Mijn verhaal van geloofsafval
Moderator: Moderators
Re: Mijn verhaal van geloofsafval
Hey Remko,
Herken veel van je verhaal. Heb zelf net ook mijn verhaal hier geschreven. Ik ben ook ICT-er, en ook (HBO) theoloog, en ben de zendingshoek ingegaan.
Toch apart hoe je binnen de kerk weet te blijven. Ik kan me iets bij het schuldgevoel / sociale netwerk voorstellen, maar het lijkt me zo lastig. Moet je ooit echt liegen om binnen de groep te kunnen blijven? Of hoef je slechts te zwijgen over je gedachten?
Herken veel van je verhaal. Heb zelf net ook mijn verhaal hier geschreven. Ik ben ook ICT-er, en ook (HBO) theoloog, en ben de zendingshoek ingegaan.
Toch apart hoe je binnen de kerk weet te blijven. Ik kan me iets bij het schuldgevoel / sociale netwerk voorstellen, maar het lijkt me zo lastig. Moet je ooit echt liegen om binnen de groep te kunnen blijven? Of hoef je slechts te zwijgen over je gedachten?
Ik heb liever vragen zonder antwoorden, dan antwoorden die niet bevraagd mogen worden.
Re: Mijn verhaal van geloofsafval
Beste Jan,Der Tolle Mensch schreef:Beste Remko,
Zojuist heb ik een dik uur zitten typen aan een reactie op je verhaal. Toen ik op 'bevestigen' klikte, verscheen de mededeling dat ik ingelogd moet zijn om te kunnen reageren. Ik was ingelogd, maar kennelijk eruit gegooid. Het is nu bijna drie uur en ik had twee uur geleden al op bed willen liggen en alles wat ik typte, is verdwenen.
Je verhaal houdt me bezig, vandaar dat ik tijd stak in een degelijke reactie.
Op dit moment herhaal ik 1 van de vragen die ik in mijn verdwenen tekst gesteld heb: je schrijft dat je haast had toen je jouw verhaal opschreef, want je moest naar een bruiloft. Je had het in een ruk uitgetypt. De timing viel me op, de haast ook. En wat me ook opvalt, is dat er na die 'eerste keer' niet echt een vervolg gekomen is. Stond er druk op? Is die druk afgenomen nadat je het hier gepost had? Had je er verwachtingen bij? Wat maakte dat je het juist toen kwijt wilde, terwijl je eigenlijk te weinig tijd had? En - jawel- dit is inderdaad in feite maar 1 vraag, want ik vraag me af of het posten van je verhaal je iets heeft opgeleverd?
Met hartelijke groet,
Jan
Ten eerste wat spijtig dat je alle tekst kwijt bent geraakt en ik ben vereerd dat je er zoveel moeite in steekt! Wat ik zelf vaak doe met lange lappen tekst is het gebruiken van het kladblok of Word. Dan is de kans wat kleiner dat je het kwijtraakt of kun je het met [Ctrl] + [z] terug halen.
Het klopt dat er voor mezelf druk op stond. Ik wou het graag ergens kwijt en had ook niet echt gelet op de tijd die ik ervoor had. Maar ik wou niet dat het op uitstelgedrag neer zou komen. Ik had sterk de behoefte aan herkenning en voelde ook een soort eenzaamheid richting die bruiloft die uiteraard in een kerk was. Die behoefte is een hele tijd op een laag pitje geweest met de gedachte "ik red het wel in m'n eentje tussen alle christenen" en het masker wat ik op had tegenover veel christenen die het nog niet weten. Maar die behoefte kwam steeds meer naarmate ik me eenzamer ging voelen. De verschillen tussen hoe ik ben en hoe ik gezien wordt knagen aan me. Vooral in situaties waarin christenen met mij praten over het geloof in de veronderstelling dat ik ook geloof.
Het posten van mijn verhaal op dit forum heeft wel een positief effect gehad. Alle reacties die volgden doen me goed en weerspreken mijn gevoel van eenzaamheid in de zin dat ik er helemaal niet alleen voor sta. Het helpt misschien maar een beetje, maar ten opzichte van 0 is 10% (ik noem maar wat) al een heleboel! De reacties hebben deels voorzien in mijn behoefte, maar hebben ook nieuwe behoeften opgeroepen. Zo zou ik graag persoonlijk contact met iemand willen hebben over dit alles. Dat kan bijvoorbeeld over de mail, maar het mooiste zou zijn als ik iemand in mijn omgeving zou kunnen vinden met een luisterend oor, begrip en advies.
