EGO, bouwsteen van de ondergang??
Moderator: Moderators
EGO, bouwsteen van de ondergang??
Aangezien dit al een tijdje door mijn hoofd spookt, wil ik dit graag hier eens "uitbouwen".
EGO
Ego, is volgens mij het grootste probleem van de mensheid. Het lijkt (in mijn ogen) ook steeds meer "onderdeel" van alles te worden. Eerder heb ik gesteld dat religie, vaak aan de basis van veel oorlogen staat. Bij nader inzien, wil ik dit anders formuleren(omdat ik het beter kan verklaren op deze manier) tot EGO staat aan de basis van ELKE oorlog. Dat (veelal) religie (in mijn optiek) onlosmakelijk verbonden aan EGO is, wil ik graag verder "uitdiepen".
Religie en EGO
In mijn optiek zijn (vaak) religie en EGO onlosmakelijk aan elkaar verbonden. Waarom ik hiervan overtuigt ben zal ik nader verklaren.
Religie zorgt (in mijn ogen) veelal voor meer verdeeldheid dan "men" wil zien/toegeven(EGO). Dit is te zien aan de manier van omgang tussen vele "religieuzen" onderling. Daarmee wil ik zeggen, het "eenluidend" elkaar naar de mond praten, en het elkaar "elkaars" waarheid beamen/vertellen en het niet in twijfel trekken(openbaar) van die "waarheid" onderling. Hiermee zet je "jezelf" steeds verder van een ieder die hetzelfde doet vanuit een andere optiek. Het (bijvoorbeeld) bijeenkomen in kerken, moskeeen, synagogen, etc. en elkaar bevestigen in wet "men" WIL horen. Dit is (volgens mij) de gemakkelijkste weg. Het niet tegenspreken van "een waarheid" (vaak klakkeloos voor absoluut aangenomen) en op deze basis "leven" binnen een (beperkte) gemeenschap neemt de behoefte zelt te willen denken/verklaren(in mijn ogen) weg. Door iets simpelweg (zonder duidelijke argumentatie, of logische verklaring) aan te nemen en niet in twijfel te trekken verliest men (volgens mij) de grotere wereld (namelijk die buiten die "beperkte gemeenschap") uit het oog. Door elkaar van elkaars zelfde (reeds al aangenomen) "waarheid" te blijven (zonder twijfel of zelfverklaring) bevestigen om dë "beperkte gemeenschap" bij elkaar te houden (en in veel gevallen) zo veel mogelijk uit te breidden door mensen te bekeren, komt men (in mijn ogen) "evolutionair" niet verder. Maar blijft men in het "oude" (vaak niet meer toepasselijke) "gedachtengoed" zonder "emotioneel" en "verklarend" te groeien. Dit zie ik als stilstand (vaak zelfs al achteruitgang) omdat men ver terug gaat in de tijd. In een wereld met vele religieuze stromingen van fel tot mild zorgt dit echter ankel voor problemen en onbegrip jegens anders denkenden, levenden en overtuigden, etc. Door niet zelfverklarend te willen denken maar simpelweg klakkeloos aan te nemen van "een waarheid" en bij grote vragen gonoegen te nemen met "gods wegen zijn ondergrondelijk" of iets dergelijks. Voedt en toont men de aanwezigheid van het EGO aan. Men wil namelijk niet "toegeven" dat men (misschien) wel "achter" de verkeerde "waarheid" heeft aangelopen omdat men hierdoor (wegens het jarenlang aanemen/genoegen nemen, en het leven volgens deze) een "deuk" in het EGO op zal lopen, als men hierop terug zal komen. Dit "er op terugkomen" is (vaak) de moeilijkere weg. Het in twijfel trekken van wat "je" persoonlijk altijd hebt aangenomen en de verdediging hiervan vergt veel moet. Men zal ook "met de nek" aangekeken worden door voormalige "vrienden en kennissen" vanuit de "gemeenschap". Dit is echter niet alleen bij religie zo het geval, maar eigenlijk overal binnen elke (al of niet religieuze) gemeenschap of club. Men wil simpelweg "ergens bij horen" maar om "ergens bij te horen" moet men datgene wat de "gemeenschap" denkt en vind niet in twijfel trekken. Hierdoor word het EGO naar de buitenwereld toe gevoedt, omdat men "zijn" gemeenschap het beste(heel menselijk vanuit dat standpunt denk ik) vind. En kijkt men vaak vanuit een door de gemeenschap "op gezette bril" naar de wereld buiten "die gemeenschap". Wat weer een vertekend beeld geeft van "de wereld" aangezien je bewust hiervoor kiest/hebt gekozen. En zal men steeds (inconsequenter) moeten worden het nog vol te blijven houden. Dit komt allemaal vanuit het EGO(volgens mij) omdat men niet wil toegeven en halsstarrig dit "veilige" (wat men terugkrijgt voor het horen bij "een gemeenschap) gevoel te verliezen. Maar men wil ook niet onderdoen. Logische gevolg daar op is dat men in plaats van steeds te moeten "verdedigen" vaal eerder in de aanval gaat, of over gaat tot het "vervooroordelen" van alles buiten "de gemeenschap". Vaak in het begin tegen beter weten in, maar na langere tijd treed de "macht der gewoonte/gewenning" in en KAN men het niet anders meer zien. Men zal alleen niet(snel) toegeven dat men vanuit het EGO handelt, maar eerder zeggen dat men vanuit een "waarheid" handelt. Ik zou bij deze het volgende willen stellen.
De ontkenning van de aanwezigheid van het EGO, is (vaak) de erkenning ervan.
