Wetenschap bevestigt weer dat de realiteit pas bestaat na een meting of observatie

[Maria]

Je suggereert dat ik mijn eigen prive-realiteit heb, en jij niet, dat is wel typisch want vanwaar dan dat onderscheid?

Iedereen heeft een eigen wereldbeeld.
Geen idee waarom je dat denkt, dat ik niet subjectief in de wereld zou staan.

[Leon]

Je suggereert dat ik mijn eigen prive-realiteit heb, en jij niet, dat is wel typisch want vanwaar dan dat onderscheid?

Iedereen heeft een eigen wereldbeeld.
Geen idee waarom je dat denkt, dat ik niet subjectief in de wereld zou staan.

Nu dan nog even doortrekken naar metingen, die dan ook subjectief zijn.

We denken dat er inertiaalstelsels zijn, maar dat zijn theoretische constructies.

[Mullog]

In principe is aannemen dat de wereld voor iedereen hetzelfde is een nogal boude stelling.
Daarin zit dus het verschil in opvatting, denk ik.

Ach, als er een stoeptegel op je tenen valt ervaart vrijwel iedereen hetzelfde, behalve als je congenitale analgesie hebt.

Dat zwaartekracht in alle werelden geldig lijkt is verder nog geen bewijs dat iedereen dezelfde wereld deelt.
Het is hoogstens een inductie, en je geeft zelf de zwarte zwaan al waardoor je niet kunt zeggen alle zwanen zijn wit.

Je hoeft van mij niet aan te nemen dat er meerdere werelden (en geschiedenissen en toekomsten) zijn (co-existeren), maar je kunt misschien inzien dat als je dat aanneemt dat je dan tot andere conclusies komt. Mij lijkt persoonlijk duidelijk dat een meting alleen de bevestiging van de eigen wereld is/wordt, maar niet perse de bevestiging van de andere werelden (van andere mensen bijvoorbeeld).

Wat heb je eraan als je zelf maar één wereld ervaart?

[Maria]

Je suggereert dat ik mijn eigen prive-realiteit heb, en jij niet, dat is wel typisch want vanwaar dan dat onderscheid?

Iedereen heeft een eigen wereldbeeld.
Geen idee waarom je dat denkt, dat ik niet subjectief in de wereld zou staan.

Nu dan nog even doortrekken naar metingen, die dan ook subjectief zijn.

En dan is het cirkeltje weer rond.
viewtopic.php?p=603866#p603866
De uitkomsten van het meten zijn niet subjectief, wel de conclusies, die er vaak uit getrokken worden.

We denken dat er inertiaalstelsels zijn, maar dat zijn theoretische constructies.

Ik had hierover geen gedachten.
Maar ook hier weer.
Meten is iets anders dan iets in een bepaalde toestand ervaren.
Conclusies (aangaande een heel stelsel) kun je pas trekken, als alles wat gemeten moet worden ook gemeten is en meegenomen wordt.

[Leon]

Ach, als er een stoeptegel op je tenen valt ervaart vrijwel iedereen hetzelfde, behalve als je congenitale analgesie hebt.

Dat zwaartekracht in alle werelden geldig lijkt is verder nog geen bewijs dat iedereen dezelfde wereld deelt.
Het is hoogstens een inductie, en je geeft zelf de zwarte zwaan al waardoor je niet kunt zeggen alle zwanen zijn wit.

Je hoeft van mij niet aan te nemen dat er meerdere werelden (en geschiedenissen en toekomsten) zijn (co-existeren), maar je kunt misschien inzien dat als je dat aanneemt dat je dan tot andere conclusies komt. Mij lijkt persoonlijk duidelijk dat een meting alleen de bevestiging van de eigen wereld is/wordt, maar niet perse de bevestiging van de andere werelden (van andere mensen bijvoorbeeld).

Wat heb je eraan als je zelf maar één wereld ervaart?

