Gods liefde en almacht versus hel en vrije wil

[Waarom?]

Wat betreft de eeuwige hel (en andere onderwerpen) wordt er meer van ons gevraagd dan mainstream navolgen. Maar inderdaad wel de link met de bijbel aanhouden.
Enerzijds is er een eenvoudig uitgangspunt. De bijbel zegt meermaals dat God alle mensen wil behouden. Hij was Zelf bereid de kruisdood daarvoor te ondergaan. De bijbel is ook duidelijk over de almacht van God. Als God iets wil, dan bereikt Hij dat ook. Deze gedachtegang lijkt me zonder meer logisch en terecht om zo te denken.

Wel dan is god niet almachtig...., overal in de bijbel lees je het verhaal van zijn mislukkingen. Uiteraard beseffen de gelovigen dat ook en dan redigeren we de teksten om die spanningen op te lossen. Teksten worden sinds een kleine 2000 jaar niet meer geredigeerd en dan lossen we het op via exegese, theologische (her) interpretaties.
Logisch nadenken is voor een gelovige het startschot van het ondergang van zijn geloof, snel mee stoppen Fundi........

De bijbel komt krankzinnig over voor logisch nadenken en ook voor enig normaal ontwikkeld gevoel...

Het bestaan van een eeuwige hel is daar echter in meerdere opzichten strijdig mee.
Het is dus zaak om te bepalen of volgens de bijbel een eeuwige hel bestaat.
Kernwoord is hierbij is eeuwig (want oordeel en straf is op zichzelf niet strijdig met een uiteindelijk behoud).

De rotzooi op deze aarde is ook strijdig met het beeld van een zogenaamde "goede" god. Straffen waarvoor?. Oordeel waarvoor?.

Het woord in de grondtekst waar het om gaat is het Hebreeuwse 'olam' en het Griekse 'aioon'.
De bijbelse betekenis van deze woorden is niet een oneindige tijdsperiode. De betekenis van deze woorden hebben betrekking op een periode, een bepaalde afgebakende tijd. Niet zoals het ene decennium volgt op het andere, maar een 'situatie' waar het leven en de mens zich in bevindt. Zo kent de bijbel de huidige aioon (die duurt al sinds de zondvloed tot heden), en toekomende aionen. Denk bijvoorbeeld aan het bekende "nieuwe hemel en nieuwe aarde" die in de bijbel genoemd wordt. Dit is een toekomende aioon (btw. ook niet oneindig lang).
Bij het idee dat er een "huidige eeuwigheid" zou zijn en er nog een paar "toekomstige eeuwigheden" gaan komen, moet je op je klompen al aanvoelen dat er iets niet klopt met "eeuwigheid", het is in ieder geval niet oneindig lang.

(overigens: Ken je de publicatie "Life Time Entirety. A Study of AION in Greek Literature and Philosophy, the Septuagint and Philo" van Heleen Keizer ? )

Kortom: wel de link met de bijbel, maar niet zomaar met de vertaling die er van gemaakt wordt omdat die volgens mainstream de juiste interpretatie zou zijn.

Nee ik ken die publicatie niet van Heleen Keizer. En ja die uitleg van AION kende ik al lang. Er zijn zoveel woorden in het NT die ook in andere teksten voorkomen. Alsof dat een sleutel zou kunnen zijn

Ik ken nog maar WARE theologie , die een sleutel is voor alle religies: De theologie met de hamer....

[Waarom?]

Wat ik wel belangrijk vind is dat schadelijke gedachtegangen veranderen. Sommige denominaties hebben die en juist dat kom ik hier op dit forum tegen. Mensen die beschadigd raken door het soort onzin dat soms uitgekraamd wordt.

Hoe kunnen mensen ooit besluiten wat WEL de juiste gedachtengang voor hem zijn?. Een kakofonie van geluiden van de religieuze mensheid......En iedereen werd/wordt geleid door zijn godheid of geest van god........

