Ik heb de neiging om dit maar als een afsluitend woord te zien van dit topic. De argumenten over en weer zijn gewisseld, en beide partijen zijn ontevreden.Rereformed schreef:Je godgeloof is dus volkomen irrelevant.
Theologische antwoorden zijn ze inderdaad. Daarom hebben ze ook helemaal niets om het lijf en blijft alles tollen. De antwoorden slaan kant noch wal. Bij theologische redeneringen is helderheid van denken altijd ver te zoeken.
Was dat niet voorspelbaar?
We leven in verschillende (culturele) werelden, hebben andere fundamentele keuzes gemaakt. Ik begrijp wel iets van de tegenargumenten, maar ze "doen" me niets. Dat sommigen van jullie dat mooi weten te benoemen en te verklaren, doet me ook niets. Dat is jullie schuld niet, want velen hebben waarachtig hun best gedaan om met mooie, rationele en beslissende tegenargumenten te komen. Voor die moeite dank ik jullie. Maar het schokt me niet, en in zekere zin "boeit" het me ook niet.
Omgekeerd - zie ik ook wel - vinden jullie mijn poging om de "redelijkheid" van een geloof in Gods bestaan te verhelderen futiel. Het gesprek slingert van de godsbevestiging, de redelijke godsbewijzen, via Nietzsche's culturele kritiek op geloof en Christendom naar psychologische fileerpogingen, en dan weer over de manier van lezen van de Bijbel. Het wordt mij steeds duidelijker, hoe groot de kloof is die ons scheidt.
Is het nog de moeite waard om daar tijd en energie in te steken? De krijtlijnen zijn helder genoeg. En we kunnen heen en weer lopen en er een loopgraaf in slijpen, maar de tegenspraak over en weer wordt dan wel heftiger, maar niet effectiever.
Ik moet mij, nu het seizoen van de kerk weer begonnen is, dus aan dit topic gaan onttrekken. Ik zal hier en daar nog wel eens willen meebabbelen, want het was wel een provocerende en prikkelende ervaring in jullie midden mijn "basisgeloof" neer te zetten en jullie reacties te ontvangen. Wie het ook was die me uitdaagde om hier een tijdje door te brengen ben ik dankbaar, want ik geniet wel van dit soort debatten.
Maar ik moet mij weer gaan richten op de taken die ik nu eenmaal heb: het schrijven van een Bijbels dagboek, catechisatie, het verzorgen van de erediensten in de gemeente, het bezoeken van mijn gemeenteleden. En ik wil weer Talmoed gaan lezen en bestuderen. En schaken. Het nadenken over mijn antwoorden op dit forum kost mij teveel tijd om het op deze manier vol te houden.
Ik zou daarom graag dit topic willen afsluiten. Ik heb geprobeerd te vertellen waarom "ik" in God geloof, en waarom dat voor mij redelijk is. Ik heb geen bewijzen voor mijn geloof, en het is niet noodzakelijk dat ik meer gelijk heb dan andere religies. Ik sta wel voor wat ik geloof, en leef eruit. Voor mij is de "ontmoeting" met Jezus van Nazareth van veel groter gewicht dan mijn kennismaking met de grote denkers zoals Hegel en Nietzsche. Ik geloof dat Hij leeft, zoals ik geloof dat God, Zijn Vader, bestaat. Ik weet misschien niet eens echt waarom, maar ik constateer steeds maar weer dat het zo is, en dat ik geen reden heb en geen noodzaak om daar ook maar een millimeter van los te laten. Dat het voor jullie niet redelijk is, heb ik intussen wel begrepen en ook waarom. Hopelijk hebben mijn bijdragen hier een beetje helderheid of nuance gebracht in jullie perceptie van Christenen.
Is er nog iets dat we niet besproken hebben? Ik bedoel dan een grote kwestie? (Want over de details van de hermeneutiek en de Bijbelse tekst etc. kunnen we eindeloos doorpraten, zonder enig goed gevolg.) Het lijkt mij van niet.
Dus voorlopig: dank voor je inzet en het ga jullie goed. Sjaloom!