John Searle en de tragedie van analytische filosofie

[axxyanus]

Wetenschappers kennen die soort vooringenomenheden en nemen daar hun voorzorgen tegen.

Hier hebben we het al vaker over gehad. Indien iemand een pleister plakt op een wond, dan heeft hij daarmee niet de wond doen verdwijnen, maar veeleer bevestigd dat er inderdaad sprake is van een wond.

Ja, de pleister helpt, en het is zeker een goed idee om die te plakken. Nee, daarmee is het probleem niet verholpen, en kan hij niet doorgaan alsof hij geen wond meer heeft.

Dit is geen argument, dit is gewoon een analogie die jouw visie weergeeft. Maar misschien is het dragen van een helm op een bouwwerf een betere analogie. Een helm voorkomt sommige verwondingen. Misschien is het verbeteren van een fout een betere analogie, als je een fout maakt in een berekening maar bij het nakijken verbeter je die fout dan is het eindresultaat weldegelijk alsof je die fout nooit gemaakt hebt.

Dus als je een inschatting wil maken van hoe doeltreffend die voorzorgen zijn en welke analogie beter overeenkomt, moet je wel weten wat die voorzorgen zijn. Weet jij welke voorzorgen wetenschapper nemen?

In ieder geval je bewering dat wetenschappers gewoon de latere feiten in de op voorhand gekozen "theorie" inpassen is een karikatuur die de praktijk van wetenschappelijk onderzoek geen recht doet.

Wie beweert dan dat de theorie zonder meer uit de feiten komt rollen? Wat er beweert wordt, is dat wetenschappelijke theorieën gebaseerd zijn op feiten en dat ze op het moment dat we in een wetenschappeijke context over theoriën spreken, ze in die mate bevestigd zijn dat het pervers is om niet van hun betrouwbaarheid uit te gaan.

“Gebaseerd op feiten”, zeg je. Maar hoe dan? En wat bedoel je eigenlijk met “bevestigd”?

Ik bedoel met "bevestigd" zoals dat in een wetenschappelijke context gebruikelijk is.

Gegeven zijn de feiten. Dat is ons uitgangspunt. Vervolgens kun je die feiten rangschikken. Je kunt dat volgens methode A doen, of B, of C, enzovoorts, miljoenen wijzen waarop je dat kunt doen, allemaal totaal verschillend, maar wel allemaal op basis van dezelfde feiten en in overeenstemming met diezelfde feiten.

Dat is niet hoe wetenschappers te werk gaan. Ik stel voor dat je Heecks verwijzing naar de empirische cyclus eens doorneemt.

Hoe ga je dan kiezen?

Hoe ga je dan vervolgens zeggen dat zo’n theorie door een feit “bevestigd” wordt?

Heb je daar een beeld bij, hoe zoiets in zijn werk zou gaan?

Jij niet? Jij zit hier al de hele tijd af te geven op mensen die wetenschap verdedigen maar je weet niet eens één van de basisprinipes? Sorry maar als je ergens kritiek op wil hebben, dan verwacht ik wel dat je een zekere basiskennis hebt over wat je bekritiseert.

Dat het feit in de theorie een plaats kan krijgen bevestigt inderdaad dat het een goede theorie is. Dat zeker. En als het niet kan, dan is de theorie ongeschikt, en je kunt ook nieuwe feiten blootleggen om bestaande theorieën te ontkrachten. Dat alles bevestigt echter op geen enkele manier, en dat is waar het hier om gaat, dat de keuze voor A superieur is aan de keuze voor B, C, enzovoorts, die allen immers evenzeer in staat zijn de feiten een plaats te geven.

Het gaat niet om het kunnen een plaats geven van de feiten, het gaat om in welke mate men nieuwe feiten kan voorspellen. En als door nieuwe feiten blijkt dat de voorspellingen van hypothese A betrouwbaarder zijn dan de voorspellingen van B en C dan is A weldegelijk superieur aan B en C.

Dat is de stap die jij niet lijkt te begrijpen. Wetenschapppers beperken zich niet tot het vormen van hypotheses, waarin ze de feiten kunnen passen. Wetenschappers proberen aan de hand van die hypothese voorspellingen te doen over wat soort resultaat ze kunnen verwachten in een bepaalde proefopstelling als de hypothese correct is, en welke andere resultaten ze verwachten als de hypothese fout is. En die resultaten zijn hypothese-afhankelijk. Wetenschappers kunnen dus die latere gegevens niet zomaar inpassen, want ze hebben op voorhand aangegeven welke resultaten niet overeenkomen met een hypothese.

Zo proberen wetenschappers hun hypothese op allerlei manier op de proef te stellen en het is pas nadat hun hypothese na talloze proeven steeds opnieuw bevestigt werd dat ze die hypothese als feit of theorie zullen bestempelen. Dus nadat deze hypothese superieur is gebleken t.o.v. van allerlei alternatieven die men kon bedenken.

En het is inderdaad mogelijk dat men later resultaten tegenkomt die de betrouwbaarheid van deze theorie ondermijnen. In tussen tijd ben je beter af om voort te gaan op deze theorie dan om ze te negeren.

[heeck]

Amerauder,


Is deze tekst van Searle:


https://epistemh.pbworks.com/f/6.+The+Construction+of+Social+Reality+(SCAN).pdf

voldoende gelijk aan die waarop je je hier baseert?