Laten we daarom ALLE Religieuze gedachtengangen ontmaskeren als leugens en aan de schandpaal nagelen. Alles valt in dezelde categorie niet bewezen onzin.(op de diepe menselijke wijsheden na die ook zijn overgeleverd. Maar op die daar uit te "pellen" is weinigen weggelegd ) Het ene is wat betreft bijwerking erger dan het andere. Maar nee, beter wordt de mensheid er niet van.

Geloof is iets van het hart. En gebruik je verstand om er een weg in te vinden.

Hart : samenvoeging van wil, gevoel , ratio. Zou het geloof iets met die samenvoeging te maken hebben dan geloofde ter plekke niemand in de gehele wereld iets meer van welke religie dan ook.

Fundi, Sorry dat ik cynisch wordt. Maar dit zijn zulke holle zinnen die je opschrijft. Een christen moet zijn verstand kruisigen........

[Fundi]

Gelaten voelde voor mij de uitspraak van mijn moeder, die vol verdriet, maar gelaten zei dat "het" voor haar niet was weggelegd en dat terwijl ze 100% gelovig christen was.
Wie deze verzuchtingen in uiterste nood van een gelovige niet kent en herkent, moet in dit verband het woord "gelaten" beter "nalaten".

Ik interpreteerde de opmerking van Writer als: "geloof moet je gegeven worden, mij is het niet gegeven. Ik ben er niet verantwoordelijk voor".
Dat komt op me over als: "laat maar waaien, ik heb er toch geen invloed op". En ook Gods water over Gods akker laten lopen.
Dat vind ik gelaten klinken, dat is verder geenzins kwetsend bedoeld.
Ik was me niet bewust dat dit gevoeligheden oproept.

Je kunt geloof niet weigeren.
Je gelooft of je gelooft niet.
Je wist immers dat het de juiste keuze was?

Want je had het geloof al of nog in je.
Het is slechts verwoord en hard gemaakt.
Je bent je slechts bewust geworden.
Dat heeft met keuzes weinig of niets te maken.
Wel heb je de keuze naar je geloof te leven of niet.
Je ermee bezig te houden of niet.

Zo al eens over gedacht?

Met andere woorden:
Ook al had ik misschien kunnen weigeren, dat zou feitelijk al te laat zijn. En komt het er daarna slechts nog op neer dat je de keuze maakt om niet naar je geloof te leven.
Dat is een interessante gedachte.

Maar als ik, na enige reflectie, besloten zou hebben er niet naar te leven, zou dat voor mij effectief betekend hebben dat ik niet meer dan 5 minuten geloofd had, want ik had het geloof voordien niet in me.
Feitelijk is het dan toch een beslissing waar de vrije wil een rol in speelt.

Het probleem hierbij is wel dat ik misschien de theoretische mogelijk had om het af te wijzen, maar dat het gewoon niet waarschijnlijk is dat ik dat ook werkelijk zou doen. Die waarschijnlijkheid is misschien wel nul.

Sorry, maar ook weer niet zo simpel.
Je kunt wel degelijk in een God geloven, die je tegelijkertijd niet vertrouwt.
Dat is nou juist vaak de ellende.

Het problematische is dat de bijbel met 'geloof' dit juist meestal als 'vertrouwen' bedoelt, het is zowat synoniem.
Het gaat er niet om dat men gelooft dat God bestaat (uiteraard is dat wel het noodzakelijke begin), maar dat men God vertrouwt. Dat is juist de essentie van het begrip 'geloof'.

Als ik wat je schrijft, in relatie breng met wat je eerder over je moeder noemde, dan is jouw moeder dus ook veel ongeloof (wantrouwen) aangepraat.
Erg fijn dat soort kerken.

[Fundi]

Luther ging in tegen de gevestigde wanorde van de kerk van zijn tijd om de kerk van BINNENUIT te hervomen. Maar geen nieuwe theologie, maar juist teruggrijpen op de bronnen. Zijn theologie grijpt terug op de kerkvaders en met name van Augustinus. Ook Bernard van Clairvaux beinvloedde hem ( https://nl.wikipedia.org/wiki/Bernardus_van_Clairvaux" onclick="window.open(this.href);return false; )

Bij Luther dacht ik aan het sola scriptura principe.

