Reïncarnatie in de diverse vormen.

[HierEnNu]

Daarmee blijft de voorraad ongeplaatste zielen op zich ook een onderzoeks-item.

Kennelijk is daar nu ook een wetenschappelijke[?] verklaring voor,
zie eventueel in topic 'Wetenschap':

• Het Heelal bevindt zich in een zwart gat.

Ik heb geen wetenschappelijke achtergrond en dus ligt het ongetwijfeld aan mij, maar wat is precies het verband tussen wat Heeck naar voren bracht en (waarnemingen van de James Webb-telescoop die suggereren) dat het heelal zich in een zwart gat bevindt?

Een eigenschap van een zwart gat is dat het ALLes wat zich dicht genoeg bij dat zwart gat bevindt uiteindelijk door dat zwarte gat zal worden 'opgezogen':

• dus ook 'de voorraad ongeplaatste zielen',

oftewel, daar kwamen die 8 miljard zielen vandaan die al op aarde zijn gereïncarneerd en
daar gaan die 8 miljard zielen vandaan komen die nog op aarde gaan reïncarneren.

Daarbij stel ik me dan voor dat als de menselijke Ziel in dit Heelal is 'uitgereïncarneerd' en dus klaar is voor de volgende 'dimensie', die Ziel opgezogen wordt door het Zwarte Gat welk zich centraal in ons Universum bevindt en vervolgens ergens in reïncarneerd nadat die Ziel aan de andere kant van dat Zwarte Gat in een ander Universum is belandt.

[Gerard R.]

Kennelijk is daar nu ook een wetenschappelijke[?] verklaring voor,
zie eventueel in topic 'Wetenschap':

• Het Heelal bevindt zich in een zwart gat.

Ik heb geen wetenschappelijke achtergrond en dus ligt het ongetwijfeld aan mij, maar wat is precies het verband tussen wat Heeck naar voren bracht en (waarnemingen van de James Webb-telescoop die suggereren) dat het heelal zich in een zwart gat bevindt?

Een eigenschap van een zwart gat is dat het ALLes wat zich dicht genoeg bij dat zwart gat bevindt uiteindelijk door dat zwarte gat zal worden 'opgezogen':

• dus ook 'de voorraad ongeplaatste zielen',

oftewel, daar kwamen die 8 miljard zielen vandaan die al op aarde zijn gereïncarneerd en
daar gaan die 8 miljard zielen vandaan komen die nog op aarde gaan reïncarneren.

Daarbij stel ik me dan voor dat als de menselijke Ziel in dit Heelal is 'uitgereïncarneerd' en dus klaar is voor de volgende 'dimensie', die Ziel opgezogen wordt door het Zwarte Gat welk zich centraal in ons Universum bevindt en vervolgens ergens in reïncarneerd nadat die Ziel aan de andere kant van dat Zwarte Gat in een ander Universum is belandt.

Ja. er wordt maar 'gedaan' met ons.....

[HierEnNu]

Ja. er wordt maar 'gedaan' met ons.....

Wat bedoel je?

[Gerard R.]

Ja. er wordt maar 'gedaan' met ons.....

Wat bedoel je?

Je bent er op die manier aan onderworpen.

[Maria]

Kennelijk is daar nu ook een wetenschappelijke[?] verklaring voor,
zie eventueel in topic 'Wetenschap':

• Het Heelal bevindt zich in een zwart gat.

Ik heb geen wetenschappelijke achtergrond en dus ligt het ongetwijfeld aan mij, maar wat is precies het verband tussen wat Heeck naar voren bracht en (waarnemingen van de James Webb-telescoop die suggereren) dat het heelal zich in een zwart gat bevindt?

Een eigenschap van een zwart gat is dat het ALLes wat zich dicht genoeg bij dat zwart gat bevindt uiteindelijk door dat zwarte gat zal worden 'opgezogen':

• dus ook 'de voorraad ongeplaatste zielen',

oftewel, daar kwamen die 8 miljard zielen vandaan die al op aarde zijn gereïncarneerd en
daar gaan die 8 miljard zielen vandaan komen die nog op aarde gaan reïncarneren.

Daarbij stel ik me dan voor dat als de menselijke Ziel in dit Heelal is 'uitgereïncarneerd' en dus klaar is voor de volgende 'dimensie', die Ziel opgezogen wordt door het Zwarte Gat welk zich centraal in ons Universum bevindt en vervolgens ergens in reïncarneerd nadat die Ziel aan de andere kant van dat Zwarte Gat in een ander Universum is belandt.

