Dominee, ik ben zo bang voor de hel...

[PietV.]

Het alledaagse nieuws op refoweb; waar duizenden gelovigen hun inspiratie aan ontlenen.
_________________________________________________________________________________________


http://www.refoweb.nl/dwars/1204/domine ... r-de-hel-/" onclick="window.open(this.href);return false;




Dominee, ik ben zo bang voor de hel...

De Schotse predikant Robert Murray M’cheyne kennen we als een echte Christusprediker. Ondanks dat hij op zeer jonge leeftijd overleed, heeft hij diverse (dag)boeken nagelaten. Minder bekend is echter deze uitspraak die hij op zijn sterfbed deed: “Had ik maar meer over de hel gesproken...” Wie zou niet huiveren als hij aan de plaats der eeuwige verdoemenis denkt, de plek die is voorbestemd voor satan en zijn kornuiten. Maar waar ook veel verbondskinderen willens en wetens, en soms zonder blikken of blozen, op aan reizen... tenzij er sprake is van bekering en geloof. Vorig week was ik op speciale uitnodiging te gast bij een avond van de stichting Jijdaar!, organisator van diverse jongeravonden in den lande. Spreker was een onder ons bekende en veelgevraagde predikant. Na een indrukwekkende lezing kwam in het tweede gedeelte een vraag aan de orde die voor een doodse en geladen stilte onder de aanwezige jongeren zorgde...



“Ik weet dat ik op weg ben naar de hel. De gedachte dat ik voor eeuwig verloren ga is vreselijk, maar ik sta machteloos. Het ergste is dat ik er nog mee kan leven ook, want de nood brengt me niet op de knieën.”

Je kon een speld horen vallen. De dominee moest even zoeken naar woorden en... wat misschien niemand verwachtte: er volgde een boodschap vol liefde en vol van genade.

“Ik denk dat je zit te wachten op iets en dat je denkt dat er wat met je moet gebeuren,” zo begon de predikant. “Dat deed ik vroeger ook. Dan bad ik om een nieuw hart, want zo had mijn moeder me dat geleerd. Maar ik wist eigen niet wat dat precies was. Toen ik 25 jaar was, snapte ik het nog steeds niet. Het raakte me eigenlijk ook nauwelijks. Theoretisch wist ik het wel. Maar dat God in de belofte van het evangelie zo dicht bij mij kwam... Ik dacht altijd dat dat voor Gods kinderen was. Maar ik moest leren zien dat God naar míj kwam. En ik maar denken dat ik naar God toe moest. Naar Hem moest zoeken en bidden en dat deed ik ook wel, maar het gaf geen vrede. Totdat ik zag dat God naar mij toe kwam in Zijn Woord en de Zoon van Zijn liefde aan de poort van mijn hart neerlegde. Zo dicht bij. Waarom deed God dat? Omdat ik bekeerd moest worden! Ik snapte dat niet, omdat ik altijd vanuit mezelf bezig was om bekeerd te worden. Maar God was bezig om mij te bekeren. Hij legde Jezus aan de schoot van mijn hart. En toen zei Hij: Mijn zoon, geef Mij je hart.”

“Zo leg ik als ambassadeur van Christus nu aan jou, die met één been in de hel staat, Hem aan je hart, opdat je Hem zou omhelzen. Hier heb je Christus. En wie Hem met een waar geloof aan het hart drukt, hoeft niet meer bang te zijn voor de hel. Misschien moet je dat nog wel duizend keer horen, voordat je dit aanvaardt. Misschien vind je dit te bijzonder, ben je er niet op voorbereid en vind je geen kenmerken dat God in jou begonnen is. Nochthans legt God de Zoon van Zijn liefde in jouw verloren leven, opdat je de Heere Jezus zou kussen. Dan zul je behouden zijn. En Hij zal zeggen: Mijn kind, ik zal de angst der hel voor jou doorstaan, omdat jij niet hoeft te vrezen dat je straks daar komen zal. Er is maar één ding dat je verlossen kan van de angst der hel: Christus, Vaders liefste. Die heeft Hij naar de wereld gestuurd om mensen van de hel te verlossen. Jullie komt deze belofte toe, allemaal. Maar... het moet wel geloofd worden. Hem omhelzen... en dat zelfs doet de Heilige Geest voor je. Hoef je ook nog niet eens zelf te doen, want je deugt gewoon nergens voor.”

De dominee vervolgde: “Bij een vorige jongerenavond stond ik op het punt om het podium op te gaan, staat er opeens een jongen voor me met het syndroom van Down, een Mongooltje. Hij pakt me beet en zegt: dominee, ik ga naar de hel. Ik ben zo bang voor de hel. De tranen rolden over zijn wangen. Ik zeg tegen hem: Jij gaat niet naar de hel. Want wie in de Zoon gelooft, jongen, die gaat niet naar de hel. Voor jou is een Ander naar de hel gegaan. Toen ik dat zei, kwam er een glimlach op zijn gezicht. Hij stak zijn duimen omhoog en zei, dominee, is dat echt waar? Ik zei: Het is echt waar.”

