Aart Brouwer schreef:Rereformed schreef:Het woord 'gewetensloos' is imho die persoon volledig misverstaan. Hij is wellicht degene die zich juist het meeste druk maakt om moraal en intellectuele eerlijkheid. Hij was in zijn jonge jaren Trotskist, dat zegt eigenlijk alles. Hij heeft zijn geloof moeten opgeven, maar dat maakt je nog niet direkt tot 'gewetensloze cynicus'.
Ach, daar gaat het helemaal niet om. Hitchens staat bekend als een matennaaier, een man die zijn vrienden erbij lapt als hem dat publiciteit oplevert. Vandaar die kwalificatie.
Daar gaat het nu juist wel om. Jij zet Hitchens hier dus neer als iemand die het te doen is om publiciteit voor zichzelf te behalen en niet om anderen geeft. Foutiever kun je iemand als Hitchens niet inschatten. Hitchens wordt namelijk gedreven door een
missie die hij wil volbrengen. En die missie heeft
moraal als bodem. Als kostelijke illustratie moge
deze tekst dienen:
Christoffer Hitchens schreef:Fine, now that I know that, to you, medical ethics are nothing, you've told me all I need to know. I'm not trying to persuade you. Do you think I care whether you agree with me? No. I'm telling you why I disagree with you. That I do care about. I have no further interest in any of your opinions. There's nothing you wouldn't make an excuse for. You know what? I wouldn't want you on my side. I was telling you why I knew that Howard Dean was a psycho and a fraud , and you say 'That's O.K.' Fuck off. No, I mean it: fuck off. I'm telling you what I think are standards and you say, 'What standards? It's fine, he's against the Iraq War.' Fuck. Off. You're MoveOn.org. Any liar will do. He's anti-Bush. Fuck off...Save it sweetie, for someone who cares. It will not be me. You love it, you suck on it. I now know what your standards are, and now you know what mine are, and that's all the difference -- I hope -- in the world.
Wat jij nu doet is enkel het extreme gedrag van Hitchens opmerken en het vermakelijk vinden (je kunt erachteraan zeggen: "This was at, mind you,
a dinner party"). Ik kan er ook wel om meelachen (maar ook erom huilen aangezien ik meer tragiek zie dan komedie), maar kijk er in de eerste plaats overheen en vang op waar het om gaat:
-to you, medical ethics are nothing
-There's nothing you wouldn't make an excuse for
-I'm telling you what I think are standards
Lijkt dat op 'gewetensloos'? Integendeel, de hele persoon staat juist in vuur en vlam vanwege de
moraal. Het extreme gedrag is juist het teken dat het die persoon menens is, dat hij absoluut geen toneel speelt, maar als een OT profeet
verteerd wordt van de moraal waar hij voor staat.
En vandaar dat personage in Tom Wolfes roman. Het maakt zijn werk niet beter of slechter. Het zorgt er wel voor dat ik bij het zien van Hitchens op een podium of in een video altijd weer moet denken aan dat personage van die verlopen journalist die de halve avond in de kroeg bezig is uit te vogelen wie hij nu weer voor zijn drankrekening kan laten opdraaien aangezien hij zelf geen rooie cent heeft. Zeer vermakellijk. En zeg eens, er mag hier toch wel gelachen worden - of heeft de heiligenverering ook al toegeslagen onder atheisten?
Dat is het hem nu net: vrijdenkers doen nooit aan heiligenverering. Dawkins en Hitchens mogen allemaal steken laten vallen en fratsen uithalen en lijden aan innerlijke ziekten, maar daar ga
ik juist nooit op staren.
Het gaat hier om mensen die je voor het blok willen zetten: of je bent voor ons of tegen ons. Enkel iemand die grondig op de hoogte is wat religie ten diepste behelst weet dat je de religie enkel verslaan kan door haar met haar eigen wapens te bestrijden. Paulus wordt enkel door Nietzsche verslagen.
Men
geniet van de boeken van Dawkins en Hitchens omdat ze retoriek zijn, en wel de best mogelijke. Ze geven religie op meesterlijke wijze klappen. Wanneer deze mensen hun opinie geven over de religie zijn het
kanselredenaars. Hierop te reageren met dat ze blunder na blunder maken is volkomen misverstaan waar die mensen mee bezig zijn: het wakker schudden van publiek, de emancipatie van het atheïsme, een kentering in het denken van de westerse maatschappij. Ze hebben oog voor waar het ten diepste om gaat in deze eeuw:
In a 2003 interview, Hitchens said the events of September 11th filled him with "exhiliration." His friend Ian Buruma, the writer, told me, "I don't quite see Christopher as a 'man of action,' but he's always looking for our defining moments--as it were, our Spanish Civil War, where you put yourself on the right side and stand up to the enemy." Hitchens foresaw "a war to the finish between everything I love and everything I hate." Here was a question on which history would judge him; and just as Orwell had (in his view) got it right on the great questions of the 20th century -- Communism, Fascism, and imperialism -- so Hitchens wanted a future student to see that he had been similarly clear-eyed (He once wrote, "I have tried for much of my life to write as if I was composing my sentences posthumously.)
De mensen die op Hitchens reageren met de commentaren die ik op Amazon opviste verschillen in houding niet van Aart Brouwer in zijn commentaar op Dawkins: het zijn mensen die nogal zwaar op de hand zijn

, mensen die niet begrijpen wat de functie van retoriek is, mensen die niet begrijpen dat de wereld geschapen wordt door profeten en madmen
'afflicted by the Great Man of History Syndrome', mensen die retoriek niet kunnen appreciëren als kunstvorm, maar het behandelen alsof het wetenschap zou moeten zijn, mensen die geen oog hebben voor
the great questions van de eeuw, of, als ze zeggen daar wel oog voor hebben, niet weten met welke knikkers het spel gespeeld wordt.
Dat je opeens bij Hitchens de journalist op een feesttoeter gaat blazen, maar bij Dawkins de wetenschapper niet, is en blijft een rare zaak. Het laat enkel zien dat je een wetenschapper niet gunt ook aktievoerder voor iets te zijn.