Het lijkt mooi maar het is het niet.Job schreef:Contemplatie....SSSssssssst ...ik zit te genieten van het mooie weer. Jij niet dan ?collegavanerik schreef:-stilte-
Job
Het is net de bijbel: het is maar net hoe je het interpreteert.
Moderator: Moderators
Het lijkt mooi maar het is het niet.Job schreef:Contemplatie....SSSssssssst ...ik zit te genieten van het mooie weer. Jij niet dan ?collegavanerik schreef:-stilte-
Job
Hebr 6: Versta jij wat je leest ?collegavanerik schreef: Het lijkt mooi maar het is het niet.
Het is net de bijbel: het is maar net hoe je het interpreteert.
Hebr 6: Dit geldt voor de ketter die al een vooringenomen standpunt heeft t.a.v. het bijbellezen.collegavanerik schreef:Job,
"Iedere ketter heeft zijn letter".
Hebr 6: Hoe staat het dan met alle kinderen en vrouwen die werden afgemaakt bij de inname van b.v. Ai, of de vrouw, kinderen en het vee van Achan, waren dat geen zwakkeren die onschuldig ter dood werden gebracht op last van de God van Israël? Wie waren de vervolgden hier en wie was de machtswellusteling en vervolger?Job schreef:Bloed vergoten door tirannen (Farao)en koningen en andere machtswellustelingen en vervolgers.CvE schreef:Nee de bijbel gaat over bloed, heel veel bloed. Onrechtvaardigheid wordt beloond en rechtvaardigen worden bestraft.
God komt op voor vervolgden, weduwen, wezen, armen en andere zwakkeren.
In de bijbel bestaat het diepe besef dat het kwaad zichzelf straft.Job
Hier ga je ervan uit dat Jozua een geschiedenisboek is, of historisch is.skeptic schreef:Hoe staat het dan met alle kinderen en vrouwen die werden afgemaakt bij de inname van b.v. Ai, of de vrouw, kinderen en het vee van Achan, waren dat geen zwakkeren die onschuldig ter dood werden gebracht op last van de God van Israël? Wie waren de vervolgden hier en wie was de machtswellusteling en vervolger?Job schreef:Bloed vergoten door tirannen (Farao)en koningen en andere machtswellustelingen en vervolgers.CvE schreef:Nee de bijbel gaat over bloed, heel veel bloed. Onrechtvaardigheid wordt beloond en rechtvaardigen worden bestraft.
God komt op voor vervolgden, weduwen, wezen, armen en andere zwakkeren.
In de bijbel bestaat het diepe besef dat het kwaad zichzelf straft.Job
Jozua is de "geschiedenis" die het ethnic cleansing van na de ballingschap (Ezra 10,1-44) het goddelijk zegel van goedkeuring geeft.Job schreef: Het boek Jozua (daar komt de naam Jezus van af) is geen historisch verslag van een bliksemoorlog, geen oorlogsdokumentatie (zo wordt het vaak gelezen met alle vormen van nationalisme en religieus fanatisme) van dien). Jozua is profetie, d.w.z. het is een beschrijving van de pogingen om volgens de bijbelse leer (Tora) te leven (Daarom is het ook het eerste boek na de Tora). Het gaat over geleefde leven.
Het wil vorm geven aan wat geleerd is. De woorden (Mozes eindigt met 'woorden'') worden daden.
De Tora is het geweten van dit leven. Het leven in het land staat onder kritiek van de Torah. Net zoals koningen in 1 en 2 Koningen onder kritiek staan van de Profeten.
Hebr 6: Zeker, CvE. Je kunt schijnbaar ook niet anders..Wat schrijf ik ?? ...Je wilt het ook niet anders lezen.collegavanerik schreef:DE DEKALOOG:
God verhardt het hart van de Farao, God moordt vervolgens alle eerstegeborenen van Egypte uit, laat de Farao met zijn leger omkomen, stuurt zijn volk de woestijn in, laat het aan de andere kant van de woestijn zich invechten met nog meer doden.
TERWIJL ER EEN MACHTSVACUUM IN EGYPTE IS!!!!
Gij zult niet doden, ja ja.
Maar ik lees het vast verkeerd.
Als er ergens kritiek komt op het handelen of 'ontrouw' van het 'Hebreeuwse volk dan is het wel in de verhalen zelf (bijv. De grote Profeten)collegavanerik schreef: Blijkbaar werkt het tora filter niet optimaal maar wordt het uitgelegd naar ieders wil, en dat is precies mijn kritiek.
Ik haal even twee citaten aan die ik als contradictief ervaar.Job schreef:
1. Elke daad, die noodzakelijkerwijs zal gebeuren, is Gods wil.
2. Wat de bijbel hier onderstreept is een van de meest fundamentele wetten van het menselijk gedrag.
Iedere slechte daad draagt ertoe bij het hart van de mens te verharden, d.w.z. het af te stompen en 'dood'(gevoelloos) te maken. En iedere goede daad draagt ertoe bij het te verzachten, levend te maken. Hoe méér het hart van de mens verhardt, des te minder vrijheid heeft hij om te veranderen en des te meer wordt hij bepaald door zijn voorafgaande handelingen.
