95 stellingen / vragen aan Jrkamsterdam

[Fenomeen]

Ik was natuurlijk nóóit een écht christen.

Persoonlijk kan ik bevestigen dat Des wel degelijk vruchten droeg, dat het nu puree is geworden kan ik niks aan doen, Des lijkt er niet mee te zitten, dan vind ik het best.

[Jrkamsterdam]

Je mist de pointe. Hoe is almacht te verenigen met de drang tot scheppen en de vervolgens verwachte aanbidding door het geschapene? Ik denk dat daar disclaimer weer van pas zal komen. Iets in de trend van ondoorgrondelijke wegen en zo, die wij met ons mensenverstand niet kunnen doorschouwen. Dus gewoon verstand uit en dan komt het wel goed?

En waarom zou het niet legitiem zijn om te onderkennen dat het menselijk verstand soms te gelimiteerd is om alles te doorgronden? Dat heeft helemaaal niets met 'verstand uitzetten' te maken. Het is meer een blijk van realisme. Voor hier is het meer dan voldoende om te wéten wat hetgeen is waar God zich in kan verheugen.

Dus je geeft aan dat je verstand te gelimiteerd is om god te begrijpen. Hoe weet je dan dat je die god moet aanbidden? Dat lijkt mij geen realisme maar escapisme.

Om al Zijn gedachten te begrijpen, ja daar is het verstand (van wie dan ook) te gelimiteerd voor. Dat ik weet dat ik die God behoor te aanbidden (en dat ook graag doe) weet ik omdat Hij dat expliciet bekend heeft gemaakt. En dan wel in bijv. Johannes 4 en in 1 petrus 2.

[a.r.]

Ik ben overtuigd atheist, een vreugdevol mens en ik voel me heel erg thuis tussen al die afvallige meestal zeer nadenkende en sociale vrijdenkers. Eigenlijk heb ik sinds een jaar of vier voor de eerste keer in mijn leven het idee dát ik me ergens thuis voel. Dat ik "iets" van het leven begrijp.

Kunt u mij uitleggen wat een daadwerkelijk christen is?

Sowieso mooi om je ergens thuis te voelen. Waarin merk je dat je vat krijgt op het leven? Hoe heeft zich dat ontwikkeld?

Een christen is iemand die deel heeft aan het leven van de Heer Jezus door Zijn Geest (beetje een bijbels-technische definitie). Dat kan door zonden te belijden en door de Heer Jezus, de eeuwige God zelf, te vragen om een nieuw leven. Als iemand christen is, is het onmogelijk om van het geloof af te vallen (ook hebr 6 spreekt niet over een christen die van zijn geloof afvalt). De kenbaarheid van een christen is in elk geval niet makkelijk, in de Johannesbrieven staat dat zoiemand te herkennen is aan liefde voor de medebroeders/zusters en aan het houden van Gods geboden. In Jakobus wordt die kenbaarheid toegespitst op de vruchten. Zijn er geen vruchten, dan kunnen we ons afvragen of we wel echt christen zijn.

Ja, dát weet ik, daar verteld u mij niets nieuws mee. Ik heb mij uitgebreid beziggehouden met religie en de psychologie van Leiders en volgelingen. Her en der verspeidt over dit forum moet u wel een berichtje van mijn hand tegen kunnen komen. Maar ik wil van u weten wat u persoonlijk, onder een daadwerkelijk christen verstaat. U heeft daar voor uzelf toch wel een voorstelling van gemaakt? Wat onderscheidt u van als christen van andere mensen?

[Jrkamsterdam]

Het heeft niets van doen met een ervaring. Kén jij het evangelie? Leef jij het evangelie? Heb je de essentie van je geloof door? Weet jij waarom jij gelooft? Kun je dat uitleggen?

Wat je beschrijft zijn grotendeels ervaringen.

Ja, ik weet waarom ik geloof. 1) omdat ik de kracht van God gezien heb in het leven van bijvoorbeeld mijn ouders, ik heb gezien dat het echt was en dat het geen stompzinnig toneelspel is. 2) ik heb de trouw van de Levende God in mijn leven vaak mogen ervaren, interventies die geen mensenwerk zijn. 3) de bijbel in haar perfecte samenhang (jaja) en haar interne consistentie is ook een reden opzich om een 'God van de Bijbel' te vermoeden. en 4) de vrucht die het geloof afwerpt op allerlei vlak in mijn leven bevestigen de ware aard van de boom.

