Naar mijn mening is 'moraal' het samenvattende etiket voor de gedragsregels.
En zijn/worden die bepaald in de evolutionaire leerschool in samenspel met de mogelijkheden v.d. soort, maar ook sekse v.d. diverse levensvormen t.o.v. hun omgeving(en)
'Goed' gedrag werd beloond met 'in leven blijven', en 'slecht' gedrag met verwonding en/of de dood.
'Geheugen' sloeg die ervaring op, en bepaalde 'hoe' te gedragen bij een volgend voorval.
Voor een muis lag dat anders dan voor een dinosaurus (ik noem maar wat) en dat bedoelde ik te zeggen met 'mogelijkheid v.d. soort'
Sekse heb ik genoemd als gelijkwaardige componenten binnen de soort waar het 'het voortplanten' betreft, maar 'verschillend' om beiden de beste mogelijkheden te bieden om hun samenwerkende, maar verschillende taken zo goed mogelijk te laten vervullen.
Zowel lichamelijk, maar ook psychisch daarop gericht.
De lijn waarop de primaten zich bevinden, loopt natuurlijk net zo goed door (en verder) het verleden in naar een punt dat zowel de dino, als de mens, een gezamelijke voorouder doet hebben.
Komt dáár de affiniteit vandaan met de manier waarop hanen hun kippen onderwerpen tijdens het bevruchten, en zich nog uit in de door mensen gebruikte typering "Hanerig gedrag"?
Kortom, moraliteit, óók bij mensen is individualistisch, en verwordt tot grootste gemene deler (GGD) in groepsverband.
Schurkachtige slimmeriken doorbreken die GGD vaak ten eigen faveure!
En hebben erkennend en herkennend elkaar gevonden in wat wij 'maatschappelijke klassen' noemen
Zij waren zó slim zelfs dat zij een god introduceerden (als een soort megafoon om doorheen te fluisteren

) om als klasse de boventoon te kunnen blijven voeren.
(voor A.S.; Plato hoorde óók bij die slimmeriken min of meer!)
groet