Mocht er namelijk geen handelen vanuit het EGO zijn, zou men dit (vaak) ook niet direct ontkennen. In mijn ogen is elke "god" een vorm van misleiding omdat het namelijk JUIST het EGO sterkt en naar voren brengt. Daarnaast zorgt voor veel verdeeldheid, en onbegrip over de hele wereld. Men beperkt zich met "religie" (in mijn ogen) tot de visie vanuit 1 enkel perspectief. Om echter een juiste visie te krijgen en een oprechte keuze te kunnen maken dient men (mijns inziens) Of elke bestaande religie te proberen(waarschijnlijk onmogelijk) of "je" aan geen enkele religie(of god) te binden om zo het grotere geheel objectief te kunnen blijven bekijken. Pas dan kan men spreken van "het vinden" van de waarheid. Ik ben voorstander van "zelfrealisatie". Ik zal hier ongetwijfeld verder later nog op in gaan, maar voor nu eerst even niet meer. Dit was even een "vluchtige" schets van wat er door mijn hoofd "spookte".
Groeten.
EGO
Ego, is volgens mij het grootste probleem van de mensheid. Het lijkt (in mijn ogen) ook steeds meer "onderdeel" van alles te worden. Eerder heb ik gesteld dat religie, vaak aan de basis van veel oorlogen staat. Bij nader inzien, wil ik dit anders formuleren(omdat ik het beter kan verklaren op deze manier) tot EGO staat aan de basis van ELKE oorlog. Dat (veelal) religie (in mijn optiek) onlosmakelijk verbonden aan EGO is, wil ik graag verder "uitdiepen".
Religie en EGO
In mijn optiek zijn (vaak) religie en EGO onlosmakelijk aan elkaar verbonden. Waarom ik hiervan overtuigt ben zal ik nader verklaren.
Religie zorgt (in mijn ogen) veelal voor meer verdeeldheid dan "men" wil zien/toegeven(EGO). Dit is te zien aan de manier van omgang tussen vele "religieuzen" onderling. Daarmee wil ik zeggen, het "eenluidend" elkaar naar de mond praten, en het elkaar "elkaars" waarheid beamen/vertellen en het niet in twijfel trekken(openbaar) van die "waarheid" onderling. Hiermee zet je "jezelf" steeds verder van een ieder die hetzelfde doet vanuit een andere optiek. Het (bijvoorbeeld) bijeenkomen in kerken, moskeeen, synagogen, etc. en elkaar bevestigen in wet "men" WIL horen. Dit is (volgens mij) de gemakkelijkste weg. Het niet tegenspreken van "een waarheid" (vaak klakkeloos voor absoluut aangenomen) en op deze basis "leven" binnen een (beperkte) gemeenschap neemt de behoefte zelt te willen denken/verklaren(in mijn ogen) weg. Door iets simpelweg (zonder duidelijke argumentatie, of logische verklaring) aan te nemen en niet in twijfel te trekken verliest men (volgens mij) de grotere wereld (namelijk die buiten die "beperkte gemeenschap") uit het oog. Door elkaar van elkaars zelfde (reeds al aangenomen) "waarheid" te blijven (zonder twijfel of zelfverklaring) bevestigen om dë "beperkte gemeenschap" bij elkaar te houden (en in veel gevallen) zo veel mogelijk uit te breidden door mensen te bekeren, komt men (in mijn ogen) "evolutionair" niet verder. Maar blijft men in het "oude" (vaak niet meer toepasselijke) "gedachtengoed" zonder "emotioneel" en "verklarend" te groeien. Dit zie ik als stilstand (vaak zelfs al achteruitgang) omdat men ver terug gaat in de tijd. In een wereld met vele religieuze stromingen van fel tot mild zorgt dit echter ankel voor problemen en onbegrip jegens anders denkenden, levenden en overtuigden, etc. Door niet zelfverklarend te willen denken maar simpelweg klakkeloos aan te nemen van "een waarheid" en bij grote vragen gonoegen te nemen met "gods wegen zijn ondergrondelijk" of iets dergelijks. Voedt en toont men de aanwezigheid van het EGO aan. Men wil namelijk niet "toegeven" dat men (misschien) wel "achter" de verkeerde "waarheid" heeft aangelopen omdat men hierdoor (wegens het jarenlang aanemen/genoegen nemen, en het leven volgens deze) een "deuk" in het EGO op zal lopen, als men hierop terug zal komen. Dit "er op terugkomen" is (vaak) de moeilijkere weg. Het in twijfel trekken van wat "je" persoonlijk altijd hebt aangenomen en de verdediging hiervan vergt veel moet. Men zal ook "met de nek" aangekeken worden door voormalige "vrienden en kennissen" vanuit de "gemeenschap". Dit is echter niet alleen bij religie zo het geval, maar eigenlijk overal binnen elke (al of niet religieuze) gemeenschap of club. Men wil simpelweg "ergens bij horen" maar om "ergens bij te horen" moet men datgene wat de "gemeenschap" denkt en vind niet in twijfel trekken. Hierdoor word het EGO naar de buitenwereld toe gevoedt, omdat men "zijn" gemeenschap het beste(heel menselijk vanuit dat standpunt denk ik) vind. En kijkt men vaak vanuit een door de gemeenschap "op gezette bril" naar de wereld buiten "die gemeenschap". Wat weer een vertekend beeld geeft van "de wereld" aangezien je bewust hiervoor kiest/hebt gekozen. En zal men steeds (inconsequenter) moeten worden het nog vol te blijven houden. Dit komt allemaal vanuit het EGO(volgens mij) omdat men niet wil toegeven en halsstarrig dit "veilige" (wat men terugkrijgt voor het horen bij "een gemeenschap) gevoel te verliezen. Maar men wil ook niet onderdoen. Logische gevolg daar op is dat men in plaats van steeds te moeten "verdedigen" vaal eerder in de aanval gaat, of over gaat tot het "vervooroordelen" van alles buiten "de gemeenschap". Vaak in het begin tegen beter weten in, maar na langere tijd treed de "macht der gewoonte/gewenning" in en KAN men het niet anders meer zien. Men zal alleen niet(snel) toegeven dat men vanuit het EGO handelt, maar eerder zeggen dat men vanuit een "waarheid" handelt. Ik zou bij deze het volgende willen stellen.
De ontkenning van de aanwezigheid van het EGO, is (vaak) de erkenning ervan.