Die wereld is onvolkomen en eenzijdig. Als het je lukt de afhankelijkheid te zien tussen jezelf en wat metingen dan betekenen (bevestiging van de onvolkomen wereld) wil je misschien op zoek naar de mogelijkheid van een complete wereld. Dat is meer een (morele) houding dan een beheersing. Er valt niets te beheersen aan de wereld.

[Leon]

Iedereen heeft een eigen wereldbeeld.
Geen idee waarom je dat denkt, dat ik niet subjectief in de wereld zou staan.

Nu dan nog even doortrekken naar metingen, die dan ook subjectief zijn.

En dan is het cirkeltje weer rond.
viewtopic.php?p=603866#p603866
De uitkomsten van het meten zijn niet subjectief, wel de conclusies, die er vaak uit getrokken worden.

We denken dat er inertiaalstelsels zijn, maar dat zijn theoretische constructies.

Ik had hierover geen gedachten.
Maar ook hier weer.
Meten is iets anders dan iets in een bepaalde toestand ervaren.
Conclusies (aangaande een heel stelsel) kun je pas trekken, als alles wat gemeten moet worden ook gemeten is en meegenomen wordt.

Metingen zijn relatief, bijvoorbeeld de snelheid die je hebt, er is geen absolute snelheid. Er is geen inertiaalstelsel de moeder van alle andere stelsels.
De conclusie die de een trekt (snelheid is nul) kan waar zijn, terwijl een andere conclusie die daarvan afwijkt (snelheid is niet nul) ook waar kan zijn.

[Maria]

Conclusies (aangaande een heel stelsel) kun je pas trekken, als alles wat gemeten moet worden ook gemeten is en meegenomen wordt.

Metingen zijn relatief, bijvoorbeeld de snelheid die je hebt, er is geen absolute snelheid. Er is geen inertiaalstelsel de moeder van alle andere stelsels.
De conclusie die de een trekt (snelheid is nul) kan waar zijn, terwijl een andere conclusie die daarvan afwijkt (snelheid is niet nul) ook waar kan zijn.

Lees nog eens wat ik in mijn quote heb laten staan.
Alleen metingen in dezelfde omstandigheden kunnen meegenomen worden in vergelijkingen om tot conclusies te komen over wat wel of niet overeenstemmend is.

Ik heb geen verregaande kennis van wis- en natuurkunde.
Maar ik dacht nog steeds wel een zeker logisch denken in huis te hebben, als het gaat om vergelijkingen.

[Maria]

Wat heb je eraan als je zelf maar één wereld ervaart?

Die wereld is onvolkomen en eenzijdig. Als het je lukt de afhankelijkheid te zien tussen jezelf en wat metingen dan betekenen (bevestiging van de onvolkomen wereld) wil je misschien op zoek naar de mogelijkheid van een complete wereld. Dat is meer een (morele) houding dan een beheersing. Er valt niets te beheersen aan de wereld.

Meenemend ook wat ik hierboven schreef;
Zoals ik dit nu lees, zie ik geen goede redenen om mee te kunnen gaan in dit soort gedachtenexperimenten van jou.
Mi. filosofische uitstapjes, waarin ik je niet kan volgen.
Maar dat is uiteraard wel subjectief.

[Mullog]

Dat zwaartekracht in alle werelden geldig lijkt is verder nog geen bewijs dat iedereen dezelfde wereld deelt.
Het is hoogstens een inductie, en je geeft zelf de zwarte zwaan al waardoor je niet kunt zeggen alle zwanen zijn wit.

Je hoeft van mij niet aan te nemen dat er meerdere werelden (en geschiedenissen en toekomsten) zijn (co-existeren), maar je kunt misschien inzien dat als je dat aanneemt dat je dan tot andere conclusies komt. Mij lijkt persoonlijk duidelijk dat een meting alleen de bevestiging van de eigen wereld is/wordt, maar niet perse de bevestiging van de andere werelden (van andere mensen bijvoorbeeld).