Wat is de kracht van het argument dat het historisch christendom anders dacht?. Die vraag te stellen is het meteen antwoorden. Het belangrijkste : omdat door dat christendom JOUW de bijbel is overgeleverd. En die bijbel is al EEN KEUZE geweest van het vroege orthodoxe Christendom. Jij gebruikt geen gnostische bijbelboeken.

Ik beperk me maar even tot het NT. De inhoud is bepaald door Christus en de apostelen.
Dat anderen een (bij)rol speelden bij het optekenen of samenstellen is van ondergeschikt belang.

Geloven doe je altijd in een traditie die op een of andere wijze wordt overgedragen.

Een traditie kan een eigen status krijgen, die uiteindelijk een blokkade vormt voor het begrijpen van de bijbel zelf. Dat is het probleem wat ik aangaf.

[dikkemick]

Fundi?
Is de basis van alle verwarring niet gewoon dat jij de zoveelste visie hebt op EEN godsgeloof/interpretatie?

Nogmaals: Hoe serieus neem jij een groep wetenschappers die er zoveel verschillende, elkaar uitsluitende tegengestelde meningen op nahoud, terwijl ze allemaal van zichzelf overtuigd zijn?
Is er dan niet een klein bescheiden stemmetje dat zegt: "Misschien zitten ze er allemaal wel naast?"
Inmiddels ben ik erachter hoe wetenschappers dit probleem oplossen. Maar gelovigen? Geen idee. Nog steeds niet.

[writer]

.....Ik interpreteerde de opmerking van Writer als: "geloof moet je gegeven worden, mij is het niet gegeven. Ik ben er niet verantwoordelijk voor".
Dat komt op me over als: "laat maar waaien, ik heb er toch geen invloed op". En ook Gods water over Gods akker laten lopen....

De uitverkiezing blijft voor velen een hekel punt. Zowel voor als tegenstanders baseren hun mening op de bijbel.
De éen door teksten letterlijk te nemen, de ander door er zijn eigen interpretatie aan te geven.
Ik stel dat het de God uit de bijbel niet gelukt is daarin duidelijker te zijn. Past dat wel bij een almachtige God? Dat geldt trouwens voor alle verschillen tussen de vele kerkstromingen. Voor mij reden om vast te stellen dat christenen telkens een andere religie bedenken die bij hen en in hun tijd het beste past. Om een houvast te hebben blijven ze allemaal de bijbel gebruiken maar met hun eigen interpretatie. En allemaal denken ze dat de bijbel op de juiste manier interpreteren.

.....Het gaat er niet om dat men gelooft dat God bestaat (uiteraard is dat wel het noodzakelijke begin), maar dat men God vertrouwt. Dat is juist de essentie van het begrip 'geloof'.....

Ik vraag me af waarom en hoe je iemand kunt vertrouwen als je die persoon nooit gezien hebt, grote twijfels over zijn bestaan hebt en verhalen in een boek over wreedheden en inconsequent zijn van zoiemand hebt gelezen.
Daarnaast vraag ik me af wat vertrouwen in houdt. Als ik iemand vertrouw weet ik zeker dat hij me zal helpen als dat nodig is. Heb jij die zekerheid? Heeft Hij je ooit ergens mee geholpen? Ik hoor niet anders dan dat dat allemaal voor in de toekomst geldt. Ooit zal het vrede worden. Ooit! Door de God uit de bijbel. Ik vraag me dan af wat gebeurt er met de mensen die op eigen kracht van dit leven iets gemaakt hebben? Zijn die daarom slechter? Is het niet juist laf om je problemen om een ander af te wentelen en er op te vertrouwen dat die alles voor je zal oplossen? Ik twijfel er niet aan dat jij ook je best doet maar je hebt als het ware een verzekering afgesloten voor die gevallen waarin je tekort schiet. In die zin heb je dus voor een onbezorgder leven gekozen terwijl in mijn visie alleen het agentschap waar jij op vertrouwt bestaat en de maatschappij erachter ontbreekt. Je bent dus wel heel riskant bezig! En zoals jijzelf al eerder zei, niet met je verstand maar vanuit je hart denk je dat.

