Bidcursus biedt psychiatrisch patiënten steun

[John12]

als een psychiatrisch patiënt gelukkiger denkt te worden door een bidcursus te volgen is dat toch zijn goed recht

[siger]

als een psychiatrisch patiënt gelukkiger denkt te worden door een bidcursus te volgen is dat toch zijn goed recht

Dat ontkent ook niemand.

[John12]

aldus patiënt gelukkig en diegene die de behandeling uitvoerd is gelukkig
iedereen happy

[Jinny]

Tot het moment dat de patiënt er achter komt dat hij besodemietert wordt door het geloof op enige wijze en alsnog hoopjes extra zorg nodig heeft.

Een hoop exJG, daar heb ik de meeste 'ervaring' mee, lopen bij een psychiater of andere officiële -loog omwille van bovenstaand en dat zal bij andere religies wel niet anders zijn gok ik.

Conclusie, ik ben er niet erg voor.

[Yours]

Het is tijd om mensen op te voeden, tot sterke(re) mensen trachten te maken. En ja....ik realiseer mij dondersgoed dat het vechten tegen windmolens is....maar ik stop er niet mee!

Dan maak ik hier en nu pas op de plaats, want zoals ik al zei, wij kunnen het leven van een ander niet leven.
En dit is jouw keuze.

Wat een rare opmerking! "Dan maak ik hier en nu pas op de plaats, want zoals ik al zei, wij kunnen het leven van een ander niet leven." Je vind wel dat theologen en andere ooit door sprookjes geindoctrineerde mensen, andere (labiele) mensen mogen/moeten onderwijzen in datzelfde sprookje, maar wanneer ik mijn mening nb op dit forum geef over de gang van zaken inzake bidcursussen toegestaan door geestelijk verzorgers, theologen én mensen die het daarmee eens zijn vanuit hun door sprookjes geinspireerde gelukkige verleden, zonder die (labiele) mensen lastig te vallen, dan ga je in een hoekje zitten wenen. We hoeven mensen nl geen sprookjes op de mouw te spelden, dát is een welbewuste keus die men maakt, "houdt jij de schaapjes klein, dan laat ik de schaapjes blaten", versus.... proberen we (oa op dit forum) met elkaar alle mensen sterkere, eerlijker, volwassener mensen te leren worden. Dát is nl de keus.

In een hoekje zitten wenen? Hoe kom je erbij? Ik trek me alleen maar terug uit de discussie, want alles is zo ongeveer gezegd.

Begrijp me goed: mensen moeten inderdaad sterker, eerlijker en volwassener leren worden.
Jij blijft echter maar denken dat je het leven voor een ander, in dit geval die betreffende psychiatrische patienten die hier zelf niet eens aan het woord zijn geweest, in kunt blijven vullen.

Als ik iets heb geleerd in mijn leven, is het dat mensen, of het nu rechtsom of linksom gaat, hun eigen ervaringen op moeten doen en alleen op basis daarvan die genoemde eigenschappen kunnen verwerven.
En niet omdat jij vindt en dus zegt dat ze dit of dat moeten doen of juist laten. Jij kunt naar de psychiatrische patienten die hier eventueel verschijnen alleen maar je ‘tegens’ laten horen, waarna ze hun eigen beslissingen nemen.

[siger]

Het uiten van een mening ter zake interpreteren als het uitoefenen van dwang is niet erg eerlijk. Wie zijn onderbouwde mening meedeelt is een onmens, wie pleit voor leugens is een toonbeeld van mededogen. Dat is het welbekende religieuze slachtofferisme dat de oude dwang vervangt door emotionele schuld. Het is feitelijk in lijn met het modern-religieuze pleidooi voor onoprechtheid. Zie alweer http://www.freethinker.nl/forum/viewtop ... 47#p182147



The Brave New World is a religious world.

[vuurdoorn]

Voor een ongelovige ben je overigens wel een erg bedreven evangelist.