Wat heb je eraan als je zelf maar één wereld ervaart?

Die wereld is onvolkomen en eenzijdig. Als het je lukt de afhankelijkheid te zien tussen jezelf en wat metingen dan betekenen (bevestiging van de onvolkomen wereld) wil je misschien op zoek naar de mogelijkheid van een complete wereld. Dat is meer een (morele) houding dan een beheersing. Er valt niets te beheersen aan de wereld.

Ik vind het een vreemde gedachte dat wat je hier schrijft. Op mij komt het over of je morele en ethische kwesties laat afhangen van wat je ziet als je naar een voltmeter of iets dergelijks kijkt.

[Leon]

Wat heb je eraan als je zelf maar één wereld ervaart?

Die wereld is onvolkomen en eenzijdig. Als het je lukt de afhankelijkheid te zien tussen jezelf en wat metingen dan betekenen (bevestiging van de onvolkomen wereld) wil je misschien op zoek naar de mogelijkheid van een complete wereld. Dat is meer een (morele) houding dan een beheersing. Er valt niets te beheersen aan de wereld.

Ik vind het een vreemde gedachte dat wat je hier schrijft. Op mij komt het over of je morele en ethische kwesties laat afhangen van wat je ziet als je naar een voltmeter of iets dergelijks kijkt.

wat ik bedoel is dat je met meten alleen kunt bevestigen wat de wereld tekort schiet, en dat je beter kunt werken aan morele groei.

[Mullog]

Die wereld is onvolkomen en eenzijdig. Als het je lukt de afhankelijkheid te zien tussen jezelf en wat metingen dan betekenen (bevestiging van de onvolkomen wereld) wil je misschien op zoek naar de mogelijkheid van een complete wereld. Dat is meer een (morele) houding dan een beheersing. Er valt niets te beheersen aan de wereld.

Ik vind het een vreemde gedachte dat wat je hier schrijft. Op mij komt het over of je morele en ethische kwesties laat afhangen van wat je ziet als je naar een voltmeter of iets dergelijks kijkt.

wat ik bedoel is dat je met meten alleen kunt bevestigen wat de wereld tekort schiet, en dat je beter kunt werken aan morele groei.

Dat kun jij aflezen aan een voltmeter, dat de wereld tekort schiet?

[Peter van Velzen]

Ter overweging. De hubris van “globaal denken” is evident. Ik ben ooit aangevallen op het universalisme of absolutisme bij Kant, maar er wordt wel even makkelijk 1 overkoepelende wereld voorgesteld waarin “alles” zich afspeelt. Volgens mij weten we door de relativiteit bij Einstein al dat die ene wereld uiteenvalt in verschillende werelden waarin zoiets als gelijktijdigheid anders is.

In zoverre Einstein tot de conclusie kwam dat we geen gelijktijdigheid kunnen vaststellen, is dat alleen in absolute zin waar. Relatieve gelijktijdigheid. (verschillen kleiner dan de meetfout) is in de meeste gevallen wel vast te stellen. De meesten van ons bewegen zich niet ten opzichte van anderen met ook maar 1 promille van de lichtsnelheid. (3000 km/sec oftewel 108 milioen km/uur) en de meeste mensen bevinden zich ook op plekken waar de zwaartekracht ongeveer gelijk is. Derhalve is een groot deel van de mensen het er over eens wat ze met gelijktijdigheid bedoelen. (Doorgaans een verschil van minder dan één seconde.

[Leon]

Ik vind het een vreemde gedachte dat wat je hier schrijft. Op mij komt het over of je morele en ethische kwesties laat afhangen van wat je ziet als je naar een voltmeter of iets dergelijks kijkt.

wat ik bedoel is dat je met meten alleen kunt bevestigen wat de wereld tekort schiet, en dat je beter kunt werken aan morele groei.

Dat kun jij aflezen aan een voltmeter, dat de wereld tekort schiet?