Evenals Yours zie ik ook niet het verband met wat Heeck opmerkte.

En over kennelijke wetenschappelijke verklaring gesproken; Ik zie geen enkel verband, laat staan een verklaring voor waar zielen zich zouden bevinden.

Je schrijft: "stel ik me dan voor."
Laten we niet verder gaan fantaseren op basis van een fantasievolle speculatie.
Want meer is het niet.
Niet eens goede SF en ook geen basis voor filosofie. want
https://nl.wikipedia.org/wiki/Zwart_gat

Volgens de algemene relativiteitstheorie is een zwart gat een gebied in de astronomische ruimte waaruit niets – geen deeltjes en zelfs geen licht – kan ontsnappen.

[heeck]

De relatie met de ongeplaatste zielen pootte ik 28 dec 2024 n.a.v. IVAR's opmerking.

De ziel bevindt zich niet in de fysieke wereld maar de fysieke wereld in de ziel. De ziel verbindt zich, in zichzelf, met het nieuwe fysieke lichaam, vanaf de bevruchting en eerste celdeling, dus nog voordat er een zenuwstelsel is gevormd. De locatie waar de verbinding wordt gemaakt - de wifi-antenne of USB poort - is daarom het DNA, niet het brein.

Al enig onderzoek bekend dat hoop biedt op het later inbouwen van deze connectie van het DNA bij zg ziellozen?

Niet de ziel of de bezieling zijn het ware probleem, maar de connectie met het lijf dat niet zonder zou kunnen.
Ook ontzield achterblijven als uitspraak stelt deze ongwenstheid al.

Daarmee blijft de voorraad ongeplaatste zielen op zich ook een onderzoeks-item.

Roeland

[HierEnNu]

Ja. er wordt maar 'gedaan' met ons.....

Wat bedoel je?

Je bent er op die manier aan onderworpen.

Dat gevoel van overgeleverd zijn aan oorzaak en gevolg zonder vrije wil om te sturen, heb ik juist sterker als ik vanuit materialistisch denken het leven en de dood beschouw. Voor mij is zulks veel makkelijker te accepteren, dan toen ik nog een gelovige Katholiek was met een door God geschonken vrije wil en dus ook zelf verantwoordelijk voor hoe mijn leven verliep, zou eindigen en dus uiteraard ook zelf verantwoordelijk voor de eeuwigheid daarna ...

Toen het geloof in God bij mij plaatsmaakte voor een geloof in reïncarnatie, voelde de last van persoonlijke verantwoordelijkheid meteen een stuk lichter. Onderdeel zijn van een centraal Universeel Bewustzijn voelt toch echt heel anders dan 'eigendom' zijn van een ALLmachtige God waaraan je na je leven verantwoording af moet leggen en die dan tijdens het Eindoordeel voor eeuwig over je lot beslist.

Reïncarnatie, zonder ALLmachtige veroordelende God, maar met een centraal Bewustzijn dat Zichzelf ervaart via mij en al die andere bewustzijnsvormen. Ik, als onderdeel van de leerschool waar dat centrale Bewustzijn voor kiest om de werkelijkheid te leren kennen. Te leren kennen vanuit wat het is en voelt om mens te zijn. Ik voelde me niet meer overgeleverd aan

• "Gods wegen zijn ondoorgrondelijk, dus nou maar vanuit de door
  God geschonken vrije wil datgene uitvoeren wat moet zoals het hoort
  volgens de Bijbel&Co, dan komt het wel goed met dat eindoordeel."

Dankzij reïncarnatie en karmaprincipes voldoe ik tenslotte sowieso aan de bedoeling, om de werkelijkheid te leren kennen vanuit wat het is en voelt om mens te zijn. Of nou dat centrale Bewustzijn heeft gekozen om een tijdje als mij de werkelijkheid te leren kennen, of dat ik dat zelf was die er voor koos om in dat lichaam te incarneren, dat is voor mij geen issue meer, want na het huidige leven vloei ik sowieso terug in dat centrale Bewustzijn en volgt er

• 'verlicht vertoeven als onderdeel van dat centrale Bewustzijn'

tot de volgende reïncarnatie.

