Schrikdraad; de mentale christelijke gevangenis

[PietV.]

Als je geloof wegvalt blijft alleen 1) over. Schuld(gevoel) zonder verlossing.

Als je geloof wegvalt dan valt je geloof weg. Ik ben nog nooit een ex-gelovige tegen gekomen die rondliep met een schuldgevoel zonder verlossing. Het is eerder een soort weemoed, nostalgie of hang naar een zekere traditie. Maar zich schuldig voelen kan alleen als je gelovig bent, dat is je tenslotte ingeprent en deze mantra kom je met regelmaat tegen. Volgens mij heb je geen enkel idee hoe de belevingswereld van de ex-gelovige er uit ziet. Je zou het net als deze pastor eens moeten proberen. Al was het maar om bepaalde beweringen te staven.

[PietV.]

Toch kan ik mij niet aan de indruk onttrekken, dat er hier een aantal mensen zijn, waaronder jij die zich meer druk maken om het christelijk geloof, dat zij niet (meer) aanhangen dan om vissen of voetballen. Als ik dan vraag waarom ex-gelovigen daar nog steeds zo mee bezig zijn dan krijg ik steevast als antwoord, dat gelovigen zo opdringerig zijn en het geloof schadelijk voor de maatschappij. Maar ik begrijp, dat dat gevaar in Finland inmiddels wel bezworen is.

Dat kan inderdaad een reden zijn, voor mij is het belangrijk dat mijn kinderen niet in een theocratische wereld terecht komen waar gelovigen gaan bepalen hoe er gedacht en gefunctioneerd moet worden. En de enige manier om deze evangelisatiedrang te stoppen is niet de andere kant opkijken maar een weerwoord formuleren. Misschien weet ik net als bovenstaande spreker(s) maar al te goed dat na tienduizenden keren in de herhaalmodus te hebben gezeten, hoe lastig het is om argumentatie te verwerken en over te brengen naar objectieve criteria. Veel mensen om mij heen zijn gewoon verslaafd aan religie, het zijn ooit kinderen geweest die reli-crack hebben ontvangen en ze kunnen er niet meer zonder. En ze verzinnen allerhande nep smoezen om het maar in te kunnen blijven nemen.

[Maria]

Ik vind het christelijk geloof helemaal geen gevangenis.

http://www.freethinker.nl/forum/viewtop ... 81#p446081" onclick="window.open(this.href);return false;
Natuurlijk niet K., want bij jou knellen de banden niet, die dat wel zo vaak doen bij gelovigen en deden bij ex gelovigen.
Ik wou, dat je ook eens gewoon aan wilde nemen, wat ex gelovigen die hier schrijven meemaakten en wat hun motiveert om hier te komen.

Of dat het wel of niet on topic is doet blijkbaar bij jou niet ter zake om in een topic waarin iemand zijn problemen zo goed en zo kwaad mogelijk probeert te ventileren en er mee probeert mee om te gaan te gaan reageren met zo'n losse flodder.

Sorry:
Het komt bij mij over alsof er iemand met jou wil praten over zijn problemen, zijn moeilijkheden uit en dan van jou als enige reactie krijgt :
"Ik begrijp je probleem niet, ik heb er helemaal geen moeilijkheden mee."

Ik heb het openings topic nog weer eens gelezen.
Ik kan er geen genoeg van krijgen.
Destinesia beschrijft hier eigen ervaringen.
En natuurlijk heeft niet iedereen dezelfde ervaringen.!!!
Moet dat benoemd worden??

Ik kan iig. datgene wat beschreven wordt heel goed herkennen.

En weet je K.
Toen ik deze keer het las, zag ik direct de overeenkomsten.

Ik heb een behoorlijk aantal discussies elders gevoerd met christenen en ik ben er doodmoe van geworden.

Wat ik ondervonden heb:
...................

Het is precies.
Let wel, ik zeg niet dat je zo bent.
Maar het is wel zoals jij op dit Forum overkomt door je manier van schrijven.
Door de manier waarop jij communiceert.