De reden dat het vrij stil was van mijn kant heeft te maken met een drukke agenda. Nog steeds heb ik het druk, maar vond dat ik na de gedane moeite van jouw kant toch even tijd moest maken om te reageren. Ik zal proberen dit wat vaker te doen, want ik vind het wel belangrijk en wil ook naar jullie toe mijn waardering uiten door te reageren.
En vraag gerust door als je weer tijd hebt. Ik wil de vragen graag beantwoorden
Vriendelijke groet,
Remko
Re: Mijn verhaal van geloofsafval
@Inge B
Bedankt voor je reactie! Ik ben benieuwd naar je verzoek/boek! Ik sta er in ieder geval voor open om mee te werken.
@EJ_81
Grappig dat we zoveel gemeen hebben!
Het is ook lastig om binnen de kerk te blijven. Tot nu toe weegt het ene gewoon nog zwaarder dan het andere. En het is vooral zwijgen. Liegen doe ik niet aan (dat probeer ik zoveel mogelijk te mijden), maar zou ze een afgeslankte versie van mijn mening geven als ze er om vragen. Voelt ook niet eerlijk en daarom wil ik daar ook wat aan doen. Momenteel ben ik mijn kerkgang al wat aan het afbouwen, al is loslaten best lastig. Het niet hebben van niet-gelovige vrienden speelt daar ook in mee.
Bedankt voor je reactie! Ik ben benieuwd naar je verzoek/boek! Ik sta er in ieder geval voor open om mee te werken.
@EJ_81
Grappig dat we zoveel gemeen hebben!
Het is ook lastig om binnen de kerk te blijven. Tot nu toe weegt het ene gewoon nog zwaarder dan het andere. En het is vooral zwijgen. Liegen doe ik niet aan (dat probeer ik zoveel mogelijk te mijden), maar zou ze een afgeslankte versie van mijn mening geven als ze er om vragen. Voelt ook niet eerlijk en daarom wil ik daar ook wat aan doen. Momenteel ben ik mijn kerkgang al wat aan het afbouwen, al is loslaten best lastig. Het niet hebben van niet-gelovige vrienden speelt daar ook in mee.
Re: Mijn verhaal van geloofsafval
Ja, ik begrijp het. Ik sta voor hetzelfde dilemma; alhoewel in mijn geval ik nog vast zit in Azie voor een paar maanden en bij terugkeer in Nederland ik ongeveer helemaal niemand heb waar ik dit mee kan delen of enige andere vrienden die nog in de buurt wonenMomenteel ben ik mijn kerkgang al wat aan het afbouwen, al is loslaten best lastig. Het niet hebben van niet-gelovige vrienden speelt daar ook in mee.
Dat wordt dus gewoon actief naar buiten gaan, naar een sportclub, humanistische vereniging, filosofie-club, weet ik veel wat. Als je zelf nog tips hebt...
Ik merk dat niet-christenen je verhaal in het algemeen boeiend vinden, en je ook gewoon als persoon zien staan. Wat nog wel een uitdaging is, is dat in de Nederlandse cultuur mensen niet zo eenvoudig met vreemdelingen praten, en niet zo eenvoudig vrienden maken. Maar ik denk wel dat het een veel bevredigender leven kan brengen door die stap wel te maken.
Ik heb zelf 2 weken geleden bijvoorbeeld iemand ontmoet op een vakantie, en daar zes uur lang achter elkaar mee gepraat over dit soort dingen. Goede, diepe gesprekken zijn niet alleen mogelijk binnen de kerk
Ik heb liever vragen zonder antwoorden, dan antwoorden die niet bevraagd mogen worden.
Re: Mijn verhaal van geloofsafval
Ik heb even rondgekeken en een mailtje gestuurd naar de voorzitter in mijn regio van het humanistisch verbond met de vraag of zij nog iets weten voor mij (wat betreft ontmoeting met andere ex-gelovigen). Een ontmoeting met ongelovigen is ook goed, maar ik vind het eerst interessanter om met andere ex-christenen in gesprek te komen.EJ_81 schreef:Dat wordt dus gewoon actief naar buiten gaan, naar een sportclub, humanistische vereniging, filosofie-club, weet ik veel wat. Als je zelf nog tips hebt...
Re: Mijn verhaal van geloofsafval
Hoewel het uiteraard niet hetzelfde is als face to face in het "echte" leven heb je hier uiteraard wel mensen waar je je gevoelens mee kunt delen. In de relatief korte tijd dat ik hier op de site rondstruin heb ik wel gemerkt dat ik (geboren ongelovige) samen met de gelovigen een minderheid vormEJ_81 schreef: ..bij terugkeer in Nederland ik ongeveer helemaal niemand heb waar ik dit mee kan delen...
