Think schreef: Onfray doet inderdaad aan Nietzsche denken. Voor beiden loop ik ondanks Rereformed's gloedvolle betogen en het half gelezen hebben van Also Sprach Zarathustra niet echt warm. Wat ik mis, is een visie op mensen die het niet redden, die niet de kracht hebben van het leven te genieten, om zelf een moraal te scheppen, door wat voor handicaps dan ook. Ik heb bij Onfray en Nietzsche het gevoel dat het voor de sterken, de capabelen, de winnaars in het leven geschreven is.
Ik ben er niet zo zeker van dat jouw beeld juist is. Nietzsche voldeed zélf in ieder geval niet aan het ideaalbeeld van de sterke, capabele winnaar. In deze tijd zou hij waarschijnlijk in het psychiatrische circuit zijn beland. Nietzsche moet je een beetje leren lezen denk ik. Op eerste gezicht lijkt het allemaal nogal zwartgallig, en ondoorzichtig door cryptisch en oud taalgebruik. Maar na een gewenning is mij gebleken dat de man eigenlijk heel veel humor had. Ik lees nu 'De vrolijke wetenschap', en ik schiet regelmatig in de lach.
Nietzsche schopt wel tegen zere benen en heilige (en onheilige huisjes). Soms zegt hij hele akelige dingen, maar ik moet bekennen dat hij desondanks toch heel vaak gelijk heeft.
Als mens met een psychiatrische handicap, die het leven zwaar valt, bij wie succes bestaat uit ondanks beperkingen toch wat met mijn kwaliteiten te doen, spreekt de krachtpatser-taal van Nietzsche en het lang-leve-het-genieten van Onfray me weinig aan. Ik heb niet het gevoel dat ze 'voor mij' schrijven.
Wat had Onfray dan moeten schrijven? 'Lang-leve-het-Lijden?' Welke handicap je ook hebt, je doet er verstandig aan om te roeien met de riemen die je hebt; proberen er het beste van te maken. Het leven is een strijd, waarbij je op jezelf bent aangewezen, en als je geluk hebt (zoals hier in Nederland doorgaans het geval is) wordt je ondersteund door je medemensen, medicijnen en hulpverleners. Je kunt doorgaan, door schade en schande wijs worden, leren van fouten, leed zoveel mogelijk proberen te beperken, en zoveel mogelijk de positieve vruchten plukken die op je pad komen; óf je kunt opgeven, de hele dag op bed gaan liggen met de gordijnen dicht, wegkwijnen, etc...
Het leven IS een ('Nietzscheaans'?) gevecht, tegen wil en dank; of we het nu leuk vinden of niet. Maar we kunnen zelf beslissen hoe we de strijd aangaan, en welke strijdmethoden we gebruiken.
Overigens is Onfray's boek vooral een aanklacht tegen de godsdiensten, en indirect een aanklacht tegen het nihilisme (en dat zou wel eens de grootste vijand kunnen zijn van de mens met een mentale of fysieke handicap).
Voor het beste vrijdenkersboek (althans, dat vind ik) moet ik tóch teruggrijpen in de oude doos. 'Het handboek van den vrijdenker' van F. Domela Nieuwenhuis of het werk van Bertrand Russell overstijgt naar mijn idee de boeken die in deze tijd zijn geschreven. Ik begin steeds meer te beseffen dat het nu allemaal teveel om godsdienst draait. Godsdienst is niet de bron van AL het kwaad, en niet al het kwaad kan gerelateerd worden (of kan slechts indirect gerelateerd worden..) aan godsdienst. Ik mis tegenwoordig een beetje de strijd tegen algemeen onrecht. Tussen de pagina's vol godsdienstkritiek zo nu en dan opmerken dat nihilisme, of wapenhandel, kinderarbeid en (neo-)kolonialisme verkeerd is, is iets anders dan het ook daadwerkelijk aan de kaak te stellen, en het te bestrijden met hetzelfde vuur als waarmee men de godsdiensten te lijf gaat.
Ik wil zelf daarom ook mijn focus wat verleggen. Dat de leerstellingen en dogma's uit Koran en Bijbel absurd zijn, de goden wreder dan wreed, en de 'heilige' teksten intern tegenstrijdig, dat is hier door tientallen mensen al meer dan duizend maal bewezen. Achter het kwade van religies schuilt een groter kwaad, want wat is de bron van alle wrede en kwaadaardige godsdienstige dogma's en sektarische waanvoorstellingen? Inderdaad
,
het menselijke brein. Daarom denk ik dat het dwaas is om alleen het religieuze kwaad te bestrijden, en het andere niet.
Vriendelijke groet.
.
Nou ja, in elk geval heb ik Rereformed hier als meelezer van het topic aangetroffen. Wat vind je van mijn 'Nietzsche-kritiek'? Of moet ik die eerst maar even copy-pasten naar een van je Nietzsche-topics?
Jawel. Slordig dat ik daar niet aan gedacht heb.