Contradicties in de bijbel.

[Blato]

Je interpretatie van deze teksten lijkt me nogal letterlijk. Zo lijken ze mij niet bedoeld. "Dat wat god genoemd wordt" neemt een rol aan in de bijbel, wat er (volgens mij) bedoeld en (dus) beschreven wordt is hoe wij mensen met elkaar omgaan en hoe wij mensen dit (soms, niet altijd) de goedkeuring meegeven van "dat wat god genoemd wordt". De bijbel is geen geschiedschrijving, het is een beschrijving van het hier en (eeuwige) NU. Kun je mij uitleggen wat ik nu precies goedpraat wat niet goedgepraat zou mogen/kunnen worden? Dan kunnen we misschien een concreet gesprek houden in plaats van er entiteiten bij te betrekken die hier geen weerwoord kunnen geven en waarvoor ik me niet geroepen voel óm er een weerwoord voor te verzinnen.

De teksten in de bijbel zijn wel letterlijk bedoeld door de schrijvers.

Leuke mening. Als bewijs heb ik alleen nog maar een ad populum gezien van een erudiete huistheoloog.

[Bonjour]

Blato gaat naar de babbelbox. Zie ook http://www.freethinker.nl/forum/viewtop ... 33#p472833" onclick="window.open(this.href);return false;

[dikkemick]

Even terug naar het onderwerp
http://infidels.org/library/modern/jim_ ... tions.html" onclick="window.open(this.href);return false;
En dit is bij lange na niet een complete lijst.

[Lunatic]

Yeshua is de menselijke verschijningsvorm van YHWH, geboren uit Miriam, geen aardse vader is daar bij betrokken. Bewijs heb ik niet, maar de hele Bijbel getuigt hier van. Het is en blijft een kwestie van geloof. Ik behoor tot de groep mensen die dat geloven, jij niet. Tot daar.

Waar getuigt de TeNaCH dat de de messias geen aardse vader zal hebben ?

Veel is een kwestie van geloof. Ook de zaken die jij met zekerheid weet te stellen.
Dit punt is echter volgens mij wel of niet waar.

Dus kun jij mij teksten uit de TeNaCH geven die jouw visie over het ontbreken van de aardse vader ondersteunen ?

De identiteit van Yeshua komt naar voren in Psalm 110. Yeshua, na 4 dagen te zijn gekeurd door achtereenvolgens de Farizeeën en Herodianen (Matteüs 22:15-22; Marcus 12:13-17; Lucas 20:20-26), de Sadduceeën (Matteüs 22:23-33; Marcus 12:18-27; Lucas 20:27-39) en de Schriftgeleerden (Matteüs 22:34-40; Marcus 12:28-34; Lucas 20:40), keurt op zijn beurt de religieuze leiders en zij waren sprakeloos bij de meest diepgaande vraag over de Messias.
Deze gebeurtenis is opgeschreven in Matteüs 22:41-46, Marcus 12:35-37a en Lucas 20:41-44.

Matteüs Marcus 12:35 Terwijl hij onderwees in de Tempel, vroeg Yeshua, “Hoe zeggen de schriftgeleerden dat de Messias de Zoon van David is? 36 David zelf heeft door de Ruach Kodesh (Heilige Geest) gezegd, יהוה heeft gezegd tot adoni, zet u aan mijn rechterhand totdat Ik uw vijanden gemaakt heb tot uw voetbank.’ 37a David zelf noemt de Messias dan יהוה ! Hoe kan de Messias dan David’s zoon zijn?”

Yeshua, sprekende tot de Farizese wijzen, citeert een ingewikkelde messiaanse profetie die werd uitgesproken door de profeet Koning David. In Psalm 110 begint David, " יהוה zei tot adoni: zit aan mijn rechterhand." In deze diepgaande Psalm, profeteert David dat "adoni" (mijn Heer), die is aan de rechterhand van יהוה , zowel de Koning (uit het geslacht van Koning David en de stam van Juda) die de volken zal oordelen vanaf zijn troon in Jeruzalem alsook de eeuwige Cohen Gadol (Hogepriester) in de orde van de Melek Tzedek (Rechtvaardige Koning) zal zijn. Vervolgens, in vers 5, zegt David: "Adonai aan uw [ יהוה ’s] rechterhand zal koningen verpletteren in de dag van zijn toorn." De wijzen begrepen dat Adonai altijd verwijst naar יהוה , en dus bevonden ze zich in de onmogelijkheid Yeshua's vraag te beantwoorden.