Maar dan komt hij op een moment dat zijn hart zó verhard en afgestompt is, dat hij de mogelijkheid om vrij te zijn verloren heeft en hij gedwongen is steeds maar verder en verder te gaan tot het onvermijdelijke einde.
Ik zou eerder zeggen 'oudbollig' en vaak achterhaald.Leegte schreef:Job, ten eerste bedankt voor de moeite die je doet om de vragen van cve te beantwoorden (en daarmee de scepsis van vele users op dit forum). Atheistische kritiek op religie is heftig, en vaak ook gewoon terecht.
Als zijn hart maar niet teveel verhard, zou het best kunnen. Zeker als CvE zijn hart beetje open zou stellen !Leegte schreef: Ik hoop dat jullie er samen uit kunnen komen.
Ach, twijfel hoort erbij. Ik twijfel ook wel eens....Leegte schreef:Ikzelf zou je eerder een vraag willen stellen meer vanuit een Boeddhistisch standpunt (alhoewel ik regelmatig aan mezelf twijfel of ik nou werkelijk Boeddhist ben, maar toch).
Hmmm..ik niet, omdat het perspectief van de bijbelschrijvers anders is dan die van de Farao.Leegte schreef:Ik haal even twee citaten aan die ik als contradictief ervaar.
Dat kan. Noem het zoals jij het ziet. Dat doen de bijbelschrijvers ook.Leegte schreef:Hetgene wat je beschreef achter punt 2, daar kan ik me in vinden, alhoewel ik het karma zou noemen.
De bijbelschrijvers hebben het theologisch geinterpreteerd als Gods werk.Het gaat om bevrijding uit slavernij, uit afgodendienst.Leegte schreef:En niet voor het een of het ander, maar wat overtuigt jou dat de processen van verharding aan de ene kant, en van compassie aan de andere kant, krachten (of vooropgestelde plannen) van Gods werking impliceren, en niet puur en alleen de menselijke geest?
http://www.xs4all.nl/~vstekst/documents ... tories.PDFOmdat de culturele bagage van iedere lezer zal verschillen, illustreren we de bespreking van hun ideeen met Roodkapje. Dit sprookje zullen de meeste lezers kennen. Niet toevallig is Roodkapje onlangs uitgeroepen tot het meest geliefde sprookje van de Nederlanders.
Roodkapje is, net als alle andere sprookjes, namelijk niet zomaar een toevallig verhaal over een meisje met een rood kapje, dat door haar moeder erop uitgestuurd wordt om haar zieke grootmoeder eten te brengen. Roodkapje staat in dit sprookje voor het meisje wier eer belaagd wordt, omdat ze niet luistert naar haar moeder. Een van de eerste versies van Roodkapje werd verteld door de Franse Charles Perrault aan het wulpse zeventiende eeuwse hof van Lodewijk de veertiende, waar het diende als waarschuwing voor jonge vrouwen. In tegenstelling tot de latere versie, opgetekend door de Duitse gebroeders Grimm, loopt Perraults Roodkapje slecht af. De wolf eet Roodkapje op en dat is dat. In de latere versie van Grimm wordt het meisje wel gered, namelijk door de jager.
Meer algemeen is Roodkapje het symbool voor de mens die verleid wordt door het kwaad (de wolf), daaraan ten onder dreigt te gaan, maar op het nippertje wordt gered (door de jager). De verleidingsscene die centraal staat in dit sprookje, maakt ook de populariteit van Roodkapje begrijpelijk.
Wie herkent niet de angstaanjagendheid, maar ook de aantrekkingskracht van de wolf, die ons op het verkeerde pad leidt? Sprookjes krijgen hun betekenis, zo stelt psychoanalyticus Bruno Bettelheim, uit het feit dat ze behalve een letterlijke betekenis, een figuurlijke betekenis hebben, die ons onderbewuste aanspreekt. De opgegeten Roodkapje verwijst naar een centraal thema in veel sprookjes en mythen: opgegeten worden (sterven) om daarna als nieuw herboren te worden. Het 'bos' is een noodzakelijke
fase in onze ontwikkeling, een noodzakelijke horde die we moeten nemen om op een hoger plan te kunnen komen.
Voor de lezer die twijfelt aan de relevantie van Roodkapje voor zijn of haar organisatie, helpt wellicht het besef dat de Jochem de Bruinspot op abstracter niveau veel parallellen vertoon met Roodkapje. Rabo's Jochem de Bruin moet immers door het donkere bos (het financiele centrum in Londen) om de wolf (vijandige collega's die zijn bank niet serieus nemen) tegemoet te treden zodat hij zijn eer (de goede naam van de Rabobank) kan verdedigen.
Hebr 6: als je het woordenboek openslaat zul je zien dat farao en massamoordenaar geen synoniemen van elkaar zijn.Job schreef:Farao's zijn er altijd geweest in alle eeuwen en zullen wel ook in de toekomst helaas nog zijn.
Denk maar aan de 20e eeuw. Hitler, Stalin, Pol Pot.