Dieren als gemankeerde mensen

[MNb]

In dit artikel wordt treffend mijn ambivalente gevoelens jegens zaken als ritueel slachten, dierenambulance en dierenkapsalons verwoord. Dit lijkt mij wel iets om eens vrij over na te denken - vrij van het vooroordeel dat dieren net mensen zijn.

http://www.trouw.nl/tr/nl/4332/Groen/ar ... zijn.dhtml" onclick="window.open(this.href);return false;

Merk vooral op dat dergelijke sentimentaliteit zich nooit uitstrekt tot muizen en ratten in huis. Die houden zich helaas niet aan het door de mens opgelegde akkoord en moeten voor straf verdelgd worden. Maar voor het jonge katje dat een dag mauwend in de boom zit moest ik de brandweer bellen. Toen ik dat onverschillig niet deed was ik een dierenbeul.
Ja, toen me dat overkwam boycotte ik de bio-industrie al.

[Blues-Bob]

Ik mis een stelling, dus ik kan het niet met je eens, noch met je oneens zijn. Ik weet niet of je bedoelt dat onze dierenliefde schijn is, of rijkt zover als ons belang gedient wordt, of wat dan ook.

Tijdens mijn jeugd en beginnende wasdom heb ik aardig wat meegekregen over dierenbelangen, werkgeversbelangen en werknemers belangen. Als ik 1 kenmerkende annekdote mag geven. Mijn vader heeft op gegeven moment gehandeld in het belang van mensen en regelgeving succesvol tegen gehouden die wellicht het dierenwelzijn zou moeten verbeteren. Op dat moment kreeg hij zelfs bedreigingen van de extreem linkse dierenlobby. Een dag later overstroomde in brabant e.e.a. waar veel pluimvee bedrijven stonden. Aanvankelijk mocht niet en masse geevacueerd worden van het rijk. Mijn vader vroeg een kort geding aan met spoed, en won, het pluimvee mocht geevacueerd worden. Mijn vader kreeg van dezelfde extreem linkse partijen in het wereldje ineens allerlei lofzangen en weet ik het wat toegezonden.

Ik denk vooral dat dierenwelzijn een teken van welvaart is. Zover de welvaart toelaat, zoveel luxe kunnen we de beesten toebedelen. De verdeling van die luxe wordt mede bepaald door welke beesten ons nabij staan, en vervolgens wordt gekeken welke belangen geschaadt zouden kunnen worden. Op zich geen onlogische gang van zaken.

Groet,

Bob

[CXT]

De stelling wordt meerdere malen genoemd: "Dieren gelden niet meer als dieren, maar als gemankeerde mensen die tegen ieder ongemak moeten worden beschermd."

Merk vooral op dat dergelijke sentimentaliteit zich nooit uitstrekt tot muizen en ratten in huis.

Ik heb thuis twee woestijnratten/renmuizen/gerbils die er ongeveer zo uit zien:



Overigens heb ik die zelf in huis gehaald.

[MNb]

Uiteraard doelde ik op onuitgenodigde exemplaren.

[rho]

En zelfs dan. Ik heb nog nooit een muizenval gezet of een rat verdelgd. Ik probeer ze te ontmoedigen om bij mij in huis te komen wonen, maar doden doe ik ze niet.
Ik dood geen wespen als ze niet gevaarlijk zijn. (de enige reden dat ik een wespennest zou verwijderen is als die zich net aan een in- of uitgang van het huis bevindt. Wespen worden tegen het einde van de zomer agressief wegens voedseltekort, waardoor ze soms zonder duidelijk aanwijsbare reden steken. Je kwam gewoon te dicht in de buurt.)
Spinnen worden met rust gelaten of verhuis naar een plaats waar ze niet storen.
En neen, ik ben geen vegetariër.

Merk vooral op dat dergelijke sentimentaliteit zich nooit uitstrekt tot muizen en ratten in huis.

Ik denk dus dat die stelling niet echt opgaat.
Daarnaast ben ik ook niet echt sentimenteel als er eens een lief mooi vogeltje door een roofvogel wordt verorbert. Die grote met zijn klauwen moet ook eten he.

edit: Ik wil maar zeggen dat omdat iemand om dieren geeft en tegen onnodig lijden is (BTW ik reken mensen altijd bij dieren), dat niet wil zeggen dat die persoon niet homo sapiens sapiens altijd gaat verpersoonlijken.
Voor mij blijven het diertjes van een andere soort dan homo sapiens sapiens. En als je er eentje kan redden waarom zou je het niet doen. Er sneuvelen er ook gigantisch veel door ons toedoen die niet noodzakelijk hadden moeten sneuvelen. Ik vind niet dat we het recht hebben zomaar alle levensruimte op te eisen en al die ruimte zo te organiseren zoals het ons het beste uitkomt. 't Is veel interessanter om het een beetje gezellig te maken voor elkaar. De moderne mens heeft nu eenmaal de middelen om daar in grote mate in in te grijpen.
Bio-industrie, dieren ambulance, natuurhulpcentrum, WWF, ... zijn volgens mij dus geen onzin.

[Fish]

Ik denk vooral dat dierenwelzijn een teken van welvaart is. Groet,

Bob

Helemaal mee eens, kort na de oorlog tot dik in de vijftiger jaren, maakte men zich niet druk over dieren.
Pas in de vijftiger jaren kwamen er stemmen op om kettinghonden te verbieden, later ook trekhonden (Ja jongelui die had je toen).
Een nest jonge katjes waar geen animo voor was verdween met een steen in een zak in de sloot.
Wij liepen de hele dag met een kattepult op mussen en spreeuwen te schieten, niemand die ons lastig viel.
Het vreemde doet zich voor dat in deze tijd met alle aandacht voor dieren, mussen en spreeuwen, die er toen bij de millioenen waren, bijna verdwenen zijn.

Misschien komt al die dierenliefde nu wel voort uit een slecht geweten?

PS: Zie de reactie van rho.