Het is geen kwestie van niet aanstaan. Het is een kwestie van problematisch denken. Als iemand een verkeerde manier gebruikt om een vraagstuk op te lossen, dan is het feit dat hij toch bij de juiste uitkomst is terechtgekomen van weinig belang. Het is een toevalstreffer (of gebruikmaken van iemands anders resultaat). Het zelfde geld als iemand drogredenen gebruikt om zijn besluit te ondersteunen.dikkemick schreef:Axxyanus, mijn laatste reactie aan jou wat betreft dit onderwerp. Wat mij betreft (en wat jij ook beseft) lopen discussies tussen atheïsten en gelovigen VAAK dood! We waren het er over eens, alleen staat de manier, waarop ik dit beargumenteer jou niet aan.
So be it.
Wat mij betreft is het belangrijker dat iemand correct kan redeneren dan dat hij het juiste besluit getrokken heeft, want de enige manier waarop je er enigzins op kan betrouwen dat je in de toekomst nog steeds de juiste besluiten zal trekken is als je op correct denken steunt.
Dat hij tot het zelfde besluit komt als jij, spreekt niet tegen dat de manier waarop jij dat besluit probeert te ondersteunen problematisch is.dikkemick schreef:Ik wil 1 citaat van een reeks hoorcolleges van Herman Philipse nog voor je plaatsen omdat ik meen dat hij ongeveer op dezelfde conclusie uitkomt, zij het op een meer genuanceerde wijze.
Het betekent dat een gelovige naar jou kan wijzen en naar de drogredenen die jij gebruikt en zegt: Zie hier waarom een discussie atheïst vs gelovige vaak doodloopt. Want als jij naar het probleem in hun denken mag wijzen als oorzaak, dan mogen zij naar het probleem in jouw denken wijzen als oorzaak.