axxyanus schreef:Peter van Velzen schreef:Er is een groot verschil tussen een doel en een oorzaak.
Een oorzaak gaat vooraf aan de gevolgen, en doel volgt echter op de gebeurtenissen. De evolutie gebeurt uiteraard. Ze wordt veroorzaakt door de aanwezigheid van zelf-replicerende zaken. Ze veroorzaakt vervolgens weer het ontstaan van zelf-replicatoren die zichzelf steeds beter reproduceren. Dat beter reproduceren is dus een gevolg van de evolutie, en wordt daardoor tot een doel voor de zelf- replicatoren.
Neen, dat is niet waar. Voortplanten is ook niet het doel van de zelf- replicatoren. Voortplanten is gewoon het gevolg van hun gedrag, maar hun gedrag heeft niet als doel zich voort te planten. Een plant bv heeft helemaal geen doel. Een plant is gewoon een chemische machine die reageren op chemische stimuli. Een muis heeft als doel te eten, te drinken en te paren. Maar een muis paart niet met het doel zich voort te planten. Een muis paart enkel omdat dat haar reactie is op een bepaalde hormonenspiegel en feromonen in de lucht. Ze heeft daarbij geen doel. Ja het gevolg is voortplanting waardoor dat soort gedrag voordelig is in een omgeving waar natuurlijke selectie haar werk doet maar dat is iets helemaal anders dan stellen dat voortplanting het doel is van zelf- replicatoren. Dat laatste is het namelijk niet.
Het is een kwestie van hoe je er tegenaan kijkt. Zoals ik al gezegd heb, ligt een doel altijd in de toekomst. Het is dus het gevolg van de gebeurenissen. WIj mensen zijn in staat, een doel te kiezen, en dat vervolgens te bereiken. Maar dat neemt niet weg dat elke zelf-replicator - als gevolg van wat ze doen en hoe ze het doen, feitelijke gedrag vertoont dat de kans op reproductie bevordert.
Jij ziet een doel als een bewust gekozen eindpunt, en als zodanig is een doel alleen voor bewust denkende wezens mogelijk. maar als je een doel zuiver ziet, als datgene dat een zelf-replcator, door zijn gedrag doorgaans bereikt, dan is de replicatie wel degelijk een doel. Een dat vaak wordt bereikt. (niet altijd). Je kunt dan het gedrag van de replicator prima verklaren, wanneer je het ziet als een streven om een doel te bereiken. Dat dit streven niet de ultieme oorzaak is, maar een gevolg is helemaal niet hinderlijk.
Zoals gewoonlijk, hecht jij weer meer belang aan de mentale aspecten. Mentaal gezien hebben de meeste levende organismen inderdaad geen doel. Maar empirisch gezien hebben ze dat wél. Mentale aspecten zijn bij niet bewuste wezens uiteraard volstrekt onbelangrijk. Vandaar dat ik - in navolging van Daniel Dennet, het voorplanten zie als een doel van alles wat zich voortplant. Dat de voorplanters er doorgaans niet bij nadenken, acht ik bijzaak.
Als je het feitelijk gedrag van zelf-replicatoren bekijkt, dan vertonen ze allemaal de neiging zich voort te planten. Dichter bij een doel, kunnen onbewuste wezens mijns inziens niet komen. Dus postuleer ik brutaalweg, dat dit inderdaad hun doel is.
Het alternatief is dat zich doelloos gedragen, maar dat is niet wat wij waarnemen. En nogmaals, waarnemingen zijn voor mij belangrijker dan logica. Het is maar zeer de vraag of ons eigen gedrag enig doel heeft, als men jouw manier van denken consequent volgt. Maar als wij niet doelgericht handelen, dan bestaat het concept niet en kunnen we het dus negeren, en een nieuw concept hanteren.
Als "echte" doelen niet bestaan, dan zijn ze niet "echt", en moeten we wat wel "echt" bestaat, als "echt" doel beschouwen. Ik geeft toe een lastige fliosofie voor wie graag formele logica hanteert. maar ze is volgens mij nuttiger, dan het werken met begrippen die mogelijkerwijs helemaal niet bestaan.