De essentie is Galaten 2:20, ik leef, maar niet meer ik, maar Christus leeft in mij. Hij is het leven geworden en zoekt aanbidders. Hij heeft het zondeprobleem opgelost, en we zullen voor Hem een vreugde zijn in eeuwigheid. We zijn er voor Hem.

Dat er mensen zijn hier op het forum die een christelijke achtergrond hebben weet ik (wat overigens níéts zegt over daadwerkelijk christen zijn in het verleden).

Ah.. daar hebben we de "no true scotsman fallacy" weer eens. Ik was natuurlijk nóóit een écht christen.

Als je nu geen christen bent dan ben je het nooit geweest.

De gedachte 'als we het evangelie maar gebracht hebben, dan hebben wij aan onze verantwoordelijkheid tenminste voldaan' lijkt me niet echt liefdevol en vruchtbaar.

Als "verantwoordelijkheid" het éérste is wat in jouw opkomt dan ontbreekt het jou op dat punt volgens mij aan empathie en gevoel voor de evangelische situatie als apocalyptische schaalmodel. Laat staan "enig besef" hoe slecht het er in "jouw wereld" precies voor staat en wat er allemaal nog gaat komen. Moet jij niet keihard gaan waarschuwen? Niet om er zélf beter van te worden bij de Heere maar púúr omdat alles naar de hel gaat! Realiseer jij je dat er van de vele mensen die jij in je leven zult ontmoeten maar zéér weinig mensen zijn die christen zullen worden. Laat staan een 'échte christen'.

??

De vreugde in het christenleven overstemt ook moeilijke omstandigheden en wordt óók niet weggenomen door het bestaan van de hel.

In dat geval is er iets mis met jou omtrent het "leven leven" van het evangelie. Ben jij wel een écht christen?

ja, dat ben ik.

[Rereformed]

@Destinesia,
Tja, je ervaringen zijn in elk geval anders dan die ik ken.

En schiet het al een beetje op daar in Amsterdam? Bekeren ze zich al als de inwoners van Ninevé vanwege uw prediking? Sluiten zich elke week nieuwe bekeerlingen zich aan bij uw groepje christenen vanwege de (ongetwijfeld gedeeltelijke) nieuwe vervullingen van de profetieën en het verkrijgen van diepe nieuwe inzichten in de ernst van het eeuwige voetbalspel tussen de satan en god?

[Destinesia]

Je geeft met slechts een paar vraagtekens aan het onderstaande niet te begrijpen.


Als "verantwoordelijkheid" het éérste is wat in jouw opkomt dan ontbreekt het jou op dat punt volgens mij aan empathie en gevoel voor de evangelische situatie als apocalyptische schaalmodel. Laat staan "enig besef" hoe slecht het er in "jouw wereld" precies voor staat en wat er allemaal nog gaat komen. Moet jij niet keihard gaan waarschuwen? Niet om er zélf beter van te worden bij de Heere maar púúr omdat alles naar de hel gaat! Realiseer jij je dat er van de vele mensen die jij in je leven zult ontmoeten maar zéér weinig mensen zijn die christen zullen worden. Laat staan een 'échte christen'.


Waarom?

[Jrkamsterdam]

Ja, dát weet ik, daar verteld u mij niets nieuws mee. Ik heb mij uitgebreid beziggehouden met religie en de psychologie van Leiders en volgelingen. Her en der verspeidt over dit forum moet u wel een berichtje van mijn hand tegen kunnen komen. Maar ik wil van u weten wat u persoonlijk, onder een daadwerkelijk christen verstaat. U heeft daar voor uzelf toch wel een voorstelling van gemaakt? Wat onderscheidt u van als christen van andere mensen?

Ehm.. ik denk dat het hebben van het leven van de Heer Jezus heel concreet is. Qua ervaring ziet dat er zo uit (bij wijze van voorbeeld); de bijbel zegt dat we degene die ons benadelen / beledigen wél moeten liefhebben. Nou, dat gaat hem nooit lukken en zeker niet met volle overgave of voor langere termijn. Dat zit om zo te zeggen 'niet in mijn aard'. Wel door dát tegen de Heer uit te spreken en te zeggen; 'Heer, ik moet die-en-die liefhebben, maar ik kán het gewoon niet. U leeft in mij en ik wil dat uw Geest mij leidt' dan kost het géén moeite om diegene echt lief te hebben, is die liefde spontaan, heb je geen mensenvrees en boet je ook niet in aan daadkracht, maar zie je meer diegene door de ogen van God. Dát is in het kort de praktische uitwerking van het christen zijn. En zonder die besturing van God, dus als we als christen onafhankelijk leven van God, dan merken we dat al die slechte dingen die van nature in een mens zitten, niet meer of minder óók in ons als christenen zit. Dus qua goedheid is er geen onderscheidt tussen christenen en niet-christenen als dusdanig.

