Vind je niet dat je de naam dan ook zou moeten veranderen? Anders dan nieuw jaar heeft het kerstfeest een duidelijk zichtbare en voelbare religieuze oorsprong. Een winterfeest met lekker eten, cadeautjes, lichtjes en een versierde boom als een verjaardagsfeestje bij de buren. Het is aardig maar er is geen sfeer. Ik geef je onmiddellijk toeAls niemand hieraan refereert en het Kerstfeest steeds verder laat verworden tot een midwinterfeest en periode met een aantal requisieten, die ook duidelijk dat winterfeest verlichten, de lichtjes in de lange nachten, en het bij elkaar kruipen als het koud en donker is en daar dan van de nood een deugd maken en er een feest van maken met iets voor een ieder, cadeautjes en samen eten en later het gezamenlijk vieren van het inluiden van het nieuwe jaar, wat in deze context een automatisch vervolg heeft, dan kan iedereen daaraan meedoen.
Dan hoeft het geen religieuze achtergrond meer te hebben.
die sfeer is moeilijk onder woorden te brengen. Want mij doet het denken aan mijn kinderjaren. Met je mooie kleren aan midden in de nacht lopend naar de kerk. Klokken luiden overal, het geluid omfloerst en gedempt door de sneeuw. Het overvloedige kaarslicht in de kerk, en het gezamenlijk zingen van de oeroude liedjes. De van hoop vervulde boodschap voor iedereen; "Laat het vrede zijn".
Wij hadden geen cadeautjes, en ook geen boom waar die gaven onder zouden moeten liggen. Dat hoorde niet bij kerstmis. Het is er later door de commercie aan toegevoegd. Wij hadden een kerststal, en verhalen en liedjes. Meer was er niet, en ook niet nodig.
Later is het zoals je terecht opmerkt "Verworden" tot een vreetfestijn met dure cadeaus. En ik haat het hartgrondig.
Want ik heb een hekel aan verjaardagen.
Wat mij verbaasd is dat blijkbaar weinig mensen zich storen aan de kerstzang en concerten die rondom 25 december de ether domineren, en ook in winkelstraten ongevraagd over je wordt uitgegoten.
Maar misschien hoort niemand dat meer omdat bijna iedereen op straat zich bezighoudt met het voeren van telefoongesprekken.
Je begrijpt dat mijn herinneringen gekleurd zijn door mijn ervaring als heel jong kind. En ik realiseer mij dat mensen die zonder godsdienst zijn opgegroeid, zich moeilijk kunnen verplaatsen in mijn jeugdsentiment. Ik verbaas mij er zelf wel eens over dat die souvenirs uit het verleden nog zo moeiteloos zijn op te roepen na ruim vijfenzestig jaar ongeloof.
Wat jij schrijft daar ben ik het ook mee eens. Een traditie mag niet belangrijker wezen dan de waarden die we nu kennen.