Adoni, met het klinkerpunt hireq (Psalm 110:1 - eerste persoon, enkelvoud, mannelijk, bezittelijk - mijn Heer) wordt zowel gebruikt als verwijzing naar Goddelijkheid als verwijzing naar de mens, dus dit is geen probleem voor de Farizese wijzen. Maar Adonai, met het klinkerpunt qametz (Psalm 110:5 - eigennaam, geen geslacht, geen nummer, geen toestand - BHS Westminster Hebrew morfologie) wordt alleen gebruikt in verwijzing naar, of eventueel in de plaats van de naam יהוה (eigennaam , geen geslacht, geen nummer, geen toestand). Volgens sommige rabbijnse geleerden (Ginsburg editie van de Masorah, pp. 105-15), werd het woord Adonai 134 keer in de Masoretische tekst, die werd voltooid eeuwen na de opstanding van Yeshua, gewisseld in de plaats van יהוה . In de Masoretische tekst van Psalm 110:5 lezen we dat het "Adonai aan uw rechterhand" is - dat wil zeggen, door de historische redenering van de rabbijnen van Yeshua's dag en later, " יהוה aan de rechterhand van יהוה [die] koningen zal verpletteren ten dage van zijn toorn." Het Aramees Targumim van de Farizeeën leest eigenlijk יהוה (door hun code ייי - jod jod jod) in dit precies geval. Of Adonai daadwerkelijk de oorspronkelijke lezing van de heilige naam יהוה verving, of de wijzen uit de oudheid dit collectief zo begrepen, toch ging David van " יהוה zegt tegen Adoni (mijn Heer) zit aan mijn rechterhand" - naar - " יהוה zittend aan de rechterhand van יהוה zal koningen verpletteren in de dag van zijn toorn." Dit is de raadselachtige hoek waarin de wijzen zichzelf ingesloten vonden waardoor ze niet in staat waren om te reageren zonder zichzelf tegen te spreken. Achteraf kunnen we nu zien dat de " יהוה aan de rechterhand van יהוה " niemand meer en minder dan " יהוה 's gezalfde (Psalm 2:2) kan zijn - mijn koning (Psalm 2:6) - mijn Zoon (Psalm 2:7) - en de Zoon wiens toorn slechts een weinig zal worden ontstoken" (Psalm 2:12). Het is duidelijk dat de Zoon niet de Vader is, maar de Vader de Zoon zijn titel, zijn macht, en de bevoegdheid gegeven heeft om de naties te oordelen en te heersen over hen met een ijzeren staf tot dat alles is onderworpen onder zijn bewind (1 Korintiërs 15:22-28; Zacharia 14:16-21; Johannes 20:26-29, Handelingen 2:29-36; 1 Korintiërs 12:3).

Wie is dus Yeshua? Yeshua is een simultane menselijke verschijningsvorm van YHWH. Niemand kan YHWH zien, want YHWH is "geest" (wat dat ook mogen betekenen). Dit is dus YHWH die een simultane menselijke vorm aanneemt om de schuld in te lossen in de plaats van het volk Israël die het verbond hadden verbroken middels "het gouden kalf" incident. Daarom waren de dierenoffers ingesteld op Yom Kippoer, als voorlopige jaarlijkse herinnering aan dat incident en het feit dat ze onder genade leven, maar ook dat de prijs nog steeds betaald moest worden. YHWH komt dus zelf in simultane mensengedaante, alle Goddelijkheid afgelegd hebbende, leven als een schepsel. In deze hoedanigheid bewijst hij dat het mogelijk is om YHWH's richtlijnen na te komen, en mag hij met recht en rede ons mensen oordelen. Hij heeft alle recht van spreken. Door zondeloos te leven kan hij de partij die schuldig is voor het breken van YHWH's verbond ontlasten van hun straf door deze in hun plaats in te lossen. Maar wat meer is, dat is dat hij aldus op legale wijze de "aanklager" uit zijn "ambt" kan zetten die een onschuldige heeft laten doden. Dit is meteen ook het einde van het verbond, doch begin van het nieuw verbond, waarvan de stenen tafels (het contract) al waren uigehouwen door Mozes en beschreven door YHWH. en opgeborgen lagen in de Ark des Verbonds. Het enige wat nog moest gebeuren was dat dit "verbond" nog moest bezegeld worden, wat Yeshua ook heeft gedaan met zijn bloed (toen een Romeinse soldaat zijn zijde met een lans open scheurde).