In mijn hoofd heb ik Searle juist als iemand die zich welhaast overdadig bezig houdt met het verschil tussen objectieve feiten in de wereld en feiten die alleen bestaan vanwege het door mensen onderhouden zijn.

Omdat je deelnemers hier waarschuwde voor hun “knee-deep” op de verkeerde weg te zijn heb Searle en Searle vergelijkende nu de verwachting dat het “knee-deep” pootje baden moet zijn.

Roeland

[Amerauder]

Gegeven zijn de feiten. Dat is ons uitgangspunt. Vervolgens kun je die feiten rangschikken. Je kunt dat volgens methode A doen, of B, of C, enzovoorts, miljoenen wijzen waarop je dat kunt doen, allemaal totaal verschillend, maar wel allemaal op basis van dezelfde feiten en in overeenstemming met diezelfde feiten.

Hoe ga je dan kiezen?

Hoe ga je dan vervolgens zeggen dat zo’n theorie door een feit “bevestigd” wordt?

Heb je daar een beeld bij, hoe zoiets in zijn werk zou gaan?

Jij niet? Jij zit hier al de hele tijd af te geven op mensen die wetenschap verdedigen maar je weet niet eens één van de basisprinipes?

Nou, dit is wel heel erg flauw, axxyanus. Ik geloof niet dat je oprecht gelooft wat je nu uitkraamt. En dat betekent dat je je achterbaks aan het gedragen bent. Onoprecht. Ik heb al menig laffe steek onder water van jou te verduren gehad, maar nu ga je weer net iets te ver.

Ten eerste weet jij heel goed dat ik niet aan het afgeven ben “op mensen die wetenschap verdedigen”, lol. Kom op zeg, wat is dat zelfs, “wetenschap verdedigen”? Tegen wat? Denk je dat de wetenschap zo’n slapjanus is dat zij verdedigers van node heeft?

Ik geef af op specifieke fouten die gemaakt worden en ik geef duidelijk aan welke fouten dat precies zijn. In de filosofie, niet in de wetenschap.

Ten tweede weet jij heel goed dat ik wel weet hoe dat waar ik naar vraag in zijn werk gaat, maar dat ik jou vraag om wat je zegt te onderbouwen. Omdat daaruit zou blijken wat jij onduidelijk tracht te houden aan dit proces. Vandaar ook dat je er niet op in wenst te gaan, je wilt het onduidelijk houden. Om dat dan vervolgens om te draaien, en te doen alsof ik een vraag stel omdat ik iets niet zou begrijpen, dat is oftewel imbeciel, en ik geloof niet dat je zo imbeciel bent, oftewel vals.

Je hebt jezelf weer eens voor een onhoudbaar punt opgeworpen, en daarom maak je nu zulke rare sprongen.

Het is jammer dat je je tot dit soort streken moet verlagen op het moment dat je er rationeel even niet meer uitkomt. Heel goed dat je wel rationeel begint, en tenminste een poging waagt, dat wel, en niet zoals sommigen direct je emoties laat spreken, maar het is wel jammer dat het daar uiteindelijk toch weer op uit moet draaien.

Wie beweert dan dat de theorie zonder meer uit de feiten komt rollen? Wat er beweert wordt, is dat wetenschappelijke theorieën gebaseerd zijn op feiten en dat ze op het moment dat we in een wetenschappeijke context over theoriën spreken, ze in die mate bevestigd zijn dat het pervers is om niet van hun betrouwbaarheid uit te gaan.

“Gebaseerd op feiten”, zeg je. Maar hoe dan? En wat bedoel je eigenlijk met “bevestigd”?

Ik bedoel met "bevestigd" zoals dat in een wetenschappelijke context gebruikelijk is.

Dit is gewoon een wegduiken.

Ik vraag het aan jou, omdat jij degene bent die weigert om onder ogen te zien wat dit bevestigen precies te betekenen heeft.

Wat “in een wetenschappelijke context gebruikelijk is”, is om daar niet van weg te kijken, en ook om geen verwarring te zaaien tussen feiten en theorieën, door uitdrukkingen als “feit of theorie” alsof ze min of meer hetzelfde zijn, lol.

Een feit dat een hypothese tegenspreekt ontkracht de theorie. Maar daaruit volgt het tegendeel niet. Een feit dat de hypothese niet tegenspreekt, is geen “bevestiging” van de theorie op de uiterst onwetenschappelijk manier waar jij nu op zinspeelt.

Wat “in een wetenschappelijke context gebruikelijk is”, is om te begrijpen hoe zoiets een hypothese kan versterken, dat wel, en dat de theorie er steeds betrouwbaarder op kan worden hoe meer van dat soort testen het doorstaat, maar dat het van daaruit nooit tot een feit wordt, of een waarheid. Zoals iedere eerstejaarsstudent te leren krijgt, en zoals iedereen hier ook weet. Desondanks worden daaromtrent nog steeds veel hardnekkige fouten gemaakt. Zoals door Searle, zoals aangetoond.

Het zijn die fouten waar ik me tegen uitspreek. Dat jij daarvan probeert te maken dat ik “de wetenschap” aanval, lol, of dat je een flauw spelletje wilt spelen waarbij je tracht te suggereren dat je beter zou weten dan ik wat een wetenschappelijk hypothese is, waarmee je niemand voor de gek houdt, ook jezelf niet, daar heb ik verder niet zoveel boodschap aan.

[Amerauder]

In mijn hoofd heb ik Searle juist als iemand die zich welhaast overdadig bezig houdt met het verschil tussen objectieve feiten in de wereld en feiten die alleen bestaan vanwege het door mensen onderhouden zijn.