Het op die manier geloven in reïncarnatie bezorgde mij geen gevoel dat er maar wat gedaan wordt met ons en/of dat ik ergens aan onderworpen was, hoogstens tijdelijk, zoals men ook het basisonderwijs moet volgen alvorens men klaar is voor hoger onderwijs, maar dat men wel naar vermogen kan kiezen welke school en richting men wil volgen.

Helaas, of juist gelukkig, ben ik nieuwsgierig en wilde ik weten hoe dat te rijmen valt met het Materialisme en de Wetenschap. Het menselijk bewustzijn lijkt tenslotte afhankelijk te zijn van het bestaan van een levend lichaam waar het in kan incarneren en zich verder ontwikkelen. Want als een mens sterft, dan sterft ook dat lichaam en vergaat. Hoe kan dat 'zelfbewust deel' dan zonder materiële drager voortbestaan, overgaan in een centraal Bewustzijn en opnieuw incarneren in een nieuw lichaam? Is dat een kwestie van iets wat Wetenschappelijk nog niet meetbaar is en dus ook nog niet Wetenschappelijk onderzocht kan worden? Of zou het bewustzijn fundamenteler dan, of even fundamenteel zijn als materie?

Ik vind het wel OK om hier en nu tijdens mijn huidige leven in die leerschool terecht te zijn gekomen. Inmiddels hoop ik dat ik zal ontdekken dat het Materialisme het bij het rechte eind heeft en materie het meest fundamenteel is. Ik begin inmiddels namelijk op gevorderde leeftijd te belanden en de finish begint in zicht te komen. Ik vind het een hoogst aantrekkelijk vooruitzicht dat ik nadat ik die finish over ben, nooit meer iets hoef en eeuwig diep zal slapen zonder dromen.

[Gerard R.]

@HierEnNu

Ik vind het een hoogst aantrekkelijk vooruitzicht dat ik nadat ik die finish over ben, nooit meer iets hoef en eeuwig diep zal slapen zonder dromen.

Hier zijn wij het 100% eens.
Ik weet (of ik weet feitelijk niet..) hoe mooi het was toen ik nog niet geboren was.
Het gedonder begon toen ik op de wereld kwam.. (Er zijn ook veel fijne dingen, dat vergeet ik niet )

Neemt niet weg, dat het gevoel bij mij nog lang niet weg is, dat 'er maar met ons wordt gedaan'.
En volgens mij IS dat ook echt zo, welke theorie je daar ook tegenover wilt zetten.
Ik denk overigens niet dat zulks door iets wordt gestuurd.

[Maria]

Ik vind het wel OK om hier en nu tijdens mijn huidige leven in die leerschool terecht te zijn gekomen. Inmiddels hoop ik dat ik zal ontdekken dat het Materialisme het bij het rechte eind heeft en materie het meest fundamenteel is. Ik begin inmiddels namelijk op gevorderde leeftijd te belanden en de finish begint in zicht te komen. Ik vind het een hoogst aantrekkelijk vooruitzicht dat ik nadat ik die finish over ben, nooit meer iets hoef en eeuwig diep zal slapen zonder dromen.

Dank je voor deze uiteenzetting.
In de overgang van het christelijk gelovige begin van mijn leven naar mijn periode van twijfels en latere afvalligheid leek mij de reïncarnatie gedachte ook een vrij logische stap naar antwoorden op de vraag naar de zin van dit leven.

Een groei in spiritualiteit, die via een leerproces leidt tot een bevredigende vorm van zin van mijn bestaan.
Met steeds een opdracht voor een volgende stap in ontwikkeling, met de keuze van een opdracht in het volgende leven in die onderwerpen, die in mijn vorige leven niet tot wijsheid had geleid of nog niet aan bod waren gekomen.

Later besefte ik, dat ik opnieuw een geloof volgde, dat mij misschien vrede zou brengen voor wat betreft vooral de vervelende dingen van mijn aardse bestaan.
Dat het opnieuw een fopspeen was om de antwoorden op mijn vragen in dit leven, waar ik naar hunkerde, bevredigd te zien.

Ook dat heb ik achter me gelaten met veel minder strijd dan toen ik mijn chritelijke geloof achter me moest laten.
Ik heb nu vrede met mijn bestaan en ook met het einde ervan binnen niet al te veel jaren.

[Maria]

@HierEnNu

Ik vind het een hoogst aantrekkelijk vooruitzicht dat ik nadat ik die finish over ben, nooit meer iets hoef en eeuwig diep zal slapen zonder dromen.

