Verlichting

[VseslavBotkin]

Deze manier van denken, met 'opslaan' in 'kennis-bases', staat heel ver af van de mijne, maar om even terug te komen op de kwestie van acceptatie. Als ik in een rivier ben gevallen en mee wordt gevoerd met de stroom, houdt acceptatie m.i. in dat ik simpelweg stop met me te verzetten en te spartelen. Acceptatie is een soort "passieve handeling" (vergelijk wei wu wei).

<knip>

Ja ik snap je, leugenaarsparadox etc. Je kunt het echter ook zien als een zuiver nominale beschrijving, niet als een logisch steekhoudende uitspraak over de aard van taal. In dat geval is de waarheidswaarde irrelevant.

Ik sprak bewust niet van "opslaan" om de misvatting te vermijden dat de informatie in menselijke hersenen te vergelijken is met data in een computer, een boek, waar het opslagmedium zélf niet echt verandert, alleen de status van de individuele bits.

Excuses, de nuance is me duidelijk geworden.

Voor een nominale beschrijving waarvan de waarheidswaarde irrelevant is, hebben we een betere en kortere omschrijving: "gelul".

Haha, leuk, maar de tegenspeler in de YouTube-video was je al voor!

Rorty verwoordt het wat genuanceerder (en daardoor wat minder aforistisch): mensen kunnen strikt genomen enkel en alleen praten over rechtvaardiging. We kunnen ideeën uitwisselen over hoe wij onze overtuigingen rechtvaardigen, over hoe wij de rechtvaardiging van andermans opvattingen zien, etc. Over waarheid zelf valt echter niks te zeggen, omdat het nergens van afhankelijk is. Waarheid, zou je kunnen zeggen, leeft dan in stilte.

[bonifacius]

Over waarheid zelf valt echter niks te zeggen, omdat het nergens van afhankelijk is. Waarheid, zou je kunnen zeggen, leeft dan in stilte.

Dat is heel juist.
Zie ook de samenvatting van dit boek > Ultieme waarheid / Auteur: R.S. Balsekar

Waarheid kan niet worden beschreven of uitgelegd. Waarheid is 'Wat-is' en de acceptatie van 'Wat-is'. Elk woord dat geuit wordt met betrekking tot Waarheid kan slechts een vingerwijzing zijn. Het begrijpen van Waarheid kan niet worden nagestreefd of actief verkregen, het kan alleen maar uit zichzelf plaatsvinden. En het kan alleen maar gebeuren als de geest stil is en geen gedachten bevat. Als het begrijpen komt, dan kan het slechts aanvaard worden als de geest zich ontdaan heeft van het 'ik' en het hart gevuld is met Liefde. De ultieme waarheid, zoals Ramana Maharshi, Nisargadatta Maharaj en alle wijzen voor hen duidelijk hebben gesteld, is dat er schepping noch destructie bestaat, geboorte noch dood, lotsbestemming noch vrije wil, pad noch eindbestemming.

[heeck]

Bonifacius,

Wat jij nu aanhaalt lijkt wel een vorm van gecultiveerd onbenul die haaks staat op het snapbare dat kan worden getoetst en daarmee beter aanspraak kan maken op de betiteling “waarheid”.
Zie jij jouw aanhaling echt als een na te leven begrenswaardig inzicht?

Geef mij maar:

The_Unreasonable_Effectiveness_of_Mathematics_in_the_Natural_Sciences

https://en.wikipedia.org/wiki/The_Unrea ... ax_Tegmark

A different response, advocated by physicist Max Tegmark, is that physics is so successfully described by mathematics because the physical world is completely mathematical, isomorphic to a mathematical structure, and that we are simply uncovering this bit by bit.

Roeland

[bonifacius]

Zie jij jouw aanhaling echt als een na te leven begrenswaardig inzicht?

Een begrenswaardig inzicht?
Je bedoelde vast begerenswaardig inzicht.

Geef mij maar:

The_Unreasonable_Effectiveness_of_Mathematics_in_the_Natural_Sciences

Dat doet mij helemaal denken aan de Filosoof Willy Deckers waarbij ik in 1987 filosofie avondschool volgde.
Hij schreef zo in één van zijn boeken..