Nog even een tekst over de vrije wil:
Want die Hij te voren gekend heeft, die heeft Hij ook te voren verordineerd (Rom 8:28)

De Statenvertalers merken hier bij op:
Namelijk voor de Zijnen, gelijk Joh. 10:14,27. Dat is, die Hij van eeuwigheid in Christus heeft verkoren ten eeuwigen leven; Rom. 11:2; Ef. 1:4; 1 Petr. 1:2, en hierna Rom. 8:33.

Als ik het goed begrijp nemen jullie dit soort uitleg niet meer serieus, zelfs Paulus zat er wel eens naast en pikken jullie alleen datgene eruit wat je het beste uitkomt.

[Fundi]

Wel dan is god niet almachtig...., overal in de bijbel lees je het verhaal van zijn mislukkingen.

In de bijbel lees ik vooral het verhaal dat de mens steeds mislukt.

De rotzooi op deze aarde is ook strijdig met het beeld van een zogenaamde "goede" god.

De rotzooi op aarde komt overeen met een mislukkende mensheid.

Straffen waarvoor?. Oordeel waarvoor?.

Retorische vragen, als je het voorgaande leest.

Nee ik ken die publicatie niet van Heleen Keizer. En ja die uitleg van AION kende ik al lang. Er zijn zoveel woorden in het NT die ook in andere teksten voorkomen. Alsof dat een sleutel zou kunnen zijn

Met een juiste vertaling van het woord aioon, wordt in ieder geval afgerekend met een oneindig lang durende hel.
Dat lijkt me toch wel een belangrijk gegeven in dit topic.

Stel dat men 1500 jaar geleden meer naar Origenes dan naar Augustinus geluisterd had, dan was dit woord aioon nooit als "eeuwig" in de vertaling terecht gekomen. En de eeuwigdurende hel was nooit in het mainstream gedachtegoed terecht gekomen.

[writer]

...Met een juiste vertaling van het woord aioon, wordt in ieder geval afgerekend met een oneindig lang durende hel. Dat lijkt me toch wel een belangrijk gegeven in dit topic...

Er schiet me nu wel een vaak aangehaalde tekst te binnen, niet van Origenes en niet van Augustinus:
En indien uw voet u ergert, houwt hem af; het is u beter kreupel tot het leven in te gaan, dan de twee voeten hebbende, geworpen te worden in de hel, in het onuitblusselijk vuur;
Waar hun worm niet sterft, en het vuur niet uitgeblust wordt. (Marc. 9: 45,46)

[Henry II]

De enige autoriteit die ik als gelovige erken, is de bijbel.

En dat is het grote probleem hier. Je moet nu de Heilige Geest van stal halen die dan ervoor gezorgd zou hebben dat de Bijbel zoals die jou nu overgeleverd is, het Woord van God zou zijn. Deze houding is tot aan de reformatie niet zo geweest. Binnen de R-K kerk was de Bijbel wel altijd gezaghebbend, maar in feite één boek onder vele. Na de reformatie is de Bijbel op zo'n voetstuk geplaatst en heeft een meer mythische status gekregen. Zo hoorde ik laatst van een kennis de opmerking 'Ja, dat kan wel zijn dat Constantijn zich ermee bemoeid heeft en dat er veel ruzie is geweest over welke boeken er in de canon staan. En natuurlijk is er het een en ander tijdens vertalingen fout gegaan. Maar......zoals de bijbel is die wij nu hebben, zo is hij als woord van god door de Heilige Geest gestuurd en geleid. Zoals hij nu is, zo heeft god het bedoeld'
Tja, dan krijg ik wel weer jeuk, want de waarheid is gewoon anders dan dit geromantiseerde reformatorische beeld graag wil. Ik zou me als gelovige juist richten op de Heilige Geest als leidraad en de hele Bijbel achterwege laten, omdat hierin bewezen onzin staat. in elk geval zijn er betere alternatieven en altijd geweest die meer goede spirituele leiding kunnen geven in 2016 dan een boek met opvattingen uit de 4e eeuw. Het vasthouden aan de bijbel als waarheid is romantisch, reactionair en contraproductief in mijn optiek. De bijbel vertelt je niet hoe je moet staan tegenover homoseksualiteit, feminisme, euthanasie en andere actuele onderwerpen. Er staat alleen wat men er toen van vond en dat is een slechte houding in deze tijd. 'Het vasthouden aan opvattingen van mensen van eeuwen geleden houdt niet die mensen levend, maar het houdt de levenden dood.'