Dan zijn mijn woorden hier toch verkeerd overgekomen Siger. Ik zal de laatste zijn om tegen iemand die zich ongelukkig en rot voelt te gaan zeggen dat hij maar eens moet gaan bidden omdat het mij indertijd ook zo'n fijn gevoel gaf. Dan zou ik niet eerlijk en zelfs misleidend zijn omdat ik weet dat ik hem dan een sprookje voorhoud wat een sprookje is. Ik heb mezelf een tijd echt gelukkig gevoelt met mijn geloof, ik kijk er nog steeds met een goed gevoel op terug. Een gevoel wat ik me ook door niemand hier op het forum af wil laten nemen. Maar ik ben mijn geloof ook weer kwijt geraakt, en ik weet nog heel goed wat voor worsteling dat was. Er komt door mij echt niemand meer tot geloof, en er zal door mij echt niemand gaan bidden. Dan zou ik niet eerlijk bezig wezen. En zo zit ik niet in elkaar.

Maar.....ik zal ook de laatste wezen om iemand tegen te houden om te gaan bidden. Het zou me denk ik ook niet lukken.Ik zal denk ik, als ik in zo'n situatie zit mijn argumenten tegen vertellen, wat degene er mee doet is nog altijd zijn keus. Daar heb ik geen invloed op. Ik kan iemand niet 'dwingen" om te gaan bidden, net zomin als ik iemand kan "dwingen" om niet te gaan bidden. Of, zoals iemand eens tegen mij zei in de tijd dat ik nog geloofde: als het voor jou zo werkt dan is het goed.

En zo denk ik er nog steeds over. Ik zal niemand adviseren om te gaan bidden, maar als het voor een ander werkt dan is het goed. Ik ben die ander niet, en die ander is mij niet. Maar ik vind wél dat ieder mens vrij moet wezen om zélf de keuze te maken waarop hij gelukkig is.

Wie ben ik om tegen iemand te zeggen dat hij niet gelukkig mag zijn met iets waarmee hij gelukkig is, maar dat ik vind dat hij op een andere manier gelukkig moet zijn. Dan zou ik evangeliseren, maar in omgekeerde vorm.

[Chronos]

En zo denk ik er nog steeds over. Ik zal niemand adviseren om te gaan bidden, maar als het voor een ander werkt dan is het goed. Ik ben die ander niet, en die ander is mij niet. Maar ik vind wél dat ieder mens vrij moet wezen om zélf de keuze te maken waarop hij gelukkig is.

Wie ben ik om tegen iemand te zeggen dat hij niet gelukkig mag zijn met iets waarmee hij gelukkig is, maar dat ik vind dat hij op een andere manier gelukkig moet zijn.

Juist, mensen moeten zelf die keuze maken en de consequenties dragen.
Nu lijkt het net of er niet meer objectief naar het onderwerp wordt gekeken maar door iemands persoonlijke grieven.

[siger]

Ik zal niemand adviseren om te gaan bidden, maar als het voor een ander werkt dan is het goed. Ik ben die ander niet, en die ander is mij niet. Maar ik vind wél dat ieder mens vrij moet wezen om zélf de keuze te maken waarop hij gelukkig is.

Wie ben ik om tegen iemand te zeggen dat hij niet gelukkig mag zijn met iets waarmee hij gelukkig is, maar dat ik vind dat hij op een andere manier gelukkig moet zijn. Dan zou ik evangeliseren, maar in omgekeerde vorm.

Hierover zijn we het dan volledig eens. Net daarom meldde ik hierboven dat ik mijn ongeneeslijk zieke tante haar bijgeloof niet wou ontnemen toen ze in handen van een marabout was gevallen.

Als je het nu ook nog met me eens bent dat (1) ik hardop mag zeggen wat ikzelf denk over bidden en ander bijgeloof, en dat (2) mensen die een handeltje bouwen op bidden en ander bijgeloof afkeurenswaardig zijn, dan is de lucht helemaal geklaard.

[a.r.]

Het uiten van een mening ter zake interpreteren als het uitoefenen van dwang is niet erg eerlijk. Wie zijn onderbouwde mening meedeelt is een onmens, wie pleit voor leugens is een toonbeeld van mededogen. Dat is het welbekende religieuze slachtofferisme dat de oude dwang vervangt door emotionele schuld. Het is feitelijk in lijn met het modern-religieuze pleidooi voor onoprechtheid. Zie alweer http://www.freethinker.nl/forum/viewtop ... 47#p182147



The Brave New World is a religious world.