Hij maakt dus het onderscheid tussen “observer dependent” en “observer independent facts”. Geld bijvoorbeeld, bestaat enkel krachtens ons geloof erin en ons bevestigen van het principe, en zouden we daarmee ophouden dan zou geld ook ophouden te bestaan. De Himalaya daarentegen bestaat, totaal onafhankelijk van onze opvattingen daaromtrent, en zou volgens Searle nog steeds bestaan als er helemaal geen mensen meer zouden zijn.

Voor alledaags huis-tuin-en-keukengebruik is dit onderscheid natuurlijk prima. Om boodschappen mee te doen, of een belastingaangifte, of om een AI te programmeren naar de huidige maatstaven. Dat gaat allemaal prima. Als je vraagt naar de aard van de werkelijkheid echter, als je wilt weten hoe deze wereld werkt, bij wijze van spreken, dan houdt dit onderscheid in de laatste analyse geen stand. Dan verwordt het tot een soort wensdenken, of zelfs kinderlijke naïviteit.

Dat vereist wel enige filosofische interesse, om daar de waarheid van in te kunnen zien. Vandaar dus ook mijn bewering dat vaak, niet altijd maar vaak, zogenaamde “analytische filosofie” er op neerkomt dat men dat wat men doet wel “filosofie” wenst te noemen, maar eigenlijk geen interesse heeft in de vraag naar de aard van de werkelijkheid. Men blijft liever veilig en vertrouwd binnen de huis-tuin-en-keukenopvattingen staan, men waagt zich liever niet “op open zee” zogezegd, want daar is het nogal gevaarlijk.

Omdat je deelnemers hier waarschuwde voor hun “knee-deep” op de verkeerde weg te zijn heb Searle en Searle vergelijkende nu de verwachting dat het “knee-deep” pootje baden moet zijn.

Twee verschillende dingen.

1) De deelnemers hier zitten voor een groot deel diep in de analytische filosofie, dat wil zeggen, ze houden analytische filosofen voor de hoogste menselijke autoriteit. Dat kan ook zonder je daar bewust van te zijn.

2) Een groot deel van de zogenaamde analytische filosofen wordt gekenmerkt door hun eigenschap niet in de werkelijk filosofische vraagstukken geïnteresseerd te zijn.

Je kunt dat wat ik beweer over de zogenaamde analytische filosofen dus niet één-op-één doortrekken naar de deelnemers zelf, hoogstens op een uiterst indirecte wijze. Ik beweer dat slechts over degenen die zij in hoog aanzien hebben staan. Wie zichzelf geen filosoof noemt kan het ook niet echt kwalijk genomen worden de filosofische vragen niet aan te durven, integendeel, dat is juist precies hoe het hoort. Alleen wie dat niet aandurft, maar wat hij doet desondanks toch “filosofie” wenst te noemen verdient die kritiek.

[heeck]

In mijn hoofd heb ik Searle juist als iemand die zich welhaast overdadig bezig houdt met het verschil tussen objectieve feiten in de wereld en feiten die alleen bestaan vanwege het door mensen onderhouden zijn.

Hij maakt dus het onderscheid tussen “observer dependent” en “observer independent facts”. Geld bijvoorbeeld, bestaat enkel krachtens ons geloof erin en ons bevestigen van het principe, en zouden we daarmee ophouden dan zou geld ook ophouden te bestaan. De Himalaya daarentegen bestaat, totaal onafhankelijk van onze opvattingen daaromtrent, en zou volgens Searle nog steeds bestaan als er helemaal geen mensen meer zouden zijn.

Voor alledaags huis-tuin-en-keukengebruik is dit onderscheid natuurlijk prima. Om boodschappen mee te doen, of een belastingaangifte, of om een AI te programmeren naar de huidige maatstaven. Dat gaat allemaal prima. Als je vraagt naar de aard van de werkelijkheid echter, als je wilt weten hoe deze wereld werkt, bij wijze van spreken, dan houdt dit onderscheid in de laatste analyse geen stand. Dan verwordt het tot een soort wensdenken, of zelfs kinderlijke naïviteit.

Dat vereist wel enige filosofische interesse, om daar de waarheid van in te kunnen zien. Vandaar dus ook mijn bewering dat vaak, niet altijd maar vaak, zogenaamde “analytische filosofie” er op neerkomt dat men dat wat men doet wel “filosofie” wenst te noemen, maar eigenlijk geen interesse heeft in de vraag naar de aard van de werkelijkheid. Men blijft liever veilig en vertrouwd binnen de huis-tuin-en-keukenopvattingen staan, men waagt zich liever niet “op open zee” zogezegd, want daar is het nogal gevaarlijk.

Omdat je deelnemers hier waarschuwde voor hun “knee-deep” op de verkeerde weg te zijn heb Searle en Searle vergelijkende nu de verwachting dat het “knee-deep” pootje baden moet zijn.

Twee verschillende dingen.

1) De deelnemers hier zitten voor een groot deel diep in de analytische filosofie, dat wil zeggen, ze houden analytische filosofen voor de hoogste menselijke autoriteit. Dat kan ook zonder je daar bewust van te zijn.

2) Een groot deel van de zogenaamde analytische filosofen wordt gekenmerkt door hun eigenschap niet in de werkelijk filosofische vraagstukken geïnteresseerd te zijn.

