Eigenlijk zou ik dit stuk in
Kochimodo twijfelt over zijn geloven moeten zetten omdat ik er daar over begon maar na even nadenken vond ik toch dat ik dit beter in mijn eigen draadje hier kon plaatsen.
Ik zei daar: ....
XcsM schreef: Ik heb hier voor mijn neus een a-4'tje liggen. een copy van de voorkant van een christelijk krantje genaamd : "De Heilsfontijn". Daarop stond iedere maand een "bekeringsverhaal". Mij werd gevraagd kort na mijn bekering op 26 jarige leeftijd "mijn verhaal" toch eens in te zenden. De kop heb ik destijds de titel:
"Emotioneel Gedoe of Werkelijkheid?" gegeven. Als ik het nu doorlees weet ik dat het antwoord "emotioneel gedoe" moet zijn. Want wat een merkwaardig en zoetsappig verhaal schrijf ik daar toch. Destijds goed bedoeld maar zo vreselijk naief van mij om het christendom zo op die wijze te promoten als DE waarheid. Ik had een heel lang verhaal ingestuurd en ik merkte na publicatie dat sommige zinsneden wat dogmatischer waren aangepast. Ik wilde daarop destijds teleurgesteld reageren maar ik heb het toen toch zo maar gelaten. Omdat het verhaal "wel" strookte met het evangelie voor zover ik me daar in had verdiept.
Er stond bijvoorbeeld in mijn originele inzending MIJN zin:
Zou Jezus dan geen wonderen hebben kunnen doen, als Hij de Zoon van God is?
Daar werd van gemaakt:
Zou Jezus dan geen wonderen hebben kunnen doen, Hij die de Zoon van God is?
En nog een paar dingen waren aangepast of iets ingekort. Maar ik weet niet meer precies wat dat was. Jammer dat ik het handgeschreven origineel niet meer heb bewaard. Ik kan het in ieder geval nergens meer vinden. Destijds heb ik het nagelaten om er iets van te zeggen. Het was hier en daar te 'twijfelend' en die 'toon' is gecensureert.
Had ik toen helemaal niet door.
Ik ga het opnieuw overtypen en hier plaatsen.
Hier is dat verhaal.
Ik vraag me nu serieus af wat de reacties op freethinker zouden zijn geweest ik dit verhaal serieus als openingspost had gebruikt en Rereformed of Devious ermee aan het quoten waren geslagen.
XcsM in de HeilsFontein Januari 1994 schreef:Emotioneel Gedoe of Werkelijkheid?
Lezen in de Bijbel is een goede zaak, maar er zijn gedeelten, die niet zo gemakkelijk te begrijpen zijn, vooral als je er niet bij opgegroeid bent. veel van ....'s vragen bleven dan ook onbeantwoord. Maar God zorgde ervoor dat zijn problemen toch werden opgelost.
Hier volgt zijn verhaal:
Religie's bij de vleet.
Ik bezat een bijbel en las er ook weleens in. Gewoon willekeurig, want ik ben niet zo'n vaste lezer en spring van de hak op de tak. Voor de persoon van Jezus had ik bewondering, maar ik had moeite met die wonderen, vond het eigenlijk maar onzin. Ik geloofde wel in God, maar niet in Jezus Christus, zoals Hij in de bijbel is beschreven. Wat kon ik er aan doen dat ik het niet geloofde. Er waren tenslotte zoveel religie's. Nee, God moest dat toch zeker wel begrijpen.
Maar verder lezend vond ik steeds vaker dat juist het geloof in Jezus Christus bepaalt wat er met de mensheid gebeurt. Geloven in een God is niet voldoende. Christus naam kwam ik steeds vaker tegen en dat werkte op mijn zenuwen. het stond er allemaal zo duidelijk en radicaal: "Ik ben de weg en de waarheid en het leven. Niemand komt tot de Vader dan door Mij". En: Wie niet gelooft is reeds veroordeeld, omdat hij niet heeft geloofd in de naam van de Eniggeboren Zoon van God. En ik vond het eigenlijk best lastig om juist dat te geloven: Kies je voor Jezus, dan heb je een eeuwig leven met God. Kies je niet voor Jezus dan heb je een eeuwig leven zonder God! Ook moet ik vertellen dat andere religie's een groot struikelblok waren. Die moesten toch ook gerespecteerd worden vond ik.
