Wat je bewijstekst betreft: Efeze 4:9 zegt:
Wat betekent dit: Hij is opgevaren, anders dan dat Hij ook nedergedaald is naar de lagere, aardse gewesten?
Dus niet: de aarde, punt. Maar de aardse gewesten, de aardse sferen. De antieke mens dacht over de kosmos als gelaagd: helemaal bovenaan had je het absolute, pure goddelijke en dat werd steeds meer verdund: vermengd met materie. Wat Paulus hier zegt is dat Jezus vanuit de hoogste hemelse sferen naar de lage aardse sferen kwam. Je moet dat niet geografisch denken, dat Jezus zijn voeten op een plek op aarde zette, maar spiritueel.
En dan is er nog de tekstvariatie: een alternatieve lezing, gesteund door de oudste manuscripten:
"Welnu, "hij steeg op" wat betekent dit anders dan dat hij ook afdaalde in de lagere regionen van de aarde?"
Je weet dat de gemiddelde leeftijd van een burger in het Romeinse rijk in de eerste eeuw ongeveer 35 jaar was, toch? En wie zou er in Rome, Efeze, Corinthe, Antiochie (zo maar wat steden waar de evangelien geschreven kunnen zijn) zijn geweest die zou kunnen zeggen: hee, wacht eens even! Dat klopt niet, want ik was er bij!DeLeek schreef:Ik denk dat dat wel degelijk uitmaakt. In het jaar 70 zullen er nog zeker mensen leven die het verhaal kunnen ontkrachten. In het jaar 90 is die kans al weer kleiner.Theoloog schreef:Het maakt niets uit of je de evangeliën rond 70/80 ad. dateert of van 90 tot 150. Feit blijft dat er tussen 30 en 70 nauwelijks iets bericht wordt over Jezus' leven en zijn leer. Geen bergrede, geen wonderverhalen, geen Herodes, geen Johannes de Doper, geen Maria, geen ruzies met de schriftgeleerden, geen tempelreiniging etc. etc.
Jezus zou (afhankelijk of je Johannes leest of de andere drie evangelien 3 of 1 jaar) gepredikt hebben in Galilea. Welke Galilese arme boer of visser zou in die metropolen terechtkomen, denk je?
Maar nu stel je de zaak die Doherty maakt niet juist voor. Zijn vraag is niet hoe het komt dat er veertig jaar niets over Jezus werd vermeld. Zijn vraag is: hoe komt het dat in de geschriften die we hebben, waarin heel veel over Jezus wordt verteld, nauwelijks tot niets over zijn leven wordt verteld? Zelfs de kerngebeurtenissen zoals de geboorte, doop door Johannes, een algemeen beeld van de prediking, conflicten in Jeruzalem, het showproces voor het Sanhedrin, en de lege tombe niet. Dat is toch vreemd?DeLeek schreef:Verder is die 40 jaar stilte historisch gezien nou ook weer niet zo bijzonder.
En waarom vinden we wel dat Jezus is gekruisigd, niet door Joodse leiders, niet door Pilatus, maar door de demonen, de "wereldbeheersers van deze aeoon"? (Nou vooruit, dat zou nog een woordspel met een dubbele betekenis kunnen zijn).
Denk je? Stel je voor: jij bent Paulus. Je wordt bekeerd in Damascus. Dan vraag je toch de christenen die je bekeerd hebben wat ze weten over Jezus? En als je bij de apostelen bent in Jeruzalem, dan vraag je hen toch alles wat ze weten over Jezus?DeLeek schreef:Paulus was er niet bij. Zelf zegt hij dat hij amper in Jeruzalem is geweest om met de apostelen te praten. Paulus verwachtte Jezus al snel, dus daar moesten mensen van overtuigd worden. Daarbij zal zijn visioen/openbaring van Jezus voor hem belangrijker zijn geweest dan wat hij hoorde van de apostelen. Het zal ook een stukje autoriteit hebben gegeven aan zijn woorden.