Je kunt dat wat ik beweer over de zogenaamde analytische filosofen dus niet één-op-één doortrekken naar de deelnemers zelf, hoogstens op een uiterst indirecte wijze. Ik beweer dat slechts over degenen die zij in hoog aanzien hebben staan. Wie zichzelf geen filosoof noemt kan het ook niet echt kwalijk genomen worden de filosofische vragen niet aan te durven, integendeel, dat is juist precies hoe het hoort. Alleen wie dat niet aandurft, maar wat hij doet desondanks toch “filosofie” wenst te noemen verdient die kritiek.

Amerauder,

Weer beticht je deelnemers hier en masse. Tot iets wat ze zelf mogelijk niet als dusdanig kunnen herkennen. Jouw idee dat je jouw begrip van analytische filosofie als maatstaf kunt aanleggen voor hun gebrek aan interesse in iets waar jij van geniet; de werkelijk filosofische vraagstukken, zegt niets meer dan precies dat: minder overlap dan waar jij op uit bent.

Verhelderend is je tweedeling in het huis-tuin-en-keukenwerk, wat toch wel minder is dan de “basic reality” van Searle en de werkelijk daaraan voorbijgaande interesse zoals jij die zegt te koesteren.

Om vermenging met de daarbij vaak opstekende moralistische winden te ontgaan kan je beter de splitsing analytisch<> continentaal laten vallen want zelfs het indelen van filosofen volgens die tweedeling leidt vaak tot het opdelen van hun standpunten volgens die naar Procrustus liefhebberij zwemende tweedeling.

Wat zou je zeggen van Susan Haack. Alleen al vanwege haar nuchtere verkennen van wat er mogelijk te verkennen valt en hoe je de verschillende mogelijkheden daartoe kunt beoordelen.

Roeland

[Amerauder]

Weer beticht je deelnemers hier en masse.

Ach, betichten. Het is gewoon een observatie – je kunt die bijvoorbeeld bevestigd zien in de hier geplaatste reacties van holog, waar ik verder niet zo heel veel uit op kan maken maar in ieder geval wel: “analytisch goed!”

Waarom zou dat een betichten zijn? Als we zeggen dat Hollanders van voetbal houden hebben we dan iemand ergens van beticht? Of als we dan een Hollander vinden voor wie dat niet opgaat, is dan de uitspraak weerlegd? Nee, natuurijk niet.

Jouw idee dat je jouw begrip van analytische filosofie als maatstaf kunt aanleggen voor hun gebrek aan interesse in iets waar jij van geniet; de werkelijk filosofische vraagstukken, zegt niets meer dan precies dat: minder overlap dan waar jij op uit bent.

Weet ik niet; volgens mij ben ik daar vrij helder over, als je je ergens niet voor interesseert dan kun je ook niet echt verwachten daar ver in te geraken.

Al is iemand nog zo’n knappe kop, als hij het schaken maar niets vindt dan zal hij waarschijnlijk niet zo’n goede schaakspeler worden – en hij zal zich daar ook niet door gehinderd voelen. Ook kun je om die reden zo iemand geen domoor noemen, dat slaat nergens op.

Zo is het ook met de filosofie. Maar de wetenschap heeft wel altijd filosofen nodig om hun uitgangspunten en aannames op te funderen, net zoals de politiek die nodig heeft. Vergezichten. Dus dan is het ergens een soort van jammer als ze daarvoor een filosofische stroming uitkiezen waarover over het algemeen (en dus ook alleen over het algemeen, meer is dat niet) gezegd kan worden dat ze veel van de werkelijk interessante vragen uit de weg gaan. Dat is dan een klein beetje alsof je een schaakleraar neemt die het schaken maar niets vindt, maar het maar gewoon is gaan doen omdat daar schijnbaar behoefte aan was. Zulke schaakleraren zijn er ook.

kan je beter de splitsing analytisch<> continentaal laten vallen

Dat doe ik ook. Zoals gezegd ben ik geen voorstander van de indeling. Toch is dat nu eenmaal een indeling die bestaat, waar gebruik van wordt gemaakt, of we dat nu zien zitten of niet. Een beetje zoals Willem-Alexander de koning is. Daar hebben we het dan maar mee te doen.

Tevens zijn indelingen natuurlijk altijd “maar indelingen” hè, ze zeggen vaak bar weinig over de individuele gevallen, die je altijd beter op zichzelf kunt beoordelen.

Wat zou je zeggen van Susan Haack.

Susan Haack ken ik niet. Ik zie dat ze een navolger is van C. S. Peirce, die ik een warm hart toedraag, al ken ik die ook niet echt goed. Ook is ze een aanhanger van het pragmatisme, maar niet van Rorty. Dat klinkt allemaal veelbelovend, want dat is ook hoe ik het momenteel een beetje zie: pragmatisme, prima, Rorty, not so much. Een beetje de Maarten van Rossum onder de filosofen zullen we maar zeggen, aanzienlijk minder idioot dan de meeste mensen, dat zeker, en dat is al heel wat, maar daar blijft het dan ook wel weer een beetje bij. Maar goed, dat is maar een indruk, ik heb maar een paar artikelen van hem gelezen.

[Amerauder]

In ander nieuws:

Naar aanleiding van Searles benoemen van zijn interactie met Hubert Dreyfus kwam ik er achter dat er een film over en met die laatste gemaakt is. Een film die gaat over onder andere AI-onderzoek, menselijk creativiteit, en het wezen van de techniek.

