Een hoge prijs betaald voor niets

[Weet zoveel niet]

Zal de aankomende weken proberen mijn verhaal te vertellen hoe mijn leven zo is verlopen.

Maar ik begin bij het einde, en dat is hier! Want inmiddels ben ik zo ongeveer alles wel kwijtgeraakt, en heb feitelijk niets meer te verliezen. En dat is ergens wel een verademing, omdat ik niet meer verder teleurgesteld kan worden. Omdat er geen druk meer is van een hogere macht waardoor ik alles verloren ben. En dit heeft het laatste jaar zich vertaald in enorm veel woede en agressie die ik nu weer langzaam aan het loslaten ben. Het laatste jaar heb ik wel 10.000 berichten geschreven en gedaan om deze woede te luchten. En pas nu komt de verwerking van alles en het vinden van mijn leven zoals ik het wens. Jammerlijk genoeg heb ik deze woede en frustratie niet kunnen omschrijven het afgelopen jaar.

Vriendelijke groet,
WzN

[Weet zoveel niet]

En het eerste licht straalt in je ogen, en het eerste woord wat je hoort is: god wat een mooi kindje. En wij zijn god dankbaar voor dit wonder. Kaartje naar iedereen versturen met de tekst: een geschenk van god. Afijn, hoef het verder niet uit te leggen maar daar is de indoctrinatie begonnen. Gezellig naar de kerk en amen, niets aan de hand maar wat er duidelijk in geprent word is dat god alles ziet en hij alles weet! En als je niet uitkijkt beland je in de hel, dus zou maar ene lief kind zijn. Het vreemde was dat ik mij altijd niet helemaal lekker voelde maar god zou de oplossing zijn en anders gewoon een paar tikken. Dus gewoon doorgaan en maar mooie verhalen aanhoren en als het niet goed komt dan bidden we wel.

Maar voordat mensen allemaal gaan reageren, geef mij even de tijd in dit verhaal. Zou dit heel graag in rust willen vertellen en delen. Dit is voor mij een belangrijk stuk van verwerking over wat mij is overkomen.

Vriendelijke groet,
WzN

[PietV.]

Geen reacties dus van forummers in dit deel tot de topicstarter anders heeft beslist!!.

[Weet zoveel niet]

Was 8 jaar oud en midden in de nacht voelde ik mij niet lekker worden, schokte nog wat na en toen was er een absolute serene rust. Maar naast mij waren twee vlekken van licht waar ik mij goed bij voelde en ben meegegaan. En daar waar ik was, was er alleen maar 1 grote bol in het midden van hetzelfde. En mijn gevoel heeft mij altijd verteld dat eenmaal daar, je niets meer bent, dat je daar geen persoonlijkheid of bewustzijn meer hebt. Uit dit kwam iets wat ik niet kan beschrijven, maar het laatste wat ik mij herinner zijn de woorden je mag het niet zoeken en je moet het vergeten.

Deze gebeurtenis heeft een enorme impact op mijn leven gehad, en ook zo extreem dat dit mijn leven volledig is gaan beheersen, waardoor de jaren daarna het een hele grote rol is gaan spelen op al mijn beslissingen in het leven. Want het kon immers niet anders dan dat het wel een soort god of hemel moest zijn geweest. En je verteld aan je ouders en in de kerk, en je bent gezegend met een ontmoeting van dat wat geen naam heeft. De ultieme bevestiging dat er meer was en mijn leven wel een specifiek doel moest hebben. Niet wetende dat woorden "je mag het niet zoeken en je moet het vergeten" de daadwerkelijke boodschap was. Alleen volledig verkeert geïnterpreteerd op dat moment, en niet wetende dat dit de beste droom uit mijn onderbewustzijn is geweest. En het mijn toen al dringende vraag in elk gebed beantwoorde die ik plichtsgetrouw elke avond voor het slapen gaan deed. Want waarom voel ik mij soms zo ziek, en waarom helpt u mij niet.

En ik heb mijn eigen vraag beantwoord: Omdat je het niet moet zoeken, en je het moet vergeten! Want er is hierna niets!

Helaas heb ik een extreem hoge prijs betaald voor de verkeerde interpretatie van de betekenis, en is juist het tegenovergestelde gebeurt. Immers had ik volgens anderen god ontmoet en heb ik de hemel mogen aanschouwen, dus het was een antwoord dat hij er voor mij was. En hij liet zich zien, zodat ik hem zou vertrouwen en geloof kon hebben.

[Weet zoveel niet]

12 jaar en mijn ouder gaan scheiden.