We hebben dus nu een nieuw verbond, doch de regels zijn hetzelfde als van het oude verbond (rustdag is Sabbat en niet de zondag zoals de RKK op eigen houtje heeft veranderd, en bijna alle christelijke denominaties klakkeloos volgen), en dit verbond wordt nu aangegaan met Yeshua. Vandaar dat de gelovigen samen de Bruid van het Lam worden genoemd.

Daarom dat Yeshua zowel Zoon van God, als mensenzoon wordt genoemd. Het is YHWH die ervoor zorgt dat een menselijke niet geschapen verschijningsvorm wordt geboren uit de maagd Miriam.

[Aton]

Leuk verhaaltje voor kinderen en mentaal andersvaliden. Ik denk niet dat je dit hier kunt slijten.

[Peter van Velzen]

De identiteit van Lunatic komt waarschijnlijjk naar voren uit een document uit het jaar 1000.
"from the Comet deliver us o Lord".

[Rereformed]

...werd het woord Adonai 134 keer in de Masoretische tekst, die werd voltooid eeuwen na de opstanding van Yeshua, gewisseld in de plaats van יהוה

Zo zie je maar weer hoe onbetrouwbaar die religieuze overlevering is.

Een complot van Farizeeën, Sadduceeën, Herodianen, Schriftgeleerden, Masoreten, Yeshuanen en Pseudosimultaanjahwehs zonder klinkerpunt hireq, en nog wel verzegeld met bloed. Dan Brown is er niks bij.
Maar zolang de prijs nog steeds betaald wordt varen ze er wel bij.

David's

In het Nederlands gebruikt men in dit geval geen apostroph! Niet klakkeloos op eigen houtje het Engels volgen.

[ChaimNimsky]

Hallo Lunatic,

Het Aramees Targumim van de Farizeeën leest eigenlijk יהוה (door hun code ייי - jod jod jod) in dit precies geval.

Ik heb niet veel tijd, maar heb het toch even gecheckt. Wat je zegt is incorrect. Er staat geen י- י- י. Integendeel, het Targoem heeft: אמר יהוה במימריה. (letterlijk "J-H-W-H zei in zijn woord"). Check de Aramese tekst zelf: klik .
Door het gebruik van het enkelvoud verraad je meteen al dat je het Aramees niet beheerst. "Targumim" is een Engelse transliteratie van het meervoudige Aramese תרגומים. Je zou dus eigenlijk moeten zeggen "De Aramese Targumim" of nog beter "Het Aramese Targoem" (aangezien de Targoemiem Onkolos & Neofiti de psalm niet hebben. Alleen het Targoem Jonathan vermeldt hem), maar niet "Het Aramees (enkelvoud) Targumim (meervoud)", want die combinatie is onmogelijk.
Het Targoem zegt dat Saul hier de adonie (profane heer) is. Logisch, David noemt in 1 Samuel 26:17-18 Saul LETTERLIJK zo (אדון). Bovendien staat het als zodanig ook correct in de historische context, aangezien Davids troon op Sauls vervallen koningschap rust: "Een psalm van David (לדוד מזמור). J-H-W-H vertelt van mijn heer (נאם יהוה לאדני). Wacht (= David) op Mijn rechterhand hand totdat Ik jouw vijanden (= Saul, Davids voormalige koning en de zijnen, zie 1 Samuel 26-18/Sh'mu'el 26:17-18) jouw voetbank heb gemaakt".

אדון (adon) kan "heerser" of "regeerder" betekenen zoals in bijv. Genesis 45:9 of Jeremia 34:5, of een titel zijn voor een meerdere zoals ook in bijv. Psalm 114:7 of Genesis 23:6, of het verwijst naar een eigenaar van iets, zoals in bijv. Genesis 24:51 of Job 3:19. Het is m.i. vrij opportunistsch aan te nemen dat het hier meer dan een profane heerser betreft.