Mocht er namelijk geen handelen vanuit het EGO zijn, zou men dit (vaak) ook niet direct ontkennen. In mijn ogen is elke "god" een vorm van misleiding omdat het namelijk JUIST het EGO sterkt en naar voren brengt. Daarnaast zorgt voor veel verdeeldheid, en onbegrip over de hele wereld. Men beperkt zich met "religie" (in mijn ogen) tot de visie vanuit 1 enkel perspectief. Om echter een juiste visie te krijgen en een oprechte keuze te kunnen maken dient men (mijns inziens) Of elke bestaande religie te proberen(waarschijnlijk onmogelijk) of "je" aan geen enkele religie(of god) te binden om zo het grotere geheel objectief te kunnen blijven bekijken. Pas dan kan men spreken van "het vinden" van de waarheid. Ik ben voorstander van "zelfrealisatie". Ik zal hier ongetwijfeld verder later nog op in gaan, maar voor nu eerst even niet meer. Dit was even een "vluchtige" schets van wat er door mijn hoofd "spookte".
Groeten.
definitie
Hallo Distiple. Misschien is het een idee om een definitie te geven van wat jij verstaat onder het begrip EGO.
ciao...
ciao...
'Bij een discussie die de redelijkheid zoekt heeft hij die het onderspit delft groter voordeel, voor zover hij er iets van opgestoken heeft.’ Epicurus (341-271vc)
religie en ego
Van Dale:distiple schreef:Die is er (volgens mij) toch echt uit op te maken, hoor. Maar zoals ik al zei het is nog lang niet klaar, voor mij.Hallo Distiple. Misschien is het een idee om een definitie te geven van wat jij verstaat onder het begrip EGO.
ego (het ~, ~'s) gevoel van eigenwaarde => ik
ego·cen·trisch (bn.) met zichzelf steeds als uitgangspunt van de gedachten
ego·cen·tris·me (het ~) het zien van alles vanuit zichzelf
ego·do·cu·ment (het ~) tekst over persoonlijke gebeurtenissen, ervaringen, zoals brieven, dagboeken enz.
ego·ïs·me (het ~) de levenshouding van iem. die voortdurend het eigen belang en eigen welzijn op het oog heeft => ikzucht, zelfzucht; <=> altruïsme
ego·ïst (de ~ (m.), ~en) iem. die alleen zijn eigen belang op het oog heeft <=> altruïst
ego·ïs·tisch (bn.) zelfzuchtig <=> altruïstisch
ego·tis·me (het ~) manie om voortdurend over zichzelf te spreken
ego·tist (de ~ (m.), ~en) iem. met een overdreven gevoel voor eigenwaarde
Je verhaal is best interessant, maar roept bij mij vragen op, zoals:
Is zelfrealisatie niet egocentrisch?
Hebben niet-religieuse personen geen ego?
Is de zeer religieuse Moeder Theresia egoïstisch of altruïstisch?
Is er een andere doel in het leven dan het bestaan zo plezierig mogelijk te maken voor jezelf en anderen?
Mij lijkt niets mis met het ego en ik zie eigenlijk niet duidelijk het verband met religie. Wel zie ik een verband tussen groepsvorming en religie. Wat ik zoek zijn (voor mijn website) argumenten om religieuse denkbeelden van je af te schudden. Wat voor voordelen levert het op in b.v. psychologische zin? Geloven in leven en gerechtigheid na de dood is best prettig. Zelf kies ik voor integriteit (jezelf en anderen niet met wishful thinking voor de gek houden). Het is een goed argument, maar ik zoek meer en dan wel bulletproof.

Het schuldoffer, en wel in zijn weerzinwekkendste, meest baarbaarse vorm,
het offer van de onschuldige voor de zonden van de schuldigen!
Welk een huiveringwekkend heidendom!
(F. Nietzsche )
het offer van de onschuldige voor de zonden van de schuldigen!
Welk een huiveringwekkend heidendom!
(F. Nietzsche )
Hallo Distiple:
Van Dale:
ego (het ~, ~'s)
1 gevoel van eigenwaarde => ik
Waar je volgens mij op duid is schaapjesgedrag, oogkleppen ophebben en niet openstaan voor andere meningen. Dit hebben veel mensen en in mijn ogen heeft het niets met religie te maken. Je hebt een positief ego en een negatief ego. Soms heeft het negatieve ego zo'n grote impact op iemand dat het leid tot depressies, fobieen en trauma's en het kan ook van invloed zijn op anderen in je directe omgeving.
NLP (Neurolinguistisch Programming) is een techniek om beter om te gaan met je negatieve ego. Een goede vriend van me was een perfectionist, vrij depressief en had weinig zelfvertrouwen. Hij is in een paar maanden tijd compleet veranderd en heeft nu een positieve houding en voelt zich stukker beter en zelfverzekerder. Helaas gebruiken types als Ratelband deze vorm van techniek ook en daarom heeft het een beetje een rare naam gekregen. Deze techniek bestaat al bijna 30 jaar en heeft veel mensen positief veranderd. Je moet er wel open voor staan. Ik heb nu zelf gezien dat het werkt en ik weet van hem dat sommige 'knelpunten' in 10 minuten waren opgelost. Laat je niet afschrikken door het feit dat Ratelband wordt genoemd; hij gebruikt het meer voor managers en omdat mensen zich er niet in gaan verdiepen helpt het alleen op de korte termijn. Ook heeft hij er een eigen draai aan gegeven. Richard Bandler heeft deze techniek ontwikkeld, hij is veel serieuzer en straight to the point
In de huidge maatschappij zie je steeds meer mensen die streven naar perfectie, alles moet beter en sneller, tegenwoordig is alles beter dan vroeger, goed presteren t.o.v. anderen, veel geld verdienen en alleen maar denken aan jezelf. Veel mensen kampen daardoor met problemen met hun ego. Nog niet zolang geleden hoorde je iedereen over het hebben van aandelen; het geluk kon niet op. Een nieuwe auto, een groter huis, drie keer per jaar op vakantie en nu wonen ze depressief in de 'Prozacstraat'.