Bij uitstek. Schoolvoorbeeld.

Dat jij als gelovige het niet bewust bent, zelfs dat staat ook zo beschreven.

[Beagle1831]

De boodschap van de bijbel is kort gezegd:
1) je staat schuldig tegenover God en mensen, een boodschap die vaak aansluit bij wat je voelt.
2) er is redding van de schuld in Jezus Christus
3) als je dat gelooft word je gaandeweg een nieuw mens, bevrijd van schuld en angst.

Als je geloof wegvalt blijft alleen 1) over. Schuld(gevoel) zonder verlossing.

Wacht ff .. dit is een vrijdenker forum, dus je weet heel goed dat zo'n tekst hier als een provocatie zal worden gezien, en dan heb je het lef om vervolgens aan ons te vragen waar we ons zo druk om maken ??

Toch kan ik mij niet aan de indruk onttrekken, dat er hier een aantal mensen zijn, waaronder jij die zich meer druk maken om het christelijk geloof, dat zij niet (meer) aanhangen dan om vissen of voetballen.

Een mensenoffer verheerlijken dat mij vrij zou moeten maken van mijn (aangeboren) zonden ?
Enge immorele ongefundeerde gedachtegangen waar een 'normaal' mens zich inderdaad 'druk' om hoort te maken.

[Erik]

Een mensenoffer verheerlijken dat mij vrij zou moeten maken van mijn (aangeboren) zonden ?
Enge immorele ongefundeerde gedachtegangen waar een 'normaal' mens zich inderdaad 'druk' om hoort te maken.

[Maria]

Toch kan ik mij niet aan de indruk onttrekken, dat er hier een aantal mensen zijn, waaronder jij die zich meer druk maken om het christelijk geloof, dat zij niet (meer) aanhangen dan om vissen of voetballen. Als ik dan vraag waarom ex-gelovigen daar nog steeds zo mee bezig zijn ...............

Dan vind je hier in dit topic de antwoorden eens samengevat, die nu eens voor één keer serieus moet nemen.
En hierin samengevat de vele levens, die wel de banden voelden knellen.

Als je echt serieus eer wil weten van wat er in de harten voorvalt van je medemensen en ook serieus wil weten waarom mensen een gelovige opvoeding en groot gedeelte van volwassen leven nooit meer kwijtraken, kun je ook de topics lezen van de afvalligen in getuigenissen.

Is het je dan nog niet duidelijk dan zou je je natuurlijk ook een keer kunnen verdiepen in de psychologie van de mens.

[Karssenberg]

[

Dat kan inderdaad een reden zijn, voor mij is het belangrijk dat mijn kinderen niet in een theocratische wereld terecht komen waar gelovigen gaan bepalen hoe er gedacht en gefunctioneerd moet worden. En de enige manier om deze evangelisatiedrang te stoppen is niet de andere kant opkijken maar een weerwoord formuleren.

Kinderen, vooral vanaf een jaar of 13, willen zich nog wel eens afzetten tegen datgene wat ouders omhelzen en omgekeerd. Vooral als ze gaan merken dat het niet klopt wat je al generaliserend over anderen zegt.

[Bonjour]

Kinderen, vooral vanaf een jaar of 13, willen zich nog wel eens afzetten tegen datgene wat ouders omhelzen en omgekeerd. Vooral als ze gaan merken dat het niet klopt wat je al generaliserend over anderen zegt.

Ik maak een verschil tussen ongelovig opvoeden en atheïstisch opvoeden. In het eerste geval wordt het geloof onbesproken gelaten, in het tweede geval leg je ook uit waarom de verschillende geloven in je ogen niet stand houden. Kinderen zien dan wel wat wij jou niet duidelijk kunnen maken. De basishouding richting geloof is dan zo dat een evangelist aanzienlijk minder kans maakt.
Het is triest dat je je kinderen moet wapenen tegen reclame en tegen evangelisten.

