Verlichting

[bonifacius]

Ik denk dat 'angst' het meeste al voldoende samenvat. Leven is doodeng, we maken allerlei gedachtenconstructies om daar mee om te gaan - wanhoop proberen te omzeilen.

Mijmerend over wat ik net schreef aan Moderator Rereformed over boeddhisten die verlicht willen worden zoals hun grote voorbeeld gautama de boeddha zocht ik is op de website van het Boeddhistisch dagblad op "verlichting" en vond zo dit interessant artikel > ‘De vele misverstanden over verlichting’ waaruit deze interessante invalshoek...

Wijze mensen schatten het geestelijke ontwikkelingsniveau van de mensheid op het niveau van een (slecht opgevoede) tien of twaalfjarige. Dit geldt zowel voor het intellectuele als voor het emotionele ontwikkelingsniveau. Echte geestelijke volwassenheid is tot op heden een uiterst zeldzaam verschijnsel. Inderdaad, er zijn tot op heden slechts weinig ‘verlichte’ mensen op aarde. Om deze treurige situatie te veranderen, horen we in de eerste plaats duidelijk in te zien dat we in bepaalde opzichten in de intellectuele onwetendheid en emotionele afhankelijkheid van een kind of puber zijn blijven hangen.

Dit blijkt bij voorbeeld uit het algemene vóórkomen van emotionele bewustzijnstoestanden. Angst, depressie en agressie dienen begrepen te worden als de voortzettingen van kinderlijke bewustzijnstoestanden. Voor een kind is het natuurlijk om angstig, verdrietig of boos te zijn. Geestelijk volwassen mensen zijn per definitie nooit meer bang, nooit meer agressief en nooit meer depressief. ‘Verlicht worden’ betekent dus dat we het emotionele stadium overstijgen, en stabiele, vredige, zelfverzekerde, angstloze, authentieke, geïntegreerde en innerlijk vervulde mensen worden.

Vooral onderstaande uit bovenstaand citaat vind ik supergoed!

"Angst, depressie en agressie dienen begrepen te worden als de voortzettingen van kinderlijke bewustzijnstoestanden."

Schitterend en nagel de kop als men het mij vraagt!
"Kinderlijke bewustzijnstoestanden" zeg... Ja, daar hangen veel christelijk gelovigen en boeddha volgelingen nog in vermoed ik.

Nog een stukje uit het artikel...

Over verlichting hoort men te weten dat wat men in de verschillende spirituele tradities verlichting (satori, nirwana, kensho, moksha, bevrijding, redding etc.) noemt, niets anders is dan een symptoom van geestelijke volwassenheid. Eenvoudig gesteld: Wat men vroeger verlichting noemde is niets anders dan geestelijke volwassenheid.

Onze geest omvat denken en voelen (‘hoofd’ en ‘hart’). Wanneer ons denken (hoofd) volledig ontwikkeld is, betekent dit dat we in alle omstandigheden wijs zijn. Wanneer ons voelen (hart) volledig ontwikkeld is, betekent dit dat we in alle omstandigheden liefdevol zijn.

Verlichting staat dan ook voor de volledige ontwikkeling van hoofd en hart, van verstand en gevoel. Het staat voor de volledige ontwikkeling van onze mannelijke en onze vrouwelijke eigenschappen. Hierdoor worden we geïntegreerde, ontspannen, natuurlijke en authentieke mensen.Verlichting staat dus in werkelijkheid voor ware menswording.

Wanneer we eenmaal dit realistische inzicht in verlichting hebben, wordt de weg om ‘verlichting’ te bereiken automatisch duidelijk. We kunnen aan onszelf werken om emotioneel en intellectueel volwassen te worden. Mijns inziens is het dan ook beter om het mysterieuze begrip ‘verlicht worden’ niet meer te gebruiken, en voortaan te spreken van ‘geestelijk volwassen worden’.