[Arjen2015]

[Waarom?]

Wel dan is god niet almachtig...., overal in de bijbel lees je het verhaal van zijn mislukkingen.

In de bijbel lees ik vooral het verhaal dat de mens steeds mislukt.

De rotzooi op deze aarde is ook strijdig met het beeld van een zogenaamde "goede" god.

De rotzooi op aarde komt overeen met een mislukkende mensheid.

Straffen waarvoor?. Oordeel waarvoor?.

Retorische vragen, als je het voorgaande leest.

Nee ik ken die publicatie niet van Heleen Keizer. En ja die uitleg van AION kende ik al lang. Er zijn zoveel woorden in het NT die ook in andere teksten voorkomen. Alsof dat een sleutel zou kunnen zijn

Met een juiste vertaling van het woord aioon, wordt in ieder geval afgerekend met een oneindig lang durende hel.
Dat lijkt me toch wel een belangrijk gegeven in dit topic.

Stel dat men 1500 jaar geleden meer naar Origenes dan naar Augustinus geluisterd had, dan was dit woord aioon nooit als "eeuwig" in de vertaling terecht gekomen. En de eeuwigdurende hel was nooit in het mainstream gedachtegoed terecht gekomen.

Fundi,


Op 1 punt moet ik je gelijk geven: En dat is met betrekking Origenes versus Augustinus. Helaas zijn veel van zijn werken verloren gegaan. Verbaas me wel dat je hier mee aankomt dragen terwijl je zegt dat ALLEEN de bijbel voor jouw gezaghebbend is.

De vertalingen zijn niet de issue, grondteksten genoeg (meer snippers dan woorden in het NT, je kunt je uitleven en jij mag zeggen wat er zou moeten staan en hoe je wilt verstaan.......Er zit geen bijsluiter bij)

Alle teksten ( ook niet scacrale teksten ) worden geinterpreteerd en "doet" iets met je als het leest. Dat heet bij het christendom theologie(met al zijn deelfacetten), ook jij doet aan interpretatie en dat met de Bril "Ultra dispensationalisme".

Daarnaast meen je net als andere gelovigen de geest van god te hebben die je leidt. Helaas zoveel gelovingen, zoveel geesten die allen een andere waarheid verkondigen.

De rest wilde ik maar niet op ingaan: kansloze welles/nietes exercitie.. Daar ga ik me niet mee vermoeien

[writer]

.... Je moet nu de Heilige Geest van stal halen die dan ervoor gezorgd zou hebben dat de Bijbel zoals die jou nu overgeleverd is, het Woord van God zou zijn...