Hier zijn wij het 100% eens.
...............
Neemt niet weg, dat het gevoel bij mij nog lang niet weg is, dat 'er maar met ons wordt gedaan'.
En volgens mij IS dat ook echt zo, welke theorie je daar ook tegenover wilt zetten.

Die angel blijft steken?

Ik denk overigens niet dat zulks door iets wordt gestuurd.

Ik denk dat, als het al klopt, de redenen of oorzaken zoals je wil, zowel buiten als binnen onszelf ligt.

We zijn zo geprogrammeerd, dat we ons bewust zijn van wat er rondom ons heen gebeurt.
Met een leerproces vanaf ons bestaan, hoe te reageren en dat ons leven lang mee te nemen.
Met soms het moeizame proces om los te laten, wat in het verleden ooit is gebeurd, maar niet meer van toepassing is.
En een nieuw soort reactie aan te leren, die beter past bij het heden en een nieuwe omgeving.

[Mus]

Neemt niet weg, dat het gevoel bij mij nog lang niet weg is, dat 'er maar met ons wordt gedaan'.
En volgens mij IS dat ook echt zo, welke theorie je daar ook tegenover wilt zetten.
Ik denk overigens niet dat zulks door iets wordt gestuurd.

Is het één niet met het ander in contradictie?

Er wordt maar met je gedaan maar er is niets dat dan maar wat met je doet.

Of moet ik dan bv denken aan een onderbewustzijn dat aan het stuur zit en waar we min of meer als machteloze slachtoffers aan zijn overgeleverd?

[Mus]

Ik vind het een hoogst aantrekkelijk vooruitzicht dat ik nadat ik die finish over ben, nooit meer iets hoef en eeuwig diep zal slapen zonder dromen.

Slapen suggereert dat er nog iets is dat zou kunnen slapen en dus ook weer wakker kan worden om vervolgens te besluiten opnieuw naar de speeltuin te gaan die we in al zijn vorm en kleur voor onszelf hebben geschapen. Zin in?. Waarom niet gewoon zeggen dat met de dood je als wezen verdwijnt in de vergetelheid om nooit meer terug te komen, dat lijkt me accurater.

[Gerard R.]

@HierEnNu

Ik vind het een hoogst aantrekkelijk vooruitzicht dat ik nadat ik die finish over ben, nooit meer iets hoef en eeuwig diep zal slapen zonder dromen.

Hier zijn wij het 100% eens.
...............
Neemt niet weg, dat het gevoel bij mij nog lang niet weg is, dat 'er maar met ons wordt gedaan'.
En volgens mij IS dat ook echt zo, welke theorie je daar ook tegenover wilt zetten.

Die angel blijft steken?

Ik denk overigens niet dat zulks door iets wordt gestuurd.

Ik denk dat, als het al klopt, de redenen of oorzaken zoals je wil, zowel buiten als binnen onszelf ligt.

We zijn zo geprogrammeerd, dat we ons bewust zijn van wat er rondom ons heen gebeurt.
Met een leerproces vanaf ons bestaan, hoe te reageren en dat ons leven lang mee te nemen.
Met soms het moeizame proces om los te laten, wat in het verleden ooit is gebeurd, maar niet meer van toepassing is.
En een nieuw soort reactie aan te leren, die beter past bij het heden en een nieuwe omgeving.

Overal in het voor ons ontwaarbare Universum ontstaat en verdwijnt alles (ik laat dimensies maar even voor wat ze zijn). Voor mij zijn er in dit opzicht geen 'redenen'. Het gebeurt gewoon. Daar doe je niets aan.

Het is moeilijk voor mensen om ons te zien als sterrenstof (en zelfs dát is heel wat anders dan wij denken), dus bedenken we er wat op. Religies (menselijk verklaard), theorieën over de geest etc. want wij kunnen net iets te goed nadenken. Wij prakkizeren ons een ongeluk. Wij willen ons ergens aan vast kunnen houden. De angst voor 'geestelijk op drift te raken is groot en de zin voor onderzoek van het onbekende net zo.

En verder zijn we in ons voelen en denken net een reageerbuis, alles is mogelijk. Van eenvoud en oppervlakkigheid tot aan hoog esoterisch denken. Wel mooi eigenlijk.. en 'eindig' in mijn reageerbuis. En ook dat is mooi. Ik geloof er niets van dat we dan reïncarneren en dat is ook niet te controleren. Verder hoeft dat helemáál niet als mens te zijn. Ook dát nog..

