Worden wij steeds onvriendelijker?

[Giovedico delle Fate]

Iemand groeten is niet hetzelfde als vriendelijk zijn.

Ik denk dat je wel gelijk hebt; het maakt nogal uit waar je loopt en wat men daar aan het doen is. En met honden lopen (zéker als het zulke fraaie exemplaren zijn als de mijne) geeft heel veel positieve reacties. Maar doorgaans toch niet hier in het winkelcentrum. Anders dan in het drukke centrum van Canterbury, waar bijna iedereen wel met ze op de foto wilde. Maar daar waren dan ook veel toeristen.

[Peter van Velzen]

Gedurende de meeste jaren waarin de mens evolueerde tot wat hij nu is, waren er in de natuur veel meer dodelijke vleeseters, dan rond het kampvuur waar zich de groep jagers/verzamelaars ophield. Ergo men acht zich daarom van nature veiliger, daar waar veel mensen zijn. Dat het momenteel iets anders ligt, heeft nauwelijks impact op onze voortplantingskansen, dus ik verwacht niet dat dit snel zal veranderen.

[Petra]

Gedurende de meeste jaren waarin de mens evolueerde tot wat hij nu is, waren er in de natuur veel meer dodelijke vleeseters, dan rond het kampvuur waar zich de groep jagers/verzamelaars ophield. Ergo men acht zich daarom van nature veiliger, daar waar veel mensen zijn. Dat het momenteel iets anders ligt, heeft nauwelijks impact op onze voortplantingskansen, dus ik verwacht niet dat dit snel zal veranderen.

Sja, ik vind het best wel logisch.
Ik loop liever in m'n uppie 's nachts in een drukke stad dan in een verlaten bos.

@Gesrhom, al krijg ik natuurlijk wel kramp in m'n kaken van al dat geglimlach in die drukke stad.

[Giovedico delle Fate]

Vandaag las ik een artikel dat mooi past onder dit topic.
Het gaat erover dat Nederlanders verhoudingsgewijs veel haat-berichten op Facebook plaatsen. Maar liefst 8000 per dag worden er gemeld aan de FB-moderatoren, dus het zullen er in werkelijkheid veel meer zijn.
Zie: Haat-berichten

Worden wij onvriendelijker, is het te gemakkelijk om via sociale media je (negatieve) gevoelens jegens iemand te uiten, worden de grenzen hierdoor verlegd? En zo kan ik nog 1000 vragen bedenken. Wat te denken van: "Hoe gaven wij in het pre-Facebook tijdperk uiting aan onze haatgevoelens? Of kropten we die op?

In het verlengde van deze overwegingen dient zich de volgende vraag aan: "Worden wij door sociale media onvriendelijker?"

[De Encyclopedist]

Vandaag las ik een artikel dat mooi past onder dit topic.
Het gaat erover dat Nederlanders verhoudingsgewijs veel haat-berichten op Facebook plaatsen. Maar liefst 8000 per dag worden er gemeld aan de FB-moderatoren, dus het zullen er in werkelijkheid veel meer zijn.
Zie: Haat-berichten

Worden wij onvriendelijker, is het te gemakkelijk om via sociale media je (negatieve) gevoelens jegens iemand te uiten, worden de grenzen hierdoor verlegd? En zo kan ik nog 1000 vragen bedenken. Wat te denken van: "Hoe gaven wij in het pre-Facebook tijdperk uiting aan onze haatgevoelens? Of kropten we die op?

In het verlengde van deze overwegingen dient zich de volgende vraag aan: "Worden wij door sociale media onvriendelijker?"

Ik heb geen verstand van Facebook, maar wel van Wikipedia. Daar draai ik degelijks allerlei gevloek en gescheld terug. "Kanker", "aids", "je moeder". "piemel" (vaak gespeld als piemol) en "homo" zijn veruit de populairste uitingen, maar het repertoire is groot. Uit de tijdstippen waarop ze worden verstuurd en de IP-adressen waarvan maak ik op dat de daders bij grote meerderheid scholieren zijn. Interessant is dat er ook Vlamingen tussen zitten, die het dan ook over "uw moeder" hebben

Mijn (voorzichtige) conclusie is die scholieren, jongens met de testosteron klotsend achter de oogballen, elkaar -zoals altijd- graag nadoen en dat andere mensen veel minder zulk gedrag vertonen. Of dat bij Facebook ook zo is kan ik niet zeggen.

