rupsje

[tomas torquemada]

@maria,

Een mens wordt gekend door zijn uitingen, zijn creaties, zijn product, zijn woorden.
De intenties daarachter echter worden niet altijd als zodanig herkend.
Velen voelen zich miskend, doordat niet iedere communicatiepoging even duidelijk zegt wat de bedoeling ervan is.

Met een mens proberen te kennen bedoel ik, als ongevraagd die mens te na komen. Dat moeten je ook nog maar op prijs stellen. Of i.d.g., aan willen meewerken. Mijn devies voor mezelf is, laat iedereen voor mij een mysterie zijn en vooral blijven. Dat beperkt mij niet in mijn verwachtingspatroon en hen niet in hun vrijheid om eventueel niet te voldoen aan mijn verwachting op grond van mijn kennisanalyse. Mensen die je al razendsnel met 'mijn' karakter, volgens hen, om de oren slaan, zijn meestal stevig dominante persoonlijkheden. Dat weten hun vrienden en naasten, zij daarentegen houden meestal vast aan hun ideale beeld van hoe zij zichzelf zien. 't is maar waarvoor je kiest. Altijd goed in het algemeen maar ik heb daarin wel mijn eigen voorkeur.

@Maria

Zeker is dat ieder hier zijn eigen ding in kan herkennen.
Dit beeld wordt dan ook zeer vaak gebruikt om iets uit te drukken.

Dat is ook precies mijn bedoeling. Zoals ik door een museum loop, waarbij ik misschien wat te oppervlakkig en/of ongeduldig in 1 oogopslag zie wat ik niet wil zien of waar ik niets in zou zien dan mij alleen erger,
evenzo ga ik om met al de hersenspinsels van iedereen die, zoals ik, van alles hier neerschrijft en geschreven heeft. Sommige geschreven reacties vind ik wel degelijk briljant, die lees ik zelfs woord voor woord meerdere malen. Ik kan sommige schrijvers hier waarderen hoe goed zij subtiele, of zulke mij herkenbare reacties weergeven. Ik ben wars van zelfs maar een poging doen om iemand te willen 'begrijpen'. Dat begrijpen zegt niets anders dan beantwoorden aan hun persoonlijke reflecties. Echter dat is nooit voldoende om daarop onmiddellijk karakter analyses te maken en die daarna dan ook nog te melden aan die persoon. 't zegt meer van die analist dan van zijn/haar slachtoffer. Ik zou dat arrogant van mezelf vinden en een vorm van radicale geestelijke manipulatie om de betrokkene indirect/direct duidelijk te maken in welk hokje ik hem/haar geplaatst heb of dreig te plaatsen. Niemand wil door een ander in een hokje geplaatst worden op grond van een paar samenhangende woorden, lijkt mij.
Ook zou ik mezelf aanmatigend voelen wanneer ik te persoonlijke adviezen ga geven aan een of meerdere mensen die ik de facto helemaal niet ken. Adviezen in het algemeen gelanceerd lijken mij heel wel acceptabel. Maar ik weiger om op de man/vrouw te gaan spelen. En negeer vanaf nu reacties die dat wel op mij doen. Ik reageer(de) wel op de nickname, wanneer ik door hem/haar mij aangevallen voel.
Ik vind hier interessante teksten en lees heel veel herkenning, daar gaat het mij om.
Ook lees ik onzin in mijn ogen, alleen die laat ik voor wat door de schrijver bedoeld is.

[Samante]

Ik vraag me dan ook af of Samanta mijn metaforische vergelijking (neutrale waarschuwing voor een keerzijde van ontwapenend in het algemeen als levenshouding) ook op jouw manier vertaald heeft.

Nee hoor ik zie de tekst als een neutrale waarschuwing.
Overigens is het zo dat ik ontwapenend overkom op mensen. Qua karakter ben ik best wel assertief en in het verleden, na mijn kindertijd, was ik niet altijd plezierig in de omgang.
Door omstandigheden (een hele reeks van psychoses) waarna ik een innerlijke rust gevonden heb, lijk ik daardoor ook een andere uitstraling te hebben en heeft men mij een paar keer de beschrijving 'ontwapenend' gegeven.
Als het echt nodig is kom ik assertief over, maar meestal gaat het om iets triviaals waardoor ik meer mijn schouders ophaal.

