Het absolute Godsbewijs of het bewijs van het absolut

[Jinny]

Valére, je hebt een officiële waarschuwing wegens trollen.

Hier heb ik je gemaand.
Mijn geduld is op.
Het blijkt zelfs de tweede te zijn, volgende keer mag je buiten spelen.

[Destinesia]

-Logica is het enige absolute ; maar is daarom geen synoniem van ''god' . Het is de absolute 'wil' van die eeuwige wetten, die ergens een verborgen absolute en transcendente kracht is als beginsel van alles .

Dat brengt je bij kosmologie. Klaar ...

Succes met je studie en tot over een jaar of tien als ik je werkelijk niet meer begrijp maar dan terécht en verdiend.

[Rereformed]

Een ook een god als persoon zou moeten onderdanig en volgzaam zijn aan die ‘logica’ .
doet me ergens aan denken dat ik onlangs (her)las. Kan het Spinoza zijn?

. . Spinoza gaat ervan uit dat er slechts één substantie bestaat, door hem begrepen als datgene wat op zichzelf bestaat en uit zichzelf moet worden begrepen; dat wil zeggen datgene, welks begrip niet het begrip van iets anders, waaruit het zou moeten worden afgeleid, vooronderstelt[62]. Het is zijn eigen oorzaak en wordt gelijk gesteld aan de hele natuur, ofwel God.

Het is een ietsje meer dan alleen de mensen, maar dat mag wel?
R.

Het is duidelijk dat iemand die bladzijden lang mensen met een kluitje in 't riet stuurt niet iemand is die de gedachtengangen van Spinoza helder kan vatten. Het is zelfs te hopen dat Spinoza nooit door Valère wordt ontdekt.

[Destinesia]

. . Spinoza gaat ervan uit dat er slechts één substantie bestaat, door hem begrepen als datgene wat op zichzelf bestaat en uit zichzelf moet worden begrepen; dat wil zeggen datgene, welks begrip niet het begrip van iets anders, waaruit het zou moeten worden afgeleid, vooronderstelt[62]. Het is zijn eigen oorzaak en wordt gelijk gesteld aan de hele natuur, ofwel God.

Ik kwam ook niet door: Alszo sprak Zarathoestra heen hahaha. Sinds kort weet ik dat ik waarschijnlijk mijn hele leven al adhd'er ben. Maar het lijkt wel ongeveer zo'n omschrijving als die van het solipsisme.

[Doppelgänger]

-Logica is het enige absolute ; maar is daarom geen synoniem van ''god' . Het is de absolute 'wil' van die eeuwige wetten, die ergens een verborgen absolute en transcendente kracht is als beginsel van alles .

Logica is allesbehalve absoluut, het is vaak gebaseerd op aannames. Logica an sich kan lang niet altijd zaken bewijzen of weerleggen. Dat logica 'het enige absolute is', is dus echt klinkklare nonsens. Op de rest van je betekenisloze woordsalade kan ik, vanwege de onsamenhangendheid, helaas niet ingaan.

[Destinesia]

Logica is allesbehalve absoluut, het is vaak gebaseerd op aannames.

Inderdaad. Begrippen als Axioma komen dan voorbij.

[Rereformed]

Ik kwam ook niet door: Alszo sprak Zarathoestra heen hahaha. Sinds kort weet ik dat ik waarschijnlijk mijn hele leven al adhd'er ben. Maar het lijkt wel ongeveer zo'n omschrijving als die van het solipsisme.

En dan te bedenken dat Aldus sprak Zarathoestra tenminste twee keer zo gemakkelijke kost is als Spinoza's Ethica.

[Destinesia]

Het is niet dat ik het niet begrijp. Maar Nietzsche lezen is als "Graag willen arriveren maar een enorme hekel hebben aan tegen de wind in fietsen om er te komen "

[Rereformed]

Het is niet dat ik het niet begrijp. Maar Nietzsche lezen is als "Graag willen arriveren maar een enorme hekel hebben aan tegen de wind in fietsen om er te komen "

Als je dit begrijpt, dan begrijp je alles van Nietzsche. En zijn boodschap was dat je vanaf het moment dat je dat begrijpt geheel zelf zal moeten leren fietsen.

"There has never been a greater deed -
and whoever shall be born after us
because of this deed
he shall be part of a higher history
than all history up to now."

[Destinesia]

De 'Madman' kreeg gelijk. Het heeft veel tijd nodig voor iedereen begrijpt dat "God dood is".

[Rereformed]

In het nederlands heet deze tekst van Nietzsche "De Parabel van de Dolle Man", geschreven in 1882:

