Twee duidelijk foutieve aanames die de schrijver doet over Dawkins."Achter Dawkins’ kritiek op religie schuilt een illusie – de illusie dat wetenschap op alles een antwoord biedt."
"Het is de perfectionistische drogreden.
Dawkins gebruikt de perfectionistische drogreden
– de gedachte dat een menselijke praktijk alleen maar goed is wanneer hij perfect is,
en dus nooit misbruikbaar is, nooit gepaard gaat met vergissingen, niet corrigeerbaar is."
"Dawkins’ eerste vergissing is sciëntisme, en zijn tweede vergissing is de perfectionistische drogreden."
Over de eerste kan ik kort zijn. Dit heeft Dawkins nooit gezegd of beweert.
Ik zou graag zien dat de schrijver het eventuele citaat van Dawkins aanhaalt (boek, interview?).
Over de tweede: Een "perfectionistische drogreden"?
Bedenkt de schrijver deze 'drogreden' ter plekke? Nog nooit van gehoord.
Maar wat wil hij nou eigenlijk zeggen?
De aanname is:
Dawkins denkt zwart-wit. Religie is goed, of fout.
Religie is niet perfect, dus Dawkins denkt dat religie absoluut fout is.
Oh, wat kortzichtig van Dawkins, gaat Filip Buekens (auteur) verder, want religie kun je corrigeren en de ene religie is moreel beter dan de ander, hoe kun je nu spreken in absoluten over al die verschillende religies?
Waar de fout zit, is natuurlijk daar waar Dawkins het heeft over het absolute bestaan of niet bestaan van God (wel of niet, ja of nee), en de schrijver dit naar eigen goeddunken vervangt door het woord 'religie', daarmee Dawkins woorden verdraaiend.
Altijd hetzelfde liedje.