Dat gekankâh (vroegâh vooral een Haagse kwaal, Den Haag is dan ook een kankerstad) hoor ik ook op straat, maar die andere lelijke woorden maar zelden.

[Ares]

En nu vraag ik me af of het me misschien vooral opvalt doordat het in Nederland in dat opzicht zo achteruit gegaan is, of dat de Engelsen wellicht vriendelijker zijn geworden? Met andere woorden: "Worden wij Nederlanders steeds onvriendelijker?"

Bij ons in de dorpen in de Noord-Oostpolder (Flevoland) is het nog heel normaal om elkaar te begroeten. Heerlijk is dat

Over sociale media: het is bewezen dat het voornamelijk mensen zijn die sowieso wat problemen hebben om hun emoties onder controle te houden, die haatberichten het internet op spuien. Omdat deze groep het meeste te vinden is in de comment-secties op facebook, is er een grote groep ontstaan die zichzelf in haar gelijk bevestigt. Het ontstaan van zulke bubbels draagt er denk ik inderdaad aan bij dat de boel verder polariseert. Maar we doen er hier zelf op FT in zekere zin ook aan mee, niet waar?

Of we ook daadwerkelijk steeds onvriendelijker worden of niet, durf ik niet te zeggen. Ik denk wel dat het leven, zeker in de steden, steeds anoniemer wordt.

[Peter van Velzen]

Ik heb de indruk dat wij op dit forum de laatste tijd juist vriendelijker worden. En in zekere zin heb ik ook die indruk omtrent de wereld. Wat echter soms afneemt is de beleefdheid. Wat in het dorp gebruikelijk is, is in een drukke stad uiteraard onmogelijk.Stel je voor dat op een plein waar 10.000 mensen aanwezif zijn iedereen iedereen zou begroeten. Je bent daar al gauw drie uur mee bezig. . .

[Giovedico delle Fate]

Ik heb de indruk dat wij op dit forum de laatste tijd juist vriendelijker worden. En in zekere zin heb ik ook die indruk omtrent de wereld. Wat echter soms afneemt is de beleefdheid.

Ik ben nog maar kort op dit forum, dus ik kan niet vaststellen dat 'wij' op dit forum vriendelijker aan het worden zijn. Ik kan wel zeggen dat de vriendelijkheid me (in sommige gevallen) tot nu toe niet echt meevalt. Ja, in vergelijking met Twitter, FB en de hele reut is het hier allerliefst, maar daar doe ik dan ook niet voor niets niet meer aan mee.
En wat beleefdheid betreft: daarvoor geldt eigenlijk hetzelfde.

Er wordt op dit forum heel wat gesteld en beweerd (wat logisch is, gezien de aard van het forum), maar ook hier kom ik toch nog veel, tamelijk respectloze reacties tegen. Ik probeer er aan te wennen en mezelf trucs aan te leren om daar mee om te gaan. Bijvoorbeeld door niet meer te reageren op sommige commentaren. Ik moet mezelf daarvoor echter wel enig geweld aandoen, want het zit niet in mijn aard om respectloze uitingen onbeantwoord te laten.

Ik denk dat de afname van beleefdheid mogelijk te wijten is aan een afnemend vermogen om te nuanceren en te reflecteren op zichzelf. En dat zal vast wel een maatschappelijk probleem zijn.

[Peter van Velzen]

Niet elke mening verdient respect, ook al zal ik alles doen om het recht te verdedigen hem te uiten. Soms verdient een mening slechts afkeuring. De fout die sommigen maken is om geen onderscheid te maken tussen de mening en hen die haar hebben. Laat het mij vooral weten als ik een medemens lijk af te keuren in plaats van een mening. Dat acht ik namelijk fout, maar ik maak helaas soms fouten.