"De Westerse mens heeft een bewustzijnsvernauwing ondergaan. Ze hebben hun bewustzijn herleid tot een objectiverend bewustzijn, dat tegenstelling maakt tussen de mens en zijn omgeving. Alles wat 'niet-ik' is, wordt in dit bewustzijn 'object' voor het ik. Zo'n mens meent dat hij die geobjectiveerde omgeving kan begrijpen en beheersen, zodat zijn verstand kan bepalen wat werkelijkheid is. Alleen wat door de rede gekend kan worden, wordt dan als waar en zinvol aanvaard. Al de rest is onwerkelijk, fantastisch of zuivere inbeelding zonder werkelijkheidsgrond.
Dit objectiverende bewustzijn versmalt echter de werkelijkheidservaring en vervreemdt de mens van het Zijn en dus ook van zijn eigen Wezen".

[VseslavBotkin]

Ach, de Verlichting is al vele tientallen jaren bankroet. Filosofen begrepen dit al voordat de 20e eeuw fatsoenlijk op gang was. Degenen die het hardst "redelijkheid!" krijsen hebben zich al lang en breed onthuld als neuroten die slechts controle willen over hun omgeving, en vooral over anderen. Bepalen wat wel en niet gezegd mag worden, wat "irrationeel" is en wat niet, en vooral heel veel gatekeepen en schermen met "experts" die alles uiteraard ver weg van het publiek bedenken. Je hoeft maar een paar seconden in een bos te lopen en je eigen concepties opzij te zetten om door te hebben dat de Natuur noch objectiveerbaar is, noch beheersbaar is. Maar dan moet je verantwoordelijkheid nemen voor je eigen gedachten en kritisch afstand nemen van de cultuur waar je in leeft, en dat is ook niks natuurlijk.

Bruno Latour schreef:

Any dissenter has got a chance. When faced with so much scientific literature and such huge laboratories, he or she has just to look at Nature in order to win.

[heeck]

Bonifacius,

Inderdaad “begerenswaardig”.Een dikke-vingers-typo.

Graag dus antwoord op mijn ook al eerder gestelde vraag.
Streef jij de in jouw per “Willy Deckers” aangetipte suggestie na en vermijd je objectiveerbare kennis ten gunste van diens onbenoembare “werkelijkheidservaring”?

En bereik je daarmee “verlichting” van een of andere smaak?

Roeland

[heeck]

. . . .
. . . Je hoeft maar een paar seconden in een bos te lopen en je eigen concepties opzij te zetten om door te hebben dat de Natuur noch objectiveerbaar is, noch beheersbaar is. Maar dan moet je verantwoordelijkheid nemen voor je eigen gedachten en kritisch afstand nemen van de cultuur waar je in leeft, en dat is ook niks natuurlijk

Nee, vanzelf, dat is ook niet niks.
Geldt ook voor zg “onnatuurlijkheden.”
En toen?
Want onze evolutionair vormgekregen begrippenarsenaal kent weinig anders dan emotioneel aangereikte neigingen.

Roeland

[bonifacius]

Bonifacius,

Inderdaad “begerenswaardig”.Een dikke-vingers-typo.

Ah.
Wat je toevallig verkeerd typen van begrenswaardig inplaats van begerenswaardig betreft: Ik ben altijd grens-verleggend / grens overschrijvend geweest.
Heb veel gereisd en dus grens-verruimende gebeurtenissen gehad.

Graag dus antwoord op mijn ook al eerder gestelde vraag.
Streef jij de in jouw per “Willy Deckers” aangetipte suggestie na en vermijd je objectiveerbare kennis ten gunste van diens onbenoembare “werkelijkheidservaring”?

Nee, ik vermijd geen objectiveerbare kennis. Ben al enkele dagen met een computerprobleempje bezig, en dat is een kwestie van logica. Nulletjes en ééntjes weet je wel.

En bereik je daarmee “verlichting” van een of andere smaak?

Ik heb verlichting bereikt ja.
Heel kort,

wat is verlichting? verlichting betekent het einde van conceptualiseren - het fenomenale universum zien zonder oordeel - zijn wat je was voordat je werd geboren.

Ik Ben 'Dat'.

[HierEnNu]

VERLICHTING BEGERENSWAARDIG?

