je overtuigd bent van je gelijk. En áls dát het einde van het verhaal was, dan had je nog gelijk ook !

Maar dat is het dus niet ! En in feite verwijs je eerder naar het sociaal Darwinisme, dat door de hedendaagse evolutiepsychologen evenzeer verworpen wordt ! De evolutiepsychologie van Pascal Boyer, Johan Braeckman, Mark Nelissen, Griet Vandermassen e. a. is véél genuanceerder en complexer dan dat. Zij ontkennen volgens mij nergens de complexe interactie tussen "de aard van het beestje" enerzijds en de maatschappij die door dat beestje is gecreëerd anderzijds en die op haar beurt dat beestje beïnvloedt. Alleen zoeken zij de oorsprong van die aard. Wat alleen kan helpen om die interactie beter te doorgronden.

You are still barking up the wrong tree !

Groetjes,

Digit

P. S.

Geloof en spruitjes zijn niet "hardwired".

http://www.willemwever.nl/vraag_antwoor ... -spruitjes :

Een spruitje is van nature een beetje bitter. Dit is een smaak waar volwassenen minder moeite mee hebben dan veel kinderen. Als baby ben je geprogrammeerd om de zoetige smaak van moedermelk lekker te vinden, daarna moet je langzaam wennen aan allemaal nieuwe smaken. Hoe meer verschillende smaakjes je lust, hoe meer verschillende dingen je kan eten. Dat is gemakkelijk én gezond.

De hele structuur van onze hersenen wijst uit dat ze gemaakt zijn om aan de genen te ontsnappen.

We danken de structuur van onze hersenen aan het feit dat ze onze overlevingskansen vergrootte door ons toe te laten steeds complexere problemen op te lossen. Dat laat ons - tot op zekere hoogte - toe om aan de druk van onze genen te weerstaan. Maar het feit dat de individuele mens vaker emotioneel reageert dan rationeel, dat bewijst simpelweg dat onze genen nog steeds via onze emoties méé aan het stuur zitten. Als jij 's nachts in het bos achter je een tak hoort kraken, dan zul je nog steeds de reflex hebben om achterom te kijken, ook al weet je dat de beren hier al lang verdwenen zijn ! Maar de angst voor het donkere bos zit nog steeds in je genen !

P. P. S. Iedereen die een antwoord zoekt op de vraag "nature or nurture ?", die zit er volgens mij per definitie naast ! Enkel het besef dat de mens enkel mens is bij gratie van een wonderbaarlijke interactie tussen beide kan leiden naar een beter begrip ! En de evolutiepsychologie van vandaag belicht daar één kant van de medaille. Gelukkig zonder de andere te miskennen ! Nu nog wederzijds begrip !

[Jagang]

Het verschil tussen ergens verlegen méé zitten, of verlegen óm zitten, is toch niet zo moeilijk, Siger?
Of ben ik de enige die dat verschil ziet?

Ik weet in elk geval niet wat je bedoelt.

Ik zal het nog een keer proberen.

Ik stel: De mens kan wel zonder religie, maar we zullen er nooit van verlost zijn.
Vervolgens vraag je (retorisch, naar ik aanneem): "Is dat niet aan elkaar tegengesteld?"

Maar in welke zin is niet afhankelijk zijn van religie, tegengesteld aan opgescheept zitten met religie?
(Let wel: Er is ook nog weer een verschil tussen afhankelijk zijn, en de gedachte er van afhankelijk te zijn.)

Dat zou ik eerst graag even weten, aangezien elke verdere discussie bij voorbaat zinloos is, zolang dit 'probleem' niet uit de wereld is.

Het "waarom" we er mee zullen blijven zitten, is dan eventueel voor de volgende post.
Maar het is ook iets dat je zelf kan bedenken, wanneer ik de analogie met de hond en diens vlooien nog eens aanhaal.

[siger]

Ik moet me hier verontschuldigen omdat ik te snel heb aangenomen dat jij de genetische kaart trok in verband met religie. Blijkbaar heb je dus andere redenen om te zeggen dat we er nooit van verlost zullen zijn. Ik heb nooit andere dan genetische redenen gehoord, dus ik ben erg benieuwd waar je die stelling op baseert.

Ik stel: De mens kan wel zonder religie, maar we zullen er nooit van verlost zijn.
Vervolgens vraag je (retorisch, naar ik aanneem): "Is dat niet aan elkaar tegengesteld?"