13 jaar ik voel mij nog steeds heel erg ziek worden om de haverklap! Maar nu mag ik eerlijk zeggen wat ik voel zonder geslagen te worden! Mam, ik voel mij ziek en zak vaak weg in kleuren en volg de realiteit niet meer. telkens moet ik vluchten en gaan slapen als ik deze kleuren ervaar.

We komen in het ziekenhuis en na een EEG komen drie artsen voor mij te staan die vragen wat er anders met mij is. Wat voel je, wat is anders dan jou en de rest! En hoorde hoe mijn hersenen niet van a naar b gaan maar van a naar c. Maar ik heb alleen maar begrepen dat ik gek was. Mijn hersenen waren verstoord, en hersenen zeggen of je bekwaam bent in realisme. En ik wist niet beter dan dat ik gek was. Een paar uur later lag ik onder de Mri en het ging om mijn hersenen. Ik was anders en ziek. Slechts wist ik alleen maar dat ik "gek" was. Maar het zou een reden hebben, immers had ik god ontmoet, en was ik gezegend. Maar toen ik die nacht thuis was is er iets gebeurt wat niet had gemoeten.

Want ik kreeg weer een kleur aanval, maar accepteerde het en zij: god als het zo moet zijn, dan accepteer ik het. Maar die nacht was er iets in mij dat ik het nooit zou accepteren. En daar is het beest in mij ontstaan! De persoon die zo extreem kwaad is! !!!!!!!!En hier gebruik ik wel muziek!!!!!!!!



Want die dag heb ik mij zo extreem afgesplitst van wie ik daadwerkelijk ben, en is er een woede ontstaan die ik niet kan verbergen. Omdat er een beest in mij groeide die dit helemaal niet kon accepteren. En die dag heb ik gezegd, god er komt een dag dat wij een appeltje te schillen hebben. Maar voor nu, en wat ik durf te begrijpen, zal ik zijn wat iedereen van mij verwacht. Maar wat er ook gebeurt, vergeet niet dat ik mij nu voor de buitenwereld afsplits en iemand anders zal zijn. Maar heel diep van binnen zal ik nooit vergeten wie ik echt ben! En ook al mag deze persoon extreem kwaad en echt tot het uiterste gaan, ik zal hem verbergen als jij dit van mij verlangt! Maar ik zal deze persoon koesteren en lief hebben en deel laten uitmaken van mijn leven, ook al zal niemand hem zien.

Ik ben je niet vergeten!

http://www.freethinker.nl/forum/viewtop ... start=1380" onclick="window.open(this.href);return false;

[Weet zoveel niet]

In de maanden daarna begon deze persoon zich verder te ontwikkelen en manifesteerde zich in muziek op 14 jarige leeftijd. Omdat de tekst mij duidelijk vertelde dat ik mijn innerlijk negeerde en de rest voor mijn gevoel liever niet met een "gek" omgaat. De eerste cd die ik kocht had een nummer die mij zo extreem aansprak in deze gedachte:



Dit is de oorsprong van muziek!

[Weet zoveel niet]

Moet nu direct openlijk uitspreken dat als muziek geen onderdeel van mijn verhaal mag zijn ik beter dit forum kan verlaten en verder geen toevoeging of bijdrage meer wil leveren op dit forum. Muziek gaat hoe dan ook uiteindelijk een grote bijdrage leveren aan mijn topic hoe ik los ben gekomen van de overtuiging dat er een grotere macht mijn leven zou hebben beheerst!

Graag wil ik vragen of men onderling (beheerders en moderators) tot een eenzijdige en unanieme (volledige ondersteuning en toestemming van elk persoon zonder uitzondering!) mij toestemming wil geven om muziek te gaan gebruiken in dit toppic. Uiteraard wil ik hier best afspraken over maken, maar zal er niet aan ontkomen om in de toekomst meer en meer muziek te gaan gebruiken. Het staat onlosmakelijk verbonden met mijn verhaal en illustreert hoe dit tot stand is gekomen.

Om wederzijdse teleurstelling te voorkomen denk ik dat ik dit nu direct openbaar en "slechts en alleen" in overleg met moderators of beheerders moet overleggen.


Ik laat mij nooit, maar dan ook nooit meer onderdrukken, of mij opsluiten door gevestigde orde die de maatschappij van mij verwacht! In rede hoop en verwacht ik dat mij toestemming gegeven gaat worden om in de toekomst in dit toppic muziek gebruikt mag worden door mij.

