Het ontstaan van het heelal

[mustafa]

als we voortplanting opvatten als een vorm van creatief potentieel, hoe brengt ons dit bij het antwoord op de vraag naar de zin van het leven?
nou, dat lijkt me nogal duidelijk, we laten de beantwoording van die vraag aan het nageslacht

Die op zijn beurt het weer aan hun nageslacht nalaat, enz.enz. Effectief komen we er dus niet verder mee.

zo werkt dat toch?
ik bedoel het niet als grapje al is het misschien wel grappig
bovendien is het bij elkaar krijgen van de juiste erfelijke eigenschappen ten behoeve van de incarnatie van een type persoonlijkheid die dit soort vragen kan oplossen wel een kwestie van enige generaties
maarja, dan ga je dus weer uit van de vooronderstelling dat reincarnatie bestaat
maar ook zonder die vooraanname geldt nog het combinatorisch argument

[doctorwho]

distiple schreef

Je zou die genen bijv. een soort "miniruimteschepen" kunnen noemen.

Maak nou geen slapende harries wakker, hoewel het qua onberedeneerde abstracties wel weer toepasselijk is

[jHenosch]

The big crunch is net zo iets.

Volgens Perlmutter zitten we nog maar aan het begin van de uitdijing van het heelal, en zal het nog explosief/exponentieel/exponentieel doorgaan.

We zitten helemaal aan het begin waar we nog helemaal niets zeker over weten, en we praten al over het einde.

[distiple]

distiple schreef

Je zou die genen bijv. een soort "miniruimteschepen" kunnen noemen.

Maak nou geen slapende harries wakker, hoewel het qua onberedeneerde abstracties wel weer toepasselijk is

[distiple]

Wat is er logischer voor het ontstaan van het heelal een eeuwige cyclus van het heelal of de veroorzaker?


Hmm, ik vind de vraag een beetje vaag. En wie heeft het over eeuwigheid?? Die eeuwigheid is een uitgangspunt, voor zover ik kan beredeneren is niets eeuwig.
Ook lijkt het een eeuwigheid, alles is eindig. Dus door het zo te stellen als in de pollvraag
kan ik als antw. al niet het tweede aanvinken. Maar mijn keuze zal nooit de eerste zijn.
Dat is wat mij betreft helemaal onlogisch.

[Carla]

zo werkt dat toch?
ik bedoel het niet als grapje al is het misschien wel grappig

Zo werkt wát wel? Het vinden van antwoorden op levensvragen? Jaar in jaar uit zijn 'we' bezig met antwoorden te vinden op vragen, dus laten we het niet over aan de volgende generatie maar proberen juist antwoorden voor hen te vinden

bovendien is het bij elkaar krijgen van de juiste erfelijke eigenschappen ten behoeve van de incarnatie van een type persoonlijkheid die dit soort vragen kan oplossen wel een kwestie van enige generaties.

Het vinden van antwoorden is niet persoonlijkheid gebonden. In de wetenschap zijn er vele uiteenlopende persoonlijkheden geweest die dat gedaan hebben. Nietsche, Einstein, Plato, Parmenides, Da Vince, noem maar op.

maarja, dan ga je dus weer uit van de vooronderstelling dat reincarnatie bestaat
maar ook zonder die vooraanname geldt nog het combinatorisch argument

Als je stelt dat slechts één persoon de antwoorden kan vinden op álle vragen, dan misschien wel. Alhoewel je ook kan stellen dat er iemand geboren kan worden die alle tot dan toe vergaarde kennis bundelt, dan staat het los van reïncarnatie.

Hoe past deze redenering in het vraagstuk?