jo12ver schreef:
wat noem je een bewijs, de terugkomst van aristoteles of een neantherthaler, of de komst
van een lang verwachtte profeet.
Dat zou een goed begin zijn.
Voor je casus dan, want ik denk niet dat ik er vrolijk van zou worden wanneer een van die kleingeestige, psychopathische goden daadwerkelijk zou bestaan.
of aanvaard je het bewijs dat energie niet vegaat.
wij zijn energie in een levensvorm.
Energie gaat in een gesloten systeem niet verloren, maar ik denk dat jij energie wat verkeerd beoordeelt, als zou er een losse geest moeten zijn om te kunnen spreken van "energie".
Daarbij: Je veronderstelt de "geest" als zijnde bovennatuurlijk, maar je wil er tegelijkertijd wel natuurkundige wetten op loslaten. (thermodynamica)
Ik hoef niet uit te leggen hoe inconsistent dit is?
Dat wat je "energie" noemt, is niet het produkt van onze persoonlijkheid, maar onze persoonlijkheid is het produkt van energie.
Energie die opgeslagen is in al datgene wat je dagelijks eet en drinkt, en dankzij chemische reactie's in het lichaam wordt onder andere onze "persoonlijkheid" gevormd.
Wanneer we overlijden houdt deze chemische reactie op, en dooft de "geest" uit, net zoals het licht van een gloeilamp wegvalt wanneer er in die lamp niet langer energie wordt omgezet, of zoals een auto stopt met rijden zodra de benzine op is.
Bij de hersenen gaat er aan de ene kant energie in (voedingsstoffen) en komt er aan de andere kant electrochemische energie uit. Hersenen zijn dus geen energieproducenten, maar energie-omzetters.
De persoonlijkheid is een rechtstreeks resultaat van deze omzetting.
Er is geen enkele aanwijzing dat mentale activiteit kan bestaan zonder hersenfunctie.