Ik ben het met deze en je laatste post eens Siger. En toch..... wanneer jongelui op het schoolplein drugs aangeboden krijgen schreeuwen ouders en media moord en brand, wanneer kinderen zich een coma zuipen staan de media bol van de oordelen over die kinderen/jongeren en vooral ook over "die ontaarde ouders" van die kinderen/jongeren, waarom heeft religie/bidden zo'n uitzonderingspositie....religie/bidden is je net zo goed onttrekken aan de dagelijkse realiteit, is net zo goed op een sluimerwolkje willen rusten, de verantwoordelijkheid van je af willen werpen, de realiteit niet onder ogen willen/kunnen zien...het is hypocriet/meten met twee maten....de religieuze drug is geaccepteerd en die andere drugs niet. "Als ze maar gelukkig zijn" geldt wél voor religie, maar niet voor die andere stoffen die ons brein beinvloeden, die stoffen zijn kwalijk! Toch is er mi weinig verschil, behalve dan dat het lichaamseigen stoffen/hormonen zijn, alsof die geen kwaad kunnen doen aan ons helder denken.

Ook ik wil/kan mijn ongeneeslijk zieke en/of oude naaste niet zijn/haar bijgelovige (wellicht begrijpelijk in het kader van de leeftijd, opvoeding en het kennisniveau) overtuiging niet ontnemen, maar hoe lang staan we ( de maatschappij) nog toe dát religie een uitzonderingspositie heeft, hoelang mogen (voormalig) religieuzen toch nog blijven evangeliseren of staat de maatschappij toe dat anderen geevangeliseert (willen/kunnen/mogen) worden, omdat ze de realiteit willen/moeten ontvluchten, omdat ze de realiteit niet aan kunnen en waarom moeten we ( de maatschappij) dát vluchtgedrag wel tolereren en wordt het vluchtgedrag van drank-drugsverslaafden niet getolerereerd?

Ik heb zo'n donkerbruin vermoeden dat het heel lang zijn, omdat de maatschappij van onder tot boven en van links tot rechts volkomen geindoctrineerd is en wordt door bijgelovigen, door "farizeeers" die het één afkeuren, maar het ander (én tegelijkertijd hetzelfde) goedkeuren, die een oordeel hebben over drank en drugs, maar zelf niet inzien dat religie óók een drug is!

En ja beste schrijvers en lezers/lurkers...a.r. rookt zelf ook en drinkt 's avonds haar wijntje, dus is ze zelf hypocriet, maar ze prijst het niet aan...én daar zit wel een verschil. A.r. Weet heel goed dat ze haar gezondheid te grabbel gooit door dat roken (niet door dat wijntje) dát ze zou moeten stoppen en ook a.r. steekt soms haar kop in het zand dus. Ik heb het oordeel over mijzelf reeds lang geveld, daar heb ik anderen niet voor nodig, ik heb zo mijn fouten net als ieder mens, maar aanbevelen wat niet aanbevelenswaardig is of anderen toestaan wat in principe onacceptabel , dát doet a.r. dan weer niet! Hoe stompzinnig dat roken van mij dan ook is. Ik heb geen excuus!Het is gewoon walgelijk en stom!

[siger]

Ook ik wil/kan mijn ongeneeslijk zieke en/of oude naaste niet zijn/haar bijgelovige (wellicht begrijpelijk in het kader van de leeftijd, opvoeding en het kennisniveau) overtuiging niet ontnemen, maar hoe lang staan we ( de maatschappij) nog toe dát religie een uitzonderingspositie heeft, hoelang mogen (voormalig) religieuzen toch nog blijven evangeliseren of staat de maatschappij toe dat anderen geevangeliseert (willen/kunnen/mogen) worden, omdat ze de realiteit willen/moeten ontvluchten, omdat ze de realiteit niet aan kunnen en waarom moeten we ( de maatschappij) dát vluchtgedrag wel tolereren en wordt het vluchtgedrag van drank-drugsverslaafden niet getolerereerd...

De enige weg waarop er een einde kan komen aan deze wantoestanden, is emancipatie.

