We weten niet wie we zijn?

[Pieter]

Psychologists caution that it is a grave folly to believe anything objective can be learned about the human mind given that the object of observation is, by its nature, also the observer.

Uit een hier volgend recent artikel:the Onion

Gaan wetenschap en spiritualiteit elkaar hier ontmoeten? In het zien dat het een illusie is dat je jezelf kan kennen door jezelf te bestuderen. Want dat is wat dit artikel onomwonden stelt.

Misschien weet ik er te weinig als intellectueel van af om hier verder 'intellectueel' over te discussiëren, maar als leek ervaar ik dit artikel als op de goede weg en kan alleen over mijn ervaring en gevoel spreken. Dit artikel is in mijn optiek een duwtje in de rug voor hen die denken dat alles wat te meten is alleen waar is.

“If I can no longer study myself, then so be it: I will pursue that which is concrete and measurable,” said Harvard University experimental psychologist Steven Pinker, holding up a quartz crystal before his eyes. “Look at it: Irrefutable. Solid. So unlike the elusive mind.”

[Peter van Velzen]

Beste Pieter,

Ik dacht dat ík aan een bril toe was, maar jij mag van mij even voor gaan. Het is niet the "Union" waaruit je citeert maar "The Onion" en als het artikel net zo een hoog wetenschappelijk gehalte heeft als dit voorbeeld dan moet ik toch een beetje meewarig mijn hoofd schudden.

Uiteraard is er wel een grond van waarheid achter de bewering. Alleen door zelfrelexie komen we nooit achter de werking van ons brein, en ook in een-op-een onderzoeken van anderen, moet de psycholoog goed oppassen dat hij inderdaad zijn object meet en niet zijn subject. Dat maakt objectieve psychologische kennis heel moeilijk, en hetvakgebied heeft nog lang niet de status van de natuurwetenschappen.

Maar zo dol als de Onion het maakt is het gelukkig nu ook weer niet.

Wees voorzichtig met wat je googeld, in dit geval ben je in een satire terecht gekomen. De volgende keer loop je wellicht iets kwaadaardigers tegen het lijf.

[Dat beloof ik]

“Can the eye watch itself? Can a book read its own pages? No. It’s now clear to us that despite all the painstakingly conducted studies and all the data we have meticulously gathered since the late 19th century, we have, in essence, been nothing more than the snake that devours its own tail.”

Met alle respect, maar deze vergelijking gaat volgens mij niet op.

Deze volgende passage lezend, werd mij duidelijk dat het een fake artikel is:
In the wake of the development, sources confirmed that thousands of researchers at top academic institutions had resigned from their posts effective immediately and had been seen packing decades’ worth of academic journal

[siger]

Een erg goeie satire trouwens.

[Pieter]

Ik dacht dat ík aan een bril toe was, maar jij mag van mij even voor gaan. Het is niet the "Union" waaruit je citeert maar "The Onion"

OEPS!Ik heb het vlug veranderd

[Pieter]

Het mag dan in the onion staan. Maar waar iets gepubliceerd is maakt iets nog niet fake.

"American psychological association" is dit ook een fake organisatie?

[Peter van Velzen]

Het mag dan in the onion staan. Maar waar iets gepubliceerd is maakt iets nog niet fake.

"American psychological association" is dit ook een fake organisatie?

Nee die bestaat

Geloof jij dan dat verhaal van de Romeinse Centurion wél?

[HankS]

Het mag dan in the onion staan. Maar waar iets gepubliceerd is maakt iets nog niet fake.

"American psychological association" is dit ook een fake organisatie?

Een goede satire moet wel overtuigend genoeg zijn en een klein beetje waar helpt daar bij. En het geheel is echt nep hoor !

[Doppelgänger]

The Onion is de Amerikaanse variant van De Speld. Ik mag ze beiden graag lezen. Zo lag ik dubbel van het lachen toen ze de overdreven lof aan het adres van de zojuist overleden Apple-topman Steve Jobs op de hak namen: Apple User Acting Like His Dad Just Died.

[syamsu]

Uit een hier volgend recent artikel:the Onion

Onion is een satirisch web-tijdschrift. Hier slaan ze de plank mis, want het is inderdaad waar dat je niet kunt meten wie je bent als zijnde eigenaar van je keuzes. Je kan wel meten hoe keuzes worden gemaakt in het brein, je kan alleen niet meten wat het is dat kiest. Maar daarvoor gebruiken ze in de psychologie gewoon een subjectief "redelijk oordeel". Zoals bijvoorbeeld de mondhoeken omhoog naar redelijk oordeel een expressie is van blijdschap, kan ook bij expressie in het brein zelf een redelijk oordeel worden gevormd. Gewoon door mensen te vragen hoe ze zich voelen, en dan te kijken in het brein welke toestand daar is wanneer ze zeggen hoe ze zich voelen, wordt zo'n redelijk, maar toch essentieel subjectief oordeel gevormd.

Dan krijg je dus een collectie vooroordelen die redelijk zijn. Maar als je net rustig ligt op de bank, en je vrouw zegt "ik ruik wat", en je staat al intern vloekend op om de vuilnis buiten te zetten, dan geven die vooroordelen niet een redelijk oordeel meer, want daarvoor zijn die vooroordelen te grof. En zowiezo is het niet wenselijk om als een machine alleen vooroordelen te gebruiken, want dan relateer je niet aan elkaar. Je moet het antwoord zelf kiezen of de keuze uit liefde was of haat, of iets anders. En als je alleen maar vooroordelen gebruikt, dan is dat eigenlijk hetzelfde als racisme, nazisme, enzo, de stereotype meneer Spock emotieloosheid.

[siger]

Je kan wel meten hoe keuzes worden gemaakt in het brein...

Hoe dan? Een linkje of iets?