Mocht hier niet unaniem een besluitvorming over komen zie ik geen verdere toevoeging meer van mij in dit forum! En wil ik met wederzijds respect afscheidt van elkaar nemen. Nergens zou ik mij gekrenkt of bezwaard voelen als er geen (in overleg) overeenkomst gesloten kan worden. Nergens zal ik een wrok of haat koesteren naar de leden of het forum.

Met vriendelijke groet,
Stef

PS': verwijzing van het muziek nummer: to lose the chosen one! Het verlies van een kind van god! I cancer 5 is het verlies van een broeder! (vrijmetselaars) en mijn overvloedige muziek reeks was de boodschap dat ik cancer heb en mijn familie ben verloren! My hair haar of familie!

[Rereformed]

Dit subforum van getuigenissen is bedoeld voor het persoonlijke relaas van iemand met betrekking tot religie. Er is niets op tegen om links met muziek erbij te geven. Hiervoor toestemming vragen is overbodig.

[Maria]

Wat mij betreft dito:
Alles nog een keer op een rijtje hier.
Wees ervan verzekerd, dat als iemand van ons het anders zou vinden, je dit al had vernomen. Maria

[Weet zoveel niet]

Dus ik ben gek was de conclusie en daarmee moest ik het maar eerst doen, er zou natuurlijk wel een reden zijn dat dit zo is. Het kan dan ook niet anders dan dat ik een specifiek doel te bewerkstelligen heb dus moet maar heel erg mijn best gaan doen voor alles en iedereen. Het zal wel eens een soort straf kunnen zijn van god.

Tijdens de schoolperiode ging het niet lekker en begon alles aan elkaar te spijbelen wat ik maar kon, leerplichtambtenaar erbij en elk jaar horen dat je beter op ito niveau kunt gaan leren. Stond bekend als een probleem jongere die niet goed gestructureerd kon worden. Liep dan ook zomaar tijdens een les weg en kwam dan een paar dagen niet meer terug. Het werd gezien als opstandig en niets willen. Een toekomstige soos loper of uitkeringstrekker. Maar niemand wetende dat ik mij soms vreselijk ziek begon te voelen en vervreemd van de wereld. De druk was soms te groot en wou alleen maar rust en stilte. Maar de sleur was er voor iedereen al in gekomen door mijn eigen toedoen dat ik "gek" was. Wow dat is ... die is gewoon gek.

En zo is dit mijn mavo periode doorgegaan tot in het examenjaar wat ook niet leuk is verlopen. Hij is er nooit op schoolfeesten, tijdens een verjaardag van iemand verdwijnt hij zomaar zonder iets te zeggen, hij wil niet op stap en als hij dan al meegaat verdwijnt hij weer net zo snel. Maar ach.. hij is gek. Maar bedankt god voor de hulp in al die jaren!

Vlak voor de examens werd er openlijk gesproken dat ik het niet zal gaan halen en dat er dan ook geen rekening mee gehouden zou worden op de examen uitreiking. En met een geschiedenis van meer niet dan wel aanwezig zijn en alleen maar onvoldoendes was dit natuurlijk een realistisch beeld voor iedereen. Gelukkig niet voor mij en heb er voor gekozen om alles op D niveau te gaan doen. Ben dan ook de weken voor het examen snel gaan leren en heb alleen maar 8 en 9 gehaald op het examen zelf waardoor ik ruim geslaagd ben. Maar op de uitreiking stonden leerlingen mij uit te schelden dat ik het niet verdiende en dat het niet eerlijk was. En de meest gewaardeerde leraren en coördinators hebben openlijk geweigerd om mij een hand te geven en te feliciteren. Dus bij deze weer bedankt god, dat ik telkens hoop heb gehad en dacht dat dit zo moest zijn. Dat er een grote reden voor was dat ik "gek" moest zijn en niemand mij zou kunnen begrijpen, en dat ik mij telkens maar stil heb gehouden waarom het mij niet lukte! Want het moest immers zo zijn.

[Weet zoveel niet]

Ondertussen bleek muziek voor mij een steeds meer belangrijk iets te worden, daarin kon ik mij weg laten zinken maar bovenal die oneindige discotheek van kleuren laten stoppen die ik elke dag in het donker maar weer ervaar. Want altijd als ik moe begin te worden of in het donker kom te liggen begin ik kleuren te zien. Maar door muziek kon ik mij verzetten en leerde op deze manier ermee om te gaan. Elke nacht lag ik met een koptelefoon op, en deed dit al ergens vanaf mijn 8ste. Maar pas die dag van het onderzoek heeft het een betekenis voor mij gekregen. Omdat ik dan uiteindelijk in slaap kon vallen en mij rustig voelde.

