Kochimodo schreef:De Bijbel schreef:10 Er ontsprong in Eden een rivier om de hof te bevochtigen, en daar splitste zij zich in vier stromen. 11 De naam van de eerste is Pison; deze stroomt om het gehele land Chawila, waar het goud is; 12 en het goud van dat land is goed; daar is de balsemhars en de steen chrysopraas. 13 De naam van de tweede rivier is Gichon; deze stroomt om het gehele land Ethiopië. 14 De naam van de derde rivier is Tigris; deze stroomt ten oosten van Assur. En de vierde rivier is de Eufraat.
Het verhaal is ruim en nogal ingewikkeld.
Ik zou willen beginnen met de topografie zoals beschreven.
En dan het centrum, daar, vanwaar uit deze beschrijving is gegeven.
Het is de toen bekende en benoemde wereld.
Wat opvalt is, dat het ongeveer de hele wereld betreft, zoals wij weten, die men kende in oudste beschavingen.
Europa telde nog niet mee.
Wel wordt Ethiopië beschreven, wat te bereiken was via de Rode Zee en we terug kennen in het Salomo-Sheba verhaal.
Niet bekend is de rivier die rond Ethiopië stroomt, maar hiermee zou goed de Rode Zee en de Golf van Aden bedoeld kunnen zijn, daarna de hoek/kaap naar het zuidwesten "rondvaren" is ook vroeg al beschreven.
Als in "om de kaap varen"?
Al is mij niet duidelijk wat daar verder mee wordt bedoeld en hoever men kwam.
Latere kaarten tijdens de Paulus reizen zijn wel veel bekender, maar moeten van veel latere datum zijn en tonen vooral de wereld ten tijde van de Grieken en de Romeinen en de gebieden die zij bereisden.
Ethiopië wordt nog zelden aangegeven op die heel oude kaarten.
Mijn conclusie is en blijft, zoals ondertussen bekend mag zijn van mij.
Hoe de mens dacht in de allereerste tijd, dat hij zich ging onderscheiden van het dier.
De wereld was, zoals hij was en daar werd verder niet over nagedacht in het vroege begin van de mensheid.
Pas toen mensen zichzelf bewust gingen worden en het bewustzijn (kennis) kregen van goed en kwaad en hun gedachten daardoor mede werden bepaald, veranderde hun wereld.
De fantasievolle beschrijvingen zie ik als een manier van uiten in poëzie en beeldspraak van de mensen uit de tijd, waarin dit verteld en later opgeschreven ging worden.
Er op een andere manier ermee omgaan heeft geen enkele zin.
Hoe meer ik erover na ga denken, hoe briljanter ik het eigenlijk vind, hoe minstens één mens al in de oudheid, zo raak zijn eigen psyche en de wereld waarin hij leefde kon beschrijven.
Goede humor versplintert de gesneden beelden in ons hoofd. - Frank Bosman.