Ali schreef:Het punt is, (wat niemand hier snapt), dat je niet dood kunt zijn.
En dat is heel dom, lieve kijkbuiskinderen.
Moderator: Moderators
Ali schreef:Het punt is, (wat niemand hier snapt), dat je niet dood kunt zijn.
Dood is dood, maar blijf dromen.Ali schreef:Ali schreef:Het punt is, (wat niemand hier snapt), dat je niet dood kunt zijn.
En dat is heel dom, lieve kijkbuiskinderen.
Hebr 6: Als je lichaam dood is, BEN jij er niet meer.Ali schreef: Het punt is, (wat niemand hier snapt), dat je niet dood kunt zijn.
Ik was dit topic eigenlijk wat uit het oog verlorenHoe gaat het inmiddels met TS? Is je familie al wat bedaard? Bij mij heeft het ook jaren geduurd voor de discussies stopten. Niet zo netjes misschien, maar mijn fluwelen handschoentjes uittrekken en zeggen waar het op staat heeft in mijn geval geholpen. Volgens mij houdt mijn moeder nu vooral haar mond, omdat ze weet dat er een keiharde reactie van mij komen die haar zal kwetsen. Ook ziet ze zelf misschien nu ook steeds meer in dat ze na 10 jaar niet meer kan verwachten dat ik me ineens toch weer tot God zal keren. Alles went.
Zeg dat laatste niet te snel. Ik dacht dat vroeger ook van mezelf. En ik herken een helehoop van mezelf in jou, naast je achtergrond ook vooral die passie om er mee bezig te zijn.Berjan schreef:Met mij gaat het wonderwel goed, ik ben geen atheïst geworden en zal dat ook niet worden.
Berjan schreef: 1) ...je kan beter werken aan vrede, dan bidden voor de winst in de oorlog.
2) Een universele broederschap, vind ik veel mooier.
3) En of er nou wel of geen leven is na de dood zie ik wel.
4) Ik lees nu: "De Goden wacht op ons" dat is een inspiratie voor mij. Niet praten over een hel, maar een levenswijze voorstaan in universele gelijkheid van iedereen op de Wereld. Mens en dier, plant en boom.
Omdat ik je wil prikkelen.Berjan schreef:Rereformed,
waarom die drang om mensen tot atheïst te maken?
Heel vaak gaat de omslag van christelijk gelovige tot atheïsme via een tussenfase pantheïsme of ietsisme. Het is heel natuurlijk. Het is een prachtige euthanasie van God. Zo sterft hij voor jou het meest pijnloos af.Je doet alsof jouw levensloop ook de mijne zal zijn.
Zolang je de frase 'ik weet zeker...' gebruikt zit je nog net zo muurvast als je ouders die hun 'enig ware geloof' aanhangen.Ik weet zeker van niet, omdat ik geloof in een SCHEPPER van de kosmos en van alles.
Omdat ik je wil prikkelen.
Niet omdat ik gelijk wil hebben.
Sorry, maar dit lijkt er toch wel op dat je er al vanuit gaat dat mensen die niet Christelijk meer zijn, allemaal eenzelfde weg gaan, en dat ik dezelfde weg ga. Maar ik denk dat veel ex-Christenen niet met theosofie in aanraking zijn gekomen. En mijn god is anders dan de God van de Christenen, die op een wolk regeert en mensen aanhoort die bidden en van daaruit actie onderneemt. Een onpersoonlijke god, men noemt ons ook wel atheïsten, maar dat komt omdat we niet in de normale godsbeeld geloven.Heel vaak gaat de omslag van christelijk gelovige tot atheïsme via een tussenfase pantheïsme of ietsisme. Het is heel natuurlijk. Het is een prachtige euthanasie van God. Zo sterft hij het voor jou het meest pijnloos af.
Ik praat toch niet over zeker weten wat betreft het geloof? Ik weet alleen zeker dat ik geen atheïst zal worden.Zolang je de frase 'ik weet zeker...' gebruikt zit je nog net zo muurvast als je ouders die hun 'enig ware geloof' aanhangen.
Nietzsche gaf als raad dat wanneer je geestelijk wil opgroeien je in je eigen vlees moet durven snijden, boven jezelf uit durven klimmen, jezelf steeds willen overwinnen, overal met argusogen naar kijken, vooral naar jezelf! Ik heb dat altijd ervaren als een hele diepe waarheid.
Kun je dit bewijzen??Berjan schreef:Hier staat wat over theosofie en pantheïsme.
http://www.theosofie.net/onlineliteratu ... en/88a.htm
Maar het is iets anders om zoals de theosofie de gedachte geheel uit te werken en erop te wijzen dat dit kosmische leven als het ware als het zonlicht is dat in ontelbare stralen uiteenvalt, ontelbare menigten evoluerende wezens die samen de kosmische geest vormen, hoewel de kosmische geest voortdurend boven hen zweeft en zelfs niet geheel wordt omvat door het kosmische totaal van de ontelbare individuele manifestaties; elk zo’n straal of manifestatie is niettemin in diepste wezen en in zijn wortel die kosmische geest in zijn totaliteit. ‘Gij en het heelal zijn één.’ Dit is een prachtige gedachte en vereist diep nadenken om de verbazingwekkend suggestieve reikwijdte ervan te begrijpen.