Als je religieus ben opgevoed dan hoor je samen met je vrienden en familie inderdaad tot een gemeenschap. Het valt niet mee om eruit te stappen (ik spreek echter niet uit eigen ervaring). Als je lid wordt van een club, dan doe je dat omdat je het leuk vind en andere mensen wilt ontmoeten die net zo denken als jij, of in het geval van een sportclub, hetzelfde niveau hebben als jij. Erbij willen horen in de zin van status (geld), dan heb je gelijk; velen willen gewaardeerd worden om wat ze hebben en niet om wie ze zijn. In het dagelijks leven ga ik veel om met verkopers die ik niet prive als vriend zou willen hebben. Ik ken mensen prive die werkloos zijn en iets zinnigs te melden hebben. Voor die mensen staat de deur altijd open.
Mensen die kampen met een negatief ego zoeken hun heil in medicijnen of gaan naar de psycholoog. Medicijnen lossen je problemen echt niet op en een psycholoog kost erg veel geld en je mag hem uitleggen wat je probleem is. Hoevaak wordt een psycholoog niet voorgelogen en worden feiten verdraaid? Uit angst of schaamte durven mensen niet de waarheid te vertellen met als gevolg dat het probleem niet kan worden opgelost of dat het veel langer gaat duren dan eigenlijk nodig is. Als je weet wat je probleem is, kun je er zelf wat aan doen (mits je niet hoeft te worden opgenomen).
Voor geinteresseerden:
Richard Bandler
Hoe haal je wat in je hoofd (NLP technieken)
ISBN 9021596296
We zijn ons zeer bewust van de moderne materialistische maatschappij waarin geen plaats meer is voor traditie, alleen maar voor vernieuwing. Het moraal veranderd, sociale controle is er niet meer en het traditionele gezin bestaat in veel gevallen niet meer (ouders scheiden steeds meer; kinderen krijgen alles wat hun hartje begeert, ouders kiezen er bewust voor om hun kind alleen op te voeden en sommigen dumpen hun kind in de creche; ik ken een verhaal van ouders die beide werken, die eerst samen thuis gaan eten en daarna hun kind pas ophalen). De sociale invloed van het gezin ontbreekt dan. Ook scholen krijgen steeds minder vat op de leerlingen. Veel mensen vinden cultuur en tradities hinderlijk en doen het liefst waar ze zelf zin in hebben. Er volgt een bevrijding van de beperkingen die vroeger werden opgelegd. Als je echter in de problemen komt (het leven heeft geen waarde, wanhoop, pijn, eenzaamheid, vervreemding en isolatie) dan zul je het zelf moeten oplossen. Omdat je zelf hebt gekozen voor die persoonlijke bevrijding.
Van Dale:
ego (het ~, ~'s)
1 gevoel van eigenwaarde => ik
Waar je volgens mij op duid is schaapjesgedrag, oogkleppen ophebben en niet openstaan voor andere meningen. Dit hebben veel mensen en in mijn ogen heeft het niets met religie te maken. Je hebt een positief ego en een negatief ego. Soms heeft het negatieve ego zo'n grote impact op iemand dat het leid tot depressies, fobieen en trauma's en het kan ook van invloed zijn op anderen in je directe omgeving.
NLP (Neurolinguistisch Programming) is een techniek om beter om te gaan met je negatieve ego. Een goede vriend van me was een perfectionist, vrij depressief en had weinig zelfvertrouwen. Hij is in een paar maanden tijd compleet veranderd en heeft nu een positieve houding en voelt zich stukker beter en zelfverzekerder. Helaas gebruiken types als Ratelband deze vorm van techniek ook en daarom heeft het een beetje een rare naam gekregen. Deze techniek bestaat al bijna 30 jaar en heeft veel mensen positief veranderd. Je moet er wel open voor staan. Ik heb nu zelf gezien dat het werkt en ik weet van hem dat sommige 'knelpunten' in 10 minuten waren opgelost. Laat je niet afschrikken door het feit dat Ratelband wordt genoemd; hij gebruikt het meer voor managers en omdat mensen zich er niet in gaan verdiepen helpt het alleen op de korte termijn. Ook heeft hij er een eigen draai aan gegeven. Richard Bandler heeft deze techniek ontwikkeld, hij is veel serieuzer en straight to the point
In de huidge maatschappij zie je steeds meer mensen die streven naar perfectie, alles moet beter en sneller, tegenwoordig is alles beter dan vroeger, goed presteren t.o.v. anderen, veel geld verdienen en alleen maar denken aan jezelf. Veel mensen kampen daardoor met problemen met hun ego. Nog niet zolang geleden hoorde je iedereen over het hebben van aandelen; het geluk kon niet op. Een nieuwe auto, een groter huis, drie keer per jaar op vakantie en nu wonen ze depressief in de 'Prozacstraat'.
Als je religieus ben opgevoed dan hoor je samen met je vrienden en familie inderdaad tot een gemeenschap. Het valt niet mee om eruit te stappen (ik spreek echter niet uit eigen ervaring). Als je lid wordt van een club, dan doe je dat omdat je het leuk vind en andere mensen wilt ontmoeten die net zo denken als jij, of in het geval van een sportclub, hetzelfde niveau hebben als jij. Erbij willen horen in de zin van status (geld), dan heb je gelijk; velen willen gewaardeerd worden om wat ze hebben en niet om wie ze zijn. In het dagelijks leven ga ik veel om met verkopers die ik niet prive als vriend zou willen hebben. Ik ken mensen prive die werkloos zijn en iets zinnigs te melden hebben. Voor die mensen staat de deur altijd open.
Mensen die kampen met een negatief ego zoeken hun heil in medicijnen of gaan naar de psycholoog. Medicijnen lossen je problemen echt niet op en een psycholoog kost erg veel geld en je mag hem uitleggen wat je probleem is. Hoevaak wordt een psycholoog niet voorgelogen en worden feiten verdraaid? Uit angst of schaamte durven mensen niet de waarheid te vertellen met als gevolg dat het probleem niet kan worden opgelost of dat het veel langer gaat duren dan eigenlijk nodig is. Als je weet wat je probleem is, kun je er zelf wat aan doen (mits je niet hoeft te worden opgenomen).