Wat mij vaak bevreemde is dat soms zomaar mijn radio op de grond viel, of dat mijn afstandbediening door de kamer vloog. Later toen ik een draadloze koptelefoon had viel mijn radio niet meer op de grond, en bleef het bij de afstandsbediening. Maar ook dit moest wel een diepere betekenis hebben! Want meestal werden de kleuren dan heel hevig en ik heel erg kwaad op die momenten. En dan ineens uit het niets is het stil en ligt de boel overhoop. Maar natuurlijk wist ik waarom dit gebeurde, het was god die mij de muziek afnam omdat ik kwaad werd op die momenten van de kleuren. Het was het soort spel van jij wilt met mij in gevecht en wilt niet accepteren dat je die kleuren nu eenmaal ziet.... hier dan geef ik je wel een klap. En de volgende dag was ik weer kapot en uitgeteld. Maar bedankt god dat je mij de woede wou afnemen en mij wou kalmeren door mij te slaan.

[Weet zoveel niet]

Ondertussen ging de clown verder en begon alles op te geven in de hoop dat hij verlost zou worden van zijn ziekte. Want god zegt dat er geen rust zal zijn voor de gek. Het kon niet anders dan dat ik een straf moest ondergaan, dus zou er alles aan doen om hem te aanbidden en mijn straf te vervullen. Maar ergens bleef het beest in mij wel bestaan die mij vertelde dat het allemaal niet waar is!

Dan krijg je een baantje naast je studie en begon alles weg te geven, iedereen liet ik profiteren van mijn inkomsten en gaf alles wat ik had weg, omdat ik geen geluk mocht hebben en er een reden moest zijn waarom mij dit overkwam. Dit sluimerde jaren lang door tot er een moment kwam dat ....... maar zover zijn we nog niet.

Vervolg opleidingen bleken binnen een paar week al te mislukken en ben dan ook maar gestopt met leren om te gaan werken. Een prachtige periode omdat ik ineens vrijheid kreeg en mijzelf kon ontwikkelen. Het duurde niet lang dat ik 21 was en mijn eigen huis kocht, een nieuwe auto een mooie vriendin een leuke boot en alles wat ik wou. Het leek goed te zijn, maar bleef ziek worden. En voelde mij zo slecht, omdat er toch een reden moest zijn en dat ik iets fout heb gedaan. Binnen een jaar heb ik na het samen wonen een relatie van 9 jaar stopgezet, er klopte iets niet en voelde mij nog steeds ziek, dus er moest iets zijn wat god van mij verlangde waaraan ik niet voldeed. Want had alles wat ik wou en kon hebben, maar bleef ziek worden. Het kon niet zo zijn dat ik gelukkig zou zijn en op die leeftijd de max gehaald had van wat ik zo snel kon, er moest iets zijn want bleef maar ziek worden.

Niet wetende dat Fets op de achtergrond wel heel erg zijn best deed om mij te helpen, en hij de persoon was die dit mogelijk maakte voor mij. Maar deze persoon had inmiddels een geheel eigen leven ontwikkeld om de waarheid te verbergen. En langzaam was het zo ver gekomen dat ik mijzelf Stef niet meer kon herkennen in Fets. Hij was van mij afgesplitst en verder ontwikkeld dan dat ik doorhad.

[Weet zoveel niet]

Neem mij alles af wat ik nu nog heb, stort mij in het meest duistere wat ik kan hebben en verdragen! Als het zo moet zijn, dan laat de toorn op mij los, en ik zal het ongelijk bewijzen! geef mij het ergste wat er is, en ik zal laten zien sterker te zijn!

De laatste jaren in die periode had ik een zeer sterke band met het zusje van mijn ex, ze had er geen moeite mee dat ik sprak over mij ziek voelen of kleuraanvallen. En we hadden een sterke gelijkeis in de voorliefde voor muziek. Hoewel ze duidelijk aangaf niet te begrijpen wat ik bedoelde met aanvallen van kleuren.

De relatie met haar zus was niet meer vol te houden, en voelde mij zo verloren dat niemand mij kon begrijpen, zelfs mijn eigen vriendin niet. Maar haar zusje had een connectie met mij die ik niet goed kan beschrijven. Twee maanden nadat ik mijn relatie van negen jaar heb beëindigt en god heb gevraagd om mij het ergste te geven wat er is, om te laten zien dat ik sterker ben dan hem, is het zusje van mijn ex die een enorme steun voor mij was, verlamt geraakt! Een ruggenmerg tumor van 12 centimeter die haar zenuwbanen beschadigde. En iedereen maar denken dat het scoliose was.