Deze term maakt ons er tevens van bewust dat de overgrote meerderheid van de mensheid tot op heden niet echt geestelijk volwassen is. Vanuit een uitgezoomde visie wordt zichtbaar dat de gemiddelde mens nog in een onwetend, kinderlijk of puberaal stadium verkeert. Dit geldt ook voor leidinggevende functionarissen, zoals politici, wetenschappers en geestelijke leiders …

Voilà, verlichting is geestelijke volwassenheid, ware menswording!
Niets mysterieus aan!

[B.S.]

Kijk, wat moet men zich eigenlijk concreet bij 'verlicht bewustzijn' voorstellen? Personen die de hele dag minzaam glimlachen en zelfs bij de ergste wandaden alleen hoofdschuddend vaststellen dat de daders nog zo'n lange weg te gaan hebben? Ik zeg het wat cru.
Dat we allemaal iets kinderlijks blijven houden, daar zit zeker wat in. Toch weet ik niet of angst alleen maar een kinderlijke emotie is.

[bonifacius]

Kijk, wat moet men zich eigenlijk concreet bij 'verlicht bewustzijn' voorstellen?

Staat in het artikel. Zie...

Geestelijke volwassenheid

In geestelijke volwassenheid vergeten we nooit meer dat we allen een tijdelijke uitdrukking zijn van absoluut, goddelijke en gelukzalig bewustzijn. Iemand die geestelijk volwassen is, haalt het dan ook niet in zijn hoofd om andere mensen te manipuleren, uit te buiten, te onderdrukken, te beschieten of te bombarderen. Dat zijn allemaal sub-humane gedragingen: gedragingen van mensen die geestelijk nog niet gezond zijn, laat staan dat ze geestelijk volwassen zijn geworden.

Personen die de hele dag minzaam glimlachen en zelfs bij de ergste wandaden alleen hoofdschuddend vaststellen dat de daders nog zo'n lange weg te gaan hebben? Ik zeg het wat cru.

Dat moeten we ons er niet bij voorstellen dus.

Dat we allemaal iets kinderlijks blijven houden, daar zit zeker wat in. Toch weet ik niet of angst alleen maar een kinderlijke emotie is.

Als kinderen in een veilige omgeving opgroeien (beginnende van in de baarmoeder) en 'spiritualiteit' voor beginners krijgen (zie video onder, heb er wat vet in gezet) zijn het als volwassenen geen gestresseerde, rusteloze mensen met een vage onderliggende angst.



citaat uit de video...

Enormous power is suddenly arising in you, which is the power of the present moment, which is the power of unconditional consciousness.
Also, the power of dealing with the situation if there's something that you need to do, suddenly right action, as the Buddha calls it, right action happens or non-action if action is not possible, then right surrender happens.
But you allow this moment to be as it is, but what does it mean?
Means you don't add unnecessary mental baggage to it that argues with the isness of this moment.
There are millions of people, billions who go through life in that dysfunctional state of consciousness, creating suffering for themselves.
And anybody who creates suffering for themselves, creates suffering for others around them.
So you're spreading unhappiness. And it's called normal life.
And it spreads, it spreads.
Imagine a country of millions of people living like that.
What is the collective state of consciousness of that country and what do you expect then?
Every human is trapped in their personal ego and then the collective of the country develops a huge collective ego that's even more insane than the personal one.
Crazy.
But it's so easy to step out of that, except nobody has told people that it's possible.
Well, not on a big scale, not at school.
What I'm talking about here and now should be the primary subject at school for children.
How to live, not the useless stuff they have to learn.
Well, they can add this too, but that's fine.
But what is primary?
Primary is how to live in a sane way.
I mean, you have to learn how to drive before you can get a license.
They wouldn't let you go in a car without having learned the basics, because you would cause a lot of havoc, be a danger to yourself and others.
But living is infinitely more than driving and that of course implies also if you learn how to live, you spread it to your children, because you can infect your children in a good way with your consciousness.
And you bring up your children in a conscious environment, because you know how to live.
You still make mistakes, yes, you're not perfect, but you know the basics of how not to live in a way that is insane.
And then your children grow up in that and they don't have to go through the enormous learning process that you had to go through, and I had to go through too.

