Nieuwe ontwikkelingen in het Midden Oosten

[TIBERIUS CLAUDIUS]

Dat is nu exact mijn probleem.

Nimsky beweert slechts te dansen op alle superieure militaire successen van kolonisator Israël, maar beseft niet dat hij dan dus danst op lijken van vaders, moeders en kinderen. Het gaat slechts om de overweldigende successen van zijn extreemrechtse kolonie die alles en iedereen in militair opzicht weet te verslaan. Totaal gedehumaniseerd maar dat boeit hem niet.

Zie ook de totaal misselijke misplaatste reactie van HierEnNu over dansen op lijken. Puur om te zuigen en reactie uit te lokken.
M.a.w: Over lijken gaan

Daar sluit ik me bij aan.

Wel vraag ik me af waarom hij in zijn hoogmoedigheid de taal en de nationaliteit van dit door hem zo verfoeide Nederland wenst te handhaven?

[HierEnNu]

Het vanuit bevooroordeeldheid en selectieve verontwaardiging

bewuste pogingen doen om een heel volk in een kwaad daglicht te stellen:

• dát is een vorm van dehumaniseren!

Er zit namelijk een continuüm tussen dans als rouwverwerking en dans als overwinning,
in beide gevallen is het een manier om de overgang van spanning naar bevrijding te markeren.
Sommige culturen doen zelfs beide tegelijk:

• ze dansen bij het graf uit verdriet én dankbaarheid, als erkenning dat het leven doorgaat.

Na Operatie al-Aqsa Storm heeft het credo

• "We will dance again!"

een nog diepere betekenis gekregen vanwege de slachting
die Hamas op 7 oktober 2023 aanrichtte op het Nova Music Festival.

Een ander voorbeeld van rituele dans rondom de dood dat nog wat verder gaat:

• Tijdens de Famadihana op Madagaskar, het 'omkering van de botten'-ritueel, worden de voorouders periodiek uit hun graven gehaald, in nieuwe doeken gewikkeld en er wordt met hen gedanst. Families vieren samen, met muziek, wijn en dans, om de band tussen levenden en doden te bevestigen.

===============

Puur om te zuigen en reactie uit te lokken.

Pure projectie! Doe eens een dansje:

• dat kan zomaar het blijven hangen in gefrustreerdheid doen oplossen!

Neem een voorbeeld aan Israël: zij willen reeds beginnen met de wederopbouw van Gaza en
zijn al bezig met de wederopbouw van wat aan Israëls kant is beschadigd.

[Maria]

Dansen op het graf van geliefde overledenen is in bepaalde culturen gebruikelijk.

Waarom plaats je dit bericht?
Over wiens geliefde gaat het hier en wat heeft zo'n cultuur hiermee te maken?
Sluit dit aan bij het voorgaande geschrevene over "dansen van de vijand op de lijken van gedode geliefden" in dit topic?

Dansen vanwege overwinning is vrijwel overal traditie. Dansen raakt aan een fundamenteel menselijk patroon. Dans is een oervorm van collectieve emotionele ontlading, en overwinning is bij uitstek een moment dat om ontlading vraagt. Overwinningsdansen hebben verschillende betekenissen, vanwege de context een voorbeeld:

• Krijgsdansen:
  bij veel volkeren, van de Māori [haka] tot de Zulu, werd er gedanst vóór
  én na veldslagen. Na afloop diende het als zuivering:
  • vreugde, trots, maar ook verwerking van geweld.

Is het de bedoeling dat wij ons vereenzelvigen met deze gewoonten van zo'n cultuur als het gaat om het dansen van de vijand/moordenaars op de lijken van gedode geliefden?

[TIBERIUS CLAUDIUS]

Neem een voorbeeld aan Israël: zij willen reeds beginnen met de wederopbouw van Gaza

Dat is weer eens pure Zionistische propaganda.
Wat ze zullen bouwen zal gelijk het bezit van de Zionisten worden.

Men is dus een volgende grondroof aan het voorbereiden.