Dit is de raadselachtige hoek waarin de wijzen zichzelf ingesloten vonden waardoor ze niet in staat waren om te reageren zonder zichzelf tegen te spreken.

De vertaling van de imperatief שב is geheel afhankelijk van de woordwortel. Het lijkt me voor de hand liggend dat het hetzelfde betekent als bijv. in Deuternomium 1:46, aangezien de wortel exact hetzelfde is terwijl context & betekenis elkaar dan beiden ondersteunen in plaats van tegenspreken. In combinatie met de Lamed (ל) van het volgende woord betekent het dan: "wacht op mijn rechterhand". Dat is ook zoals Rasjie & de meeste Joodse vertalingen het weergeven (zie bijv. klik ). Een andere mogelijkheid is "J-H-W-H vertelt van (ל ... נאם) mijn meester (אדני)." En er zijn meerdere opties.
Het is zeker geen psalm waarmee een Torah geleerde redelijkerwijs ook maar een seconde door in verlegenheid zou kunnen worden gebracht. Iemand die de K’toeviem in het Hebreeuws leest, zal de psalm op heel natuurlijke wijze lezen zonder door Mattheüs' zogenaamde 'kennis van zaken' te worden gestoord.

De oorzaak van het probleem ligt overduidelijk in de Koine-Griekse tekst, waar de evangeliën de LXX volgen en twee geheel verschillende Hebreeuwse lettercombinaties (י-ה-ו-ה & אדוני), vertalen met tweemaal hetzelfde woord: kurios (κυριος). In het Koine-Grieks staat er dat kurios tegen kurios sprak.
Alleen een Hellenistisch georiënteerd persoon kan denken dat hier wellicht iets vreemds staat.

De Zoon wiens toorn slechts een weinig zal worden ontstoken" (Psalm 2:12).

Het woord kan geen "zoon" betekenen. Alleen in het Aramees betekent בר "zoon". Maar de psalmen zijn in het Hebreeuws geschreven, en in het Hebreeuws betekent בר “puurheid” of “korenaar”. "Zoon" in het Hebreeuws is בן (uitspraak 'ben').
Bovendien is בר in het Aramees bezittelijk. Indien de schrijver "kus de zoon" bedoeld had, dan zou hij "נשקו את הבן" en niet "נשקו בר". En zelfs indien de schrijver plotseling een Aramees tussen de Hebreeuwse tekst wilde plaatsen, dan is het woord בר nog niet correct, aangezien het in de bezittelijke vorm is. בר betekent in het Aramees namelijk "zoon VAN ...". Vergelijk ook het Aramese "bar mitswah" (zoon van het gebod). Correct Aramees zou zijn: נשקו ברי.

En waarom zeg je eigenlijk niet gewoon "Jezus"? Het enige dat over Jezus' naam bekend is, is zijn Koine-Griekse naam iησους. En, als ooit eerder vermeld: in de Koine Griekse Septuagint wordt Hosje'a ook iησους genoemd (bijvoorbeeld in Deuteronomium 32:44 en Numeri 13:16), en J'hosjoe'a wordt ook iησους genoemd (bijvoorbeeld in 1 Kronieken 7:27 en 1 Samuel 6:18). Indien we uit zouden gaan van een historische persoon, lijkt me dat deze Nieuw Testamentische Jezus dus oorspronkelijk evengoed Hosje'a (הושע) of J'hosjoe'a (יהושוע ) zou kunnen hebben geheten.
Hoe weet je nou of iησους naar de naam Jesjoe'a in plaats van naar Hosje'a, J'hosjoe'a of Josjoe'a verwijst?

David's

In het Nederlands gebruikt men in dit geval geen heittomerkki! Niet klakkeloos op eigen houtje het Engels volgen.

Bovendien gebruikt men in het Nederlands geen Y maar een J voor de Hebreeuwse Jod. En evenmin gebruikt het Nederlands een U maar een OE voor de Hebreeuwse Waw-sjoeroek. Is geheel op de Engelse transliteratie gebaseerd.

