Storm stelt zich voor.

[Storm]

Meer dan 4 jaar geleden discusieerde ik als overtuigd christen op een christenhyve. Ik kwam er ook in aanraking met de meningen van atheisten en het viel me op dat ik het vaker met hen eens was dan met de christenen.
Zo kwam ik op de atheistenhyve terecht en heel veel wat voor mij zo gewoon leek was dat niet, dat besefte ik al gauw.
Vrije wil die geen vrije wil is wanneer er straf volgt, een hel voor hen die niet of anders geloven.
Dat was het moment dat ik besefte; "moreel kan ik hier niet mee uit de voeten".
Ik was geref synodaal opgevoed, na de pijn van het leven te voelen evangelisch geworden.
Het was een veilige haven en God was vooral liefdevol. De verloren zoon, 1 cor 13 dat las ik graag
Ik leefde met de woorden van Augustinus" onrustig is mijn hart, totdat het rust vindt in U", dat was mijn ervaring.
Maar hoe zou ik me nog gelukkig kunnen voelen wanneer volgens de christelijke leer voor niet christenen de hel zou wachten, zou ik dan ooit nog gelukkig kunnen zijn?
Tegelijkertijd besefte ik dat geloven voor mij belangrijk was in dit leven,ik was nauwelijks bezig met de Hemel,trok me ook niet: al die gouden straten en zingende mensen.
Toen las ik na een link van een vriend op Freethinker; en net als veel twijfelende gelovigen las ik Rereformed en het was of de grond onder mijn voeten wegzakte; het was mijn verhaal, mijn twijfel.
Maar ook mijn pijn omdat ik zie dat het verwarring brengt bij mijn kinderen, ik die ze gelovig opgevoed heb
twijfelt.
Nu durf ik pas te posten ook omdat ik het moeilijk vind hoe dat in zijn werk gaat,maar ook omdat ik laf ben en bang dat ik nu de knoop moet doorhakken.
En ik weet niet of ik dat kan; ik hink nog op twee gedachten.
Dus ja het stormt al een paar jaartjes en de bizarste gedachten gaan door mijn hoofd: nou dat wordt een begrafenis met Andre Hazes.

[Jagang]

Goeiesmorgens, meneer storm!

Welkom!

[Destinesia]

Hey Storm!

Nu durf ik pas te posten ook omdat ik het moeilijk vind hoe dat in zijn werk, gaat maar ook omdat ik laf ben en bang dat ik nu de knoop moet doorhakken.

Je bent op freethinker zeer zeker niet de enige die met hun christelijke knopen of andere religieuze knopen hebben geworsteld en dat nu nog steeds doen. Soms ook omdat de rest van de familie gelovig is. Dat probleem heb ik persoonlijk niet als ex-christen.

En ik weet niet of ik dat kan; ik hink nog op twee gedachten.

Ik zeg altijd maar: Alles is zoals het is, zelfs als het niet zo is. Er valt soms niet zo veel te kiezen in het leven. Helaas is het met religie meestal geen kiezen maar slikken.

Alles moet van twee kanten of zelfs meerdere kanten komen om daar zelf als persoon en mens iets mee aan te kunnen vangen. We zijn zélf letterlijk het middelpunt van de wereld en je moet het doen met alles wat er op je af komt aan info en interpretatie. We zullen altijd wel op twee gedachten blijven hinken. En ik zie hinken op twee gedachten overigens als een gezonde eigenschap als het "geloof" aangaat. Deden meer mensen dat maar. Kritisch zijn.

Toen las ik na een link van een vriend op Freethinker; en net als veel twijfelende gelovigen las ik Rereformed en het was of de grond onder mijn voeten wegzakte; het was mijn verhaal, mijn twijfel

Weet je dat ik me daar destijds..(het is inmiddels ruim 2 en een half jaar geleden ofzoiets?) .. best nog schuldig over heb gevoeld? Want het is allemaal niet makkelijk geweest toen voor je. Ik met m'n grote mond soms. Dat is overigens een stuk minder. Ook hier op freethinker. Ik lees meer mee dan dat ik nog bezig ben met het ontleden van de wonderverhalen van evangelisanten die hier zo af en toe weer aan komen waaien. Een paar jaar geleden dook ik er bovenop als een christen zich hier liet zien. Ik heb het discussieren met gelovigen wel een beetje gehad . Het is steeds hetzelfde verhaal. Mijn berichten worden steeds korter hier. Maar goed ..........dit is een voorsteltopic en geen discussietopic en mijn bericht wordt als ik hier niet stop met schrijven afgesplist! later ...

On-topic:

Welkom op Freethinker Storm!