Voor geinteresseerden:
Richard Bandler
Hoe haal je wat in je hoofd (NLP technieken)
ISBN 9021596296
We zijn ons zeer bewust van de moderne materialistische maatschappij waarin geen plaats meer is voor traditie, alleen maar voor vernieuwing. Het moraal veranderd, sociale controle is er niet meer en het traditionele gezin bestaat in veel gevallen niet meer (ouders scheiden steeds meer; kinderen krijgen alles wat hun hartje begeert, ouders kiezen er bewust voor om hun kind alleen op te voeden en sommigen dumpen hun kind in de creche; ik ken een verhaal van ouders die beide werken, die eerst samen thuis gaan eten en daarna hun kind pas ophalen). De sociale invloed van het gezin ontbreekt dan. Ook scholen krijgen steeds minder vat op de leerlingen. Veel mensen vinden cultuur en tradities hinderlijk en doen het liefst waar ze zelf zin in hebben. Er volgt een bevrijding van de beperkingen die vroeger werden opgelegd. Als je echter in de problemen komt (het leven heeft geen waarde, wanhoop, pijn, eenzaamheid, vervreemding en isolatie) dan zul je het zelf moeten oplossen. Omdat je zelf hebt gekozen voor die persoonlijke bevrijding.
Religie is ontstaan uit een tekort aan kennis bij de mens.
Daar (het EGO van) de mens het best moeilijk vond toe te geven gebrek aan kennis te hebben, moest hij wel een heel goed excuus hebben daarover te spreken.
Dus creëerde (het EGO) hij/zij een god die niet had gewild dat hij/zij alle kennis zou hebben.
Hij/zij (het EGO) moest die god dus wel zo machtig maken als hij/zij zelf had willen zijn. Dus dichtte de mens die god alle macht toe, hij werd dus almachtig die god.
Daar de mens ook macht wilde hebben, wist hij/zij zichzelf totaal te overtuigen van deze almacht. Zo zelfs dat de eigen geest ontvankelijk werd voor berichten van die almacht.
Het EGO van de mens werd gestreeld door het feit dat deze almacht met hem/haar wilde communiceren. Om te kunnen communiceren met die almacht gaf die almacht door van welke rituelen hij/zij hield. Hoe hij/zij graag aangesproken wenste te worden. De mens wist hoe hij/zij dat aan moest pakken.
En zijn/haar EGO hielp daarbij goed, want de mens wilde graag spreekbuis zijn van die god, dat gaf hem/haar aanzien onder de medemens. Hij/zij verklaarde zichzelf tot speciaal gezant van god, en wist zo de medemens te imponeren, en al snel kwamen er steeds meer luisteraars en andere profiteurs van die god die niet had gewild dat de mens alle kennis kreeg.
Al die profiteurs moesten zich natuurlijk wel onderscheiden, dus wisten zij die god (die niet wilde dat de mens alle kennis kreeg) ook te imponeren met steeds mooiere vlijerij (rituelen) en de aankleding daarvan.
Alzo werd god (EGO) in al zijn verscheidenheid zeer machtig, en wilde nergens ook maar een duimbreed toegeven aan de opkomende kennis en wetenschap van de mens, en paste dus via de profeten alle rituelen een beetje aan de tijdgeest aan.
Wat een onzin allemaal toch die religie, alles is toch ego.
Ook altruïsme is grote onzin, dat is de pure vorm van egoïsme. De "kosten/baten" theorie is hier totaal op van toepassing.
Doen alsof je jezelf totaal wegcijfert voor anderen geeft hoog aanzien bij de medemens.
Daar (het EGO van) de mens het best moeilijk vond toe te geven gebrek aan kennis te hebben, moest hij wel een heel goed excuus hebben daarover te spreken.
Dus creëerde (het EGO) hij/zij een god die niet had gewild dat hij/zij alle kennis zou hebben.
Hij/zij (het EGO) moest die god dus wel zo machtig maken als hij/zij zelf had willen zijn. Dus dichtte de mens die god alle macht toe, hij werd dus almachtig die god.
Daar de mens ook macht wilde hebben, wist hij/zij zichzelf totaal te overtuigen van deze almacht. Zo zelfs dat de eigen geest ontvankelijk werd voor berichten van die almacht.
Het EGO van de mens werd gestreeld door het feit dat deze almacht met hem/haar wilde communiceren. Om te kunnen communiceren met die almacht gaf die almacht door van welke rituelen hij/zij hield. Hoe hij/zij graag aangesproken wenste te worden. De mens wist hoe hij/zij dat aan moest pakken.
En zijn/haar EGO hielp daarbij goed, want de mens wilde graag spreekbuis zijn van die god, dat gaf hem/haar aanzien onder de medemens. Hij/zij verklaarde zichzelf tot speciaal gezant van god, en wist zo de medemens te imponeren, en al snel kwamen er steeds meer luisteraars en andere profiteurs van die god die niet had gewild dat de mens alle kennis kreeg.
Al die profiteurs moesten zich natuurlijk wel onderscheiden, dus wisten zij die god (die niet wilde dat de mens alle kennis kreeg) ook te imponeren met steeds mooiere vlijerij (rituelen) en de aankleding daarvan.
Alzo werd god (EGO) in al zijn verscheidenheid zeer machtig, en wilde nergens ook maar een duimbreed toegeven aan de opkomende kennis en wetenschap van de mens, en paste dus via de profeten alle rituelen een beetje aan de tijdgeest aan.
Wat een onzin allemaal toch die religie, alles is toch ego.
Ook altruïsme is grote onzin, dat is de pure vorm van egoïsme. De "kosten/baten" theorie is hier totaal op van toepassing.
Doen alsof je jezelf totaal wegcijfert voor anderen geeft hoog aanzien bij de medemens.
Kalebas,
)
Maar ik denk dat geen van beide op haar "boegbeeld" past volgens de Van Dale.
