Berjan schreef: ↑22 okt 2023 13:39
ChaimNimsky schreef: ↑22 okt 2023 13:17
Hamas-jihadisten die opzettelijk Joodse baby's in hun wiegjes verbranden, doelgericht Joodse kinderen doodmartelen in het bijzijn van hun ouders, met opzet Joodse vrouwen verkrachten en hun levenloze lichamen door de straten paraderen onder luid feestgedruis, is geen moreel equivalent met het doden van de terroristische uitvoerders en architecten van deze daad die zich tussen onschuldige burgers verstoppen. En het aantal burgerslachtoffers lost deze ongelijkheid niet op. Ze leven niet voor niets in een kooi.
Die leugen kan je blijven herhalen. Maar leugens herhalen maakt het nog geen waarheid.
Ze hebben legio kansen op vrede en voorspoed gehad, maar hadden met een tweestaten-oplossing nooit genoegen genomen.
Israel ging meteen akkoord met een twee-staten-oplossing, maar de Palestijnen - die vanaf heet begin al de Joden uit wilden roeien meet hun Grootmoeftie en z'n banden met de Nazi's, en andere arabische landen vielen Israel vanaf het begin aan. Telkens won Israel de oorlog, terwijl we vrijwel steeds in de minderheid waren en in het begin nog niet eens een echt leger hadden.
In de daaropvolgende oorlog werden enkele aangrenzende Arabische landen, waaronder Egypte, Jordanië, Syrië en Irak, betrokken en Israel kon bij de onderhandelingen meer gebied afdwingen in ruil voor het eind van de strijd.
In juni 1967 vielen Egypte, Jordanië en Syrië het land Israël aan, weer verloren ze en Israel kreeg de Gazastrook, de Sinaï-woestijn, de Westelijke Jordaanoever, Oost-Jeruzalem en de Golanhoogten in ruil voor het eind van de strijd.
Deze oorlog resulteerde in aanzienlijke territoriale winsten voor Israël.
In oktober 1973 lanceerden Egypte en Syrië weer een verrassingsaanval op Israël, waardoor de Jom Kipoeroorlog begon en de oorlog leidde tot verdere diplomatieke inspanningen voor vrede.
Naast conflicten heeft Israël ook vredesverdragen gesloten, zoals het Camp David-akkoord (1978) met Egypte en het Vredesverdrag van Jordanië (1994). Deze verdragen leidden tot een terugtrekking van Israëlische troepen uit de Sinaï en delen van de Westelijke Jordaanoever in ruil voor vredesgaranties. De resulterende overeenkomst leidde tot de erkenning van Israël door Egypte en een vredesverdrag tussen beide landen. Israël kon zich toen veilig terugtrekken uit de Sinaï-woestijn.
De Oslo-akkoorden leidden tot de oprichting van de Palestijnse Autoriteit en de overdracht van beperkte bestuursbevoegdheden aan de Palestijnen in delen van de Westelijke Jordaanoever en de Gazastrook. Daarna kwam Camp David -- topontmoetingen tussen de toenmalige Israëlische premier Ehud Barak en de Palestijnse Yasser Arafat. Later werd de Annapolis-conferentie bijeengeroepen door George Bush: hernieuwde vredesonderhandelingen tussen Israël en de Palestijnen. Er zijn hen zat mogelijkheden gegeven, ze hebben heel veel geld ontvangen, maar ze namen nooit genoeg en de Hamas wilde niet eens onderhandelen -- ze wilden vooral het einde van Israel en de Joden. Volgende week zal het begin van het einde van de Hamas eindelijk worden ingeluid en misschien dat we daarna weer kunnen onderhandelen.