Welke Religie is de Ware?
Ik kwam er niet uit. Wat was nou de ware godsdienst? In mijn wanhoop riep ik tot God. ik zei tegen God: "Wie bent U" Ik wil dat heel graag weten. Ik bid nu tot de God die mij heeft gemaakt en niemand anders. Anders weet ik het ook niet meer hoor. Amen. Het was een kort gebed, maar de tranen liepen me over de wangen en gek genoeg, ik voelde dat Hij het had gehoord en met mij meevoelde. Een gevoel van warmte kwam over me en die is de hele vakantie (ik was namelijk met vakantie in Griekenland) niet meer weggegaan. Terug in Nederland verwaterde dat gelukzalige gevoel voor een groot deel. Was het misschien alleen maar wat 'emotioneel gedoe' van mezelf geweest? Toch bleef er genoeg hangen om niet alles zomaar weg te doen en ik verlangde heel erg terug naar die warmte. Soms bad ik weer eens, maar niet zo wanhopig als toen in Griekenland. Die warmte kwam niet meer terug. Alleen het verlangen ernaar. Ik geloofde wel dat Jezus eens geleefd had, maar meer ook niet.
Kreeg Moeite Met Het Vloeken
Toch waren er een paar veranderingen. Ik kon niet meer zo best vloeken. Iedere keer wanneer het per ongeluk toch gebeurde, hoorde ik het gewoon in mijn hoofd nagalmen en had ik er ontzettend spijt van.
Ook wilde ik vriendelijk voor de mensen zijn, wat me trouwens niet altijd lukte. Toch voelde ik dat het belangrijk was. Jezus leefde immers ook zo. Ook al geloofde ik niet in Zijn wonderen, ik had wel respect voor Hem. Zijn manier van leven was verreweg de beste. Die vond ik in geen andere religie terug.
Kreeg Ander Werk
In de bijbel las ik ook over de Heilige Geest. Hij is als een Vriend die je te hulp komt als het tegenzit. Maar als je verkeerde dingen doet, vloekt of scheldt of geweld pleegt, dan vliegt Hij als het ware verschrikt weg. Hij kan alleen maar bij je zijn als je in het licht wandeld. In het licht van Christus. Ik begreep heel goed dat ik Jezus nodig had. Het ging dus zo: Eerst geloofde ik in God, toen verlangde ik naar de Heilige Geest. Nu Jezus nog. In die tijd veranderde ik van baan en kwam ik terecht in het ziekenhuis waar ik werk kreeg bij de civiele dienst. Had het direct reuze naar mijn zin, veel mensen om mij heen en vaak gesprekken met patienten en collega's.
Slikte Mijn Woorden Weer In
Op een dag werkte ik op een afdeling waar ik de gang met een wisser aanveegde. Daar hoorde ik een mannenstem uit een van de ziekenkamers: "Schoonmaker komt u hier ook nog vegen?" Ik was in de gang bezig en nog lang niet aan die kamer toe en liep daarom geirriteerd die zaal op. Waar bemoeide die man zich eigenlijk mee! Ik wou hem met een cynisch antwoord overeenstemmend met mijn ochtendhumeur, van repliek dienen toen ik zag dat hij in de bijbel zat te lezen. Onmiddelijk at ik mijn gedachten en de helft van mijn net uitgesproken zin op.
Kunnen Er Wonderen Gebeuren?
De gedachte schoot door mij heen dat dit contact wel eens heel belangrijk zou kunnen zijn. Dat is het ook geworden Heb heel wat gesprekken met hem gevoerd en hem al de vragen voorgelegd waar ik nog steeds mee zat. dit was de kans om een ervaren christen binnenstebuiten te keren. Ik vuurde de meest ingewikkelde vragen op hem af, maar iedere keer diende hij mij met zo'n schitterend antwoord dat het mij precies die voldoening gaf waar ik al drie jaar op zat te wachten. Die vroegere warmte kwam weer terug en bidden deed ik ook weer dagelijks. Ik geloofde van die dag af in wonderen!