En dan de toepassing van deze spreker: “Hadden jullie maar het vermogen van dit mongooltje, want misschien staat bij jou dat grote verstand wel in de weg. Dat jochie nam het zo maar aan! Zo moet je je in alle eenvoud laten vallen op Christus. En een ieder die door een waar geloof dit doet, is behouden. Dat zegt de Bijbel.”

[Maria]

Ik lees de titel en ga me even bezinnen op wanneer ik dit ga lezen.

Ik moet me even sterk maken.

[dikkemick]

De hel als ultiem dwangmiddel. Geen christen die overigens doorheeft dat de beelden welke ze van de hel hebben bij Dante vandaan komen...

[Dat beloof ik]

Dit is diep triest, maar helaas zeer bekend.
Niet nadenken en gewoon dom blijven.

[Rereformed]

Iemand stuurde mij onlangs deze link met de boodschap dat ik kan geloven wat ik wil, maar dit me te wachten staat:
http://www.youtube.com/watch?v=Gw2qOLprNrk" onclick="window.open(this.href);return false;

[Maria]

Ik heb het gelezen, het trok te hard.
Ook mijn associaties

Het hele eerste stuk herinnert mij aan één van de laatste bewuste woorden van mijn moeder.
Ik heb het al eens geschreven.
"Dat is voor mij niet weggelegd"

Ik heb nu heel veel met het laatste stukje.
"Zalig zijn de armen van geest. "

Wat heb ik dit stukje juist ingeschat.
Wat zijn de Refo's en de Bonders toch voorspelbaar.

Alleen de conclusie was vroeger misschien niet sociaal-correct om op door te gaan.
Hoewel er oneindig veel meer Down kinderen/mensen en geestelijk minder valide kinderen waren, was zo op deze manier over hen spreken taboe.
Ook nu nog bij de andere gezinten.
Niemand van de moderne "lichte, vrijzinnige kerken" die het zo letterlijk wil nemen.

Toch is de conclusie van dit stukje zo herkenbaar.
Nooit over gesproken, toch altijd ook in mijn gedachten, zolang ik geloofde.


Deze Bonds dominee zegt het nu wel.
Echter met andere woorden en misschien met andere intentie.

Was iedereen maar een mongooltje.
Zo gemakkelijk bang te maken en zo gemakkelijk als zieltje te winnen.


Vroeger, als heel klein kind al, dacht ik:
Mijn verstand is mijn talent, maar tegelijk mijn bezoeking, mijn straf.
Het gaf mij een bijzondere manier van waarnemen en denken.
Maakte mij een uitzondering tussen mijn leeftijdgenoten.
Ik was een rijpe prooi.

Wat moest ik ermee?
- Tot in het uiterste laten woekeren voor mij, want dat moet je met je mee gekregen talenten.
- Maar het brengt me eerder in de hel, dan in de hemel.

Was ik maar arm van geest, een mongooltje.

[dikkemick]

Iemand stuurde mij onlangs deze link met de boodschap dat ik kan geloven wat ik wil, maar dit me te wachten staat:
http://www.youtube.com/watch?v=Gw2qOLprNrk" onclick="window.open(this.href);return false;

Ik begrijp wel dat God huilt als iemand GEKOZEN heeft voor de hel! Ik vind dit soort mensen te triest voor woorden. Zou de beste man deze droom ook gehad hebben als hij Jehova's getuige had geweest, of had geleefd in de tijd van Thor?

[Rereformed]

Iemand stuurde mij onlangs deze link met de boodschap dat ik kan geloven wat ik wil, maar dit me te wachten staat:
http://www.youtube.com/watch?v=Gw2qOLprNrk" onclick="window.open(this.href);return false;

Ik begrijp wel dat God huilt als iemand GEKOZEN heeft voor de hel! Ik vind dit soort mensen te triest voor woorden. Zou de beste man deze droom ook gehad hebben als hij Jehova's getuige had geweest, of had geleefd in de tijd van Thor?

Dit filmpje is inderdaad letterlijk te triest voor woorden.

[Fish]

De dominee vervolgde: “Bij een vorige jongerenavond stond ik op het punt om het podium op te gaan, staat er opeens een jongen voor me met het syndroom van Down, een Mongooltje. Hij pakt me beet en zegt: dominee, ik ga naar de hel. Ik ben zo bang voor de hel. De tranen rolden over zijn wangen. Ik zeg tegen hem: Jij gaat niet naar de hel. Want wie in de Zoon gelooft, jongen, die gaat niet naar de hel. Voor jou is een Ander naar de hel gegaan. Toen ik dat zei, kwam er een glimlach op zijn gezicht. Hij stak zijn duimen omhoog en zei, dominee, is dat echt waar? Ik zei: Het is echt waar.”

Ohhh... ge-luk-ig..

Onderlijning van mij.

[Maria]

Ohhh... ge-luk-ig..

[lost and not found yet!]

Heel herkenbaar Piet! Maar tegen zoveel domheid kun je niet op! En daarbij citeren ze altijd uit de Bijbel, als zijnde het woord van God! En het liefst bijvoorbeeld de tekst: de dwaas zegt in zijn hart, er is geen God! Of: zalig zijn de armen van geest want hunner is het koninkrijk der hemelen! Of: antwoord een dwaas naar zijn zotheid niet! Of: horende doof en ziende blind! Eigenlijk wel weer leuk om in de Bijbel te lezen en te beseffen dat ik de hele santenkraam inclusief de hel achter me gelaten heb! Nu m'n hele familie nog!

[PietV.]

Ik heb het gelezen, het trok te hard.
,,,
Was ik maar arm van geest, een mongooltje.

Ik hoop dat je het een beetje van je af kan zetten. Het zou de wereld op zijn kop zijn als dit soort berichten met terugwerkende kracht oude wonden openritsen. Het herinnert ons aan het gegeven dat iets waar veel gelovigen niet meer over praten nog steeds een rol speelt in bepaalde kringen.

[lost and not found yet!]

Ik heb het gelezen, het trok te hard.
,,,
Was ik maar arm van geest, een mongooltje.

Ik hoop dat je het een beetje van je af kan zetten. Het zou de wereld op zijn kop zijn als dit soort berichten met terugwerkende kracht oude wonden openritsen. Het herinnert ons aan het gegeven dat iets waar veel gelovigen niet meer over praten nog steeds een rol speelt in bepaalde kringen.

Ik kan het wel begrijpen, maar op mij heeft het geen vat meer! Heeft wel een hele tijd geduurd, maar ik kan er, tot grote ergernis van m'n moeder, hartelijk om lachen! En in de kringen waarin ik gelovig was, speelt de hel nog steeds een grote rol! Jammer maar waar! Ik weet van mensen die in die kringen op sterven lagen, echt doodsangsten uitstonden, omdat ze "zogenaamd" wisten dat ze in het hiernamaals naar de hel gingen! Ik kan er nu om lachen, maar wie, uit die gemeenschap, spreek je erop aan als iedereen exact hetzelfde gelooft?

[Maria]

Dank jullie.
Weinigen begrijpen dit, maar jullie tot op zeer grote hoogte.

Ik kan er nooit mee lachen, maar het grootste deel van mijn leven doet het me inderdaad ook weinig meer.
Misschien had ik mijn eerste impuls moeten volgen en het gewoon niet lezen.
Ik weet, dat er maar weinig nodig is om erin te duiken.
Nu op dit moment, ook mede door een paar parallelle topics, ben ik er net even teveel mee bezig om het te kunnen laten.
Wat er het eerste was, weet ik eigenlijk niet eens meer.

Aan de ene kant doet het goed, aan de andere kant zeg ik: Wat is de zin ervan om het weer op te rakelen.
Toch is het teveel verweven met mijn ontwikkeling en denken, dan dat er niet toch elke keer weer nieuwe aspecten opduiken, die associaties en herinneringen oproepen en ik nu ook kan verwerken.
Ook al is het af en toe alleen nog op een cynische manier.

Als je het zoekt bij gesprekspartners of een psycholoog, dan vind je het niet.
Hier op dit forum vind ik soms mijn evenbeelden en heel af en toe leidt dat tot verluchtende, verlichtende en opluchtende gesprekken.

Ik kan er nu om lachen, maar wie, uit die gemeenschap, spreek je erop aan als iedereen exact hetzelfde gelooft?

Klinkt toch een beetje paradoxaal.
Wat zou je wie willen zeggen?

Het heeft idd. geen zin, dat naar die gemeenschap te doen.
Het enige wat ik ooit (al lang geleden was dat) kreeg, was:
"Dan had je maar naar de kerk moeten blijven gaan en luisteren, want daar kun je "het" vinden."

Nu is het:
"Wij vinden "het" er wel".

Dus nu wordt het doodgezwegen, maar ook alles wat erbij hoort.
Je eigen diepste gedachten en je "wezenlijke ik" kun je er niet uiten.

[Fish]

Ik kan het wel begrijpen, maar op mij heeft het geen vat meer!

Hier nog een, ik wordt dan wel weer sarcastisch (of is het cynisch) als ik dat verhaal over dat mongooltje lees.