Het hele topic heb ik doorgenomen om te zien waar het over zou gaan of wat het zou verhelderen.
De topictitel is wat dat betreft erg ruim.

Geen verduidelijking of tegenstellingen gevonden. Wel veel aanhalingen die niet verduidelijken wat de aanhaler zou kunnen bedoelen, of onderschrijven. Of waarom.

Vandaar nu, de titel van een andere kant benaderend, mijn vragen:

Is verlichting (enlightenment) een eigenschap, toestand of vermogen die het nastreven waard is

De essentie van verlichting lijkt mij verruiming van het bewustzijn te zijn.

De veronderstelde en uiteindelijke 'Staat van Verlichting' zou dan gepaard gaan met een bewustzijn waarin volledige kennis en begrip is bereikt over zichzelf en de ware aard van de werkelijkheid, waarbij de persoon zelf zich dan verbonden voelt met ALLes inplaats van als een afgescheiden ik, waardoor de illusoire grenzen van het individuele Ego zijn verdwenen.

Zulks lijkt me ook van toepassing te kunnen zijn op de samenleving als geheel,
zoals met name tijdens de 'Eeuw van de Rede', ook 'De Verlichting' genoemd.

Vandaar ook het 'Motto van de Verlichting' als mijn onderschrift:

• Sapere aude

[HierEnNu]

zijn wat je was voordat je werd geboren.

Ik Ben 'Dat'.

Wie niet?

[heeck]

FEEST VERLICHTING:

Welke staat van verlichting nu nastrevenswaardig wordt gevonden is nog steeds duister:

VseslavBotkin
Illustreert met een uitspraak van Bruno Latour zonder enige context te geven zodat een andere van Latour net zo goed is?

The world is not a solid continent of facts sprinkled by a few lakes of uncertainties, but a vast ocean of uncertainties speckled by a few islands of calibrated and stabilized forms

Zou mijn voorkeur hebben.

Bonifacitius
Krijgt uitzicht tot voor de eigen geboorte (zijn wat je was voor je werd geboren), wat ik zelf als mijn eigen non-bestaan zou benoemen.
Lijkt wat teveel op een extreme Out-Of-Body ervaring.

HierEnNu
Doet het met de verlichting die in Wiki valt te vinden en wat tegendraads loopt met de twee eerdere hierboven:

In deze periode ontstond een culturele stroming of beweging van intellectuelen met als doel het gebruik van de rede en het filosoferen te bevorderen. De rede gaat alleen maar af op feiten, hoe verborgen die ook zijn.[1]

De Verlichting stond aldus voor bevordering van de wetenschap en intellectuele uitwisseling. De propagandisten ervan bestreden het bijgeloof, obscurantisme, misbruik van recht in kerk en staat, intolerantie en kwamen op voor zekere grondrechten.

Axxyanus
Heeft vermoedens richting oogkleppen als het over "acceptatie" gaat:

Neen, gewoon de toestand zoals die werkelijk is, in tegenstelling tot de werkelijkheid gezien door een roze bril of afschermd door oogkleppen ...

Bastiaan773 vroeg toen na met

De toestand van wat?

En ik uit arren moede volgde met mijn vraag over het begerenswaardige aan verlicht zijn.
viewtopic.php?p=614782#p614782


Tot heden NADA.

Roeland

[bonifacius]

Welke staat van verlichting nu nastrevenswaardig wordt gevonden is nog steeds duister:

Ja, je gaat de staat van verlichting niet kunnen wegen en meten met instrumenten.

Bonifacitius
Krijgt uitzicht tot voor de eigen geboorte (zijn wat je was voor je werd geboren), wat ik zelf als mijn eigen non-bestaan zou benoemen.
Lijkt wat teveel op een extreme Out-Of-Body ervaring.

Verlichting heeft niets met bijna-dood ervaringen te maken hoor!