And that was originally the basic of the ancient Greek philosophers.
The philosophy at that time was something totally different from what it is now.
Basically, yes, it was also an early form of science, but it was more fundamentally teaching how to live life, to be applied in everyday life.
8:41
(waterfalls rushing)

[B.S.]

Ach ik.ken wel de nodige mensen die opgroeiden of opgroeien in hippie-achtige gezinnen en ze hebben ook allemaal wel wat.
Wel een stuk minder dan mensen die voor zeg 1970 in zwaar gereformeerde gezinnen opgroeiden, dat wel.

[bonifacius]

Ach ik.ken wel de nodige mensen die opgroeiden of opgroeien in hippie-achtige gezinnen en ze hebben ook allemaal wel wat.
Wel een stuk minder dan mensen die voor zeg 1970 in zwaar gereformeerde gezinnen opgroeiden, dat wel.

Je denkt wel wat zwart / wit hé.
Eerst stel je je bij 'verlicht bewustzijn' personen voor die de hele dag minzaam glimlachen en zelfs bij de ergste wandaden alleen hoofdschuddend vaststellen dat de daders nog zo'n lange weg te gaan hebben.

Bij zo'n minzaam glimlachende hoofdschuddende types die jij je daarbij voorstelt stel ik me dan wereldvreemd geworden hippies voor met een joint in de hand verklarend: "Make peace not war brother".
En nu heb je het over hippie-achtige gezinnen.

Ik vermoed zo maar dat je een Eckhart Tolle bijvoorbeeld ook zo'n heel de dag minzaam glimlachend persoon vind die zelfs bij de ergste wandaden alleen hoofdschuddend vaststelt vanop zijn berg in de Himalaya - vertoevend tussen anderen mensen met 'verlicht bewustzijn' - dat de daders nog zo'n lange weg te gaan hebben.

[B.S.]

Wel, het kan komen door de bubbel waar ik in terecht gekomen ben. 'Hippie-achtig' betekent bij mij ook 'punkachtig', 'alternatief-achtig''.
Maar met sl die mensen is wel iets. Ook onverwerkte dingen, veel zitten in een spectrum - autisme, ADHD, ADD. Zelfs met de meest relaxte ouders denkbaar (voor zover voor een buitenstaander in te schatten) is er nog vaak er psychologische ondersteuning.

Ik zal eerlijk zeggen dat ik weinig met 'zweverigheid" heb

[axxyanus]

Ik vind verlichting gelijkstellen met geestelijke volwassenheid, enigszins verbazend. Steeds als ik ergens een tekst lees over verlichting, gaat het namelijk over een flitsmoment. Een soort van "frank/dubbeltje is gevallen" moment. Terwijl als ik denk aan (geestelijke) volwassenheid ik eerder denk aan iets waar men langzaam naartoe groeit.

[axxyanus]

Geestelijke volwassenheid

In geestelijke volwassenheid vergeten we nooit meer dat we allen een tijdelijke uitdrukking zijn van absoluut, goddelijke en gelukzalig bewustzijn. Iemand die geestelijk volwassen is, haalt het dan ook niet in zijn hoofd om andere mensen te manipuleren, uit te buiten, te onderdrukken, te beschieten of te bombarderen. Dat zijn allemaal sub-humane gedragingen: gedragingen van mensen die geestelijk nog niet gezond zijn, laat staan dat ze geestelijk volwassen zijn geworden.

Geestelijke volwassenheid lijkt me daarmee niet iets voor ongelovigen, want die geloven niet in een goddelijk bewustzijn.

[dikkemick]

Geestelijke volwassenheid is accepteren dat een mens behept is met EMOTIES.
Is onderdrukken van alle negatieve emoties nou werkelijk zo volwassen?

[VseslavBotkin]

Het artikel komt nogal warrig op mij over. En wat heeft dit (verwijzend naar sitenaam en auteurbeschrijving) met boeddhisme of Vedanta te maken eigenlijk? Ik lees een soort theosophisch/New Age-achtig verhaal. Met dezelfde "toxic positivity" en walgelijke universaliteit:

Voor een kind is het natuurlijk om angstig, verdrietig of boos te zijn. Geestelijk volwassen mensen zijn per definitie nooit meer bang, nooit meer agressief en nooit meer depressief.