Charles Taylor, een andere filosoof wiens naam wat vaker genoemd mag worden, speelt ook een rol. Ook zit hierin een kleine link met de actualiteit: Charles Taylor heeft het als politicus ooit nog eens opgenomen tegen Pierre Trudeau, de premier van Canada wiens zoon, tevens premier van Canada, zeer recent is afgetreden.

Hieronder de film in zijn geheel, maar ik heb ook twee korte fragmenten geselecteerd die je hier kunt vinden, want fragmenten kun je naar mijn weten hier niet direct posten.

De fragmenten omschrijf ik als volgt:

Het eerste fragment, 13:46 tot 20:39, schetst een mooie confrontatie tussen Dreyfus en andere departementen van het MIT, waar hij werkzaam was, met betrekking tot de opvattingen omtrent hoe mensen werken en hoe een machine dat na zou kunnen doen:

Het tweede fragment, van 54:08 tot 1:05:17, is de conclusie van de film, waarin een mooie uitleg wordt gegeven over het wezen van de technologie en de rol van de mens ten opzichte daarvan:

Enkele citaten uit deze fragmenten:

Using computers, we were finally in a position to test thousands of years of philosophical theory about how the mind works.

One of the dangers of technology is it releaves us of the burden of having to develop skills. Technology is always sold as a labour-saving device.

Everything gets leveled. There is no meaningful difference anymore between what’s important and what’s not important, what’s trivial and what’s crucial, what’s relevant and irrelevant, it’s all reduced to just more information.

Tenslotte, de film:

[holog]

Ach, betichten. Het is gewoon een observatie – je kunt die bijvoorbeeld bevestigd zien in de hier geplaatste reacties van holog, waar ik verder niet zo heel veel uit op kan maken maar in ieder geval wel: “analytisch goed!”

jij altijd met je belachelijke insinuaties.
wat ik zei is dat het afhankelijke is naar welke analytische filosoof je kijkt, ipv van alles onder en grote noemer te schuiven.

waar ik je wel gelijk in geef is de filosofie een indirecte impact heeft op onze cultuur, denken, samenleving, ook als is deze impact indirect en beseffen we dat of bevatten we dat niet goed.

continentale filosofie, onze maatschappij is er van doordrongen. continentale filosofie is een zeer 'zwarte' filosofie, het is zeer goed in deconstructie, alles onder machtstructuren plaatsen, .. maar een een positieve herbouwd, (ook al mag deze mogelijks wel aanwezig zijn bij sommige continentale filosofen ), is niet wat gepenetreerd in de bredere maatschappij, enkel de decontstuctie enz.. deze is erin geslopen als zoete koek in het bredere publiek (geen filosofen). of de maatschappij in het algemeen. sommigen (mis)begrijpen zelf continentale filosofie , of halen eruit een zero-sum game denkwijze.

een fantastisch mooi zegenvieren van pessimisme over de maatschappij.

the story so far: at first the universe was created. this made a lot of people very angry and been widely regarded as a bad move.

[axxyanus]

Gegeven zijn de feiten. Dat is ons uitgangspunt. Vervolgens kun je die feiten rangschikken. Je kunt dat volgens methode A doen, of B, of C, enzovoorts, miljoenen wijzen waarop je dat kunt doen, allemaal totaal verschillend, maar wel allemaal op basis van dezelfde feiten en in overeenstemming met diezelfde feiten.

Hoe ga je dan kiezen?

Hoe ga je dan vervolgens zeggen dat zo’n theorie door een feit “bevestigd” wordt?

Heb je daar een beeld bij, hoe zoiets in zijn werk zou gaan?

Jij niet? Jij zit hier al de hele tijd af te geven op mensen die wetenschap verdedigen maar je weet niet eens één van de basisprinipes?

Nou, dit is wel heel erg flauw, axxyanus. Ik geloof niet dat je oprecht gelooft wat je nu uitkraamt. En dat betekent dat je je achterbaks aan het gedragen bent. Onoprecht. Ik heb al menig laffe steek onder water van jou te verduren gehad, maar nu ga je weer net iets te ver.

Wel dan zal ik nog een stapje verder gaan, want het alternatief is dat je een trol bent. Want dat alternatief is dat je wel een beeld hebt van hoe wetenschappers hun hypotheses bevestigen maar dat je het leuk vind om je van de domme te houden.

Ten tweede weet jij heel goed dat ik wel weet hoe dat waar ik naar vraag in zijn werk gaat, maar dat ik jou vraag om wat je zegt te onderbouwen.

Neen, dat weet ik niet heel goed. Niets uit de manier waarop jij je kritiek brengt, wijst daarop. Beweren dat wetenschappers geen manier hebben om de ene hypothese als superieur aan een andere hypothese te beoordelen, spreekt tegen dat je dat zou weten.

Het is jammer dat je je tot dit soort streken moet verlagen op het moment dat je er rationeel even niet meer uitkomt.

Ach kijk eens in de spiegel. Jij hebt hier ooit beweerd dat mensen die pech ondervonden, die pech wilden. Want ze hadden niet alles gedaan om die pech te voorkomen. Een aanvaardbaar risico nemen op een bepaalde uitkomst, stelde jij daarmee gelijk aan het willen van die uitkomst. Dus neen, ik weet niet dat jij weet waar naar jij vraagt. De helft van de keren weet ik niet eens wat je juist wil zeggen, aangezien je zo graag met wooordbetekenissen speelt.