Ik denk wel dat zij een egotripper was, en dat dat de bron van haar daden(goede daden) was.
Groetjes
Ik denk dat dat ligt aan wat "je" met zelfrealisatie wilt bereiken. Als "ik" dit zou gebruiken om "profitabeler(?)" over te komen, (hiermee bedoel ik imponerender om daarmee (ten onrechte) mijn voordeel te doen. Denk ik van wel, ja. Ik pas (denk ik) zelfrealisatie toe om in elke situatie mijn ageren en reageren te verklaren. Om mezelf beter te leren begrijpen, en om "mezelf' te blijven. Wat ik (meestal) probeer te voorkomen hiermee is om niet anders over te komen dan ik denk dat ik ben. Ik heb echt een (gruwelijke) hekel aan mensen die zich overdreven zelfverzekerd voor doen terwijl ze dat absoluut niet zijn. Vaak zijn dit soort mensen heel transparant en voorspelbaar. Vaak druipt de onzelfverzekerdheid eraf. Als ik de definities van de Van dale lees denk ik dat IK zelf wel neig naar egocentrisme, maar dat is ook wel op te maken uit mijn manier van schrijven.Is zelfrealisatie niet egocentrisch?
Per definitie heeft ieder wezen in principe een EGO,(denk ik) Het zit hem er alleen in (volgens mij) hoe je er mee om gaat.Hebben niet-religieuse personen geen ego?
Ik heb me nooit in Moeder Theresa verdiept(niet letterlijk nemen(nemen??Is de zeer religieuse Moeder Theresia egoïstisch of altruïstisch?

Maar ik denk dat geen van beide op haar "boegbeeld" past volgens de Van Dale.
Ik denk wel dat zij een egotripper was, en dat dat de bron van haar daden(goede daden) was.
Ik denk dat een ieder dat voor zichzelf moet ontdekken, het is maar net waar je je "plezierig bij voelt. Je zou de woorden, Jezelf en Anderen om kunnen draaien (Anderen en Jezelf) en je krijgt een heel ander uitgangspunt. Het EGO kan ook heel tegenstrijdig zijn. Bijvoorbeeld door Jezelf weg te cijferen, om zo meer "eigenwaarde" te verschaffen. Klinkt vaag (vind ik zelf ook), Maar denk hierbij aan personen als Gandhi.Is er een andere doel in het leven dan het bestaan zo plezierig mogelijk te maken voor jezelf en anderen?
Ik denk dat EGO JUIST aan de basis van religie staat. Als de mens namelijk geen EGO had, was er (denk ik) nooit religie(drang) geweest. Het komt vaak op mij over dat men "religie" vaak gebruikt om als "bewijs" van HUN gelijk.Mij lijkt niets mis met het ego en ik zie eigenlijk niet duidelijk het verband met religie.
Ik denk dat dat bijvoorbeeld een gevoel van eenzaamheid weg neemt, een gevoel van veiligheid(1) geeft(de gemeennschap, denk aan samen staan we sterk), een gevoel van veiligheid(2)(de almachtige beschermd ons als we ons naar zijn wil schikken), Het geeft een zin(denk ik) aan je bestaan, en maakt(in mijn ogen een onterechte gedachte) het leven "zinvoller" of minder "nutteloos". Of dit terechte gevoelens zijn?? Ik vind/denk van niet. Men KAN bedrogen uitkomen. Maar dat is hoe ik het zie.Wat voor voordelen levert het op in b.v. psychologische zin?
Groetjes
Laatst gewijzigd door distiple op 06 jan 2005 01:59, 3 keer totaal gewijzigd.
Lanier,
Groetjes
In grote lijnen wel denk ik, ja.Waar je volgens mij op duid is schaapjesgedrag, oogkleppen ophebben en niet openstaan voor andere meningen.
Ik denk dat het EGO altijd negatief is, echter de uitvloeisels ervan kunnen wel beide kanten op gaan. Het ego legt mensen namelijk enkel beperkingen op(denk ik) in een maatschappij.Je hebt een positief ego en een negatief ego.
Ik denk dat een perfectionist zich in de huidige wereld ook niet anders kan voelen, omdat "onze" wereld verre VAN perfect is, en voelt zich daarom (waarschijnlijk) alleen en niet begrepen.Een goede vriend van me was een perfectionist, vrij depressief en had weinig zelfvertrouwen.
Dat denk ik niet, ik denk dat het voortkomt uit 2 basisprincipes, 1 Het ergens bij willen horen om zo eenzaamheid op te lossen, Of 2 Het willen bewijzen van je kunnen ten opzichte van anderen. Ze kunnen elkaar ook opvolgen, waardoor personen (volgens mij) in korte tijd heel anders gaan "doen" als voorbeeld, je hebt iemand een jaar niet gezien, en komt hem weer tegen en ineens herken je zijn "persoonlijkheid" niet meer. Vroeger was hij heel anders.Als je lid wordt van een club, dan doe je dat omdat je het leuk vind en andere mensen wilt ontmoeten die net zo denken als jij,
Ik denk dat een ieder gewaardeerd wil worden om wie hij is(als oerpersoon), alleen zal je in de "huidige maatschappij" vaak niet snel ver komen. Met het strelen van het ego van ervoor gevoelige mensen op de juiste posities kom je (helaas) snel verder. Echter met authenticiteit kom je er ook(vaak wel een bevredigender gevoel uiteindelijk) alleen duurt het vaak langer en de weg ernaar toe is vaak zwaarder. Kort gezegd men kiest de korte gemakkelijke weg waarmee je je (deels) je authenticiteit verliest. Of men kiest de langere(zwaardere) weg waarmee men z'n authenticiteit behoudt. Denk ik.Erbij willen horen in de zin van status (geld), dan heb je gelijk; velen willen gewaardeerd worden om wat ze hebben en niet om wie ze zijn.
Groetjes
Adr3sdej,
Groetjes
Ik denk dat we qua denken hierover wel redelijk op de zelfde golflengte zitten.Religie is ontstaan uit een tekort aan kennis bij de mens.