[LordDragon]

Karssenberg schreef:

De boodschap van de bijbel is kort gezegd:
1) je staat schuldig tegenover God en mensen, een boodschap die vaak aansluit bij wat je voelt.
2) er is redding van de schuld in Jezus Christus
3) als je dat gelooft word je gaandeweg een nieuw mens, bevrijd van schuld en angst.

Als je geloof wegvalt blijft alleen 1) over. Schuld(gevoel) zonder verlossing.

Weer een schitterend voorbeeld van de arrogantie van de gelovige, die denkt te weten dat iemand die niet gelooft leeft met een ondraaglijk schuldgevoel zonder verlossing. Je spreekt jezelf trouwens tegen in je samenvatting van de boodschap uit de bijbel, 1schuld tegenover god staat haaks op 3bevrijdt van schuld en angst, Jij nietig mensje kan je schuld tegenover de almachtige baarddrager nooit inlossen, en dus leef je voortdurend in angst om iets fout te doen tegenover je god.

MVG, LD.

[Erik]

[

Dat kan inderdaad een reden zijn, voor mij is het belangrijk dat mijn kinderen niet in een theocratische wereld terecht komen waar gelovigen gaan bepalen hoe er gedacht en gefunctioneerd moet worden. En de enige manier om deze evangelisatiedrang te stoppen is niet de andere kant opkijken maar een weerwoord formuleren.

Kinderen, vooral vanaf een jaar of 13, willen zich nog wel eens afzetten tegen datgene wat ouders omhelzen en omgekeerd. Vooral als ze gaan merken dat het niet klopt wat je al generaliserend over anderen zegt.

Kinderen van die leeftijd zijn vooral bang om uitgesloten te worden, en dat is wat ze overkomt als ze besluiten niet meer te geloven.
Ze kijken wel uit.
De indoctrinerende omgeving wordt niet enkel bepaald door papa en mama, maar meer nog door het enge bekrompen kringetje waarin ze verzeild zijn geraakt.
Deze kinderen zijn verder al zo bang gemaakt met de straf die het de rug toe keren van het geloof als gevolg heeft, dat ze simpelweg niet anders kunnen dan "gelovig" te blijven.

Ik heb het voorrecht dat ik niet religieus ben opgevoed maar wel degelijk op de hoogte ben gebracht van de bestaande godsdiensten.
Dat heeft er voor gezorgd dat ik al vroeg in mijn pubertijd duidelijk het verschil zag tussen leeftijdgenoten die religieus geprogrammeerd waren en hen die daar ongedwongen voor konden kiezen om wel of niet te geloven.
Opvallend overigens was het hoge percentage dat met de beste wil van de wereld niets konden met welk religieus dogma dan ook, het was voor hen niet meer dan een idioot bijgeloof.

Pas als gelovige kinderen de volwassen leeftijd bereiken en zij langzaam een eigen leven gaan opbouwen zie je dat ze zich langzaamaan steeds meer ontrekken aan het juk van het geloof.
Maar zelfs dan valt het velen vaak nog zwaar door de sociale druk die uitgeoefend wordt vanuit de geloofsgemeenschap waar veel van hun sociale contacten nog verblijven.

[writer]

De boodschap van de bijbel is kort gezegd:
1) je staat schuldig tegenover God en mensen, een boodschap die vaak aansluit bij wat je voelt.
2) er is redding van de schuld in Jezus Christus
3) als je dat gelooft word je gaandeweg een nieuw mens, bevrijd van schuld en angst.

Als je geloof wegvalt blijft alleen 1) over. Schuld(gevoel) zonder verlossing.

Dat denk jij.
In de praktijk gaat het echt anders hoor.
Zodra het geloof wegvalt valt ook de aangepraatte schuld weg.
En zonder schuld is er geen verlossing nodig.
Je gelooft niet meer in het bestaan van een God, geen paradijsverzinsels meer, geen doodzonde begaan door het eten van de verkeerde bom, geen vertoornde God, geen God die pas weer contact met de mensen wilde als zijn Zoon zich liet doden, geen satan die altijd op de loer ligt, niets van dat alles meer.
Alles eigen verantwoordelijkheid.