Een feit dat een hypothese tegenspreekt ontkracht de theorie. Maar daaruit volgt het tegendeel niet. Een feit dat de hypothese niet tegenspreekt, is geen “bevestiging” van de theorie op de uiterst onwetenschappelijk manier waar jij nu op zinspeelt.

Het is geen bewijs. Het is wel degelijk een bevestiging.

Wat “in een wetenschappelijke context gebruikelijk is”, is om te begrijpen hoe zoiets een hypothese kan versterken, dat wel, en dat de theorie er steeds betrouwbaarder op kan worden hoe meer van dat soort testen het doorstaat, maar dat het van daaruit nooit tot een feit wordt, of een waarheid. Zoals iedere eerstejaarsstudent te leren krijgt, en zoals iedereen hier ook weet. Desondanks worden daaromtrent nog steeds veel hardnekkige fouten gemaakt. Zoals door Searle, zoals aangetoond.

Ach kom nu. Jij hebt er geen enkel probleem mee om wetenschappelijke inzichten die jou goed uitkomen een feit te noemen. Zoals jij het inzicht dat mensen de neiging hebben om nieuwe feiten in te passen in wat ze reeds geloven, gewoon aanvaarde en zelfs verder extrapoleerde naar wetenschappers zonder ook maar enig oog te hebben voor de maatregelen die wetenschappers nemen om dat te voorkomen. Jij noemt dat idee van jou dan zonder meer een feit. Maar als iemand een wetenschappelijk inzicht dat jou niet aanstaat een feit noemt, dan ga je beginnen vitten over het onderscheid tussen theorieën en feiten.

Het zijn die fouten waar ik me tegen uitspreek. Dat jij daarvan probeert te maken dat ik “de wetenschap” aanval, lol, of dat je een flauw spelletje wilt spelen waarbij je tracht te suggereren dat je beter zou weten dan ik wat een wetenschappelijk hypothese is, waarmee je niemand voor de gek houdt, ook jezelf niet, daar heb ik verder niet zoveel boodschap aan.

Het gaat helemaal niet om fouten, je kan het onnauwkeurigheden noemen, maar dat soort van onnauwkeurigheden daar bezondigt iedereen zich aan. Evolutiebiologen hebben bv de neiging om te praten in de intentionele mode. Ze praten dan op een manier die de indruk geeft dat er intenties achter het evolutieproces zitten. Ze doen dat omdat ze weten dat hun collega's weten wat ze bedoelen en het laat toe om wat ze bedoelen veel bondiger en veel minder omslachtig te verwoorden. Anders hebben ze drie zinnen nodig waar nu één zin volstaat. Als het echt nodig is, dan kunnen evolutiebiologen de hun ideeën verwoorden zonder gebruik te maken van de intentionele mode maar dat is vaak niet nodig.

Maar iemand die wil vitten die kan dan die teksten van die evolutiebiologen gaan bekritiseren en wijzen op de fout die ze maken door uit te gaan van intenties achter evolutie.

[Peter van Velzen]

Men verlaagt zich hier en daar tot het (wederzijds) aanvallen van elkaar in plaats van van elkaars ideeën. Ik moet de kemphanen dringend wijzen op het feit dat dit hun visie niet geloofwaardiger maakt. Gelieve u te beperken tot elkanders (foute?) ideeën, en elkanders motieven en methoden er even buiten te houden. En als dat niet lukt, Denk dan even wat langer na, in plaats van persé elkander aan te vallen! Misschien dat een vriendelijker aanpak meer overtuigt?

[heeck]

Tussen Amerauder en ChaimNimsky was er een verschil in appreciatie over Dennett wat door David Chalmers ahw recht wordt gedaan in zijn herdenkingsspeech omdat dan de focus op “analytisch” niet terzake is en zeker niet zo vaak het etiket “tragisch” verdient omdat non-continentaal denken voorbeeldige grootsheid kent.

Alle door Chalmers aangehaalde, door Dennett (mee) geschreven boeken aanbevolen. Zeker voor de bevrediging van het snapgevoel.




Roeland.

[heeck]

Amerauder,

Ik grijp terug op je bespreking van Searle:

Wat Searle lijkt te missen, behalve dat hijzelf de oorzaak is van de problemen die hij aantreft, is dat het briefje primair aan ons verschijnt als geld. Dat het daarnaast ook nog iets anders kan zijn – dat is een afgeleide. Een afgeleide waarvan? Van de primaire ervaringen! Als we al onze primaire ervaringen bij elkaar op een hoop gooien en zoeken naar regelmatigheden, dan kunnen we daar een logisch-consistent beeld uit vormen – dat is zo. Maar dat beeld is dan vervolgens niet de primaire werkelijkheid, waar de ervaring uit voortkomt! Dan draai je de zaken helemaal om. Het is een beeld dat wij hebben geconstrueerd op basis van onze indrukken.

Goed, het is hier niet de plaats om daar uitgebreid op in te gaan. Er valt nog veel over te zeggen, en het is natuurlijk mogelijk om het er oneens mee te zijn. Maar uit niets blijkt dat Searle het ook maar begrepen heeft. En dat is dus precies het interessante aan analytische filosofen. Ze willen zichzelf filosoof noemen zonder op de hoogte te zijn van de actuele stand van zaken in de filosofie!