[tomas torquemada]

Samanta,
Daar ben ik blij mee dat jij mij wél begrepen hebt. Jij hebt het ook niet makkelijk gehad.
Wanneer je mijn reacties nu leest zou je niet zo makkelijk kunnen geloven, dat de mensen mij ook lang ontwapenend vonden in mijn ongeremde spontaniteit. Toch, en dat kon je ook lezen in mijn reacties, heb ik dat met schade en heel veel schande wel moeten afleren. Nu ben ik altijd op mijn hoede en nog maak ik verbijsterende situatie mee met super achterbakse en onbetrouwbare mensen.
Dat ontwapenende gedrag is mij door het leven blijkbaar niet gegund.
Alleen op het water voel ik me onbedreigd, stoeiend met de eerlijke elementen. Geweldige dag op het water doorgebracht!
Kon ik altijd maar zo leven.

[Petra]

Petra,
Bovenstaande alinea sloeg op mijn eigen leven. Ik begon ook als een opmerkelijk ontwapenend kind. Ik waagde het, jouw psychoanalytisch vermogen trotserend, om Samanta te waarschuwen dat deze maatschappij geen volledige ontwapening meer toestaat zonder dramatische consequenties. Jij vertaalt mijn goede bedoeling als schoppen?

Ik waagde het om jouw waarschuwing niet als alinea over het eigen leven te zien. Dat bleek m.i. ook niet zo duidelijk.
Verder vroeg ik niet om excuses maar om je gedachten bij het openen van dit topic. En wat nou precies je vraag was.
Hier ga je niet op in.

Wie zich nog over mensen verbaast, heeft niets van het leven begrepen.

Ik verbaas me dagelijks over vele dingen en over mensen in het bijzonder.
Ik zie dat ook niet zo snel veranderen. Zou betekenen dat ik bepaalde verwachtingen heb waar ze dan blijkbaar allemaal aan voldoen.

Ik zie ieder geschreven woord als een verbale uiting die ik pas kan op goed of fout beoordelen wanneer ik de auteur zijn/haar bedoeling begrijp. Ik heb mezelf aangeleerd meer naar de melodie te luisteren dan naar een voor mijn gehoor vals nootje tussendoor.

Dit kon ik niet opmaken uit je manier van reageren. Misschien omdat ik je wel zag waarschuwen maar niet naar achterliggende bedoelingen zag vragen.

Wanneer ik specifiek om jouw raad vraag, zal ik het je laten weten. Respectvol van gedachten wisselen lijkt mij hier meer dan genoeg voor mij.

Ik dacht dat het je wel zou aanspreken om raad en waarschuwingen uit te wisselen. Ben ik zomaar weer verbaasd.

Geniet van de dag want het is later dan we (ontwapenend) denken.
Ik wens jou alle goeds.

Insgelijks.

[Petra]

Mijn devies voor mezelf is, laat iedereen voor mij een mysterie zijn en vooral blijven.

Wie zich nog over mensen verbaast, heeft niets van het leven begrepen.

Hoe verbind je bovenstaande twee stellingen?

Mensen die je al razendsnel met 'mijn' karakter, volgens hen, om de oren slaan, zijn meestal stevig dominante persoonlijkheden.

Ik zou dat arrogant van mezelf vinden en een vorm van radicale geestelijke manipulatie om de betrokkene indirect/direct duidelijk te maken in welk hokje ik hem/haar geplaatst heb of dreig te plaatsen. Niemand wil door een ander in een hokje geplaatst worden op grond van een paar samenhangende woorden, lijkt mij.
Ook zou ik mezelf aanmatigend voelen wanneer ik te persoonlijke adviezen ga geven aan een of meerdere mensen die ik de facto helemaal niet ken.

Conclusie;
Ik heb het gewaagd om te schrijven:
'Je schopt naar mensen die meedenken.
Misschien toch iets om eens over na te denken?'


Dat pak je op als een psychoanalytische karakterschets.
En nu kan ik zomaar in vele -meestal- hokjes geplaatst worden via een indirecte manier van reageren:
Een stevige dominante persoonlijkheid die ook nog eens arrogant is en radicaal geestelijk manipuleert.
(Had ik nog wat gemist? Oh ja, aanmatigend. 'T komt trouwens -wederom- best wel schopperig over )


Maar gelukkig...

