appelfflap schreef:axxyanus schreef:Als dat het geval is dan laat je de deur dus wagenwijd open voor dokters die niet erg gewetensvol zijn.
dus insinueer je nu dat Belgische artsen die, op basis van psychisch lijden, euthanasie toepassen niet/minder gewetensvol zijn? Hopelijk niet al weet ik niet waarom je weer naar terminologie zoals ombrengen grijpt.
Eerlijk gezegd geeft deze opmerking mij de indruk dat je niet goed op de hoogte bent van de situatie in België. In België is er dus een externe controle. Een dokter moet een dossier aanleggen dat later door een commissie geëvalueerd wordt. Een arts die euthanasie wil uitvoeren wegens psychisch lijden moet zijn patiënt ook nog eens langs een psychiater voor een consult sturen. Euthanasie in België is geen zaak tussen enkel de patiënt en zijn arts, het is streng gereglementeerd.
appelfflap schreef:Ombrengen is iemands leven tegen z'n wil beëindigen en daar gaat het niet over. Dat verschil is toch niet zo heel moeilijk?
Ok dat was wat ongelukkig onder woorden gebracht maar ik geloof dat je wist wat ik bedoelde.
appelfflap schreef:We zullen er niet uitraken zoals altijd bij ethische thema's
jij wil niets verruimen (in dit geval oudjes), ik wel en waar trek je de grens? er is geen objectieve grens dus moet je praktisch handelen.
Wat de belgische context betreft, ben ik van oordeel dat een verruiming niet nodig is want dat mensen die levensmoe zijn al kunnen terugvallen op de euthanasie wetgeving. Als zij hun leven als een uitzichtloos lijden ervaren, dan voldoen zij aan de voorwaarden.
Als dergelijke oudjes in Nederland niet aan de voorwaarden voldoen, heb ik niets tegen een verruiming zodat dat wel het geval is.
appelfflap schreef:Gaan motiveren waarom je dood wil? er zullen altijd mensen zijn die niet akkoord gaan.
Ja en? Misschien is het niet slecht dat we als maatschappij zeggen dat er grenzen zijn aan de mate waarin we willen meewerken als iemand dood wil?
appelfflap schreef:Wie ben ik om te oordelen of een 80j het al dan niet te vernederend mag vinden om in pampers rond te lopen? dat de ene z'n leven voltooid acht omdat hij niet meer uit z'n kamer raakt, ...
de argumenten die jij gebruikt tegen deze vorm van euthanasie zijn bijna 1 op 1 dezelfde tegenargumenten als toen men euthanasie, 20j geleden bij ondraaglijk lijden en pijnen, net legaliseerde.
Ik argumenteer niet tegen een dergelijke vorm van euthanasie. Ik argumenteer tegen het willen verwijderen van de reglementering die van (dit soort) euthanasie een zaak zou maken enkel tussen de arts en zijn patiënt.
appelfflap schreef:het is gewoon een gegeven dat de vraag naar euthanasie om de zoveel jaar ook opengetrokken word.
eerst totaalverbod, in de meeste landen nog altijd
dan bij terminale patiënten en pijn, dan bij terminale ziekten, niet-dodelijke aftakelingsziektes, nu psychische ziekten, het verhaal rond voltooid leven, in België ook minderjarigen, handicaps,...
Ik zie weinig van dat opentrekken. Er is enkel het geval van de minderjarigen, voor de rest zie ik niets dat vroeger wettelijk niet kon en nu wel.
appelfflap schreef:een doodswens is iets ingrijpends en mensen die dat willen hebben doorgaans al een hele lijdensweg achter de rug, ook de groep psychisch lijden zoals de oudjes hier.
En wat met mensen die geen doodswens hebben maar die de dood wel zien als een uitweg uit hun ellende. Zoals mensen die met een schuldenberg zitten en door een zelfmoord hun nabestaanden via de levensverzekering financieel willen ondersteunen. Voor zover ik je kan volgen komt jouw voorstel erop neer dat we dat soort mensen helpen met het uitvoeren van hun zelfmoord. Wat mij betreft gaat dat te ver.
Al mijn hier gebrachte meningen, zijn voor herziening vatbaar.
De illusie het verleden te begrijpen, voedt de illusie dat de toekomst voorspelbaar en beheersbaar is -- naar Daniël Kahneman
Wel kan ik aannemelijk maken dat de kans op een verkeerde indeling kleiner wordt, naarmate de leeftijd hoger is. 