Me daadwerkelijk inlezende krijg ik het natte gevoel dat Searle overdonderend duidelijker dan “uit niets blijkt” weet waar hij het over heeft. Dat gevoel groeit naarmate ik verder kom in zijn boek:
The construction of social reality

Er valt daar gezien de commentaren weer genoeg op aan te merken. Behalve dat Searle niet begrijpt waar hij het over heeft.
En het bestaan van (papieren) geld is daarbij weer een voorbeeld van het onderling handhaven van spelregels (waaronder ook verdragen en wetten) waarmee afstand wordt genomen van een constant hanteren van de natuurkundige werkelijkheid waar de meeste andere dieren veel en veel minder aan toekomen.


Roeland

[Amerauder]

Me daadwerkelijk inlezende krijg ik het natte gevoel dat Searle overdonderend duidelijker dan “uit niets blijkt” weet waar hij het over heeft. Dat gevoel groeit naarmate ik verder kom in zijn boek:
The construction of social reality

Voor de duidelijkheid, je kunt mijn bewering over Searle niet veralgemeniseren tot een uitspraak over zijn persoon als zodanig. Uiteraard weet hij doorgaans heel goed waar hij over spreekt en heeft hij allerlei correcte en soms zelfs waardevolle dingen te melden.

Het gaat hier in het bijzonder om de hier besproken relatie tussen de verschillende benaderingswijzen van fenomenen, die goed wordt uitgebeeld door het voorbeeld van het biljet van tien dollar. Deze relatie begrijpt hij niet, en waar hij die relatie bespreekt weet hij dus niet zo goed waar hij het over heeft.

Aan de ene kant, zegt hij, kunnen we het biljet zien in het kader van zijn geldelijke waarde, en deze werkelijkheid is een zogenaamd sociaal construct, dat wil zeggen, het is van ons afhankelijk, en we zouden daar in theorie ook “mee op kunnen houden”. Dit klopt grotendeels, hoewel dat laatste wel in twijfel komt te staan. Darwinistisch zou je kunnen zeggen dat de mensen die de geldelijke waarde van het biljet niet als waarheid erkennen vanzelf uitsterven en op die manier dus als het ware “weggefilterd” worden, maar goed, dat is weer een zijtak.

Aan de andere kant, zegt hij, kunnen we het biljet zien als bestaande uit deeltjes die zich op een plaats bevinden in de ruimtetijd. Dit zou op een of andere magische manier niet van ons afhankelijk zijn? Hier maakt hij een grove vergissing, en niet alleen dat, het is het type vergissing dat verraad dat degene die hem maakt niet goed op de hoogte is van de filosofische kaders waarbinnen gedacht wordt sinds, pak hem beet, Kant. Het is niet zozeer dat hij een denkfout maakt of iets dergelijks, hij is gewoon niet op de hoogte. Hij gaat namelijk niet in debat met wat hierover de laatste eeuwen gezegd is, hij negeert het simpelweg, hij doet alsof het niet bestaat. Daarmee geeft hij zich te kennen als iemand met een op zijn minst onvolledige opleiding omtrent het gebied waarover hij wenst te spreken.

En nu wijs je me er op dat hij een heel boek heeft geschreven over zijn maken van, en volhouden in deze vergissing! Prachtig.


Een kleine selectie uit de recensies op goodreads.com:

But it posited that there are a group of 'brute facts' that exist with or without there being anyone to observe it (if a tree falls in a forest but there's no one to hear it etc), such as there is snow on top of Mount Everest, and then there is a category of socially constructed reality such as money, marriage, baseball rules etc. The second is obviously true, in that other species don't have marriage, money or baseball, but the 'brute facts' rely entirely on our human perception and conception and of course language. 'Snow is white' is not a brute fact, because colour is entirely reliant on the human oracular apparatus as to how light reflects off bodies. Our senses of perception and how our mind arranges this data and how we frame it in language utterly construct reality, whether it persists beyond our own existence or not. We wouldn't be able to call that big lump of rock a mountain, or Everest, or even lump & rock if humans weren't around to conceptualise all that. There would be a solid mass existing in deep time, but even solid, mass & time are human conceptions.

Searle writes “Something can be a mountain even if no one believe it is a mountain”. Other than the hypothetical case that Searle has implied in the question, is this statement true? I don’t think so. No person can present any concrete example of a mountain that no one believes is a mountain. That’s precisely because even the concept of a mountain, which seems to be a very “natural” and “objective” object, is a social construction. Facts are not objective reality. They are knowledge of a (presumably) objective reality, and thus they themselves are subjective. The physical object presumably would remain no matter what we call it, but the concept of a mountain is self-referential, i.e. socially constructed, just like money is. It exists because people recognize it as such.

Nogmaals, interessante discussie natuurlijk. Valt van alles over te zeggen, van beide zijden. Nogmaals, Searle lijkt niet op de hoogte te zijn van het feit dat zo’n discussie inderdaad plaatsvindt binnen de filosofie, al eeuwenlang en met name de laatste twee eeuwen, en opereert zonder enige kennis van die discussie. Dat, of hij houdt zich van de domme, maar dat lijkt zijn zaak er niet beter op te maken.

[heeck]

Amerauder,

Darwinistisch zou je kunnen zeggen dat de mensen die de geldelijke waarde van het biljet niet als waarheid erkennen vanzelf uitsterven en op die manier dus als het ware “weggefilterd” worden, maar goed, dat is weer een zijtak.