Die vraag was echt niet rethorisch bedoeld. In tegenstelling tot vlooien (die op honden zitten) en aardbevingen (die in de aardkorst voorkomen,) is religie iets in ons hoofd.
Nu zijn er mensen die beweren dat religie genetisch vastligt (neurotheologen, evolutiepsychologen en allerhande Amerkaanse sociaal-conservatieven,) terwijl ik altijd heb volgehouden: "wat in ons hoofd is hebben we in de hand."

Maar in welke zin is niet afhankelijk zijn van religie, tegengesteld aan opgescheept zitten met religie?

1. "Opgescheept zitten met religie"
Misschien bedoel je hiermee dat religie altijd met ons zal zijn in bijvoorbeeld geschiedenisboekjes over het oude Mesopotamië of in het Museum van Cairo. Op dezelfde wijze zullen we waarschijnlijk (gelukkig) nooit "verlost" zijn van vuistbijlen en mammoetgebitten. Juist, maar wat is het gewicht daarvan? Als je daarentegen bedoelt dat we altijd religieus zullen zijn, is er inderdaad een tegenspraak met

2. "niet afhankelijk zijn van de gedachte aan religie."
Afhankelijkheid van religie poneren is hetzelfde als zeggen dat we altijd religieus zullen zijn. Dat is toch wat jij stelt? Als ik me vergis dan hoor ik het graag.

In het andere geval zal je het zelf moeten onderbouwen, want de regel is "de steller onderbouwt".

Het "waarom" we er mee zullen blijven zitten, is dan eventueel voor de volgende post. Maar het is ook iets dat je zelf kan bedenken, wanneer ik de analogie met de hond en diens vlooien nog eens aanhaal.

Ik zie echt niet waarom we met religie zouden blijven zitten. Dat lijkt me vandaag even onzinnig als een Romein die zegt dat er altijd Penates zullen zijn. (ik denk dat ze dat ook wel dachten.)

Ik begrijp niet dat je vindt dat ik een argument moet bedenken voor jouw mening, die ik niet deel. De steller moet aantonen, niet andersom.

Onze hersenen zijn zo gemaakt, dat ze gedachten kunnen wijzigen, vergeten, uitvinden. Het essentiele kenmerk van ons denken is een in de loop van de evolutie verworven veranderbaarheid, vluchtigheid.

[siger]

Zij ontkennen volgens mij nergens de complexe interactie tussen "de aard van het beestje" enerzijds en de maatschappij die door dat beestje is gecreëerd anderzijds en die op haar beurt dat beestje beïnvloedt.

Ik heb genoeg gelezen over wat zij bedoelen met "de aard van het beestje" om deze zienswijze te verwerpen. Dat doe ik nog maar sinds kort, en ik denk dat de hele neurologie die kant op gaat. Er is geen interactie als we over de emergente menselijke samenleving spreken. Dan is de relatie tussen "de aard van het beestje" en onze gedachtenwereld dezelfde als de relatie tussen een soepbord en de soep erin: het bord houdt alles bijeen, maar alleen de soep eet en smaak je.

(let wel: ik ben erg verheugd over de genetica in de geneeskunde, maar dat is een heel ander verhaal.)

Alleen zoeken zij de oorsprong van die aard.

Op de verkeerde plaats: in door met een cirkelredenering bedachte genen.
Weet je wat, ik zal hier wat voorbeeldjes citeren uit mijn lange post "kritiek van de sociobiologie". Ze stonden aan het eind van een lang artikel en misschien is niemand zo ver geraakt. Je kan hier "sociobiologie" makkelijk lezen als "evolutionaire psychologie". Zeg aub niet dat dit allemaal oude koek is, want Alcock zelf heeft nog recentelijk "De Triomf van de Sociobiologie" geschreven, een boek dat met tromgeroffek is onthaald in bvb de Univ. van Leuven. Alcock zegtr zelf dat "evolutiepsychologie" de nieuwe naam voor "sociobiologie" is.

Uit http://www.freethinker.nl/forum/posting ... 9&p=172743

Enkele voorbeelden

Volgende voorbeelden van sociobiologische verklaringen staan beschreven in “Animal Behavior” (1998) van John Alcock, een verdediger van de sociobiologie. Het eerste geval gaat over apen, de andere (uit het laatste hoofdstuk van Alcock) over mensen.