[Jrkamsterdam]

@Destinesia,
Tja, je ervaringen zijn in elk geval anders dan die ik ken.

En schiet het al een beetje op daar in Amsterdam? Bekeren ze zich al als de inwoners van Ninevé vanwege uw prediking? Sluiten zich elke week nieuwe bekeerlingen zich aan bij uw groepje christenen vanwege de (ongetwijfeld gedeeltelijke) nieuwe vervullingen van de profetieën en het verkrijgen van diepe nieuwe inzichten in de ernst van het eeuwige voetbalspel tussen de satan en god?

Joh, Amsterdam wordt de nieuwe biblebelt. Watch out.

Nee, we doen ons best, met vallen en opstaan. En inderdaad zijn er steeds mensen die christen worden, dat is erg mooi.

[Rereformed]

Als iemand christen is, is het onmogelijk om van het geloof af te vallen.

Dus om uw bijbeltje maar gelijk te kunnen geven bent u bereid om alle duizenden afvalligen die u in het leven tegenkomt, niet serieus te nemen als ooit christen geweest zijnde.

Het is nogal weerzinwekkend om zo iemand als je gesprekspartner te hebben. Misschien moet ik om mijn moed erin te houden dit maal maar omgekeerd proberen te denken: het is dat het zo uiterst grappig is zo'n arrogante hansworst tegen te komen, anders zou het zo bijzonder triest zijn.

[Jrkamsterdam]

Je geeft met slechts een paar vraagtekens aan het onderstaande niet te begrijpen.


Als "verantwoordelijkheid" het éérste is wat in jouw opkomt dan ontbreekt het jou op dat punt volgens mij aan empathie en gevoel voor de evangelische situatie als apocalyptische schaalmodel. Laat staan "enig besef" hoe slecht het er in "jouw wereld" precies voor staat en wat er allemaal nog gaat komen. Moet jij niet keihard gaan waarschuwen? Niet om er zélf beter van te worden bij de Heere maar púúr omdat alles naar de hel gaat! Realiseer jij je dat er van de vele mensen die jij in je leven zult ontmoeten maar zéér weinig mensen zijn die christen zullen worden. Laat staan een 'échte christen'.


Waarom?

hoi,
ik begrijp niet waar je vooronderstellingen vandaan komen in dit stuk.

[Jrkamsterdam]

Als iemand christen is, is het onmogelijk om van het geloof af te vallen.

Dus om uw bijbeltje maar gelijk te kunnen geven bent u bereid om alle duizenden afvalligen die u in het leven tegenkomt, niet serieus te nemen als ooit christen geweest zijnde.

Het is nogal weerzinwekkend om zo iemand als je gesprekspartner te hebben. Misschien moet ik om mijn moed erin te houden dit maal maar omgekeerd proberen te denken: het is dat het zo uiterst grappig is zo'n arrogante hansworst tegen te komen, anders zou het zo bijzonder triest zijn.

Ik hoop sowieso iedereen serieus te nemen. En inderdaad de bijbel is doorslaggevend.

Denk je dat het respectvol is om het steeds te hebben over 'idioterie', 'arrogante hansworst'. Mij maakt het niet veel uit, maar het lijkt je woorden van 'serieus nemen' nogal tegen te spreken.

[a.r.]

Ja, dát weet ik, daar verteld u mij niets nieuws mee. Ik heb mij uitgebreid beziggehouden met religie en de psychologie van Leiders en volgelingen. Her en der verspeidt over dit forum moet u wel een berichtje van mijn hand tegen kunnen komen. Maar ik wil van u weten wat u persoonlijk, onder een daadwerkelijk christen verstaat. U heeft daar voor uzelf toch wel een voorstelling van gemaakt? Wat onderscheidt u van als christen van andere mensen?