[...]

Geestelijke volwassenheid houdt immers per definitie in, dat we onze gemeenschappelijke essentie gerealiseerd hebben. In geestelijke volwassenheid weten we: In wezen zijn wij één. De oude Maya’s zeiden tegen elkaar: “In L’akesh” – Ik ben een andere jij. Jij bent een andere ik. Inzicht in onze gemeenschappelijke essentie is de stabiele basis voor ware liefde.

Wat een onzin. En een beetje zoals ik me een kind voorstel dat droomt van volwassenheid, haha: "Als ík later groot ben, zal ik nóóit meer bang of boos of verdrietig zijn!".

En liefde lijkt me nou juist iets specifieks trouwens. Je houdt van één iemand, niet van de hele wereld. Universaliteit en liefde sluiten elkaar volgens mij uit.

[VseslavBotkin]

Geestelijke volwassenheid is accepteren dat een mens behept is met EMOTIES.
Is onderdrukken van alle negatieve emoties nou werkelijk zo volwassen?

Jij bent niet "verlicht", dus jij begrijpt dat natuurlijk niet.

[bonifacius]

En liefde lijkt me nou juist iets specifieks trouwens. Je houdt van één iemand, niet van de hele wereld. Universaliteit en liefde sluiten elkaar volgens mij uit.

Jah, je houdt van één iemand dus, maar niet van de hele wereld is je overtuiging.
Vreemd dan toch dat nogal wat mensen verslaafd zijn aan die één iemand waar ze zo van houden.
En zoals Jan Geurtz antwoord...

vraag: Hoe saboteert het ego 9 van de 10 liefdesrelaties?

Jan: ‘We gebruiken onze liefdespartner om onze eigenwaarde aan te ontlenen. Dat maakt ons heel afhankelijk van de partner, waardoor we onze persoonlijke groei blokkeren. Ook de liefde wordt steeds minder bruisend omdat we elkaar steeds meer beschouwen als een verlengstuk van onszelf, als iets waar we recht op hebben’.

bron: https://holistik.nl/het-ego-en-de-liefd ... an-geurtz/

Misschien moesten die aan één iemand verslaafde mensen dan toch maar is gaan bezinnen wat liefde eigenlijk is.
Want aan liefde verslaafd zijn... hmm..

[bonifacius]

Wel, het kan komen door de bubbel waar ik in terecht gekomen ben. 'Hippie-achtig' betekent bij mij ook 'punkachtig', 'alternatief-achtig''.

Hippie, punk en alternatief-achtigen vertegenwoordigen geen 'verlicht bewustzijn' maar verdwaald bewustzijn.

Ik zal eerlijk zeggen dat ik weinig met 'zweverigheid" heb

En wat bedoel je met "zweverigheid"?
Jij bent dan van "het nuchtere" type veronderstel ik?

[bonifacius]

Geestelijke volwassenheid

In geestelijke volwassenheid vergeten we nooit meer dat we allen een tijdelijke uitdrukking zijn van absoluut, goddelijke en gelukzalig bewustzijn. Iemand die geestelijk volwassen is, haalt het dan ook niet in zijn hoofd om andere mensen te manipuleren, uit te buiten, te onderdrukken, te beschieten of te bombarderen. Dat zijn allemaal sub-humane gedragingen: gedragingen van mensen die geestelijk nog niet gezond zijn, laat staan dat ze geestelijk volwassen zijn geworden.

Geestelijke volwassenheid lijkt me daarmee niet iets voor ongelovigen, want die geloven niet in een goddelijk bewustzijn.

Als rasechte ongelovige moet je je neus optrekken zodra je de drie letters 'god' ergens leest hé.

[dikkemick]

Geestelijke volwassenheid is accepteren dat een mens behept is met EMOTIES.
Is onderdrukken van alle negatieve emoties nou werkelijk zo volwassen?

Jij bent niet "verlicht", dus jij begrijpt dat natuurlijk niet.

Klopt.
Laat mij lekker van emotie naar emotie hoppen

Heerlijk! Is nl gewoon onderdeel van mens zijn.