Ik ben wars van zelfs maar een poging doen om iemand te willen 'begrijpen'. Dat begrijpen zegt niets anders dan beantwoorden aan hun persoonlijke reflecties. Echter dat is nooit voldoende om daarop onmiddellijk karakter analyses te maken en die daarna dan ook nog te melden aan die persoon. 't zegt meer van die analist dan van zijn/haar slachtoffer.

Denk je dat het wat uitmaakt of je het meldt aan die persoon of via via? Of dat het toevoegen van -meestal- je vrijpleit van karakteranalyses en op de man/vrouw spelen?
Ik persoonlijk ben meer van de open vizier en de directe benadering.

Maar ik weiger om op de man/vrouw te gaan spelen. En negeer vanaf nu reacties die dat wel op mij doen. Ik reageer(de) wel op de nickname, wanneer ik door hem/haar mij aangevallen voel.

Zie je 'iets om over na te denken?' als een persoonlijke aanval?

Ik vind het goed hoor.
Direct reageren.
Indirect reageren.
Negeren.
Je mag het zien als aanval.
Je mag het zien als algemene waarschuwing.
Je mag het zien als spiegeltje.
Je mag het zien als vriendelijke poging tot.
Misschien ben je toch maar gewoon mens onder mensen met alle goeie en kwaaie dingen die daarbij horen. Waar ik me toch altijd maar weer over blijf verbazen.

Fijne dag!

[De Encyclopedist]

Een stevige dominante persoonlijkheid die ook nog eens arrogant is en radicaal geestelijk manipuleert.
(Had ik nog wat gemist? Oh ja, aanmatigend. [...])

O, Petra!

[tomas torquemada]

@petra

Dank je voor je reactie ondanks het vroege ochtenduur en de warmte.
Vanwege de warmte in 't kort.
Wanneer ik van mezelf accepteer dat ik ieder mens als een zwaar kameleon-achtig gecamoufleerd wezen van vlees en bloed in hun mysterieus aureool wil zien, sluit ik onverwachtse verbazing bij voorbaat uit.
Laat mij ook voor jou een mysterie zijn en blijven. Dus geen hokje om mij in te plaatsen.
In hoeverre zou ieder mens zomaar het recht hebben om iedereen te moeten begrijpen waarna het hokje tevoorschijn komt? Hoe vaak in jouw leven ben je al niet terug moeten komen op hoe je iemand dacht goed te hebben begrepen? Zit jij verlegen om dat soort 'verbazing'?
Ongetwijfeld meen jij het goed binnen je mogelijkheden/vaardigheden. Ik ben nu even uitgedacht over dit onderwerp.
Jouw 'schopervaringen' door mij zijn jouw persoonlijke beleving. Voor mij is dat feit ook een mysterie, zonder verdere drukte.
Woorden zijn maar woorden, pogingen om het bedoelde aan te duiden of je zomaar mee te uiten.
Prima en ik hoop, dat je toch, bont en blauw (?) geschopt, goed geslapen hebt.
Pas goed op jezelf en lach eens om jezelf, dat ga ik vandaag ook doen.

[Petra]

Een stevige dominante persoonlijkheid die ook nog eens arrogant is en radicaal geestelijk manipuleert.
(Had ik nog wat gemist? Oh ja, aanmatigend. [...])

O, Petra!

Pas wel op je bloeddruk hè

[Petra]

Laat mij ook voor jou een mysterie zijn en blijven. Dus geen hokje om mij in te plaatsen.
In hoeverre zou ieder mens zomaar het recht hebben om iedereen te moeten begrijpen waarna het hokje tevoorschijn komt?

Beste Tomas,
Er is een verschil tussen hokjes plaatsten en concreet gedrag benoemen.
Ik zie dat je schopt. Is het benoemen van concreet gedrag. Wat elk mens kan gebeuren, onafhankelijk van welk hokje dan ook.
I.t.t.: Je bent altijd zo'n schopper, dat is iemand in een hokje plaatsen.
Of jouw opmerking 'mensen die dit en dat doen zijn meestal dat soort mensen' is mensen in hokjes plaatsen.
Dat is allemaal niet zo mysterieus.
Iemand eerst een slag voor z'n harses geven en het dan een persoonlijke beleving noemen vind ik dan weer wel mysterieus.

Prima en ik hoop, dat je toch, bont en blauw (?) geschopt, goed geslapen hebt.
Pas goed op jezelf en lach eens om jezelf, dat ga ik vandaag ook doen.

Nee, wonden gelikt en tranen met tuiten.
Eens lachen om jezelf; ga ik toch 's proberen. Jij kan het al, zie ik, dat is mooi.