[HierEnNu]

@ Maria

Mijn opmerkingen beschreven antropologische feiten, geen moreel standpunt.

Er bestaan culturen waarin dans rond het graf van een geliefde een ritueel onderdeel van rouwverwerking is. Dat is niet bedoeld als vergelijking met het dansen op lijken in oorlogssituaties, maar als illustratie dat dans, in uiteenlopende contexten, een fundamentele menselijke uitdrukkingsvorm is van collectieve emotie.

Dat sommige culturen deze expressie verbinden aan rouw of overwinning zegt iets over
de breedte van menselijke symboliek, niet over goedkeuring of vereenzelviging met daden van geweld.
Het lijkt me zinvol onderscheid te blijven maken tussen beschrijven en goedkeuren:

• ik deed uitsluitend het eerste.

[Maria]

Neem een voorbeeld aan Israël: zij willen reeds beginnen met de wederopbouw van Gaza

Dat is weer eens pure Zionistische propaganda.
Wat ze zullen bouwen zal gelijk het bezit van de Zionisten worden.

Men is dus een volgende grondroof aan het voorbereiden.

Dat is wat ik me steeds zit af te vragen.
Alle grond en vastgoed had/heeft Palestijnse eigenaars.
Van wie zal dat zijn na de wederopbouw?

Misschien kan HierEnNu daar zijn licht over laten schijnen.

[Maria]

Dansen vanwege overwinning is vrijwel overal traditie. Dansen raakt aan een fundamenteel menselijk patroon. Dans is een oervorm van collectieve emotionele ontlading, en overwinning is bij uitstek een moment dat om ontlading vraagt. Overwinningsdansen hebben verschillende betekenissen, vanwege de context een voorbeeld:

• Krijgsdansen:
  bij veel volkeren, van de Māori [haka] tot de Zulu, werd er gedanst vóór
  én na veldslagen. Na afloop diende het als zuivering:
  • vreugde, trots, maar ook verwerking van geweld.

Is het de bedoeling dat wij ons vereenzelvigen met deze gewoonten van zo'n cultuur als het gaat om het dansen van de vijand/moordenaars op de lijken van gedode geliefden?

Dansen om overwinning op een vijand is idd. puur menselijk.
Iets anders is het als het om dansen op lijken gaat.
Dat is te primitief voor woorden.

[dikkemick]

Nieuwskop waar ook ik blij van kan worden, ALS het klopt en geen propaganda is:

Honderden Hamas-terroristen als ratten in de val in eigen tunnels Gaza

Betaalmuur Telegraaf. Maar dit zou beter zijn dan heel Gaza verwoesten.

[HierEnNu]

Neem een voorbeeld aan Israël: zij willen reeds beginnen met de wederopbouw van Gaza

Dat is weer eens pure Zionistische propaganda.
Wat ze zullen bouwen zal gelijk het bezit van de Zionisten worden.

Men is dus een volgende grondroof aan het voorbereiden.

Dat is wat ik me steeds zit af te vragen.
Alle grond en vastgoed had/heeft Palestijnse eigenaars.
Van wie zal dat zijn na de wederopbouw?

Misschien kan HierEnNu daar zijn licht over laten schijnen.

Dat zal dan vanuit mijn hier en nu zijn, kijkend in de 'Glazen Bol' van de toekomst.
Het is slechts een wankel staakt-het-vuren, nog geen vrede!

De reactie van Tiberius ruikt weer zo sterk naar de bekende antisemitische verdachtmakingen dat alles wat Israël doet per definitie kwaadaardig zou zijn. Dat soort framing helpt niemand vooruit, daar ga ik niet op in.

Maar jouw stelling dat "alle grond en vastgoed Palestijns bezit was of is" klopt volgens mij zowel historisch als juridisch niet. Gaza kende onder Ottomaans, Brits, Egyptisch en daarna Israëlisch bestuur verschillende eigendomssystemen; veel grond was staatsbezit of collectief toegewezen, niet privé.