[Maria]

Ik heb de indruk dat wij op dit forum de laatste tijd juist vriendelijker worden. En in zekere zin heb ik ook die indruk omtrent de wereld. Wat echter soms afneemt is de beleefdheid.

Ik ben nog maar kort op dit forum, dus ik kan niet vaststellen dat 'wij' op dit forum vriendelijker aan het worden zijn. Ik kan wel zeggen dat de vriendelijkheid me (in sommige gevallen) tot nu toe niet echt meevalt. Ja, in vergelijking met Twitter, FB en de hele reut is het hier allerliefst, maar daar doe ik dan ook niet voor niets niet meer aan mee.
En wat beleefdheid betreft: daarvoor geldt eigenlijk hetzelfde.

Ik moet het met Peter eens zijn dat dit forum heilig is, vergeleken een paar jaar geleden en daarvoor.

In het algemeen:
Mensen zijn mondiger geworden, laten zich minder de mond snoeren en velen willen gewoon recht voor z'n raap zeggen wat zij bedoelen.
Dat geldt 2 kanten op: Onvriendelijkheid valt het hardste op, maar ook complimenten worden duidelijker afgegeven.
Voor mij is het een kwestie van beschaving om rekening te houden met de ander en wat er uit jouw mond komt.
Dat valt dan onder beleefdheid en is vaak ook veel vriendelijker
Echter niet alle beleefdheid is ook vriendelijker.
Het kan ook schijnvertoningen oproepen als er confrontaties en meningsverschillen zijn, die niet op een juiste manier worden uitgepraat. Soms is er dan onduidelijkheid in wat de ander werkelijk bedoelt en dat kan ook knap irritant zijn.

Wel blijven we hoog in het vaandel hebben dat ieder zijn zegje moet kunnen doen.
Maar niet iedereen kent het verschil tussen het hart op de tong hebben en maar zeggen wat je voor in de mond ligt of toch even nadenken over hoe je dat het best mogelijk formuleren zonder de ander te gaan schofferen.

Ik denk dat de afname van beleefdheid mogelijk te wijten is aan een afnemend vermogen om te nuanceren en te reflecteren op zichzelf. En dat zal vast wel een maatschappelijk probleem zijn.

Dit is een gedachte die mij vaak door het hoofd gaat.
Ik ben nog opgevoed in de wereld van strakke hiërarchie en schijnvertoningen, waarbij grote groepen mensen niet mondig genoeg waren om op een goede acceptabele manier op te komen voor zichzelf.
Zij hebben dat dan ook niet geleerd.
Mijn generatie wilde hun kinderen een vrijere opvoeding geven, hen laten opgroeien naar hun eigen behoeften en het uiten van hun verlangens en hen daarin begeleiden.
Maar waar haalden zij de kunde daarvoor vandaan als ze zelf dictatoriaal waren opgevoed?
Het gevolg was vaak kinderen niet wijzen op foutief gedrag en grenzen stellen, maar veel praten al met de kleinste kinderen in de verwachting dat die kinderen dan zelf wel zouden leren wat wel en niet door de beugel kon.
Dat zijn de kinderen, die de afgelopen 20 jaar volwassen waren zelf weer kinderen kregen.

Hoe kun je verwachten dat zij zelf wel zullen aanvoelen wanneer wel of geen beleefdheid vereist is?
Wanneer problemen voortkomen uit het eigen gedrag of dat van de ander?
Een gevolg wat ik wel zie is, dat vaak de ander of het andere als oorzaak wordt gezien van eigen onvrede.

In de omgang daarmee, als je dat niet gewend bent?
Leren incasseren en dealen met onaangenaamheden moet je je hele leven.
Tot op grote hoogte kun je je eigen omgeving kiezen, maar lang niet altijd.
Zeker als je in een wereld van weinig conflicten, maar ook in een wereld van schijnvertoningen bent groot gegroeid, is de wereld soms hard.

Het belangrijkste is voor mij: Blijf bij jezelf en blijf ddie je bent.
Dat is het beste wat je kunt.