Vroeger, toen de bijbel er nog niet was, sprak God rechtstreeks tot de mensen.
Het gesprek tussen Abraham en God over het behoud van Sodom en Gomorra is daar een aardig voorbeeld van.
Later sprak God alleen nog door de profeten. In het laatste jaar op de middelbare werd elke ochtend een half uur aan het boek Jesaja besteed. De boodschap van deze profeet aan koning Hizkia vond ik heel hoopgevend, om te onthouden:

Toen geschiedde het woord des HEEREN tot Jesaja, zeggende:
Ga henen, en zeg tot Hizkia: Zo zegt de HEERE, de God van uw vader David: Ik heb uw gebed gehoord, Ik heb uw tranen gezien; zie, Ik zal vijftien jaren tot uw dagen toedoen; (Jes. 38:4,5)

Eerst sprak Hij dus rechtstreeks tot zijn vriendjes, later via een tussenpersoon en nog weer later liet God de mededelingen over aan zijn hulpje, de Heilige Geest. Toen die na er, zijn hoogtepunt op PInksteren, ook geleidelijk aan de brei aan gaf besloot de kerk dat God alleen nog maar door zijn woord sprak. (Het was wel zo netjes geweest als God dat zelf vooraf bekend had gemaakt ipv zich stiekum terug te trekken) Om de bijbel daartoe het nodige goddelijk gezag te geven werd besloten dat de schrijvers geïnspireerd waren door de Heilige Geest. Naarmate er echter steeds meer teksten gevonden werden die niet op de huidige tijd toepasbaar bleken te zijn bedacht men dat die teksten alleen sloegen op die tijd en men die nu met een korrel zout mocht nemen.
En zo blijft de bijbel het woord van God, te weten de teksten waar gelovigen zich in kunnen vinden: God is liefde en de hel geschrapt.
En ze leefden nog lang en gelukkig.

[Maria]

@ Maria,

Het was mijn tekst niet maar die van Writer. Maar wat je bedoelt is helemaal duidelijk, voor mij dan.

Sorry Lanfy.
De quote later verkeerd ingevuld.
http://www.freethinker.nl/forum/viewtop ... 94#p496994" onclick="window.open(this.href);return false;

Ik denk duidelijk voor alle refo's en bonders en de exen daarvan.
En dat zijn er heel wat.

[Fundi]

De uitverkiezing blijft voor velen een hekel punt. Zowel voor als tegenstanders baseren hun mening op de bijbel.
De éen door teksten letterlijk te nemen, de ander door er zijn eigen interpretatie aan te geven.
Ik stel dat het de God uit de bijbel niet gelukt is daarin duidelijker te zijn.

Bedenk wel dat het begrip uitverkiezing vooral in calvinistische kerken een grote rol speelt (en dan vooral de bevindelijke soorten). Als ik het goed inschat, dan is met name de dubbele predestinatie een reden voor veel ellende.

Ik kom uit de evangelische hoek, als je daar predestinatie noemt, dan kijkt men je glazig aan, van "waar heb je het over"? Het is nauwelijks een onderwerp.
Een gelovige is eenvoudigweg behouden door geloof. (dat komt immers zo'n beetje in alle brieven van Paulus naar voren).
Dat God het vooraf zo bestemd heeft: In Gods plan was het blijkbaar altijd al de bedoeling dat mensen door geloof gered zouden worden (dwz. door hun vertrouwen op God te vestigen).
Dat het een gave van God is: het is dus puur genade. De mens hoeft het niet eerst te verdienen. (door eerst een vrome pief te zijn of door goede werken).

Men ziet dit in evangelische omgeving dus meest als Gods plan (Gods inzetting), en niet als een vraagstuk om uit te vogelen wie daar nu precies individueel voor uitverkozen was. Het geldt gewoonweg voor iedereen die gelooft, dus waarom zou je die vraag überhaupt willen stellen.

Uiteraard weet God alles van tevoren, de tijd is geen beperking voor Hem. Dus dat ik op een dag ben gaan geloven, wist God al voordat Hij Adam schiep. Net zo goed dat God toen al wist dat de trein naar Amsterdam vorige week met 5 minuten vertraging zou vertrekken.
Vanuit Gods oogpunt is er dus zeker uitverkiezing. En hoe God dat ook doet, het is onmogelijk dat het anders is. (God weet immers alles). Ook al zou God ruimte geven aan een mens om een vrije wil te hebben (en dat denk ik), dan nog weet God welke keuze die mens met zijn vrije wil maakt.
Maar vanuit menselijk oogpunt is het de inzettingen van God gehoorzamen. (meest kernachtig is die inzetting samen te vatten als "vertrouw op God").

