RobbertVeen schreef:Het alternatief is dus dit: ofwel jouw versie van het Christendom accepteren, en dan heb ik een God die mensen verdoemt tot een eeuwige straf omdat ze in Hem niet geloven, of mijn eigen versie volgen, maar dan heb ik het geloof tot een pizza gereduceerd. Ik geef mijn interpretatie van de Bijbel, maar dat mag niet omdat het eeuwenlang door dezelfde mensen waar jij zo'n hekel aan hebt anders is gelezen.
Je redenatie is niet correct. Het gaat niet bepaald om
mijn versie van het christendom. Ik legde je voor dat
jij een versie hebt die afwijkt van wat het christelijke geloof van alle eeuwen, zowel de katholieke, de oosters-orthodoxe, de koptische en protestanse takken ervan, tot op de 19e eeuw, altijd gepredikt heeft. Zie
Etienne Vermeersch voor het begrip 'historische christendom'. Niet alleen kunnen deze opvattingen naar de vroegste eeuwen herleid worden, eveneens staat buiten kijf dat de hel(straf) uit het christelijk geloof verdwenen is vanwege Verlichtingsidealen die sinds de 18e eeuw steeds meer opgang maakten.
Ik denk dat ik juist dit extreme óf-óf zo schadelijk vind.
Indien je dit extreem vindt, sta je op exact dezelfde grond als de vrijdenker.
Uiteraard is het extreem, en vaak daarom verwerpen vrijdenkers dan ook de christelijke leer. Die leer past enkel bij een ander tijdperk. In het denken van dat andere tijdperk past de straf van God echter als een perfect dekseltje op het potje 'gered worden'. Als de belangrijkste boodschap is dat men 'gered moet worden', dan moet er een verschrikkelijke consequentie zijn voor het niet willen aannemen van die boodschap. Indien de redding enkel via een unieke Heiland gebeuren kan, dan moet er een schrikwekkend scenario bedacht worden voor diegene die die Heiland afwijst. Zo die consequentie er niet is verandert het christelijk geloof tot een onschuldig "ook een manier om het leven te bekijken en door te gaan" en fietst men door zonder het veel aandacht te schenken. Dát had het vroege christendom dan ook goed begrepen.
Mijn redenering is eenvoudig een kwestie van helder denken. Ik probeer de oorspronkelijke bedoeling van de bijbelse teksten te begrijpen, en kom tot de conclusie dat ze niet meer van toepassing zijn omdat wij mensen erbovenuit gegroeid zijn.
Jouw manier is die aloude teksten te blijven onderhouden alsof ze iets met een God te maken hebben en van godswege ontstaan zijn en daarom te allen tijde gehandhaafd moeten worden als autoriteit. En dan ga je aan de teksten sleutelen totdat er een mooie boodschap uitkomt waar een verlicht modern mens geen aanstoot meer aan hoeft te nemen.
Dat is mij best, maar dan moet je ook de consequenties ervan onder ogen durven te zien. Indien 'verdoemenis' niets anders is dan dat de ongelovige sterft, dan heb je het woord ontdaan van enige betekenis en relevantie. Indien 'vervloekt' enkel een krachtterm is, of hooguit betekent dat Paulus iemand uit de gemeente wil bannen, zoals een admin van een forum iemand kan bannen, dan heb je het woord 'vervloekt' smaakloos gemaakt, beroofd van zijn betekenis en relevantie.
Heb je dan echt liever dat ik zeg: als jij niet gelooft in de Heere Jezus Christus, zal voor eeuwig de toorn van God op je rusten, ben je afgesneden van het ware leven en zul je gemarteld worden door schaamte en schuldgevoel en door de eindeloze marteling van het van God gescheiden-zijn?
Ik hoop dat je me nu beter begrijpt. Je vraag is uiteraard overbodig. Ik ben er heel tevreden mee dat je telkens wanneer het om ethiek gaat een houding hebt die overeenkomt met wat de doorsnee freethinker als redelijk of zelfs goed zou beschouwen. Ik heb niet voor niets eens opgemerkt dat je dicht staat bij het vrijdenken.
Waarna jij kunt zeggen: zie je wel, die Christenen zijn wraakzuchtige en wrede mensen. Blij dat ik van dat geloof af ben.
Nee! Ik zou die christen niet veroordelen. Net zo min als ik hoofddoekmoslima's ga beschuldigen. Hij/zij gelooft eenvoudig volgens het geloof dat van alle eeuwen gepredikt is. Zo iemand is een slachtoffer van zijn geloof, en ik zou hem/haar proberen te overreden dat de ethiek niet hoog genoeg is.
Waarom wil je per se dat ik JOUW spelletje speel?
Zolang je denkt dat ik een spelletje speel heb je niets van mij begrepen. Voor mij is religieus geloof altijd het belangrijkste geweest in het leven. Wanneer het door de mand valt omdat het niet goed genoeg is, zoals in mijn leven gebeurde, is het automatisch de grootste kritiek waardig. Een spelletje is het nooit.
Gooi atheïsten en forummers niet op één hoop. We zijn allemaal anders, en hebben allemaal een andere achtergrond en verschillend leven gehad. Ik zou zo'n opmerking als 'blij dat ik ervan af ben' nooit kunnen uitspreken. Hoe zou iemand blij kunnen zijn met het verliezen van wat hem het dierbaarste was?
Het zou een stuk schelen wanneer je mij zou begrijpen als iemand zoals jijzelf. Maar dan één die op een gegeven moment in zijn leven door zijn eigen intellectuele eerlijkheid gedwongen werd het geloof op te geven. Het was niet waar en de waarden ervan waren niet goed genoeg.