Hoe kun jij nu denken dat iemand zonder geloof zich schuldig voelt tegenover een niet bestaande God en tegenover mensen bij wie hij niets verkeerds heeft gedaan?
Zit jouw schuldgevoel zo diep in je dat je denkt dat anderen dat ook moeten voelen?
Wat heb jij dan wel niet allemaal verkeerd gedaan?
Of praat je de Paulus na dat je in zonden bent geboren?
Zeg eens eerlijk, vind je dat jij zoals je leeft maar dan zonder geloof in Jezus voor eeuwig de hel zou verdienen?
Zit jij niet gevangen in alles wat de kerk bedacht heeft om het gewone volk aan zich te kunnen binden?
Zo is het toch begonnen?
Hen bang maken voor de hel om ze zo in het gareel te kunnen houden?

Als jij een misdaad zou hebben begaan en de rechter zou zeggen dat hij aan zijn zoon zou vragen of die zich wil laten doden en zo ja dan hoef jij niet het gevang in.
Zou je dat eerlijk vinden tegenover die jongen?
Als hij na 3 dagen zou opstaan uit zijn graf, wat heeft dat dan aan de rechtsgevoel van de rechter veranderd?
Wilde die alleen maar even wat bloed zien vloeien?
Noem jij dat bevrijd van schuld?
Voel jij je daarop bevrijd, onschuldig?
Ik zou me extra schuldig voelen omdat ik een ander voor mijn misdaad heb laten opdraaien!!!

[Karssenberg]

Natuurlijk niet K., want bij jou knellen de banden niet, die dat wel zo vaak doen bij gelovigen en deden bij ex gelovigen.
Ik wou, dat je ook eens gewoon aan wilde nemen, wat ex gelovigen die hier schrijven meemaakten en wat hun motiveert om hier te komen.

Ja, en ik wilde dat jullie ook eens wilden aannemen dat niet iedere gelovige in angst leeft of zou moeten leven.

Of dat het wel of niet on topic is doet blijkbaar bij jou niet ter zake om in een topic waarin iemand zijn problemen zo goed en zo kwaad mogelijk probeert te ventileren en er mee probeert mee om te gaan te gaan reageren met zo'n losse flodder.

Sorry:
Het komt bij mij over alsof er iemand met jou wil praten over zijn problemen, zijn moeilijkheden uit en dan van jou als enige reactie krijgt :
"Ik begrijp je probleem niet, ik heb er helemaal geen moeilijkheden mee."

Ik wil graag praten met iedereen, ook met ex-gelovigen. Maar wat hier ten beste wordt gegeven is, dat iedereen die (nog) gelovig is wel in angst moet leven. Als ik zeg, dat ik me niet een gevangene voel als gelovige ( wat nog wel wat anders is dan er geen moeilijkheden mee hebben, dat maak jij ervan) dan wordt dat gewoon weggehoond hier, soms in kwetsende bewoordingen. Maar als een ex-gelovige niet als een kasplantje wordt aangepakt dan is Leiden in last.

Ik heb het openings topic nog weer eens gelezen.
Ik kan er geen genoeg van krijgen.
Destinesia beschrijft hier eigen ervaringen.
En natuurlijk heeft niet iedereen dezelfde ervaringen.!!!
Moet dat benoemd worden??

Ik kan iig. datgene wat beschreven wordt heel goed herkennen.

En weet je K.
Toen ik deze keer het las, zag ik direct de overeenkomsten.

Ik heb een behoorlijk aantal discussies elders gevoerd met christenen en ik ben er doodmoe van geworden.

Wat ik ondervonden heb:
...................

Het is precies.
Let wel, ik zeg niet dat je zo bent.
Maar het is wel zoals jij op dit Forum overkomt door je manier van schrijven.
Door de manier waarop jij communiceert.

Bij uitstek. Schoolvoorbeeld.