[Gerard R.]

Neemt niet weg, dat het gevoel bij mij nog lang niet weg is, dat 'er maar met ons wordt gedaan'.
En volgens mij IS dat ook echt zo, welke theorie je daar ook tegenover wilt zetten.
Ik denk overigens niet dat zulks door iets wordt gestuurd.

Is het één niet met het ander in contradictie?

Er wordt maar met je gedaan maar er is niets dat dan maar wat met je doet.

Of moet ik dan bv denken aan een onderbewustzijn dat aan het stuur zit en waar we min of meer als machteloze slachtoffers aan zijn overgeleverd?

Dingen kunnen simpel gebeuren zonder dat aanwijsbaar is of iemand daarachter zat.
Maar als je het universum als een soort dader ziet, dan klopt het wel 'dat er maar met ons gedaan wordt'.
En ja, mensen zijn naar mijn idee, net als alles, machteloos en slachtoffer van de gang der dingen.

[Mus]

Neemt niet weg, dat het gevoel bij mij nog lang niet weg is, dat 'er maar met ons wordt gedaan'.
En volgens mij IS dat ook echt zo, welke theorie je daar ook tegenover wilt zetten.
Ik denk overigens niet dat zulks door iets wordt gestuurd.

Is het één niet met het ander in contradictie?

Er wordt maar met je gedaan maar er is niets dat dan maar wat met je doet.

Of moet ik dan bv denken aan een onderbewustzijn dat aan het stuur zit en waar we min of meer als machteloze slachtoffers aan zijn overgeleverd?

Dingen kunnen simpel gebeuren zonder dat aanwijsbaar is of iemand daarachter zat.
Maar als je het universum als een soort dader ziet, dan klopt het wel 'dat er maar met ons gedaan wordt'.
En ja, mensen zijn naar mijn idee, net als alles, machteloos en slachtoffer van de gang der dingen.

Dat zie ik toch echt anders, zelfs een aardbeving of welk weer we zullen hebben heeft een aanwijsbare reden. Ook wat wat mensen doen of laten heeft een aanwijsbare reden meestal vanuit het het verleden, of in de toekomst mbt onze dromen, dat ons bewust of onbewust beïnvloed.

Mbt slachtofferschap - dat heb je in principe zelf in de hand, heb ik geleerd.

Persoonlijk ken ik slachtofferschap heel goed, en het maakte mij woedend tot op het bot.
Op een gegeven moment werd mij duidelijk gemaakt dat ik alles zelf in de hand heb - ook het zgn slachtofferschap en dat ik daar mijn hele leven voor zou kunnen en mogen kiezen - een andere keuze zou kunnen zijn te beginnen met puinruimen. Dus, ik, Mus koos eieren voor mijn geld, en nam de schop ter hand en begon met graven.

Het graven is inmiddels, na zoveel jaren arbeid, gestopt en inmiddels ben ik bezig met het lappen van de ramen van mijn huis. Frustrerend vaak, vooral omdat ik er eigenlijk geen zin in heb, en ik eigenlijk al heel tevreden was met moddervrij en spik en span interieur cq normal life.

Echter kwam er één of andere onverlaat, één die zichzelf, middels een brief, al had aangekondigd en ik terug geschreven had dat ie niet welkom was, toch aanbellen, ook al had ik gemeend te bel af te zetten ter voorkoming van…… , die me vervolgens wees op de zwart aangekoekte ramen . Wil je geloven dat ik daar niet zo blij mee was en het me minstens 10 jaar heeft gekost om over deze gore streek heen te komen.

Ach, en dan sta ik nu buiten met met mijn emmertje water en mini sponsje de boenen of mijn leven er van af hangt. Iemand, leraar zei me ooit, als er iets op je bord ligt waar je niet blij van wordt doe je maar net alsof het taart is. Ik beeld me heel erg in dat ik taart aan het eten ben, taart, taart, taart…..

Hoe dan ook moraal van dit verhaal is uiteindelijk dat ik nooit meer echt slachtoffer heb kunnen zijn van de omstandigheden maar nog wel slachtoffer van mezelf kon/kan zijn wanneer ik daar behoefde toe zou hebben en dat was en is ook oké.

Misschien heb je hier wat aan misschien ook niet dan is het gewoon een mooi verhaal