Aha, we krijgen enige overlap van begrip!
viewtopic.php?f=44&t=18681&start=60
Over (in)determinisme
Dat verwacht ik wel omdat een indeterministisch draaiend brein teveel gelijkenis krijgt met een random generator en daardoor geen bestaansnut kan hebben.“VeseslavBotkin” schreef:Dat zou kunnen, maar dat maakt het niet minder waar, toch?
Inderdaad een onvermijdelijke negatie van de oneindigheid. Eentje die onverbrekelijk het geval is voor ieder levend ding dat op welke wijze ook een semi doorlaatbare afscheiding tegenover de omgeving (membraan) onderhoudt.“VeseslavBotkin” schreef:Ik denk zelf dat determinisme negatief is, op dezelfde manier dat orde negatief is. Wanorde (of Wil) is positief, oneindig, grenzeloos. Orde (of voorstelling) is grenzen aanbrengen, een negatie van de oneindigheid. Dat vrijheid transcendent [transcendentaal? mogelijk typfout van schrijver?] ben ik het wel mee eens.
Een lijfseigen voorbeeld is je eigen huid die bij je mond naar binnen stulpt en binnen per spijsvertering van en naar de buitenwereld opneemt en afscheidt. Al naar gelang de behoefte (en daarbij een hele wereld apart (microbioom https://nl.wikipedia.org/wiki/Microbioom) onderhoudt.
M.m. geldt hetzelfde voor een korstmos of een lepelaar.
Hier wreekt zich Kant zijn vroeggeboorte en zijn gebrek aan inzicht in het uitwaaieren van alle levensvormen.“VeseslavBotkin”. . . . . schreef:Kant introduced a new term, transcendental, thus instituting a new, third meaning. In his theory of knowledge, this concept is concerned with the condition of possibility of knowledge itself.
Pas sommige mensen blijken in staat om te kunnen reflecteren over deze optie, maar alle levende dingen daarvoor niet.
De interactie daarvan met de lokale omgeving (fenotype) zou je een vorm van impliciete kennis kunnen noemen.
Beide niet meer dan voldoende compleet, want voor een ieder blijven er “unknown unknowns” ( https://en.wikipedia.org/wiki/There_are ... n_unknowns )
Ontroering en andere vooringenomenheden over lof enzo.
UITLEG:“VeseslavBotkin” schreef:Wat is de uitleg dan?
Witlof is echt niet te vreten trouwens.
Levende dingen hebben onnoemelijk veel verschijningsvormen en ook omgangsvormen tegenover de, met het membraan als beveiligend doorgeefluik, te exploiteren omgeving. Sommige daarvan behelsen het interne reageren op de naaste omgeving.
Bij mensen horen daar buiten de bekendere zintuigen vooral ook de onderschatte emoties bij.
Nico Frijda zijn “Wetten der emoties’ kan nauwelijks vaak genoeg worden herlezen.
https://verkenjegeest.com/de-7-wetten-v ... co-frijda/
https://www.cambridge.org/nl/academic/s ... 0521316002Dit is één van de meest interessante wetten van emoties. Het gaat ervan uit dat mensen emotioneel reageren op wat we als echt beschouwen. Niet om wat echt is, maar om datgene waaraan we die kwaliteit geven.
Het is de manier om de werkelijkheid te interpreteren die aanleiding geeft tot emoties, niet de werkelijkheid zelf. Dat is de reden waarom we bijvoorbeeld kunnen huilen tijdens het kijken van een film of we bang zijn wanneer we ons een gevaar voorstellen dat er niet is.
Roeland. . . .and the ways in which emotions are regulated by the individual. Considering the kinds of events that elicit emotions, he argues that emotions arise because events are appraised by people as favorable or harmful to their own interests. he takes an information-processing perspective: Emotions are viewed as outcomes of the process of assessing the world in terms of one's own concerns, which, in turn, modify action readiness.
. .