Ehm.. ik denk dat het hebben van het leven van de Heer Jezus heel concreet is. Qua ervaring ziet dat er zo uit (bij wijze van voorbeeld); de bijbel zegt dat we degene die ons benadelen / beledigen wél moeten liefhebben. Nou, dat gaat hem nooit lukken en zeker niet met volle overgave of voor langere termijn. Dat zit om zo te zeggen 'niet in mijn aard'. Wel door dát tegen de Heer uit te spreken en te zeggen; 'Heer, ik moet die-en-die liefhebben, maar ik kán het gewoon niet. U leeft in mij en ik wil dat uw Geest mij leidt' dan kost het géén moeite om diegene echt lief te hebben, is die liefde spontaan, heb je geen mensenvrees en boet je ook niet in aan daadkracht, maar zie je meer diegene door de ogen van God. Dát is in het kort de praktische uitwerking van het christen zijn. En zonder die besturing van God, dus als we als christen onafhankelijk leven van God, dan merken we dat al die slechte dingen die van nature in een mens zitten, niet meer of minder óók in ons als christenen zit. Dus qua goedheid is er geen onderscheidt tussen christenen en niet-christenen als dusdanig.

Maar beste Jrkamsterdam,
Nu ben ik toch echt even volledig de weg kwijt hoor. Ik kan mij een aantal minder prettige ervaringen met mensen door mijn leven herinneren, en dan druk ik mij héél voorzichtig uit, maar iemand haten ligt niet in mijn aard. Dat u persoonlijk vind dat u daarbij hulp nodig heeft van god om uzelf in bedwang te houden is voor mij een buitengewoon vreemde gedachte...en ik krijg een vreemd beeld van u. Wat zou u doen dan, als u geen hulp van uw god zou krijgen? Slaan of vechten, iemand in elkaar slaan of zelfs iemand doodschieten?

En bovendien, al zou je wel iemand haten, wat dan nog....de één slaat dan toch gewoon linksaf en de ander rechtsaf oid?

[Destinesia]

ik begrijp niet waar je vooronderstellingen vandaan komen in dit stuk.

Jij hebt het over "verantwoordelijkheid". Dat zou niet het eerste zijn wat in mij opkomt als christen.
Daar gaf ik een antwoord op. Waarom ga je daar niet op in?

Het is heel simpel hoor.

Laten we zeggen dat we een wandelingetje op straat maken samen en we gaan de hele dag aan mensen de vraag stellen of zijn zijn wederom geboren ....en Jezus Christus hebben aangenomen als hun redder en verlosser.

Wat is jouw prognose?

[Jrkamsterdam]

Maar beste Jrkamsterdam,
Nu ben ik toch echt even volledig de weg kwijt hoor. Ik kan mij een aantal minder prettige ervaringen met mensen door mijn leven herinneren, en dan druk ik mij héél voorzichtig uit, maar iemand haten ligt niet in mijn aard. Dat u persoonlijk vind dat u daarbij hulp nodig heeft van god om uzelf in bedwang te houden is voor mij een buitengewoon vreemde gedachte...en ik krijg een vreemd beeld van u. Wat zou u doen dan, als u geen hulp van uw god zou krijgen? Slaan of vechten, iemand in elkaar slaan of zelfs iemand doodschieten?

En bovendien, al zou je wel iemand haten, wat dan nog....de één slaat dan toch gewoon linksaf en de ander rechtsaf oid?

Tja, ons beeld van wie de mens is en wat de aard van de mens is zal erg verschillen.

[Jrkamsterdam]

ik begrijp niet waar je vooronderstellingen vandaan komen in dit stuk.

Jij hebt het over "verantwoordelijkheid". Dat zou niet het eerste zijn wat in mij opkomt als christen.
Daar gaf ik een antwoord op. Waarom ga je daar niet op in?

Het is heel simpel hoor.

Laten we zeggen dat we een wandelingetje op straat maken samen en we gaan de hele dag aan mensen de vraag stellen of zijn zijn wederom geboren ....en Jezus Christus hebben aangenomen als hun redder en verlosser.

Wat is jouw prognose?

Verantwoordelijkheid gebruik ik in een context, namelijk dat het alleen maar denken dat na evangelieverkondiging de verantwoordelijkheid van een christen voldaan is níet de juiste wijze van denken is.

Over het tweede, waar komt die vraag vandaan, wat is de relevantie? Ik denk dat sommigen dat zullen bevestigen en de meesten dat zullen ontkennen.