Nog maar zeventien berichten, maar ik lees je bijdragen nu al met plezier en verwachtingsvolle interesse, Arthas. Je zit ook goed in het onderwerp, merk ik. Je typering van Ouweneels omkeer is in alle beknoptheid omvattend, en dat is een goed teken. De kritiek van A.P. Geelhoed op Ouweneels omkeer wel eens gelezen?
Arthas schreef: Hij typeert Defianth's commentaar als "vlooien" terwijl de sterfbedscene's absoluut geen marginaal punt zijn in het betoog. Hij verschuilt zich achter het idee dat Marc hem al bijvoorbaat veroordeelt heeft (plaatst zichzelf in een slachtofferrol en Marc in de rol van iemand dat er enkel op uit is Ouweneel op onwaarheden te betrappen). 
Ik denk dat Ouweneel zich bij voorbaat slachtoffer voelt, op twee terreinen: de evangelische beweging, en ook de Vergadering, heeft zichzelf ontwikkeld in een tijd dat het geloof onder vuur lag en steeds meer terrein verloor, met name in de academies en onder de ontwikkelde klasse. In Nederland van na de oorlog is het geloof bijna volledig gemarginaliseerd. Omdat de Vergadering van Gelovigen ook nog een marginaal stroompje naast de grote volkskerken (waar het zich tegen afzet: die zouden volzitten met nominale christenen die niet oprecht geloven en geleid worden door geestelijken die de instituten in stand houden uit overwegingen van traditie en persoonlijk gewin), identificeert ze zich des te sterker met de martelaren uit de Nieuw-Testamentische tijd.
De 'wereld' staat vijandig tegenover de ware gelovigen. En het zijn atheistische intellectuelen die de aanval leiden. Het is dan heel makkelijk jezelf enerzijds als slachtoffer te beschouwen (lijkt een beetje op de wijze waarop moslims zichzelf nogal eens zien) en om dat te compenseren, jezelf te verheffen boven je vermeende vijand (die zoveel sterker en groter is) door je intellectueel, emotioneel, moreel en spiritueel op een plan te wanen waar de ander gewoon nooit bij kan komen. 
Arme atheïsten, die vast zitten in hun rationalisme, scientisme, vooronderstellingen, cynisch ongeloof, etc. etc.