DeLeek schreef:Paulus heeft niet veel over de historische persoon Jezus te vertellen. Klopt helemaal. Maar hij heeft ook weinig te vertellen over de historische Paulus.Theoloog schreef:Mooie opsomming. Het enige dat ontbreekt zijn de spelonk, de steen voor het graf, en een lichaam waarvan het hart weer gaat kloppen. Lees verder in Korinthe 15: er staat geen vleselijk lichaam op. Het vleselijke wordt gezaaid en vergaat. Daarvoor komt een geestelijk lichaam in de plaats. '
Bij Paulus geen leeg graf, en geen lichamelijke opstanding zoals we die bij Lukas aantreffen.
Nu neem je je toevlucht tot algemeenheden. Paulus zegt in 1 Kor. 15 weer te geven wat hem is overgeleverd over Jezus. Waar is het lege graf, en de ontdekking ervan? Was hem dat soms NIET overgeleverd?
Het is des te meer treffend, omdat Paulus zijn publiek ervan wil overtuigen dat de opstanding werkelijk zal plaatsvinden. Niet louter mentaal, maar dat de mens opgewekt zal worden met een nieuw, geestelijk lichaam. Zou een leeg graf daar niet mooi bij aansluiten?
Nee! Want Paulus maakt een tegenstelling tussen het meteriele lichaam dat de grond ingaat (en vergaat) en het geestelijk lichaam dat wordt opgewekt. Een herlevend stoffelijk lichaam (waar het lege graf op wijst) gaat dus tegen zijn theologie in.
Dan sta jij voor de keuze van twee mogelijkheden. Ofwel Paulus had wel gehoord over het lege graf, maar liet het achterwege omdat het hem theologisch niet uitkwam. Zijn voorstelling van het opstandingslichaam was ermee in conflict. Maar dan is Paulus oneerlijk en dat roept een nieuwe vraag op: hoe betrouwbaar is Paulus dan in zijn leer?
De andere mogelijkheid is dat Paulus nooit was geinformeerd over het lege graf, en Jezus opstanding zag, niet als iets stoffelijks, niet als iets mentaals in dit leven, maar als de opwekking in een astraal lichaam, precies zoals hij beschrijft in het vervolg van het hoofstuk (van 1 Kor. 15).
En dat roept dan de vraag op: wat is waarschijnlijker? Dat niemand Paulus vertelde over de ontdekking van de lege tombe omdat ze het niet belangrijk vonden, of dat niemand het hem vertelde omdat dat 'feit' nog niet bestond?
Omdat hij zegt alleen Christus te willen prediken. Maar de wonderen van Christus lijken me daar prima in te passen.DeLeek schreef:Paulus heeft weinig te vertellen over de wonderen van Jezus, maar hij heeft ook niet veel te vertellen over de wonderen en tekenen die hij zelf doet. Waarom praat hij daar niet over? (Rom 15:14)
O, ik weet niet... misschien omdat het een vaste liturgisch gebruik was in de Jezus-mysteriecultus (je weet trouwens toch wel hoe vaak Paulus dat woord 'mysterion' gebruikt?) dat verhaal en die inwijdingswoorden te zeggen?DeLeek schreef:Kende (enkele van) de evangelieschrijvers Paulus werk? Ik meende dat Doherty ergens zegt van niet. Waarom gebruiken die evangelieschrijvers dan zo'n beetje dezelfde woorden als Paulus hier doet?Theoloog schreef:Elke mysteriegodsdienst kende rituele malen, en elke mysteriegodsdienst meende dat je tijdens zo'n maal 'verlicht' werd, in vleselijk contact raakte met de godheid, etc. Klinkt bekend? Koud kunstje voor een verlossergod te verschijnen aan mensen en met hen een maaltijd te houden. Zie het latere, duidelijk verzonnen, verhaal over de Emmaüsgangers!
Hebr 6: