Witold Gombrowicz: Dagboek 1953-1969

[>Edwin<]

Een romanschrijver en toneelschrijver (en dat terwijl hij eigenlijk een enorme pesthekel had aan toneelstukken) die ik hogelijk waardeer is Witold Gombrowicz. Vandaag de dag de dag is witold Gombrowicz de meeste mensen totaal onbekend.
Zijn in de topic-titel genoemde dagboek verstrekt werkelijk een verhelderend inzicht in zijn levens en wereldbeschouwing. Witold Gombrowicz was iemand die tijdens zijn hele volwassen levensjaren streed voor het recht op individualiteit, zonder ook maar enkele compromissen. Voor hem deed religie er niet toe en schonk daar dientengevolge nauwelijks aandacht aan. Maar hij zag wel heel scherp in dat religie een hardnekkige, moeilijk te vermoorden erfenis heeft nagelaten: de ontkenning van het individu. In zijn genoemde dagboek komt ruimschoots naar voren hoe enorm hij walgde van het gebrek aan individualteit, eigenheid en oorspronkelijkheid
Wanneer je zijn dagboek leest kom je er beetje bij beetje steeds meer achter dat hij dan wel veel sociale en beroepsmatige contacten had maar desondanks eigenlijk toch verdomde eenzaam was. een miskende kind van zijn tijd, ook vandaag de dag nog. Hij wordt maar zelden aangehaald binnen de hedendaagse literatuur, werkelijk een onvergeeflijke misdaad.
Wanneer je echt wil gaan beginnen aan zijn boeken is het raadzaam om te beginnen met "Ferdydurke" (vooral het hoofdstuk "Voorwoord tot Filibert met kind bekleed" is een aanrader) en daarna "De Pornografie". Nee, het laatstgenoemde boek heeft niets van doen met porno, dat vertel ik er maar alvast bij om mogelijke misverstanden te voorkomen.
De wonderlijke kunst van Witold Gombrowicz is dat hij vanuit de door hem in zijn verhalen meest onbeduidend lijkende omschreven gebeurtenisen weet toe te werken naar een omstandigheid die je dwingt tot het stellen van talloze prangende vragen. Werkelijk een aanrader voor mensen die op zoek zijn naar romans die hun gedachten op een vruchtbare manier op hol doen slaan.