Daar (het EGO van) de mens het best moeilijk vond toe te geven gebrek aan kennis te hebben, moest hij wel een heel goed excuus hebben daarover te spreken.
Dus creëerde (het EGO) hij/zij een god die niet had gewild dat hij/zij alle kennis zou hebben.
Hij/zij (het EGO) moest die god dus wel zo machtig maken als hij/zij zelf had willen zijn. Dus dichtte de mens die god alle macht toe, hij werd dus almachtig die god.
Daar de mens ook macht wilde hebben, wist hij/zij zichzelf totaal te overtuigen van deze almacht. Zo zelfs dat de eigen geest ontvankelijk werd voor berichten van die almacht.
Het EGO van de mens werd gestreeld door het feit dat deze almacht met hem/haar wilde communiceren. Om te kunnen communiceren met die almacht gaf die almacht door van welke rituelen hij/zij hield. Hoe hij/zij graag aangesproken wenste te worden. De mens wist hoe hij/zij dat aan moest pakken.
En zijn/haar EGO hielp daarbij goed, want de mens wilde graag spreekbuis zijn van die god, dat gaf hem/haar aanzien onder de medemens. Hij/zij verklaarde zichzelf tot speciaal gezant van god, en wist zo de medemens te imponeren, en al snel kwamen er steeds meer luisteraars en andere profiteurs van die god die niet had gewild dat de mens alle kennis kreeg.
Al die profiteurs moesten zich natuurlijk wel onderscheiden, dus wisten zij die god (die niet wilde dat de mens alle kennis kreeg) ook te imponeren met steeds mooiere vlijerij (rituelen) en de aankleding daarvan.
Alzo werd god (EGO) in al zijn verscheidenheid zeer machtig, en wilde nergens ook maar een duimbreed toegeven aan de opkomende kennis en wetenschap van de mens, en paste dus via de profeten alle rituelen een beetje aan de tijdgeest aan.
Wat een onzin allemaal toch die religie, alles is toch ego.
Ook altruïsme is grote onzin, dat is de pure vorm van egoïsme. De "kosten/baten" theorie is hier totaal op van toepassing.
Doen alsof je jezelf totaal wegcijfert voor anderen geeft hoog aanzien bij de medemens.
Groetjes
Dat zou betekenen dat je gevoel voor eigenwaarde altijd negatief is? Lijkt me niet.Ik denk dat het EGO altijd negatief is, echter de uitvloeisels ervan kunnen wel beide kanten op gaan. Het ego legt mensen namelijk enkel beperkingen op(denk ik) in een maatschappij.
Mocht je dit zelf wel zo ervaren, dan heb je wel een heel negatief zelfbeeld.
Ik ben al jaren lid van een sportclub en dat ben ik niet geworden omdat ik eenzaam was of het willen bewijzen t.o.v. anderen. Het is gewoon leuk, een stukje ontspanning en even kletsen met vrienden. Uiteraard wil je wel zo goed mogelijk presteren. Dat is alles. Het is wel zo, dat wanneer je een behoorlijk niveau hebt, je meer wordt aangesproken door mensen. Dat zegt echter meer over hun dan over mij.Dat denk ik niet, ik denk dat het voortkomt uit 2 basisprincipes, 1 Het ergens bij willen horen om zo eenzaamheid op te lossen, Of 2 Het willen bewijzen van je kunnen ten opzichte van anderen.
Kalebas schreef;
en daardoor allebei, afhankleijk van je referentiekader?!
Distiple schreef;
Lanier schreef;
And3sej schreef;
Dat de mens die geeft ook ontvangt zit in mijn ogen iets complexere in elkaar dan de mens te reduceren tot een calculerend rekenmachine die steeds een "kosten/batenplaatje" in het achterhoofd heeft.
De werkelijkheid is anders.
Groet Enigma
Geen van beidenIs de zeer religieuse Moeder Theresia egoïstisch of altruïstisch?

Distiple schreef;
De mens is een kuddedier, àlle mensen en religieus of niet religieus heeft daar volgens mij niets mee te maken. In alle omstandigheden heeft de mens de natuurlijke neiging zich aan te sluiten bij groepen en zijn ik, zijn zelfbeeld van daaruit te bevestigen en te verstevigen.Men wil simpelweg "ergens bij horen" maar om "ergens bij te horen" moet men datgene wat de "gemeenschap" denkt en vind niet in twijfel trekken. Hierdoor word het EGO naar de buitenwereld toe gevoedt, omdat men "zijn" gemeenschap het beste(heel menselijk vanuit dat standpunt denk ik) vind. En kijkt men vaak vanuit een door de gemeenschap "op gezette bril" naar de wereld buiten "die gemeenschap". Wat weer een vertekend beeld geeft van "de wereld" aangezien je bewust hiervoor kiest/hebt gekozen.
Klinkt alsof je meent dat de enige god, de god is die je zelf bent? Het ik als god, god is wat jij creëerd en bent? De Satanistische visie? Heb je die wel eens gelezen of je daarin verdiept Distiple? Denk dat je heel veel kunt herkennen daarin.Of elke bestaande religie te proberen(waarschijnlijk onmogelijk) of "je" aan geen enkele religie(of god) te binden om zo het grotere geheel objectief te kunnen blijven bekijken. Pas dan kan men spreken van "het vinden" van de waarheid. Ik ben voorstander van "zelfrealisatie".