Dan heb je ondanks de zijtakkerigheid van je fantasie wel opgebracht dat de mondiale overbevolking het gevolg zou zijn van de waarheid van geld erkennen?
Dikbilkoeien hun grotere overlevingskans zit hem juist in de hogere slachtwaarde. In de natuur een vaker bestaand fenomeen dat veel opgevreten worden samengaat met hogere vruchtbaarheid.


en

Voor de duidelijkheid, je kunt mijn bewering over Searle niet veralgemeniseren tot een uitspraak over zijn persoon als zodanig. Uiteraard weet hij doorgaans heel goed waar hij over spreekt en heeft hij allerlei correcte en soms zelfs waardevolle dingen te melden.

Maar achteraf opschonen van wat je schreef daar doe ik niet aan.

Dank voor je aanwakkeren van mijn nieuwsgierigheid,

Roeland

PS
“Goodreads” bevat ook:

Searle has always repudiated the analytic-continental distinction on the grounds that he is closer to many so-called “continental” thinkers than to his “analytic” peers. The Construction of Social Reality perfectly exemplifies this; its core theses might as well be lifted from straight from Foucault. However, unlike some of the less sophisticated continental thinkers (or at least their American readers!), Searle avoids falling into the absurd position that there is nothing outside language or representation. For that reason alone, I’d recommend that anyone tempted to throw around the term “social construction” read this book—if, that is, I had any confidence that they might understand it.

[Amerauder]

waar ik je wel gelijk in geef is de filosofie een indirecte impact heeft op onze cultuur, denken, samenleving, ook als is deze impact indirect en beseffen we dat of bevatten we dat niet goed.

continentale filosofie, onze maatschappij is er van doordrongen. continentale filosofie is een zeer 'zwarte' filosofie, het is zeer goed in deconstructie, alles onder machtstructuren plaatsen, .. maar een een positieve herbouwd, (ook al mag deze mogelijks wel aanwezig zijn bij sommige continentale filosofen ), is niet wat gepenetreerd in de bredere maatschappij, enkel de decontstuctie enz.. deze is erin geslopen als zoete koek in het bredere publiek (geen filosofen). of de maatschappij in het algemeen. sommigen (mis)begrijpen zelf continentale filosofie , of halen eruit een zero-sum game denkwijze.

een fantastisch mooi zegenvieren van pessimisme over de maatschappij.

Ja, het is grappig, je vindt dat ik analytische filosofen over één kam scheer, maar uiteraard bedoel ik niet alle individuele gevallen, ik heb het over een bepaalde tendens.

Als je zegt dat Amerikanen nogal dik zijn dan wijs je daarmee volgens mij op een reëel probleem. Als iemand in reactie dan op een aantal fitte Amerikanen zou wijzen, dan spreekt hij daarmee volgens mij niet tegen wat er gezegd wordt.

Maar het grappige is dus, ondertussen spreek jij juist op een manier over continentaal waarvan ik dan weer denk, is het wel juist om dat zo super algemeen te zeggen? Goed, dat hoort er dan een beetje bij natuurlijk, dat is nu eenmaal hoe het gaat. Maar dat is dus wel de reden dat ik er een uiterst concreet geval bij pak, Searle, om mijn uitspraken hard te maken, in ieder geval wat hem betreft.


Deconstructie, pessimisme, en een overdreven nadruk op machtsspellen zijn inderdaad zaken die je tegen de continentale traditie in kunt brengen, dat ben ik met je eens. Ik denk wel dat je echt het specifieke probleem erbij moet pakken om daar iets over te kunnen zeggen. Soms is het namelijk heel nuttig om iets af te breken, oftewel te ontleden. En soms is het heel terecht om ergens pessimistisch over te zijn. Dat hangt dan wel van het geval af. Ook komt pessimisme weer in vele smaken.

Waar je ook rekening mee moet houden is dat activisten vaak met zaken aan de haal gaan. Zo worden deconstructivistische en postmodernistische noties misbruikt om allerlei uiterst vreemde standpunten erdoorheen te drukken. De meest belachelijke opvattingen worden tot norm verheven, en als iemand kritiek heeft dan wordt er geschermd met “er zijn geen feiten, enkel interpretaties!” of een daarvan afgeleide. Is de filosoof wiens leer misbruikt wordt dan verantwoordelijk voor alle gekke sprongen die activistische gekkies in zijn naam maken? Soms, maar meestal zou ik zeggen van niet.

Hetzelfde geldt voor machtsspellen. Soms is dat gezanik, om alles altijd maar in termen van onderdrukkers en onderdrukten uit te leggen, maar soms is die kritiek heel terecht. Neem nu bijvoorbeeld de moderne variant van het schedelmeten, waarbij men beweert dat de bevolkingen van sommige landen een IQ van rond de vijftig hebben. Behoorlijk idioot om te denken dat daar geen machtsstrijd achter schuil gaat, dat het “objectieve data” is, lol. Sterker, dat is juist de enige manier waarop je zulke idiote pseudowetenschap kunt verklaren, en op die manier is er ineens ook helemaal niets vreemds meer aan. Wat dat betreft lijkt het me dus heel nuttig om hier op de machtsspellen te wijzen. In andere gevallen is het juist weer een platslaan, door iets te reduceren tot een machtsspel, dat ben ik met je eens.

Kortom, natuurlijk is er ontzettend veel onder de continentale filosofie waar van alles op aan te merken is, dat staat buiten kijf. Maar zo in het algemeen gesteld wordt het mij niet helemaal duidelijk of je echt de filosofie zelf bedoelt, en wie dan precies, of de wijze waarop die door activisten misbruikt wordt. Want daar bestaat nogal een verschil tussen.