Het leven zelf is immers een wonder van God. een kind wordt geboren: Een wonder! Het menselijk denken: een wonder! Alles groeit en beweegt: een wonder!
Zou Jezus geen wonderen hebben kunnen doen, Hij die de Zoon van God is? Zijn volgelingen waren er getuige van. Die hebben het doorverteld aan anderen. Maar dat hebben ze geweten ook! Want wat hebben ze er niet voor over gehad! Ze zijn gehaat, bespot, geslagen, gevangen gezet, gedood zelfs Toch zijn ze niet van hun getuigenis afgeweken. Voor een leugen hadden ze beslist al dat lijden niet over gehad.
De meeste mensen weten van Jezus niet meer dan de Kerstboom. Net als ik toen. Ik heb geen spijt van al mijn zoeken. Ben er nu van overtuigd dat de hele bijbel waar is. Op 28 februari 1993 ben ik gedoopt en heb me aangesloten bij een gemeente waar de christenen helemaal niet van die 'soepballetjes' bleken te zijn als waar ik ze altijd voor gehouden had. Er zijn er zelfs bij die ook op latere leeftijd bekeerd zijn, net als ik, zonder christelijke opvoeding dus. Zelfs mijn eigen vader leest nu vaak in de bijbel.
Geloven Met Heel Je Hart, Hoe Doe Je Dat?
"Wat is er tegen dat ik gedoopt word?" vroeg die kamerling uit Ethiopie aan de prediker Filipus.
Deze zei dat je dan wel met heel je hart moest geloven. Ineens kwam de vraag bij mij op: geloof ik eigenlijk wel met heel mijn hart? Zou God mijn geloof wel voor vol aanzien? Of zou ik eerst de hele bijbel moeten uitlezen, voordat ik mij kon laten dopen? dan mocht ik wel opschieten want de doopdienst was gepland over 3,5 week! Ik was zo zeker van mijn zaak geweest. En nu...
Geloven, hoe doen al die christenen het toch? Hoe krijgen ze het voor elkaar? Nou petje af hoor!
Gelukkig heb ik deze worsteling niet voor mezelf gehouden, maar het in gebed tot God gebracht. geloof moet je van boven gegeven worden, daar moet je om bidden. Drie jaar geleden had ik dat al eens gedaan. Nu zag ik het duidelijk: Geloven is vertrouwen, je toevertrouwen aan Jezus. Alles wat Hij zegt is waar en daar vertrouw je op. Dat neem je gewoon als waar aan.
Als u bidt hoeft het echt geen prachtig lang gebed te zijn. Het mag best simpel blijven. Al zou u alleen maar zeggen: "God help mij" en u meent het serieus, dan weet Hij precies wat u bedoeld. En ook wat voor hulp u nodig hebt. Voel u ook niet te slecht voor God. Hij is er voor iedereen. Hij heeft u Zelf gemaakt, Hij kent u persoonlijk, ook al kent u Hem niet. Hij laat u uw gang gaan en hoopt dat u zich eens zult afvragen: Waarom leef ik eigenlijk? Dat vroeg ik mijzelf ook af. God heeft me het antwoord gegeven, toen ik daar om bad. Misschien begrijpt u niet hoe je tot geloof in Jezus Christus kunt komen. Schrijf of bel me dan. Ik wil er graag met u over praten.
adres en bla,bla
Aldus XcsM in 1993 op 26 jarige leeftijd, die dit geloof binnen enkele weken tijd
zomaar aannam en zich 2 maanden later liet dopen. En dat allemaal op basis van een zelfopgewekt "lekker gevoel" veel lezen en praten met christenen en een "wilde gok" dat het allemaal wel waar zou zijn.
Ik ben er stil van. 15 jaar lang ........
