Ik heb zoals je vooraf vroeg even op het pijltje geklikt, en wat me in het bericht van Dikkemick opviel, was het gebruik van de betiteling “boevenstaat”. Dat is – naar ik vermoed – de vertaling van de uitdrukking “rogue state” Een “rogue” is niet zozeer een misdadiger, als wel een (nog) niet goed opgevoed iemand (vaak een kind). Oncontroleerbaar en onvoorspelbaar. Dat is gevoelsmatig heel wat anders.HierEnNu schreef: ↑01 jan 2024 14:50
- Hoe wij, jij en ik en ook anderen, het ook wenden en/of keren:
 
- Beide staten, zowel de Israëlische als de Palestijnse,
 
hebben zich misdragen ten opzichte van zowel de eigen als ook elkaars bewoners.- Daarmee veroorzaken zowel de Israëlische als de Palestijnse staat
 
hun eigen vijanden/terroristen/verzetstrijders en- gedragen zich aldus als boevenstaten met telkens als eerste slachtoffer
 
de onschuldige burgers aan weerszijde.- De uitspraak dat Israël haar straf nog lang niet in verhouding gehad heeft kan ik me niet mee verenigen en laat ik geheel voor jouw verantwoording en
 - zulks kan ik ook niet goed combineren met jouw eerdere oproep
 
om clementie te tonen en de daarbij eventuele haatgevoelens
van groepen in de samenleving voor lief te nemen, want- verzoeningspolitiek lijkt me dan meer op zijn plaats.
 - Maar mocht je daar eigenlijk mee bedoelen dat de [politieke] leiders van beide[!] staten voor een [oorlogs]tribunaal verantwoording af zouden moeten leggen en
 - na schuldigbevinding ook hun straf zouden moeten ondergaan,
 
dan zijn we het daarover eens ...
De term “boevenstaat” wekt de indruk dat de bevolking uit misdadigers bestaat waar de term “rogue state” de indruk wekt dat de staat zich niets van de regels aantrekt. Dat eerste is een betiteling die mijns inziens onterecht discrimineert, terwijl er inderdaad staten zijn die zich weinig of niets van de regels aantrekken. Bijvoorbeeld, staten die het Internationale hof van justitie niet erkennen. Daar hoort Israël bij, maar het buitenbeentje is wel de Verenigde staten, die zelfs een wet hebben aangenomen waarin zij zichzelf het recht toekent, om geweld te gebruiken om Amerikaanse oorlogsmisdadigers met geweld te bevrijden.
Je hebt op zich volkomen gelijk, dat je een staat niet kunt bestraffen, als je dat probeert te doen, straf je de bevolking van die staat, die zelfs in een democratie niet noodzakelijkerwijs ook maar enige schuld treft en ook diegenen die er soms fel tegen hebben geprotesteerd.
Ik ben het dus volstrekt eens met het meeste dat je – in de door mij geciteerde tekst - schrijft. Maar je maakt in mijn ogen één – mogelijk cruciale vergissing. De Israëlische staat bestaat sinds 1948, maar de Palestijnse staat bestaat heden ten dage nog steeds NIET.
Dat wil niet zeggen dat de leiders van de “Islamitische verzetsbeweging”(Hamas) niet terecht moeten staan en niet veroordeeld zouden moeten worden voor de misdrijven die zij en hun ondergeschikten hebben begaan. Verre van dat. Maar je negeert een misdaad, waar alleen de leiders van Israël en hun Amerikaanse bondgenoten verantwoordelijk voor zijn: Het bewust voorkomen van de Palestijnse staat.