Nu het volgende: de theosofische filosofie leert dat er onzichtbare werelden en gebieden en sferen zijn waarvan onze stoffelijke wereld, gebied of sfeer slechts het uiterlijke kleed is dat dus niet de kosmische geest in zijn geheel kan omvatten. Het westerse pantheïsme heeft van dit laatste geen of nauwelijks een idee. Het schijnt te denken dat er een kosmische geest is die op een of andere manier – ik geloof niet dat ik ooit heb gehoord dat men heeft geprobeerd het te verklaren – maar die op een of andere wijze is verbonden met het grofstoffelijke heelal en dat dit grofstoffelijke heelal op een of andere onverklaarbare manier een deel is van de kosmische geest; dat is tot op zekere hoogte natuurlijk waar.
Dat is niet de theosofische leer omdat ze onvolledig is en als idee onvolmaakt. Dit stoffelijke heelal is slechts het kleed, het uiterlijke stoffelijke kleed dat niettemin leeft, van een bewuste levensladder, die zich naar binnen, steeds verder naar binnen en ook naar buiten uitstrekt, want ruimte per se kent geen richtingen. We kunnen dus in gedachte van het stoffelijke naar het astrale gaan, van het astrale naar gebieden en sferen die nog etherischer zijn, van deze laatste naar andere nog etherischer, vervolgens naar geestelijke gebieden, dan naar goddelijke gebieden en sferen enz., ad infinitum, en bereiken nooit een einde, hoewel we zien dat de levensladder min of meer regelmatig is verdeeld in afzonderlijke gedeelten die we hiërarchieën noemen.
Mee eens. Van orthodox naar vrijzinnig gelovige en daarna het zweefcircuit in. Het is net of men niet zonder "in iets geloven" kan. Je hoort dan natuurlijk wel weer bij een club.Destinesia schreef:- Wat een gelul wat ik zojuist las! -
Hé Berjan,Berjan schreef:Omdat ik je wil prikkelen.
Niet omdat ik gelijk wil hebben.Sorry, maar dit lijkt er toch wel op dat je er al vanuit gaat dat mensen die niet Christelijk meer zijn, allemaal eenzelfde weg gaan, en dat ik dezelfde weg ga. Maar ik denk dat veel ex-Christenen niet met theosofie in aanraking zijn gekomen. En mijn god is anders dan de God van de Christenen, die op een wolk regeert en mensen aanhoort die bidden en van daaruit actie onderneemt. Een onpersoonlijke god, men noemt ons ook wel atheïsten, maar dat komt omdat we niet in de normale godsbeeld geloven.Heel vaak gaat de omslag van christelijk gelovige tot atheïsme via een tussenfase pantheïsme of ietsisme. Het is heel natuurlijk. Het is een prachtige euthanasie van God. Zo sterft hij het voor jou het meest pijnloos af.
Maar theosofie is geen ietsisme en ook geen pantheïsme.
Hier staat wat over theosofie en pantheïsme.
http://www.theosofie.net/onlineliteratu ... en/88a.htm
Ik praat toch niet over zeker weten wat betreft het geloof? Ik weet alleen zeker dat ik geen atheïst zal worden.Zolang je de frase 'ik weet zeker...' gebruikt zit je nog net zo muurvast als je ouders die hun 'enig ware geloof' aanhangen.
Nietzsche gaf als raad dat wanneer je geestelijk wil opgroeien je in je eigen vlees moet durven snijden, boven jezelf uit durven klimmen, jezelf steeds willen overwinnen, overal met argusogen naar kijken, vooral naar jezelf! Ik heb dat altijd ervaren als een hele diepe waarheid.
Alsof ik dat niet gedaan heb? In mijn eigen vlees snijden? Mijn ouders zijn vaak kwaad op mij, met schelden als gevolg (ik vind de tekst: Je bent in de macht van de duivel namelijk schelden), ik had vroeger vrienden in de kerk die ik al maanden niet meer zie. En vooral in een Christelijk dorp waar ik woon is het onmogelijk gewoon door te gaan met leven, zonder dat de Christenen anders reageren.
Je moet gewoon begrijpen dat mensen heel andere dingen kunnen geloven. Men hoeft geen atheïst te worden, na de ene god de rug toe te keren. En men kan met argusogen naar zichzelf kijken, zonder atheïst te worden en met een eigen overtuiging. Als je dat gelooft en respecteert hou je zulke stellingen niet, die je nu poneert.