Het is duidelijk. dat de vraag te complex is voor een eenvoudige maatstaf. Er dienen meerdere dimensies te worden gemeten. Ik dacht dat dat helemaal niet te dienen te worden uitgelegd. Maar jij tracht als een Socrates jezelf als onwetend voor te doen.axxyanus schreef: ↑29 feb 2024 11:04Inderdaad heb ik geen poging gedaan omdat het IMO weinig zin heeft een poging te doen als mensen de vraag niet eens lijken te begrijpen. En jouw bovenstaande paragraaf lijkt daar nog steeds op te wijzen. Tiberius vraagt geen opsomming van wat goed is, Tiberius vraagt een maatstaf. Het is alsof iemand zou vragen hoe je kan nagaan of iets van goud is en jij daarop antwoord dat jij kan zeggen wat van goud is en ons een aantal voorwerpen toont waarvan jij beweert dat ze van goud zijn.Peter van Velzen schreef: ↑29 feb 2024 01:33 Je bent goed in het bekritiseren van mijn pogingen, maar heb niet de minste pogingen van jou kant gezien om zelf tot met een antwoord te komen. Ik kan wel zeggen wat goed is, en daarbij de evolutie, zowel als het feit dat mensen sociale dieren zijn volstrekt negeren.
Uiteraard is de dood van je moeder niet waar of onwaar. Alleen een bewering kan waar of onwaar zijn. Maar alleen een ware bewering bevat informatie en is daardoor (door die informatie) nuttig of niet. Troostrijke woorden behoeven niet waar te zijn want die dienen niet ter informatie, maar om te troosten. Het is dus maar welk(e) doel(en) je voor ogen hebt. Ander doelen, andere maatstaven!'
Dat trachtte ik ook in mijn eerdere reacties aan te geven, maar ik mocht van jou het voortbestaan van de genen, niet als "doel" gebruiken. Terwijl het waarschijnlijk ten grondslag ligt aan al onze maatstaven. (niet als doel, maar gevolg, maar dat is in dit verband bijzaak).
Ik blijf erbij dat in morele zaken niet alleen de individuen van belang zijn, maar ook de samenleving. Je kunt niet om genen en memen heen als je een maatstaf voor goedheid (of voor wijsheid) wilt. Want ze zijn de maatstaf waarmee goed en wijs ontstaan zijn. (en de samenleving). En als we enkele maatstaven hebben gevonden, blijken ze altijd imperfect te zijn. In de meeste (tot Hier en nu toe) gevallen vormen ze een goede vuistregel, maar in sommige (en verdere en latere) gevallen moeten ze wellicht wijken voor passender metingen Dan sterven sommige maatstaven uit en ontstaan er nieuwe.
En uitzonderingen te over. Vaccinatie is onprettig, maar voorkomt wel dat COVID-patiënten de capaciteit van de IC overstijgen. Het is maar wat je belangrijk vindt. 8 miljard pijnlijke bovenarmen of 8 miljoen mensen op de Intensive care.
De maatstaven verschillen naar mate je doel verschilt. Dat is ook onoverkomelijk. Maar meestal beseffen we prima dat een blunder van de doelman van de bezoekers wel “goed” is voor de thuisploeg, maar dat het desondanks niet “goed” keepen is.
Een vraag had ik wel verwacht. En dat was “Wat is de maatstaf voor rechtvaardigheid”. En daar had ik dus ook al over nagedacht. Ook voor dit deelconcept zijn meerdere maatstaven. Die ook nog eens tegenstrijdig kunnen zijn: Zoals : Eerlijk delen, en loon naar werken. Dat kan niet allebei. En wat denk je van “bijdragen naar vermogen”, wat rechtse rakkers oneerlijk vinden? Gelijke behandeling (van wie en door wie?) De regels kunnen nu eenmaal niet voor de hele wereld gelden, want hoe kan een inwoner van Singapore leven van het gemiddeld inkomen in de wereld (ongeveer 52 Euro in de week) En je kunt van ouders niet verwachten dat ze alle kinderen van de school hetzelfde behandelen als hun eigen kroost.
We kunnen dus slechts enkele aanbevelingen doen, die per tijd en plaats en naar vermogen zullen verschillen.
woord!
Kennelijk is 'all right' een goed Nederlands synoniem voor 'goed'? 