Hebben jullie niet gehoord van die uitzinnige, die op klaarlichte dag een lantaarn aanstak, de markt op ging en onophoudelijk riep: "Ik zoek God! Ik zoek God! - Omdat er daar juist veel van die mensen bijeen stonden die niet aan God geloofden, verwekte dit groot hoongelach. "Is hij soms verloren gegaan?" zei de een. - "Is hij verdwaald als een kind?" zei de ander. - "Of speelt hij verstoppertje? Is hij misschien bang voor ons? Is hij scheep gegaan? Geëmigreerd? - zo schreeuwden zij en lagen ze krom van het lachen. De uitzinnige sprong midden tussen hen in en doorboorde hen met zijn blikken. "Waar God heen is? riep hij uit. "Ik zal het jullie zeggen! Wij hebben hem gedood - jullie en ik! Wij allen zijn zijn moordenaars! Maar hoe hebben wij dit gedaan? Hoe hebben wij de zee leeg kunnen drinken? Wie gaf ons de spons, om de hele horizon uit te vegen? Wat deden we toen we de aarde van haar zon losmaakten. Waarheen beweegt zij zich nu? Waarheen bewegen wijzelf? Weg van alle zonnen? Vallen we niet aan een stuk door? En terug, opzij, naar voren, naar alle kanten. Is er nog wel boven en beneden? Dwalen wij niet door een oneindig niets? Hijgt de leegte ons niet in de nek? Is het niet kouder geworden? Komt niet meer en meer de nacht? Moeten de lantaarnen niet in de ochtend aangestoken worden? Horen wij nog niets van het rumoer van de doodgravers die God begraven? Ruiken we nog niets van de goddelijke ontbinding? - Ook goden ontbinden! God is dood!-God blijft dood! En wij hebben hem gedood. Hoe troosten wij ons, moordenaars der moordenaars. Het Heiligste en Machtigste dat de wereld ooit bezat is onder onze messen doodgebloed - wie wist dit bloed voor ons weg? Met welk water kunnen wij ons reinigen? Welke zoenoffers, welke heilige spelen zullen wij moeten bedenken? Is niet de grootte van deze daad te groot voor ons? Moeten wij niet zelf goden worden, om haar ook maar waardig te schijnen? Nooit was er een grotere daad - en wie er ook na ons geboren wordt, omwille van deze daad behoort hij tot een hogere geschiedenis dan alle geschiedenis tot dusver!"

Hier zweeg de dolle man en keek opnieuw zijn toehoorders aan. Ook zij zwegen en keken hem verwonderd aan. Tenslotte wierp hij zijn lantaarn op de grond, zodat die in stukken sprong en uitdoofde. "Ik kom te vroeg", zei hij toen, "het is mijn tijd nog niet. Dit ongelooflijk gebeuren is nog onderweg, het maakt een omweg - het is nog niet tot de oren der mensen doorgedrongen. Bliksem en donder hebben tijd nodig, het licht der gesternten heeft tijd nodig, daden hebben tijd nodig, ook nadat ze gedaan zijn, om gezien en gehoord te worden! Deze daad staat nog steeds verder van hen af dan de verste gesternten - en toch hebben ze haar zelf verricht!"

Men vertelt verder, dat die dolle man diezelfde dag nog verscheidene kerken binnengedrongen is, en daar zijn Requiem aeternam deo (voor de eeuwige rust van God) aanhief. Naar buiten gebracht en ter verantwoording geroepen, zou hij telkens alleen maar het volgende geantwoord hebben: "Wat anders zijn deze kerken nog, dan de graven en grafmonumenten van God?"

[Destinesia]

Kijk dit leest weer als een film script. Goed hoor!

[heeck]

Kijk dit leest weer als een film script. Goed hoor!

Geef mij in plaats van dat eindeloze dóórzeuren maar een beknopte samenvatting:
Goden zijn verzinsels en alles wat soms wel eeuwenlang met dat verzinsel verkleefd is zal met moeite en soms helemaal niet worden afgeworpen.
En die videobeelden die de "diepere bedoeling" averechts ondersteunen, die leiden helemaal de aandacht af.
We zijn duidelijk verschillend.

Roeland

[Rereformed]

Kijk dit leest weer als een film script. Goed hoor!

Geef mij in plaats van dat eindeloze dóórzeuren maar een beknopte samenvatting:
Goden zijn verzinsels en alles wat soms wel eeuwenlang met dat verzinsel verkleefd is zal met moeite en soms helemaal niet worden afgeworpen.

Maar het lijkt me juist dat voor menige vrome gelovige die ooit zijn geloof is kwijtgeraakt zo'n moment gekomen is dat hij precies als die dolle man de dingen ervoer, en Nietzsche deze ontreddering juist zo bijzonder goed onder woorden brengt. Nietzsche maakt er het allergrootste drama van, iets wat zijn buitengewone vroomheid waarbij hij opgegroeid is verraadt. Zijn tekst gaat een persoon die deze religieuze binding ooit had door merg en been. Voor mij is het altijd een tekst geweest die me dieper heeft aangesproken dan welke andere tekst dan ook. Ik heb er soms tranen bij in mijn ogen van gekregen.

Misschien wanneer je altijd als atheïst of bijna atheïst door het leven bent gegaan doet het allemaal nogal pathetisch aan.
Met God is het een vreemde zaak. Wanneer je eenmaal van God af bent dan kun je het onderwerp ook zo behandelen:
http://www.youtube.com/watch?v=FyyL1VAs ... re=related" onclick="window.open(this.href);return false;

[heeck]

Reref.,

Maar het lijkt me juist dat voor menige vrome gelovige die ooit zijn geloof is kwijtgeraakt zo'n moment gekomen is dat hij precies als die dolle man de dingen ervoer, en Nietzsche deze ontreddering juist zo bijzonder goed onder woorden brengt. . .

Vandaar dat ik als geloofloze wel eens de indruk heb dat ex-gelovigen hier op hun beurt weer de dolle man moeten herinterpreteren?
't Kon best wel eens zo zijn, denk ik, dat vrome gelovigen het verlies van hun god als rouwproces ervaren. Een rouwproces dat steeds meer normaal leven toelaat, maar nooit helemaal raakt uitgewist en zelfs weer kan opflakkeren bij een confrontatie met veel van het bij zo een geloof horende.

't Is al vaak opgebracht dat ook gelooflozen kunnen huilen bij de tekst samen met een aansprekende interpretatie van "Bist Du bei Mir". Des te meer nog als ze dit stuk moeten instuderen en hun eigen emotie daarbij dienen in te weven.
Geloven en niet geloven liggen dan bijna stijf tegen elkaar.

Roeland