Kinderdoding.

Indische hanuman languren leven in groepen gedomineerd door één mannetje. Volgens Sarah Blaffer Hrdy doden mannetjes, wanneer ze een groep vrouwtjes overnemen, de pasgeboren nakomelingen van het vorige mannetje, om zo de eigen genen meer kansen te geven.
Deze sociobiologische mythe werd diepgaand weerlegd door R. W. Sussman en collega's. Ondanks de dramatische foto's van achter elkaar hollende languren werden slechts 21 sterfgevallen van pasgeboren vastgesteld (en 27 bij andere primaten.) De meeste gevallen hielden geen verband met agressie van nieuwe mannetjes. Dikwijls ging het om ongelukken, of hield de pasgeborene zich vast aan een vrouwtje dat in een schermutseling terecht was gekomen. Sussman en collega's wijzen de sociobiologische verklaring van de hand, terwijl Hrdy en collega's voet bij stuk houden.

[De studie van Sussman wordt niet vermeld door Alcock. ik vond ze in “The Human Species” van John H. Relethford, die verwijst naar het tijdschrift “Evolutionary Anthropology”.]

Adoptie.

Kinderen worden dikwijls geadopteerd door vreemden, die hen met evenveel of meer zorgen omringen dan wanneer het dragers van hun eigen genen zouden zijn. Op het eerste zicht pech voor sociobiologen, maar een onderzoek van Joan Silk in Oceanië toonde aan dat de geadopteerde kinderen dikwijls nauwe familie waren en dus best wat van de eigen genen konden dragen. Wanneer de geadopteerde kinderen geen familie waren, moesten ze werken in dienst van die familie, zodat ze toch in zekere zin haar genen verder hielpen verspreiden. En wanneer de geadopteerde kinderen geen familie waren en ook niet voor de familie moesten werken, dan was adoptie ongetwijfeld een zij-effect van het erfelijk “motivationeel systeem” [vroeger gewoon “instinkt”] om je eigen genen te koesteren in je kinderen. Kortom, als je ergens wil uitkomen, is er altijd wel een uitleg te verzinnen.

Welstand.

Sociobiologen menen dat vrouwen bij voorkeur huwen met welgestelde mannen omdat ze zo meer genetisch sukses verwachten, anders gezegd, meer kinderen op de wereld zullen zetten. Het schijnt dat in het vijftiende eeuwse Portugal vrouwen die met welgestelde mannen huwden meer kinderen hadden. Vandaag is dat niet meer het geval. Dat komt omdat we in de tijd van de anti-conceptie leven [het lijkt me onjuist aan te nemen dat anti-conceptie enkel iets uit de moderne tijd is.] Perusse heeft daarop het NPC in het leven geroepen: het Number of Potential Conceptions, ttz. het denkbeeldig aantal kinderen als er geen anti-conceptie zou bestaan. En zie, als je de NPC van welgestelde dames berekent kom je al vlug aan een indrukwekkende verspreiding van genen - zij het enkel in de papieren wereld van steriele theorieën.

Verkrachting.

Sociobiologen hebben ook getracht verkrachting te begrijpen als een strategie om genen te verspreiden. Men haast zich daarbij te vermelden dat men verkrachting niet wil goedpraten, wat “goedpraten” uit strict sociobiologisch oogpunt ook mag betekenen.
Een veelbesproken theorie (opgesteld door het echtpaar Thornhill) zegt dat sexuele selectie dié mannen heeft bevoordeeld, die de bekwaamheid bezaten onder bepaalde omstandigheden tot verkrachting over te gaan. Met name mannen die geen vrouw kunnen aantrekken, zouden een vrouw kunnen aanranden als dat het laatste redmiddel was om hun genen te verspreiden. Een beetje triomfantelijk wordt gemeld dat mannetjes van schorpioenvliegen het ook doen, wanneer ze geen giften meer vinden om een vrouwtje tot paring te bewegen.
Alcock schrijft dat vooral arme jonge vrouwen verkracht worden. Dat is misschien waar in Amerikaanse ghetto's met veel armen en jongeren. Bij ons hoeft men de krant er slechts op na te slaan om te zien dat zowat de helft van de slachtoffers te jong of te oud is om zwanger te zijn. Bovendien blijkt dat heel wat verkrachters een sexuele partner hebben. Een aantal zijn zelfs huisvaders die hun slachtoffers vinden onder het eigen dak.
Als het allemaal slechts om de verspreiding van de eigen genen draait, en niet om zelfzucht, machtsmisbruik en vernedering, zou een verkrachter dan niet veeleer naar een spermabank trekken?