Wat ik heel mooi vind om te lezen in dit sub-forum is hoe de nieuwelingen met hun bekentenissen worden ontvangen. Met veel herkenning en veel steun. Het laat zich lezen als een warm bad waar je in terecht komt.
Ik deel de ervaring van het worstelen met het geloof niet, het enige dat ik kan doen is mijn respect betuigen tegenover de ex-gelovigen.
Ik hoop voor je dat je snel mede ex-gelovigen vind om je twijfels mee te delen. Online zijn er hier gelukkig sowieso mensen die je een hart onder de riem kunnen steken.
I don't know. That is my gospel. I preach the gospel of I don't know. (Bill Maher)
Re: Mijn verhaal van geloofsafval
Mocht je over een paar maanden terug zijn en behoefte hebben aan contact met een ex christen...EJ_81 schreef:
Ja, ik begrijp het. Ik sta voor hetzelfde dilemma; alhoewel in mijn geval ik nog vast zit in Azie voor een paar maanden en bij terugkeer in Nederland ik ongeveer helemaal niemand heb waar ik dit mee kan delen of enige andere vrienden die nog in de buurt wonen... (even lekker zelfmedelijden)
de deur staat bij ons open... weet niet of ik bij je in de buurt zit.(almere)..maar nederland is vrij klein..
gr arjen
Martim Cymbron -
Re: Mijn verhaal van geloofsafval
Thanks!
Ik zit het eerste halfjaar van 2016 in Alphen a/d Rijn. Zolang er maar geen kogelregen of hijskraan valt... moet dat goed gaan.
Almere is geen wereldreis, maar ook wat ver voor een biertje op de avond
Ik zit het eerste halfjaar van 2016 in Alphen a/d Rijn. Zolang er maar geen kogelregen of hijskraan valt... moet dat goed gaan.
Almere is geen wereldreis, maar ook wat ver voor een biertje op de avond
Ik heb liever vragen zonder antwoorden, dan antwoorden die niet bevraagd mogen worden.
Re: Mijn verhaal van geloofsafval
Ben benieuwd wat ze je aanbieden! Laat je het hier weten?remko schreef:Ik heb even rondgekeken en een mailtje gestuurd naar de voorzitter in mijn regio van het humanistisch verbond met de vraag of zij nog iets weten voor mij (wat betreft ontmoeting met andere ex-gelovigen). Een ontmoeting met ongelovigen is ook goed, maar ik vind het eerst interessanter om met andere ex-christenen in gesprek te komen.EJ_81 schreef:Dat wordt dus gewoon actief naar buiten gaan, naar een sportclub, humanistische vereniging, filosofie-club, weet ik veel wat. Als je zelf nog tips hebt...
Ik heb liever vragen zonder antwoorden, dan antwoorden die niet bevraagd mogen worden.
Re: Mijn verhaal van geloofsafval
Zal ik doenEJ_81 schreef:Ben benieuwd wat ze je aanbieden! Laat je het hier weten?
Re: Mijn verhaal van geloofsafval
Dan zit je het eerste half jaar dichter bij mij: vlakbij Gouda. Hoewel ik de laatste tijd veel over religie heb geleerd heb ik geen ervaring met geloofsafval.EJ_81 schreef:Thanks!
Ik zit het eerste halfjaar van 2016 in Alphen a/d Rijn. Zolang er maar geen kogelregen of hijskraan valt... moet dat goed gaan.
Almere is geen wereldreis, maar ook wat ver voor een biertje op de avond
Desalniettemin heb ik altijd bier koud staan. Mocht je dus eens een één op één gesprek met een nooit gelovige willen voeren ben je wat mij betreft welkom
I don't know. That is my gospel. I preach the gospel of I don't know. (Bill Maher)
Re: Mijn verhaal van geloofsafval
Super! We moeten hier een biertje-drinken-met afdeling beginnen op het forum!
Ik heb liever vragen zonder antwoorden, dan antwoorden die niet bevraagd mogen worden.
Re: Mijn verhaal van geloofsafval
Helaas woon ik dan weer niet in de buurt (Drenthe)
Re: Mijn verhaal van geloofsafval
Nou, een meet & greet tussen forumleden die daar zin in of behoefte aan hebben zou misschien niet eens zo'n slecht idee zijnEJ_81 schreef:Super! We moeten hier een biertje-drinken-met afdeling beginnen op het forum!
I don't know. That is my gospel. I preach the gospel of I don't know. (Bill Maher)
Re: Mijn verhaal van geloofsafval
Ze hebben me eerst een gesprek aangeboden en hebben gemeld dat er wel mogelijkheden zijn. Zo is er ook een afdeling voor jonge humanisten in de buurt.EJ_81 schreef:Ben benieuwd wat ze je aanbieden! Laat je het hier weten?