Dat jij als gelovige het niet bewust bent, zelfs dat staat ook zo beschreven.

Wat ik al zei: gelovigen zijn hier zo'n beetje vogelvrij en er moet heel wat gebeuren voordat een moderator ingrijpt bij kwetsende bewoordingen. Lees alsjeblieft dit hele topic nog eens weer na en probeer een beetje eerlijk en onpartijdig te zijn.
Iedereen mag hier eigen ervaringen weergeven, behalve als je gelovig bent, dan moet je alles onderbouwen, anders wordt het hier als evangeliseren aangemerkt.
Ik ben gelovig, maar ik weet uit ondervinding van mezelf en anderen, dat het niet altijd gemakkelijk is om te blijven geloven. Maar als iemand al begint met een gelovige voor ziek of naïef of doortrapt uit te maken dan is dat niet een goede basis voor een gesprek.

[Karssenberg]

Jij nietig mensje kan je schuld tegenover de almachtige ......... nooit inlossen, en dus leef je voortdurend in angst om iets fout te doen tegenover je god.

MVG, LD.

Zonder het te willen en Misschien zelfs zonder het te weten spreek je na wat de kerk belijdt op grond van de bijbel (afgezien van dat kwetsende en onnodige woord dat ik weggelaten heb): een mens, die alleen mens is kan de schuld nooit inlossen. Daarom loste God zelf de schuld in door zijn zoon te sturen. Raar maar waar.

[Erik]

Maar als iemand al begint met een gelovige voor ziek of naïef of doortrapt uit te maken dan is dat niet een goede basis voor een gesprek.

Ongelooflijk hoe jij hetvoor elkaar krijgt jezelf continu als slachtoffer van de verderfelijke ongelovigen neer te zetten.
De slechte basis voor een gesprek met jou is gelegen in jouw dogma wat de meest vreselijke dingen verkondigd en gebied, en waar jij geen afstand van neemt omdat je meent dat jouw algoede god dat in al zijn goedheid en rechtvaardigheid dat zo bedoeld heeft.
Dat die houding van gelovigen naar andersdenkenden er voor zorgt dat er nog overal ter wereld slachtoffers vallen ten gevolge hiervan wil maar niet tot je doordringen.
Hoe kan er op die manier een goede basis bestaan als het uiteindelijke motief niets anders is dan het verspreiden van dat dogma, het via de achterdeur weer bij de ongelovige kinderen te krijgen.
Pas op Henk, ouders zijn voorzichtig met hun kroost!

[LordDragon]

Karsenberg schreef ;

Zonder het te willen en Misschien zelfs zonder het te weten spreek je na wat de kerk belijdt op grond van de bijbel (afgezien van dat kwetsende en onnodige woord dat ik weggelaten heb):

Het woord dat jij als kwetsend ervaart is “baarddrager”. Kom zeg, hoe kwetsend is dat? Ik zeg immers niks over jou met die term, maar heb de lyrische vrijheid om de god die jij aanbid in mijn eigen woorden te omschrijven.

Karsenberg schreef ;

een mens, die alleen mens is kan de schuld nooit inlossen. Daarom loste God zelf de schuld in door zijn zoon te sturen. Raar maar waar.

JE geeft dus grof toe dat de gelovige gelooft dat hij nooit zijn schuld kan inlossen, eerst beweerde je het omgekeerde, dat de gelovige vrij was van schuld en de atheist …

Jij bent diegene die voortdurend in angst leeft voor je god omdat je je schuld niet kan inlossen, ongelooflijk dat deze brainwash methodes nog werken bij mensen uit de 21ste eeuw. De erfzonde? De pot op ermee, hoe kan je dit nu au serieux nemen? Al die boorlingen, ze zijn allemaal rot en verdorven en kunnen hun schuld aan god nooit inlossen. Je moest je schamen, deze gevaarlijke onzin opleggen aan je medemens en kleine kinderkens van bij hun geboorte schuldgevoelens aanpraten, je lijkt Kim Jong Un wel

MVG, LD.