Allie schreef:Hoe is dan die verzameling materie ontstaan? Kan je een voorbeeld geven van materie wat altijd heeft bestaan? En hoe bewijs je dat? Ik begrijp wel dat je vanuit jouw standpunt, mij niet begrijpt. Ik bedoel met "begint te bestaan", dat wat eerst niet was. Jij kan een gevolg zijn van vele oorzaken achter elkaar, maar op ten duur kom je bij een beginpunt aan. Uit "niets", komt "niets". Dus niet iets. Hoe klein dat ook is.
Allie schreef:Hier heb je gelijk, dan rest de vraag: Is het universum er altijd geweest?
Waarom is er iets in plaats van niets? Waar komt ons universum vandaan? Dat zijn zeker interessante vragen. In deze lezing gaat de Engelse sterrenkundige Stephen Hawking daarop in:Allie schreef:Dus de big bang stelt niet dat er niets was? Als je zegt dat er materie was die de big bang deed gebeuren, wie of wat zetten deze materie dan in beweging? Als je zegt dat de natuurwetten dat deden, rest de vraag: Waar komen deze wetten vandaan?
"In a universe that was essentially static, there would not have been any dynamical reason, why the stars should have suddenly turned on, at some time. Any such "lighting up time" would have to be imposed by an intervention from outside the universe. The situation was different, however, when it was realised that the universe is not static, but expanding. Galaxies are moving steadily apart from each other. This means that they were closer together in the past. One can plot the separation of two galaxies, as a function of time. If there were no acceleration due to gravity, the graph would be a straight line. It would go down to zero separation, about twenty billion years ago. One would expect gravity, to cause the galaxies to accelerate towards each other. This will mean that the graph of the separation of two galaxies will bend downwards, below the straight line. So the time of zero separation, would have been less than twenty billion years ago.
At this time, the Big Bang, all the matter in the universe, would have been on top of itself. The density would have been infinite. It would have been what is called, a singularity. At a singularity, all the laws of physics would have broken down. This means that the state of the universe, after the Big Bang, will not depend on anything that may have happened before, because the deterministic laws that govern the universe will break down in the Big Bang. The universe will evolve from the Big Bang, completely independently of what it was like before. Even the amount of matter in the universe, can be different to what it was before the Big Bang, as the Law of Conservation of Matter, will break down at the Big Bang."
Dus nee, de Big Bang-theorie stelt niet dat er eerst niets was, maar slechts een totaal andere staat van het universum. De kwantummechanica wijst ook in die richting; 'niets' schijnt namelijk nogal instabiel te zijn, waardoor de aanwezigheid van 'iets' een stuk waarschijnlijker is.
Ja, iets lijkt al snel 'fijn afgesteld' als het werkt. 'Fijn afgesteld' suggereert echter dat natuurkundige constanten waarden kunnen aannemen die afwijken van de waarden die we in ons universum waarnemen. De vraag is dus welke aanwijzing je hebt dat natuurkundige constanten waarden kunnen aannemen die afwijken van de waarden in ons universum? Als je niet eens weet of die waarden kunnen variëren, zou ik niet weten hoe je kunt concluderen dat er sprake is van 'afstellen '.Allie schreef:Die ook nog eens zeer fijn afgesteld zijn.
En zelfs als dat wel het geval zou zijn, vraag ik me af wat je dan bedoelt met 'fijn afgesteld'. Fijn afgesteld voor wat? Niet voor ons in elk geval, aangezien het heelal slechts voor zo'n 2% uit baryonische materie bestaat. Het grootste deel, +/- 84%, bestaat uit donkere materie. Is het universum fijn afgesteld voor donkere materie?
Wetenschap houdt zich dan ook niet bezig met waarheidsvinding, maar slechts met waarschijnlijkheden. Als wetenschappers absolute waarheden zouden verkondigen, dan bestonden er nu geen wetenschappers meer. Er zou immers niets meer te onderzoeken zijn. In de wetenschap bestaat niet zoiets als 'zeker weten'. Wel is het zo dat als een verklaring zeer plausibel is - doordat deze doorlopend wordt bevestigd door observaties, metingen en testen - de essentie van zo'n verklaring in principe niet meer ter discussie staat, totdat er overtuigend bewijs ter tafel komt dat die verklaring in twijfel trekt.Allie schreef:Weet je dan zeker dat de wetenschap de waarheid vaststelt? Als je eerlijk redeneert niet. Wetenschap past zichzelf aan en kan dus nooit claimen dat het de waarheid verkondigt. Je kan hoogstens claimen dat jou visie meer plausibel is, gebaseerd op onderzoeken.
Okee, maar dat geldt ook voor de fantasyboeken die ik lees. Dat lijkt me dan ook niet een erg zinvol beoordelingscriterium.Allie schreef:Ik zie de Bijbel natuurlijk niet als een wetenschappelijk boek. Je kan wel bepaalde dingen terug vinden in de natuur en in de geschiedenis. Dus in die zin heeft het wel degelijk betrekking op de werkelijkheid.