Omdat het een zinloze oefening is om God in dit opzicht proberen te doorgronden, lijkt mij dat uitverkiezing door ons vanuit het menselijke oogpunt benaderd moet worden. We zijn nu eenmaal mens en geen God, dus dat is wel zo verstandig.
Ik denk dat dit trouwens ook de benadering is die in veel calvinistische kerken gehanteerd wordt. Volgens mij is het dan niet zo'n heikel punt. Je krijgt dan zeker niet de uitwassen die blijkbaar in die zware kerken aan de orde zijn.

btw. Kom jij uit zo'n bevindelijke kerk?

Dat geldt trouwens voor alle verschillen tussen de vele kerkstromingen. Voor mij reden om vast te stellen dat christenen telkens een andere religie bedenken die bij hen en in hun tijd het beste past. Om een houvast te hebben blijven ze allemaal de bijbel gebruiken maar met hun eigen interpretatie. En allemaal denken ze dat de bijbel op de juiste manier interpreteren.

Ik denk dat dit de onvermijdelijke dynamiek is van een grote groep mensen. Daar speelt zoveel in mee, historie, psychologie, omstandigheden, misverstanden, persoonlijke motieven en belangen, etc. etc.
Het verbaast mij niet. De apostelen gaven het fundament door en dat fundament is in eerste instantie Christus.
Paulus: "Overeenkomstig de genade van God die mij gegeven is, heb ik als een wijs bouwmeester het fundament gelegd en een ander bouwt daarop. Ieder dient er echter op toe te zien hoe hij daarop bouwt. Want niemand kan een ander fundament leggen dan wat gelegd is, dat is Jezus Christus".
En dat is in alle denominaties ook aanwezig. (allerlei soorten gereformeerd zijn geen andere religie net zomin als bijv. PKN of RKK, het zijn denominaties)
Maar wat de mensen er verder met het fundament doen is hun verantwoordelijkheid.
Paulus schrijft: Of nu iemand op dit fundament bouwt met goud, zilver, edelstenen, hout, hooi of stro, ieders werk zal openbaar worden.

Zo zijn er dus die er inderdaad een armzalig strohutje van gemaakt hebben, waar het fundament geen eer mee wordt aangedaan. (ik zal geen namen noemen, maar ik denk daarbij wel aan bepaalde soort kerken en predikers)

Ik vraag me af waarom en hoe je iemand kunt vertrouwen als je die persoon nooit gezien hebt, grote twijfels over zijn bestaan hebt en verhalen in een boek over wreedheden en inconsequent zijn van zoiemand hebt gelezen.
Daarnaast vraag ik me af wat vertrouwen in houdt. Als ik iemand vertrouw weet ik zeker dat hij me zal helpen als dat nodig is. Heb jij die zekerheid? Heeft Hij je ooit ergens mee geholpen? Ik hoor niet anders dan dat dat allemaal voor in de toekomst geldt. Ooit zal het vrede worden. Ooit! Door de God uit de bijbel.

Ik vertrouw God, Hij is de Schepper, dus wat dat betreft heb ik alle reden om te verwachten dat Hij doet wat Hij belooft. Hij zal me dus helpen als dat nodig is, maar dat is niet op mijn bestelling. Hij bepaalt hoe en wanneer.
Wat ik in dat opzicht te verwachten heb, wordt in de bijbel beschreven. En dat is goed, nogmaals ik vertrouw volledig dat Hij in alle opzichten weet wat Hij doet.

De bijbel zegt veel over de huidige 'eeuw', en daar is de bijbel ook vooral voor bedoeld. Maar ook als God vrede op aarde brengt, betekent dat nog steeds niet dat de mens God vertrouwt. Er komt een tijd waarin de situatie anders volledig zal worden dan tegenwoordig, het "duizendjarig vrederijk".
Het is opmerkelijk dat de mensen aan het einde van die 'eeuw' zich verzamelen in een grote opstand tegen God.