Lanier schreef;
Je "negatieve" ego? Versus je "postieve" ego? Wat zijn dat?NLP (Neurolinguistisch Programming) is een techniek om beter om te gaan met je negatieve ego
And3sej schreef;
Ook al meen ik ook dat altruïsme niet bestaat vind ik het te kort door de bocht en te simplistisch om zulk gedrag maar meteen als egoïstisch of egocentrisch te benoemen. Als het vooropgezette doel niet is een hoog aanzien te verwerven is er van egoïsme in die zin geen sprake. De meeste mensen makne intuïtief of instinctief keuzes die passen bij hun personlijkheid en karakter. De mens die als een auto voor zijn/haar ogen te water raakt zonder na te denken in het water springt om met gevaar voor eigen leven de inzittenden te redden volgt gewoon zijn natuur (=persoonlijkheid, karakter) net zoals anderen versteend en niets doend aan de kant blijven staan. Is de redder een altruïst NEE, is zijn daad een altruísitsiche daad, JA!!! Het is niet zo cynisch als jouw "kosten/baten plaatje" en gaat uit van een ander mensbeeld. Moedre Theresa geloofde dat zij door God geroepen werd dat werk te verichtten, uiteraard gaf zij daar gehoor aan en paste deze oproep van God precies in haar godsbeeld en paste deze oproep bij haar persoonlijke emotionele behoeften. Niet elke dag wass een feest en niet iedere dage had ze er even veel zin an, maar het gaf haar ongetwijfeld een emotionele en spirituele bevrediging tot beloning. Maakt dat haar werk zinloos, verderfelijk, waardeloos en om te minachten NEE. Het goede werrk dat mensen doen, de goede daden die ze verichten zonder daar direct een daadwerkelijke beloning voor te ontvangen zijn en blijven altruïsitische daden en werken.Ook altruïsme is grote onzin, dat is de pure vorm van egoïsme. De "kosten/baten" theorie is hier totaal op van toepassing.
Doen alsof je jezelf totaal wegcijfert voor anderen geeft hoog aanzien bij de medemens.
Dat de mens die geeft ook ontvangt zit in mijn ogen iets complexere in elkaar dan de mens te reduceren tot een calculerend rekenmachine die steeds een "kosten/batenplaatje" in het achterhoofd heeft.
De werkelijkheid is anders.
Groet Enigma
Geen mens is intelligent genoeg om de eigen domheid te begrijpen.
Enigma,
Absoluut, ik zie ook de mens als kudde dier, De opzetters van religie weten dat ook donders goed. Bijbel refereert ook aan de mens als de "kudde van god" (of iets dergelijks). Ik zie religie meer als "psychologisch" spelletje in het "controleren" van de mens. Vanuit "religie" streelt men het EGO van de volgelingen(mits men op heut "juiste" pad blijft) En blijft men elkaar vertellen/bevestigen ven elkaars "juiste" keuze je hierbij aan tesluiten en elkaar te vertellen wat men het liefste wil horen. Past dit beeld niet meer bij "je" huidige EGO, sticht men een "kerk/religie" vanuit een "nieuwe" interpretatie van "de BIJBEL" en dat verklaart voor mij de vele verschillende christelijke stroming. Men kan simpelweg de "kerk/religie" uit kiezen die het beste bij "je" EGO past. Daarom zie ik "religie/kerken" JUIST als HET toonbeeld van EGO.De mens is een kuddedier, àlle mensen en religieus of niet religieus heeft daar volgens mij niets mee te maken. In alle omstandigheden heeft de mens de natuurlijke neiging zich aan te sluiten bij groepen en zijn ik, zijn zelfbeeld van daaruit te bevestigen en te verstevigen.
Ik voel me helemaal niet geroepen om mezelf bij een "religieuze" stroming aan te sluiten. Ik neem dingen namelijk niet zomaar klakkeloos aan. Ik vind het beter om dingen zelf te ontedekken/vast te stellen. Zo kan ik zonder begrensing in denken (mijn eigen oordeel) een oordeel vellen over dat wat ik zie voortkomende uit dat wat ik WEET( en niet zomaar aanneem van wat iemand ooit heeft geschreven). Maar het zou wellicht interressant zijn mij ook eens "open" te stellen vanuit een satanistisch perspectief.Klinkt alsof je meent dat de enige god, de god is die je zelf bent? Het ik als god, god is wat jij creëerd en bent? De Satanistische visie? Heb je die wel eens gelezen of je daarin verdiept Distiple? Denk dat je heel veel kunt herkennen daarin.
Enigma:
Toch zijn veel wetenschappers ervan overtuigt dat veel van ons (zelf((op))offerende gedrag (altruïsme) gebaseerd is op, tik maar eens "normatief egoïsme" en/of "altruïsme psychologie/sociologie" in op de zoekmachines.
We bezitten als mens gedrag dat gebaseerd is op verantwoordelijkheidsgevoel t.o.v. de ander, maar hoe wordt verantwoordelijkheidsgevoel aangeleerd.
Mensen vertonen verantwoordelijk gedrag omdat dat hogelijk gewaardeerd wordt door de medemens. Het hoort bij de opvoeding als het "goed" is.
Er is dus "reflexmatig" gedrag dat weldegelijk onder de "kosten/baten" theorie valt. Alleen wij willen zo graag de goede eigenschappen in de mens blijven zien als "het spontane goede" in de mens.
De mens zit nu eenmaal uiterst ingewikkeld en complex in elkaar.
Je hebt wel gelijk dat het kort door de bocht lijkt.Dat de mens die geeft ook ontvangt zit in mijn ogen iets complexere in elkaar dan de mens te reduceren tot een calculerend rekenmachine die steeds een "kosten/batenplaatje" in het achterhoofd heeft.
Toch zijn veel wetenschappers ervan overtuigt dat veel van ons (zelf((op))offerende gedrag (altruïsme) gebaseerd is op, tik maar eens "normatief egoïsme" en/of "altruïsme psychologie/sociologie" in op de zoekmachines.
We bezitten als mens gedrag dat gebaseerd is op verantwoordelijkheidsgevoel t.o.v. de ander, maar hoe wordt verantwoordelijkheidsgevoel aangeleerd.
Mensen vertonen verantwoordelijk gedrag omdat dat hogelijk gewaardeerd wordt door de medemens. Het hoort bij de opvoeding als het "goed" is.
Er is dus "reflexmatig" gedrag dat weldegelijk onder de "kosten/baten" theorie valt. Alleen wij willen zo graag de goede eigenschappen in de mens blijven zien als "het spontane goede" in de mens.
De mens zit nu eenmaal uiterst ingewikkeld en complex in elkaar.