Bloed geven.

Sociobiologen geloven niet in pure onbaatzuchtigheid, en hebben dus ook voor bloeddonoren gezocht naar verklaringen door middel van genetische selectie. Richard Alexander kwam tot het besluit dat de kleine kost aan bloedafname ruimschoots vergoed wordt door het stijgend prestige van de donor. In de prehistorie leefden mensen in kleine groepen waarin het voortbestaan van de eigen genen afhing van waardering door de anderen, en dat maakte prestige dus belangrijk. Donoren zullen, vervolgt hij, “haast altijd” aan anderen laten weten dat ze bloed hebben afgestaan. Onderzoek heeft inderdaad aangetoond dat wie een donorenspeldje krijgt “opvallend meer” geneigd is bloed te geven.
Zelfs doorheen het vage woordgebruik is zichtbaar dat “opvallend meer” toch wel minder is dan het voorspelde “haast altijd”. Een tweede verwachting gewekt door deze theorie is dat mensen liever zouden samenwerken met mensen die bereid zijn bloed te geven. Een onderzoeksresultaat wordt echter niet vermeld, en ik denk dat maar weinig werknemers die overweging ooit gemaakt hebben.

Geloof en spruitjes zijn niet "hardwired".

http://www.willemwever.nl/vraag_antwoor ... -spruitjes :

Een spruitje is van nature een beetje bitter. Dit is een smaak waar volwassenen minder moeite mee hebben dan veel kinderen. Als baby ben je geprogrammeerd om de zoetige smaak van moedermelk lekker te vinden, daarna moet je langzaam wennen aan allemaal nieuwe smaken. Hoe meer verschillende smaakjes je lust, hoe meer verschillende dingen je kan eten. Dat is gemakkelijk én gezond.

Je ziet toch zelf dat die theorie gemaakt is aan een keukentafel met bleirende peuters? Dat is nou juist het soort onwetenschappelijke onzin, omdat ze geen voorspellende waarde heeft. Tenminste niet als er geen gegevens verzameld worden over het eten van spruitjes (of dergelijke) in het verleden en in andere culturen. Iemand die hier ernstig over schrijft zonder verder te zien dan zijn of haar keukentafel (ik schreef een persiflage!) is zonder meer ... goed, geen onvriendelijke woorden vandaag.

edit: op de link vind ik ook nog de goede raad spruitjes eens met suiker klaar te maken. Dat is toch verschrikkelijk! Spruitjes zijn kolen, dat is zwaar om te verteren, als een kind ze niet wil eten geef je het toch een van de tientallen andere groenten.

[Digit]

Nu zijn er mensen die beweren dat religie genetisch vastligt (neurotheologen, evolutiepsychologen en allerhande Amerkaanse sociaal-conservatieven,), ……

Wat betreft de evolutiepsychologen is dat een stroman ! De wetenschappelijke consensus dienaangaande is dat religiositeit een “verstekeling” is die meelift op een aantal systemen in onze psyche. Deze systemen zijn genetisch vastgelegd omdat ze de fitness verhoogden. Dit is mij persoonlijk bevestigd door Johan Braeckman ! Als voorbeeld : ritualisering. Oorspronkelijke functie : de samenhang van de groep bevestigen en expliciteren. Bijzonder geschikt om religieuze “memen” op te enten. Nog steeds zichtbaar als afwijking in dwangmatig gedrag !

http://www.johanbraeckman.be/
http://www.philosophy.ugent.be/index.ph ... pe=content

…. terwijl ik altijd heb volgehouden: "wat in ons hoofd is hebben we in de hand."

Anorexia, boulemia, drug-, tabak- en alcoholverslaving, stress, …. hebben we dus allemaal in de hand !

Tarara !