Ik beloof je "zusje" wat er ook gebeurt, ik beloof je en zal er alles aan doen om jou weer te laten lopen! En god, ik zweer dat ik jou het ongelijk ga bewijzen dat je niet oppermachtig bent, en mijn kennis vele malen verder gaat dan de illusie en de persoon die ik mijn leven lang ben geweest! Ik zweer dat ik alles zal zijn wat niet moet bestaan, en wat elk lot zal gaan tarten! Zal laten zien dat ik niet gek ben!

[Weet zoveel niet]

Alles ben ik verloren door jou! mijn vrienden, mijn vriendin die ik echt lief had en waar ik gelukkig mee was! Mijn huis, baan, geld en zelfs mijn eigen familie! Maar wat jij niet kon doen is haar weer laten lopen! Want na een half jaar hebben artsen haar uitgelachen en haar in de psychiatrie geduwd, omdat ze in de war was en geloofde dat ze ooit weer zou gaan lopen!

Laat nooit iemand beweren dat ik hulp heb gehad, dat er een godzin was in dit verhaal, maar we waren nog niet klaar god! Deze appel is niet alleen geschild, maar heb het ook opgevreten! Want het ergste is dat ik mijzelf ben kwijtgeraakt! IK heb mij vrijwillig aangemeld bij de psychiatrie! Jij hebt mijn volledig zelfrespect afgenomen! Want in de nacht trainen en overdag werken voor iemand die een ernstige hersenbeschadiging heeft werkt niet! En ik werd zo ziek dat ik voelde dat ik dood ging! Maar ik was gek toch!

Wat jij niet hebt kunnen doen, en waar echt vele mensen voor hebben gebeden is dat ze nu weer loopt! Maar zou het niet prachtig zijn om te zeggen dat god dit zo heeft gewild! NEE! Want de reden dat zij loopt is omdat ik er voor heb gekozen om jou niet te accepteren! En blijkbaar was het nog niet genoeg om die kanker uit mijn lichaam te halen! Omdat het geloof een diepgewortelde gezwel is! En ik heb nooit in je bullshit gelooft!

[Weet zoveel niet]

En weet je wat er is gebeurt god, dat ik je niet meer als realiteit kan ervaren en het woord vanaf nu wis! Immers Fets ben jij de persoon die dit heeft gerealiseerd en er geen enkel ander iets kan zijn wat mijn leven zo heeft beheerst! Maar je begreep dit niet goed en bent nog veel verder gegaan! Op het moment dat je het woord van een sprookje hebt los gelaten ben je verder gegaan, en heb je er zelf bewust voor gekozen om je kennis verder te gaan verdiepen. Niet wetende dat je ook in deze zoektocht weer op paden begeeft die verder gaan dan een vorm van geloof in een god of goden. Omdat je na een paar jaar onderzoek in de psychiatrie te horen kreeg dat ik mij moest gaan verdiepen in het spirituele. Omdat je geen diagnose kunt kriegen en in wanhoop maar alles begon te slikken in de hoop dat je verward was! Maar heb ik jou in de steek gelaten? Want niets werkte!

1 na laatste dag heb ik een onderzoek met een Fmri laten uitvoeren voor wetenschappelijk onderzoek (op aandringen van de psychiater, hoewel ik niet aan de voorwaarden voldeed), drie dagen later had ik mijn laatste gesprek en is mij verteld dat ik absoluut geen psychiatrisch patiënt was gezien het Nemo onderzoek uitgevoerd door de universiteit in Groningen de volgende dag contact heeft opgeef,men om zeer duidelijk te maken dat er geen enkele twijfel kan bestaan dat ik eventueel psychiatrisch patiënt zou kunnen zijn!

Maar kleuren en dingen die in het ronde vliegen en HSP moet wel in het spirituele liggen! Zie jij geen aura's! Zie jij niet een vorm van energie? Zie jij op een manier die wij niet zien? Niet wetende dat het nog veel erger kon! En zij niet wetende dat ik zo extreem getraumatiseerd was door het onderzoek op mijn 13/14 jarige leeftijd dat ik door geloof en alles mijzelf heb opgesplitst.

Ik ben er nog steeds Stef! Ik laat je niet vallen! Heb je belooft dat ik je niet in de steek zal laten! En hoe erg het ook allemaal is en ver boven het verstand gaat van een ander, ik laat je niet vallen! Je hoeft niet bang te zijn! Het gaat niet om geld, ik geef je dit, ik help je! Schaam je niet voor mij!