[Rereformed]

Bovendien gebruikt men in het Nederlands geen Y maar een J voor de Hebreeuwse Jod. En evenmin gebruikt het Nederlands een U maar een OE voor de Hebreeuwse Waw-sjoeroek. Is geheel op de Engelse transliteratie gebaseerd.

Mooi dat je dit ook even verduidelijkt. Het is op het forum soms eerder ter sprake gekomen en er bestaat verwarring over:
http://www.freethinker.nl/forum/viewtop ... 60#p330960" onclick="window.open(this.href);return false; en volgende bijdragen.

[Aton]

Is dit Nederlandse les ? Wat indien men Engelstalige bronnen gebruikt ? Wat als Engelstaligen een Nederlandstalige bron gebruiken. Gaat men daar dan ook over zeuren ? Dit is zelfs een opmerking die niks terzake doet. Belangrijk is wel hoe de Hebreeuwse of Aramese schrijfwijze is dacht ik zo.

[Rereformed]

Is dit Nederlandse les ? Wat indien men Engelstalige bronnen gebruikt ? Wat als Engelstaligen een Nederlandstalige bron gebruiken. Gaat men daar dan ook over zeuren ? Dit is zelfs een opmerking die niks terzake doet. Belangrijk is wel hoe de Hebreeuwse of Aramese schrijfwijze is dacht ik zo.

Degene die zeurt ben jij, Aton.
Indien men Engelstalige bronnen gebruikt dient men te leren hoe het Engels in het Nederlands vertaald wordt. Een Nederlander zegt bijvoorbeeld geen Jerome, maar Hiëronymus, geen Augustine maar Augustinus, geen Irenaeus, maar Ireneüs. Wanneer engelstaligen een Nederlandse bron gebruiken gaat het ook zo. De meest voorkomende namen worden gespeld volgens de regels van de eigen taal, Willem wordt William.

Indien het gaat om in het Nederlands uit te leggen hoe het Hebreeuwse of Aramees uitgesproken wordt, dan doen we dat niet volgens de Engelse schrijfwijze, maar enkel volgens de Nederlandse schrijfwijze. Dit niet te doen schept verwarring of zelfs onzin, zoals waar je hier mee aankomt: http://www.freethinker.nl/forum/viewtop ... 91#p331091" onclick="window.open(this.href);return false;

[Aton]

Is dit Nederlandse les ? Wat indien men Engelstalige bronnen gebruikt ? Wat als Engelstaligen een Nederlandstalige bron gebruiken. Gaat men daar dan ook over zeuren ? Dit is zelfs een opmerking die niks terzake doet. Belangrijk is wel hoe de Hebreeuwse of Aramese schrijfwijze is dacht ik zo.

Degene die zeurt ben jij, Aton.
Indien men Engelstalige bronnen gebruikt dient men te leren hoe het Engels in het Nederlands vertaald wordt. een Nederlander zegt bijvoorbeeld geen Jerome, maar Hiëronymus, geen Augustine maar Augustinus.

De Latijnse variante dus.

Indien het gaat om in het Nederlands uit te leggen hoe de Hebreeuwse of Aramese uitspraak is, dan doen we dat niet volgens de Engelse schrijfwijze, maar volgens de Nederlandse schrijfwijze. Dit niet te doen schept verwarring of zelfs onzin, zoals waar je hier mee aankomt: http://www.freethinker.nl/forum/viewtop ... 91#p331091" onclick="window.open(this.href);return false;

Zoals ik dacht : Nederlandse les in uitspraak en schrijfwijze. Is daarmee het probleem van de baan ?

[Rereformed]

Zoals ik dacht : Nederlandse les in uitspraak en schrijfwijze. Is daarmee het probleem van de baan ?

Lijkt me wel, tenzij jij Nederlandse les maar zeurderig vindt.
Indien zo dan gaan we over op de Finse les.

Dat gaat zo:

God = Jumala
Jezus = Jeesus
Mozes = Mooses
Henoch = Eenok
Noach = Nooa
Jozef = Joosef

[ChaimNimsky]

Bovendien gebruikt men in het Nederlands geen Y maar een J voor de Hebreeuwse Jod. En evenmin gebruikt het Nederlands een U maar een OE voor de Hebreeuwse Waw-sjoeroek. Is geheel op de Engelse transliteratie gebaseerd.