Los daarvan, wie nu al roept dat wederopbouw 'grondroof' zal zijn, kijkt met wantrouwen nog vóór de eerste steen gelegd is. Natuurlijk staan er hyena’s klaar om er financieel garen bij te spinnen, denk aan Amerikaanse investeerders, waaronder de schoonzoon van Trump, die openlijk belangstelling toont. En ja, dáár moet men alert op blijven. ook op die extremistische Zionisten die Gaza willen anexeren.

Maar het echte belang ligt toch bij de gewone Gazanen:

• eindelijk een kans op een toekomst met werk, huisvesting en zonder de repressie van Hamas.

Dát is waar wederopbouw om zou moeten draaien, niet om ideologische strijd of cynische aannames.

[Peter van Velzen]

Dansen op het graf van geliefde overledenen is in bepaalde culturen gebruikelijk.

Dansen vanwege overwinning is vrijwel overal traditie. Dansen raakt aan een fundamenteel menselijk patroon. Dans is een oervorm van collectieve emotionele ontlading, en overwinning is bij uitstek een moment dat om ontlading vraagt. Overwinningsdansen hebben verschillende betekenissen, vanwege de context een voorbeeld:

• Krijgsdansen:
  bij veel volkeren, van de Māori [haka] tot de Zulu, werd er gedanst vóór
  én na veldslagen. Na afloop diende het als zuivering:
  • vreugde, trots, maar ook verwerking van geweld.

.
We will dance again Hear Music.jpg

Het is niet duidelijk wat je met dit bericht wilt bereiken.
Het geeft geen blijk van enige begrip, voor de aanleiding voor de voorafgaande berichten. Namelijk dit bericht

[ChaimNimsky]

Dat is wat ik me steeds zit af te vragen.
Alle grond en vastgoed had/heeft Palestijnse eigenaars.
Van wie zal dat zijn na de wederopbouw?

Tot 1967 was Gaza van Egypte. Palestijnen hadden geen formeel eigendomsrecht en konden dat evenmin krijgen zoals in een soevereine staat. Na de zesdaagse oorlog tegen Egypte, Syrië en Jordanië, kreeg Israel de Sinai, Gaza, de Westbank en en Oost-Jeruzalem in handen.

De bevolking van Gaza, de Westelijke Jordaanoever en Oost-Jeruzalem identificeerde zich als Arabieren en als inwoners van het grotere Arabische gebied, en niet als het Palestijnse volk zoals ze dat ineens na oprichting van Israel begonnen te claimen.

Na de zesdaagse oorlog 1967 nam Israel het gebied over, inclusief de inwoners zonder hun eigendomsrechten. Een deel van het land werd staatsgrond en militair gebied. Toen Israel de Arabische inwoners toestemming gaf er te wonen, droeg het geen land over aan individuen, maar kwam de strook slechts onder bestuur van de Palestijnse Autoriteit, later effectief van Hamas. Eigendom werd door de Arabische inwoners intern geregeld zonder een erkend kadaster of erkende registratie. Er is dus geen internationaal erkende eigendomsstructuur. Huizen zijn gebouwd zonder officiële registratie en zonder officiële eigendomsakten.

[HierEnNu]

Dansen vanwege overwinning is vrijwel overal traditie. Dansen raakt aan een fundamenteel menselijk patroon. Dans is een oervorm van collectieve emotionele ontlading, en overwinning is bij uitstek een moment dat om ontlading vraagt. Overwinningsdansen hebben verschillende betekenissen, vanwege de context een voorbeeld:

• Krijgsdansen:
  bij veel volkeren, van de Māori [haka] tot de Zulu, werd er gedanst vóór
  én na veldslagen. Na afloop diende het als zuivering:
  • vreugde, trots, maar ook verwerking van geweld.

Is het de bedoeling dat wij ons vereenzelvigen met deze gewoonten van zo'n cultuur als het gaat om het dansen van de vijand/moordenaars op de lijken van gedode geliefden?

Dansen om overwinning op een vijand is idd. puur menselijk.
Iets anders is het als het om dansen op lijken gaat.
Dat is te primitief voor woorden.