Maar Tomas, nu je toch zo aan het lachen bent, waarom begin je niet fris en fruitig opnieuw.
Door gewoon 's te vertellen waarom je dit topic opende. Wat je wilde vragen.
Of was het geen vraag en wilde je wat kwijt.
Waarom heb je deze naam gekozen?
Je opening was behoorlijk mysterieus, met -zoals we gezien hebben-, een verscheidenheid aan reacties, omdat iedereen maar een beetje moet gissen waar je heen wilt.

[tomas torquemada]

Mijn reden om hier mijn gedachten te ventileren was om alleen met wat ik (wil) schrijven onderbouwde andere meningen te lezen. Ik vraag niet om wedervragen, maar ik dacht dat ik dit toch inmiddels wel duidelijk gemaakt had? Waarom zou iedere vragensteller eerst een profiel moeten geven voor een prof zijn visie geeft? Ik heb daar geen behoefte aan.
Jouw naam Petra suggereert in het Grieks een rots te zijn. Mooi, maar ik zit echt niet in de branding om hulp te schreeuwen. Wel anderen hun inzichten boeien mij naast mijn openstaande opvattingen voor kritiek.
Wil je mijn schoppen om te treffen nu eens uit je hoofd zetten wanneer je weet dat iemand pas schuldig zou zijn wanneer hij/zij zonder twijfel in jouw casus erop uit is, verbaal te kwetsen of te verwonden.
Mijn reacties kan een rots toch wel hebben zonder van zijn plaats te komen?
Ik zie hier overigens dat mijn manier van vragen naar andere opinies en inzichten algemeen niet begrepen wordt.
Zouden jouw beoordelingen van mijn "geschop" daar mogelijk iet mee te maken kunnen hebben?
Dit was gewoon maar weer een vraag aan een rots in het leven, Petra!

Ik deel niemand in een hokje, maar heb wel uitspraken die men vrij is die persoonlijk aan te trekken. Zo werkt dat immers wanneer je nooit persoonlijk wilt worden. Ik ben een gratis schoenenwinkel en wie mijn aanbod past heeft daar misschien nog iets aan. Hoe dramatisch en forum bedervend is dit?

[dikkemick]

Schiet mij maar lek, maar gaat dit onderwerp nog ergens over?

[JohanT]

Het is voor mij heel simpel: het leven in zinloos van zichzelf.
De definitie van zin is iets wat we als mens hebben gecreëerd, maar is niet naar de mensen toe gekomen.
Ik creëer mijn eigen zingeving. Ik heb een prachtige vriendin, een prachtige zoon en een aantal bedrijven weten op te starten.
Waarom? Ik heb het voorrecht om mijn leven mee te maken, laat ik er dan ook wat mee doen en er zoveel mogelijk uit halen voor mezelf.

That's it.

Daarbij doe je een aantal aannames welke ik niet kan plaatsen.
Als voorbeeld:

Jouw naam Petra suggereert in het Grieks een rots te zijn. Mooi, maar ik zit echt niet in de branding om hulp te schreeuwen. Wel anderen hun inzichten boeien mij naast mijn openstaande opvattingen voor kritiek.
[...]
Mijn reacties kan een rots toch wel hebben zonder van zijn plaats te komen?

Misschien vonden de ouders van Petra het gewoon een mooie naam en heeft het niets met een rots te maken?
Dit zijn de onduidelijke, niets toevoegende stukken welke een conversatie alleen maar moeilijker maken.

[Delight]

Is een rups(je) een vlinder en andersom?

[tomas torquemada]

Schiet mij maar lek, maar gaat dit onderwerp nog ergens over?

Met die vraag van jou wordt de inhoud ook niet veel beter.
De inhoud zou wel gediend zijn wanneer je je mening geeft zodra je het niet eens bent met mijn sombere maar realistische levensvisies, en hoe ik het merendeel van de mensen bekijk en beleef. Dat kán jij, las ik !

[tomas torquemada]

@JahanT

Daarbij doe je een aantal aannames welke ik niet kan plaatsen

Dat plaatsen zou je zeker lukken wanneer je de, voor anderen weinig boeiende, dialoog van Petra en mij zou lezen.
Doe dat vlak voor je gaat slapen, hoewel ik dan hoop, dat je je bed nog haalt. Ligt comfortabeler dan op je bureaustoel achter je pc.