Mooi dat je dit ook even verduidelijkt. Het is op het forum soms eerder ter sprake gekomen en er bestaat verwarring over:
http://www.freethinker.nl/forum/viewtop ... 64#p330964" onclick="window.open(this.href);return false; en volgende bijdragen.

De verwarring in dat draadje betreft volgens mij de Nederlandse transliteratie van voornamelijk Griekse woorden, waarbij de Hebreeuwse namen die beginnen met "J'ho..." (... יְהוֹ) naar het Grieks getranslitereerd worden als "Io..." (Ιω ...). Het is me echter ook een raadsel waarom Nederlandse Bijbels de "u" in plaats van de "oe" gebruiken).
Het probleem rondom de naam ישוע (jesjoe'a) komt echter niet vanuit het Koine-Grieks, maar vanuit het Aramees (& Hebreeuws). Het Hebreeuws & Aramees kennen evenmin een "u" klank. De enige correcte transliteratie van de Waw-sjoeroek is de "oe".
Daaraan herken je het eenvoudig onderscheid tussen iemand die info vanaf een Engelse (veelal messiaanse) website heeft gehaald en iemand die zelf de taal beheerst.

Wat betreft de prijs voor de speurneus van de week (waarover je het in je link had), heb ik iets voor je: de naam Jésjoe'a (שֽׁוּעַיֵ) is getranslitereerd in het Grieks als Ἰησοῦας ("Iēsouas") en de naam Jésjoe (יֵֽשׁוּ) is in het Grieks Ἰησοῦς ("Iēsous"). Dat laatste is de naam waaronder Jezus in het Griekse Nieuwe Testament voorkomt.
De Aramese varianten zijn etymologisch afgeleid van de naam J'hosjoe’a (יְהוֹשֻֽׁעַ). En met deze naam gebeurt iets afwijkends in de Septuagint (de Koine-Griekse variant van de Hebreeuwse T'NaCH).
Als gezegd, worden normaal gesproken Hebreeuwse namen die beginnen met "J’ho..." (... יְהוֹ) naar het Grieks getranslitereerd als "Io..." (Ιω ...). Dat gebeurt consequent: J'hosjafat (יְהוֹשָׁפָט) wordt Iosafat (Ιωσαφατ); J'ho'asj (יְהוֹאָשׁ) wordt Ioas (Ιωας); J'hojachien (יְהוֹיָכִין) en J'hojachiem (יְהוֹיָקִים) worden Ioakim (Ιωακιμ); J'honadav (יְהוֹנָדָב) wordt Ionadab (Ιωναδαβ); J'hozavad (יְהוֹזָבָד) wordt Iozabed (Ιωζαβεδ); J’honatan (יְהוֹנָתָן) wordt Ionathan (Ιωναθαν); J'hotsadak (יְהוֹצָדָק) wordt Iosadak (Ιωσαδακ); J'horam (יְהוֹרָם) wordt Ioram (Ιωραμ); J'hosjeva (יְהוֹשֶֽׁבַע) wordt Iosabee (Ιωσαβεε); J'ho'addien (יְהוֹעַדִּין) wordt Ioadin (Ιωαδιν); J'hosjav'at (יְהוֹשַׁבְעַת) wordt Iosabeth (Ιωσαβεθ) en J'ho'achaz (יְהוֹאָחָז) wordt Ioachas (Ιωαχας)...

Maar met J'hosjoe’a (יְהוֹשֻֽׁעַ) wordt deze norm veranderd en wordt de Griekse "Ιω" vervangen door "Ἰη". Hier wordt i.p.v. Iosoeas (Ἰoσοῦας) de naam van Jezus uit het Griekse Nieuwe Testament gebruikt: Ἰησοῦς. Daarmee wordt in de LXX klaarblijkelijk de suggestie gewekt dat de Oud-Testamentische J'hosjoe'a verwijst naar de Nieuw-Testamentische Jezus (Iēsous) i.p.v. andersom. M.i. interessant.

[Rereformed]

Ik geloof dat het over de speurneus van het jaar ging, maar dat kan gerust uitgebreid worden Beste speurneus in drie jaar, die dus naar jou gaat.

Die prijs is overigens een gratis cursus Fins.
http://www.freethinker.nl/forum/viewtop ... =50&t=5481" onclick="window.open(this.href);return false;