Onderwijs en onderzoek die meer mensen tot realiteitszin bewegen, en een democratische stem geven. Tot zolang is het debateren en afwachten. En hopen dat men zich minder en minder laat bedriegen, niet alleen door religieuzen maar ook door malafide wetenschappers (die historisch gezien elkaars oude neven zijn.)

[Marc G]

Ik wordt hier langzaam een beetje moe van.
Een paar anti-religieuzen die slechte ervaringen hebben gehad met religie en die oordelende en sektarische kant van religie, claimen de waarheid en veroordelen iedereen die het niet eens is met hun standpunt als verkopers van sprookjes en het 'evangeliseren' op hun anti-religieus forum. Terwijl het op mij meer overkomt dat het 'evangeliseren' (je eigen antwoorden op een probleem op een ander proberen op te leggen) vooral van de door religie gefrustreerden komt. Een beetje zoals rokers, anti-rokers worden.
M.i. kun je pas een objectief beeld over iets vormen als je er niet middenin staat. Het is goed dat ervaringen worden gedeeld, waardoor iemand tot een bepaald inzicht is gekomen. Dat dient gerespecteerd te worden.

Wat ik hier zie gebeuren is een strijd met woorden om wat maatschappelijk acceptabel is, en wat niet. Het verschil in inzicht leidt tot strijd en overdreven reacties over iets wat al lang niet meer over het thema gaat, maar over de persoonlijke gevoelens die de deelnemers aan de discussie m.b.t. het thema hebben ervaren.
Hoe harder iemand overtuigd is van zijn eigen gelijk, hoe groter wordt de loopgraaf tussen het begrip voor de mening van de ander. De mening van de ander staat in de weg van de maatschappelijke ontwikkeling die je graag zou willen zien. Dát levert strijd op. Zonder 'hulp' van wat voor religie dan ook.

[siger]

Een paar anti-religieuzen die slechte ervaringen hebben gehad met religie en die oordelende en sektarische kant van religie, claimen de waarheid en veroordelen iedereen die het niet eens is met hun standpunt als verkopers van sprookjes en het 'evangeliseren' op hun anti-religieus forum.

Je stelt je post niet toevallig zo op dat het niet duidelijk is tot wie je je richt, en zodat je geen argumenten hoeft te geven over het topic. Maar zulke afwezigheid van argumenten belet je niet erg pretentieus met de nodige veroordelingen te zwaaien.

Ik heb geen slechte ervaringen gehad met religie, voodoo of marabouts. Ik heb er wat tegen als mensen misbruik maken van de lichtgelovigheid van anderen, zeker om er aan te verdienen. Ik heb er geen probleem mee anti-religieus te zijn.

Mijn standpunt is geuit in een tegensprekelijk debat, dus als het je moe maakt moet je misschien eens leren discussieren over een onderwerp in plaats van je de paus van Rome te wanen. Maar neem gerust wat vrijaf als je er moe van bent. Haast je vooral niet.

[vuurdoorn]

Hierover zijn we het dan volledig eens. Net daarom meldde ik hierboven dat ik mijn ongeneeslijk zieke tante haar bijgeloof niet wou ontnemen toen ze in handen van een marabout was gevallen.

Als je het nu ook nog met me eens bent dat (1) ik hardop mag zeggen wat ikzelf denk over bidden en ander bijgeloof, en dat (2) mensen die een handeltje bouwen op bidden en ander bijgeloof afkeurenswaardig zijn, dan is de lucht helemaal geklaard.

hoi Siger,

Mooi dat we het eens zijn. en met het andere ben ik het ook eens, maar ik begrijp je denk ik niet helemaal, goed, want ik kan niet weer vinden waar ik dat gezegd zou hebben. Verwar je me misschien met iemand anders?

[Marc G]

Siger schreef

Je stelt je post niet toevallig zo op dat het niet duidelijk is tot wie je je richt, en zodat je geen argumenten hoeft te geven over het topic. Maar zulke afwezigheid van argumenten belet je niet erg pretentieus met de nodige veroordelingen te zwaaien.

Volgens mij heb ik mijn argumenten al gegeven. Veel meer valt niet te zeggen.

Ik heb er wat tegen als mensen misbruik maken van de lichtgelovigheid van anderen, zeker om er aan te verdienen.

Ik ook. Ik noem echter niet alles misbruik wat met een geloof te maken heeft.