[GayaH]

*
Welkom Storm!

[Jinny]

Welkom

[Rereformed]

Dag Storm. Hartelijk welkom hier.
Je achtergrond en de manier waarop je je gevoelens en gedachten verwoordt heeft verbazend veel gemeen met mij. Indien je erg op me lijkt ga dan gewoon rustig door op deze zoektocht. Je hoeft niet geforceerd knopen door te hakken. Bij mij duurde het vreselijk lang allemaal, totdat ik op een gegeven helder moment opeens besefte dat er geen knopen meer voor me waren die doorgehakt hoefden te worden. Al die bijbelse voorstellingen waren allemaal verdampt.
Uit eigen ervaring kan ik dit zeggen: hoe langer je met dit proces bezig bent, des te minder het je benauwt.

[Rereformed]

Weet je dat ik me daar destijds..(het is inmiddels ruim 2 en een half jaar geleden ofzoiets?) .. best nog schuldig over heb gevoeld? Want het is allemaal niet makkelijk geweest toen voor je. Ik met m'n grote mond soms. Dat is overigens een stuk minder. Ook hier op freethinker.

Destinesia, was Storm dezelfde persoon als waar je ooit eens een briefwisseling mee had waar je af en toe wel eens wat van rapporteerde hier om te illustreren hoe een gesprek met een christen verloopt? Of nee, misschien niet, als ik me goed herinner was dat een vriend die je uit je naaste omgeving kende.

[a.r.]

Van harte welkom Storm

[doctorwho]

welkom

[siger]

Van harte welkom. Hopelijk vind je hier antwoorden, of redelijke twijfel.

[Storm]

Goeiesmorgens, meneer storm!

Welkom!

Dank je wel Jagang, mag het ook mevrouw zijn?

[vegan-revolution]

Welkom!

Als je zelf van je geloof gevallen bent en je uit dat hardop dan kan louter deze eerlijkheid bij gelovigen hard aankomen. Gelovigen kunnen zich daardoor zelfs ernstig gekwetst voelen. Het kan bij sommige gelovigen ook milder uitpakken en dan kan dat zich uiten in een houding die medelijden uitstraalt jegens de persoon die het "geloof" nog niet begrepen heeft of wiens hart het "geloof" nog niet geraakt heeft en waar ongetwijfeld veel voor gebeden moet worden.

Hoewel het 34 jaar geleden is dat ik toen ik 15 was van mijn geloof viel moet ik in mijzelf nog altijd iets overwinnen om mijzelf ertoe te bewegen gelovigen een spiegel voor te houden, omdat ik weet dat ik met het uiten van mijn overwegingen betreffende het "geloof" het er voor gelovigen niet gemakkelijker op maak en dat ik met mijn uitingen leed veroorzaak of in ieder geval kàn veroorzaken. Die drempel is extra hoog als het gaat om dierbaren in mijn nabijheid. De weegschaal slaat dan vaak toch ver genoeg door om van mijn hart geen moordkuil te willen maken en open te zijn over mijn overwegingen betreffende het "geloof". Dit heeft te maken met mijn overtuiging dat het "geloof" mensen uiteindelijk weinig goeds brengt en mijn vermoeden dat gelovigen met mijn eerlijkheid en openheid uiteindelijk beter af zijn.

[Storm]

Weet je dat ik me daar destijds..(het is inmiddels ruim 2 en een half jaar geleden ofzoiets?) .. best nog schuldig over heb gevoeld? Want het is allemaal niet makkelijk geweest toen voor je. Ik met m'n grote mond soms.

Destinesia,
Het heeft me aan het denken gezet en dat is winst, en we zijn vrienden geworden.
Ik voel me al een beetje minder vreemd hier, bedankt voor je welkoms woorden.

Ik ben bang dat het quoten me nog niet goed af gaat dat is nieuw voor mij, maar het zal wel lukken op den duur.

[Yours]

@Storm,

Welkom.

Je schreef:

net als veel twijfelende gelovigen las ik Rereformed en het was of de grond onder mijn voeten wegzakte; het was mijn verhaal, mijn twijfel.

Het is een heel nare ervaring als je geen rots meer hebt om op te staan, maar het (drijf-)zand blijkt te zijn.

Maar ook mijn pijn omdat ik zie dat het verwarring brengt bij mijn kinderen, ik die ze gelovig opgevoed heb

Dit is inderdaad moeilijk voor zowel jou als je kinderen.
Vraag hierbinnen is ook hoe je echtgenoot met dit alles omgaat.
Maar in elk geval kun je gewoon de liefhebbende moeder blijven die je al bent.
Sterkte met alles.

[Samante]

Welkom.