Sociobiologen geloven niet in pure onbaatzuchtigheid, en hebben dus ook voor bloeddonoren gezocht naar verklaringen door middel van genetische selectie. Richard Alexander kwam tot het besluit dat de kleine kost aan bloedafname ruimschoots vergoed wordt door het stijgend prestige van de donor. In de prehistorie leefden mensen in kleine groepen waarin het voortbestaan van de eigen genen afhing van waardering door de anderen, en dat maakte prestige dus belangrijk. Donoren zullen, vervolgt hij, “haast altijd” aan anderen laten weten dat ze bloed hebben afgestaan. Onderzoek heeft inderdaad aangetoond dat wie een donorenspeldje krijgt “opvallend meer” geneigd is bloed te geven.
Zelfs doorheen het vage woordgebruik is zichtbaar dat “opvallend meer” toch wel minder is dan het voorspelde “haast altijd”. Een tweede verwachting gewekt door deze theorie is dat mensen liever zouden samenwerken met mensen die bereid zijn bloed te geven. Een onderzoeksresultaat wordt echter niet vermeld, en ik denk dat maar weinig werknemers die overweging ooit gemaakt hebben. Sociobiologen geloven niet in pure onbaatzuchtigheid, en hebben dus ook voor bloeddonoren gezocht naar verklaringen door middel van genetische selectie. Richard Alexander kwam tot het besluit dat de kleine kost aan bloedafname ruimschoots vergoed wordt door het stijgend prestige van de donor. In de prehistorie leefden mensen in kleine groepen waarin het voortbestaan van de eigen genen afhing van waardering door de anderen, en dat maakte prestige dus belangrijk. Donoren zullen, vervolgt hij, “haast altijd” aan anderen laten weten dat ze bloed hebben afgestaan. Onderzoek heeft inderdaad aangetoond dat wie een donorenspeldje krijgt “opvallend meer” geneigd is bloed te geven.
Zelfs doorheen het vage woordgebruik is zichtbaar dat “opvallend meer” toch wel minder is dan het voorspelde “haast altijd”. Een tweede verwachting gewekt door deze theorie is dat mensen liever zouden samenwerken met mensen die bereid zijn bloed te geven. Een onderzoeksresultaat wordt echter niet vermeld, en ik denk dat maar weinig werknemers die overweging ooit gemaakt hebben.

Dat “opvallend méér” geeft in elk geval aan dat er een invloed is. Het verschil met één individuele uitspraak als “haast altijd” is hier een betekenisloos woordspelletje ! Bedankt voor het prima argument overigens !

Het argument dat het effect van één specifieke “social bonus” niet zichtbaar is in één welbepaalde andere relatie die daar volkomen los van staat is, wegens de complexiteit van het fenomeen, een volslagen non-argument. Het volstaat niet om de rol van sociaal prestige als beloningselement te ontkennen !

Overigens is er ook nog een inwendig beloningssyteem, nl. ons geweten dat ons voor een “goede daad” beloont met een “goed gevoel” ! Zie http://www.evolutietheorie.ugent.be/node/103

Dan is de relatie tussen "de aard van het beestje" en onze gedachtenwereld dezelfde als de relatie tussen een soepbord en de soep erin: het bord houdt alles bijeen, maar alleen de soep eet en smaak je.

Onzinnige vergelijking ! Als je ergens mee wil vergelijken, dan is dat hardware / software ! Als die niet op elkaar afgestemd zijn, dan heb je simpelweg geen “computer” !

De rest van je betogen gaat totaal voorbij aan een grondregel uit de evopsychologie, en is dus een vorm van stroman : het ogenblikkelijke belonende effect (nageslacht) dat in illo tempore (“het moederland” – zie Nelissen) de reden was voor bepaald gedrag (seksueel geweld – verkrachting) moet als ultieme motivatie niet langer aanwezig zijn om het gedrag te triggeren. Het “genot” dat in onze genen vastligt volstaat dan om het gedrag te veroorzaken. Een ander voorbeeld is het lekker vinden van zoet en vet. Die waren vroeger nuttig als caloriebron (en dáárom vinden we ze (meestal) lekker), maar nu zijn ze ongezond. Maar de meesten vinden ze nog steeds lekker ! Zoals die moedermelk. En het is overigens niet omdat iets op een bevattelijke (en dus onwetenschappelijke) manier is uitgelegd, dat het ook fout is !

Digit

[siger]

Digit,

Je brengt niets in tegen mijn argumenten, Je herhaalt altijd dezelfde algemene zaken, het gedraai met woorden (verstekeling? Is het er of is het er niet?) en dat er meer mensen denken zoals jij is niet het soort argumenten dat mij overtuigt.

Nu ga ik wat verder lezen.