Wie precies danste er op lijken? Herhaling van een bewering maakt haar niet waar. Dat ik mij verheugde
over de eliminatie van Sinwar betekent niet dat ik feest vier op de dood van onschuldigen.
Die suggestie is framing, en het telkens herhalen ervan is demagogie.

Er is een verschil tussen vreugde om het verdwijnen van massamoordenaars en
het dansen op lijken. Dat onderscheid lijkt hier bewust vertroebeld te worden.

[Maria]

Wat TC antwoordt is aan hem en op commentaar daarop ga ik niet in.

Het gaat me niet om het gegeven tot welk land de Palestijnen behoren.
Ik woon in Nederland, maar daarom is mijn woning en de grond, waarop die staat, nog wel wettelijk mijn eigendom.
Maar gewoon heel simpel:
Ik bezit een woning op door in het kadaster vastgelegde grond, zo ook de individuele Palestijn.
Nu wordt een groot gedeelte van mijn leefgebied vernietigd.
Misschien staat het geraamte van mijn woning er nog. (ingeval van huur, de woning van mijn huiseigenaar).

Nu wordt bijna alles met de wederopbouw gladgetrokken en worden er nieuwe woningen en wijken gebouwd.
Hoe zit het dan met mijn woning en mijn grond waarop die staat.
Zo ook met land- en bouwgrond, die misschien binnen nieuwe woongrenzen gaat van. (of meerdere kavels)

Antwoord van ChaimNimski
Dat was eerder na 1967.
Denk je dat het nu ook zo zal gaan?
Opnieuw de last door de palestijnse burger te dragen?

[HierEnNu]

Zowel HierEnNu als ChaimNimski omzeilen een duidelijk antwoord te geven op mijn toch niet onduidelijke vraag.
Wat TC antoordt is aan hem en op commentaar daarop ga ik niet in.

Het gaat me niet om het gegeven tot welk land de Palestijnen behoren.
Ik woon in Nederland, maar daarom is mijn woning en de grond, waarop die staat, nog wel wettelijk mijn eigendom.
Maar gewoon heel simpel:
Ik bezit een woning op door in het kadaster vastgelegde grond, zo ook de individuele Palestijn.
Nu wordt een groot gedeelte van mijn leefgebied vernietigd.
Misschien staat het geraamte van mijn woning er nog. (ingeval van huur, de woning van mijn huiseigenaar).

Nu wordt bijna alles met de wederopbouw gladgetrokken en worden er nieuwe woningen en wijken gebouwd.
Hoe zit het dan met mijn woning en mijn grond waarop die staat.
Zo ook met land- en bouwgrond, die misschien binnen nieuwe woongrenzen gaat van. (of meerdere kavels)

Hoezo een duidelijk antwoord omzeilen?

Het punt over juridisch eigendom begrijp ik, maar het gaat nu in Gaza om het bredere perspectief:

• hoe gebieden worden heringericht en wat dat betekent voor wie er woont en gewoond heeft.

Vanuit dat standpunt is er geen eenvoudig 'duidelijk antwoord' te geven, ook al klinkt je vraag logisch.

[ChaimNimsky]

Wat TC antwoordt is aan hem en op commentaar daarop ga ik niet in.

Het gaat me niet om het gegeven tot wel land de Palestijnen behoren.
Ik woon in Nederland, maar daarom is mijn woning en de grond, waarop die staat, nog wel wettelijk mijn eigendom.
Maar gewoon heel simpel:
Ik bezit een woning op door in het kadaster vastgelegde grond, zo ook de individuele Palestijn.

Nee, de inwoners hadden en hebben geen formeel eigendomsrecht, geen erkend kadaster of erkende registratie. Er is dus geen internationaal erkende eigendomsstructuur. Huizen zijn gebouwd zonder officiële registratie en zonder officiële eigendomsakten.

Kortom, zonder een erkend kadaster en formele eigendomsregistratie is het onmogelijk om na een grootschalige wederopbouw automatisch je oude rechten te behouden. Het gaat dan niet om persoonlijke kwaadwilligheid.