Het is vrij simpel: De mens die verlicht is ziet zichzelf zonder etiketten en zonder zichzelf met allerlei dingen te identificeren. Hij ziet zichzelf niet als iets dat losstaat van de wereld: hij is de wereld. Zijn oude zelf is volkomen verdwenen en hij is als een mens die vreselijk rijk is, maar die zijn bezittingen doorlopend weggeeft. Hij is niet rijk, want hij heeft niets – maar hij is niet arm, want hij geeft zonder ophouden, bezitloos. Zo is de mens van zelfrealisatie zonder ego; hij heeft de mogelijkheid verloren om zich met het een of het ander te identificeren. Hij is tijdloos en ruimteloos, hij leeft dieper dan de bron waar de wereld uit voortkomt, dieper dan woorden en gedachten.
Maar breek je hoofd er niet over Heeck.
Verlichting is een totale ommekeer en transformatie van het bewustzijn.
Voordat de wereld er was, was er bewustzijn. De mens wordt geboren in het bewustzijn, zijn levensduur speelt zich af in het bewustzijn en ten slotte lost hij zich weer op in het Absolute.

[VseslavBotkin]

Om nog eens terug te komen op de titel: een aantal strofes uit Der Mouw's lange gedicht "Dat ben jij".

En een, die 't had verstaan,
Haalde ernstig-vriend'lijk me aan,
En 'k voelde wel de traan
In 't stille grapje;
Tot in mij vrede kwam,
Een vreemde, witte vlam,
En 'k half nog huilend, nam
Een lekker hapje.

BRAHMAN,- die alles bent,
Mijn Zelf, mijn wereldtent
Vol trouw balancement
Van stersystemen:
Groot hangt in dubb'le baan
Mijn witte Melkwegvaan,
Waarop ik trotsch zie staan
Zijn, mijn emblemen.

'T lijkt, of aan 't draaien was
Om grac'lijk hellende as
Een stolp van zwartblauw glas
Vol sterrekronen:
Stil zien de Zal'gen aan,
Hoe de etalages gaan
Langs grandioze baan
Rondom hun tronen:

Ze denken de eene keer:
‘'T mooist is de Groote Beer’,
En dan: ‘Neen, 'k prefereer
De Lier, om Wega.’
En Hij, die 't uurwerk drijft
En zich in licht beschrijft,
Elk weet: 't is Hij, die blijft
De Alpha, de Omega

[heeck]

VseslavBotkin,

Der Mouw is vast en zeker geen opgewekt verlichte en lijkt meer op iemand die kan schreien omdat ook hijzelf de eigen cellen als afval afstoot.

Bied jij dit aan als verduidelijking van de onmacht om meer dan de eigen omgeving zelfs, in een enkel begrip te persen, en of stel je Der Mouw persoonlijk als voorbeeld dat hij de wereld zo beziet?

Al weer een half leven geleden had ik zo een inval. Heel korte tekst die nog steeds op mijn versterker staat:

“Je bent wat je herkent”.

Zelfde inzicht. Tot mijn verrassing, want dat kom ik zelden tegen.

Roeland

[heeck]

Het is vrij simpel: De mens die verlicht is ziet zichzelf zonder etiketten en zonder zichzelf met allerlei dingen te identificeren. Hij ziet zichzelf niet als iets dat losstaat van de wereld: hij is de wereld. Zijn oude zelf is volkomen verdwenen en hij is als een mens die vreselijk rijk is, maar die zijn bezittingen doorlopend weggeeft. Hij is niet rijk, want hij heeft niets – maar hij is niet arm, want hij geeft zonder ophouden, bezitloos. Zo is de mens van zelfrealisatie zonder ego; hij heeft de mogelijkheid verloren om zich met het een of het ander te identificeren. Hij is tijdloos en ruimteloos, hij leeft dieper dan de bron waar de wereld uit voortkomt, dieper dan woorden en gedachten.
Maar breek je hoofd er niet over Heeck.
Verlichting is een totale ommekeer en transformatie van het bewustzijn.


Voordat de wereld er was, was er bewustzijn. De mens wordt geboren in het bewustzijn, zijn levensduur speelt zich af in het bewustzijn en ten slotte lost hij zich weer op in het Absolute.

Bonifacius,

Ik blijf maar vragen of verlicht zijn aanbevelenswaardig is en je komt met een astandelijke tekst die je afsluit met een geloofsovertuiging over een los van levende wezens staand bewustzijn.

Maar stel je gerust over het breken van mijn hoofd dat bij zulke tegenstrijdige antwoorden die er op mijn vragen binnenkomen, vast niet zal gebeuren.

Roeland