…in zoverre de voltmeter iets bevestigt van de eigen subjectieve wereld, hoe kan het wat anders?

Alle bevestigingen samen levert niet het beeld op van een vreedzame, harmonieuze wereld, die bereik je dus niet zo.

[Leon]

Ter overweging. De hubris van “globaal denken” is evident. Ik ben ooit aangevallen op het universalisme of absolutisme bij Kant, maar er wordt wel even makkelijk 1 overkoepelende wereld voorgesteld waarin “alles” zich afspeelt. Volgens mij weten we door de relativiteit bij Einstein al dat die ene wereld uiteenvalt in verschillende werelden waarin zoiets als gelijktijdigheid anders is.

In zoverre Einstein tot de conclusie kwam dat we geen gelijktijdigheid kunnen vaststellen, is dat alleen in absolute zin waar. Relatieve gelijktijdigheid. (verschillen kleiner dan de meetfout) is in de meeste gevallen wel vast te stellen. De meesten van ons bewegen zich niet ten opzichte van anderen met ook maar 1 promille van de lichtsnelheid. (3000 km/sec oftewel 108 milioen km/uur) en de meeste mensen bevinden zich ook op plekken waar de zwaartekracht ongeveer gelijk is. Derhalve is een groot deel van de mensen het er over eens wat ze met gelijktijdigheid bedoelen. (Doorgaans een verschil van minder dan één seconde.

Om dat het effect verwaarloosbaar klein is op aarde, moeten we maar doen alsof het er niet is? Het idee dat snelheden relatief zijn per inertiaalstelsel blijft. Wat ik wil zeggen is dat een inertiaalstelsel een theoretische constructie is, waarbij natuurwetten gelden en omrekeningen mogelijk zijn naar andere inertiaalstelsels, maar dat in de praktijk daarbij van alles verwaarloosd wordt (zoals wrijving) en het dus niet de realiteit is.

[TIBERIUS CLAUDIUS]

Ter overweging. De hubris van “globaal denken” is evident. Ik ben ooit aangevallen op het universalisme of absolutisme bij Kant, maar er wordt wel even makkelijk 1 overkoepelende wereld voorgesteld waarin “alles” zich afspeelt. Volgens mij weten we door de relativiteit bij Einstein al dat die ene wereld uiteenvalt in verschillende werelden waarin zoiets als gelijktijdigheid anders is.

In zoverre Einstein tot de conclusie kwam dat we geen gelijktijdigheid kunnen vaststellen, is dat alleen in absolute zin waar. Relatieve gelijktijdigheid. (verschillen kleiner dan de meetfout) is in de meeste gevallen wel vast te stellen. De meesten van ons bewegen zich niet ten opzichte van anderen met ook maar 1 promille van de lichtsnelheid. (3000 km/sec oftewel 108 milioen km/uur) en de meeste mensen bevinden zich ook op plekken waar de zwaartekracht ongeveer gelijk is. Derhalve is een groot deel van de mensen het er over eens wat ze met gelijktijdigheid bedoelen. (Doorgaans een verschil van minder dan één seconde.

Om dat het effect verwaarloosbaar klein is op aarde, moeten we maar doen alsof het er niet is? Het idee dat snelheden relatief zijn per inertiaalstelsel blijft. Wat ik wil zeggen is dat een inertiaalstelsel een theoretische constructie is, waarbij natuurwetten gelden en omrekeningen mogelijk zijn naar andere inertiaalstelsels, maar dat in de praktijk daarbij van alles verwaarloosd wordt (zoals wrijving) en het dus niet de realiteit is.

Ik denk dat je je kennis van deze materie weer wat moet oppoetsen Leon.
Je formuleert verkeerd en trekt ook nog de verkeerde conclusies.
Er wordt dat verwaarloosd dat geen bijdrage meer levert in het eindresultaat, dat is ook bij Newton zo.

PS.
In een vacuüm is er geen weerstand.