Ik vraag me dan af wat gebeurt er met de mensen die op eigen kracht van dit leven iets gemaakt hebben? Zijn die daarom slechter? Is het niet juist laf om je problemen om een ander af te wentelen en er op te vertrouwen dat die alles voor je zal oplossen?

Het feit dat iemand gelooft wil niet zeggen dat ze dan vervolgens niets van hun leven proberen te maken. Zitten alle gelovigen stilletjes in een hoekje te wachten op het einde?
Daar zit het dus niet in. Ik denk dat het realistisch is om te zeggen dat het altijd met lek en gebrek is, hoezeer je als mens ook je best doet. Iedereen maakt fouten, soms beschamend grote fouten.
Alleen God kan de mens daaruit helpen, maar dan moet de mens wel op God vertrouwen en niet zelf blijven doormodderen om het op eigen kracht te halen. Hoelang moet de geschiedenis van de mens blijven voortgaan voordat hij dat inziet?
De de wet van Mozes werd indertijd feitelijk aan Israel gegeven opdat de mens dat zou inzien. "Geef ons die wet maar, wij zullen het doen". Tja...

Maar goed, alle mensen zijn gelijk, de ene is niet beter dan de ander. Wel kunnen mensen goede en slechte dingen doen (en daar uiteindelijk rekenschap voor moeten afleggen).
Dus rechtvaardig leven is in alle gevallen te verkiezen boven een misdadigersbestaan.
Maar uiteindelijk brengt het je niet tot het doel dat God met de mens voorheeft (volmaaktheid).

Daarvoor is het nodig dat je een 'nieuwe mens' wordt, iets dat alleen God kan geven. Dat betekent de oude mens afleggen (dwz. niet verwachten dat die het zelf wel zal bereiken), en vertrouwen op God dat Hij je als nieuwe mens zal laten opstaan uit de dood.
Dat is geen laffe houding, maar het is juist realistisch en terecht.
Het idee dat de mens zichzelf tot volmaaktheid brengt is m.i. een onrealistische gedachtegang. Daar zijn duizenden jaren historie, en 100 miljard mensenlevens, het overtuigende bewijs voor.

Ik twijfel er niet aan dat jij ook je best doet maar je hebt als het ware een verzekering afgesloten voor die gevallen waarin je tekort schiet. In die zin heb je dus voor een onbezorgder leven gekozen terwijl in mijn visie alleen het agentschap waar jij op vertrouwt bestaat en de maatschappij erachter ontbreekt. Je bent dus wel heel riskant bezig! En zoals jijzelf al eerder zei, niet met je verstand maar vanuit je hart denk je dat.

Nee, dat is toch anders. Ik weet zeker dat ik tekort schiet. Ik verwacht het dus ook niet van mezelf. Geloof is vertrouwen op God. Dat betekent dat ik volledig afzie van vertrouwen op mezelf om het daardoor bij God te verdienen.
Riskant? Ik vind van niet. Ik geloof in God en ik vertrouw op hetgeen Hij zegt. Christus is mijn Verlosser, als ik mijn vertrouwen daarop stel, zal ik niet beschaamd uitkomen. Dat belooft de Schepper zelf.
(en ik snap wel dat jij/men zal zeggen dat ik een mafkees ben om dat vertrouwen te hebben, het is niet anders).

Als ik het goed begrijp nemen jullie dit soort uitleg niet meer serieus, zelfs Paulus zat er wel eens naast en pikken jullie alleen datgene eruit wat je het beste uitkomt.

Naar ik hoop heb ik dit eerder in deze post beantwoord.

[writer]

Dat was een lange uitleg, bedankt. Je doet deze keer geen uitspraken waarvan mijn haren gelijk overeind gaan staan wat uiteraard niet inhoudt dat ik nu begrip voor jouw vertrouwen in een onzichtbare God uit de oudheid heb.